Þessi bankaræningi og hinir

Mikið vona ég heitt og innilega að ,,bankaræninginn" frá Lækjargötu verði búinn að drekka og dópa út alla aurana sem hann komst yfir með hugrekki og dugnaði. Hann á svo sannarlega skilið að gera sér dagamun eftir afrekið. En hvernig er með hina bankaræningjana? Þessa vansgreiddu sjakala í jakkafötunum. Er lögreglan ekkert að leita að þeim með fangelsun í huga? 

Leitað að bankaræningja

Ráðlegt er að hafa í hakk ...

Og fyrst verið er að tala um matvæli, í þessu tilefni bollur, þá er ekki nema sjálfsagt að minna á að: Ráðlegt er að hafa í hakk, hagfræðinga og skítapakk. Síðan má búa til kjötbollur úr hakkinu og éta þær með rjóma og súkkulaði. En gætið að því að svona bollur eru ekkert heilsufæði.

20 kílóa rjómabolla

Burt með svikula verkalýðsrekendur

Það er náttúrlega eins og hver annar helber þvættingur í frú Ingibjörgur Errr að Sjálfstæðisflokkur og Samfylking séu ólíkir flokkar því þegar kemur að grundvallaratriðum í pólitík er sama andskotans auðvaldsrassgatið undir báðum.

Það er síðan skýrt merki um úrkynjun og niðurlægingu almennu verkalýðshreyfingarinnar á Íslandi að fyrirbæri eins og áðurnefnd Ingibjörg Errr, sem gerð er út af Sjálfstæðisflokknum, skuli vera varaforseti Alþýðusambands Íslands. Láglaunafólk á enga samleið með fólki eins og frú Errr og þarf nauðsynlega á því að halda að losna úr viðjum slíkra erindreka auðvaldsins. Það gæti gerst með þeim hætti að gerð yrði hallarbylting í Starfsgreinasambandinu og svikulum forystumönnum þess kastað eins og hverju öðru ómeti á haugana. Nafnið ,,Starfsgreinasamband" færi að sjálfsögðu sömu leið og svikararnir, en í stað þess kæmi nafnið ,,Samtök verkafólks á Íslandi." Að svo búnu gengju ,,Samtök verkafólks á Íslandi" úr ASÍ og hösluðu sér völl sem róttæk stéttarbaráttusamtök, sem hefðu aðeins eitt að leiðarljósi: Að berjast með öllum tiltækum ráðum fyrir kjörum verkafólks og hefja verkalýðsstéttinna til þess vegs og þeirrar virðingar sem henni ber. Verkafólk á Íslandi telur um þessar mundir u.þ.b. fimmtíu þúsund manns. Og menn skulu athuga að verkalýðurinn á Íslandi, sem og á alþjóðlega vísu, hefur enn sem komið er engu að týna nema hlekkjunum, en eiga heilan heim að vinna !   

Ólíkir flokkar ríkisstjórnar auka breidd í afstöðunni

Fjárplógsmenn ágjarnir

Það hlýtur vera viðeigandi, þegar frægt blað á Bretlandseyjum sér ástæðu til að fjalla um íslenska péníngaberserki og dulafullan uppruna auðs þeirra, að vitna í Passíusálma Hallgríms sáluga Péturssonar og sjá hvað sá hvað sá frómi klerkur hefur um málið að segja: 

5 

Sjá hér hvað illan enda

ótryggð og svikin fá.

Júdasar líkar lenda

leiksbróður sínum hjá.

Andskotinn illskuflár

enn hefur snöru snúna

snögglega þeim til búna,

sem fara með fals og dár.

 

6

Ótrú sinn eigin herra

ætíð um hálsinn sló.

Enginn fékk af því verra

en sá meinlausum bjó

forræði, fals og vél.

Júdas því henging henti,

hann fölskum til sín benti

eins og Akítófel.

 

7

Fégirndin Júdas felldi.

Fyrst var hans aðtekt sú,

guðs son Gyðingum seldi,

gleymdi því æru og trú.

Svo til um síðir gekk,

kastaði keyptum auði,

þá kvaldi sorg og dauði,

huggun alls öngva fékk.

 

8

Undirrót allra lasta

ágirndin kölluð er.

Frómleika frá sér kasta

fjárplógsmenn ágjarnir,

sem freklega elska féð,

auði með okri safna,

andlegri blessun hafna,

en setja sál í veð.

 

Er allt á niðurleið á Íslandi?

Kynferðislegur öfugsnúður.

Þá er nú labbakúturinn Davíð búinn að láta tattúrvera mynd af eiginkonu sinni berrassaðri á handleggin á sér. Þetta kallar maður nú kynferðislegarn öfugsnúð. Og svo segja fréttir að kerlingarafmánin Victóría sé svo upp með sér af klámmyndinni af sjálfri sér á handlegg Davíðs að hún haldi hvorki vatni né vindi þessa dagana, sem þýðir að hún er ekki fokheld lengur og þar með ekki íbúðarhæf.

Þessi einstæði öfuguggaháttur hjónanna Davíðs og Victóríu minnir mig á mann nokkurn, Hersvein Kolbeinsson að nafni úr Garðahreppi sem ég var með til sjós fyrir margt löngu. Þessi maður dundaði sér við allar frívaktir að teikna nektarmyndir af eiginkonu sinni með slíkum glæsibrag, að þegar vertíðinni lauk þekktum við strákarnir kvern krók og kima á þessari illa giftu konu. Einn okkar, hress náungi og forvitinn, stóðst ekki mátið og snaraði sér eitt sinn í heimsókn, þegar hann var vel við skál, til hins drátthaga sómamanns Hersveins Kolbeinssonar, því hann fýsti ,eftir allt sem á undan var gengið, að sjá þá merku konu sem var uppspretta teikniáráttu bónda síns. En hann varð fyrir herfilegum vonbrigðum: Í stað íturvaxinnar þokkagyðju mætti honum undradigur og fýluleg kerling með boxaranef. Þegar félaginn gekk á Hersvein og spurði hvernig á því stæði að alvörukonan og teiknikonan væru svona ólíkar, svaraði Hersveinn stutt og laggott: - Maður hefur nú, fjandinn hafi það, leyfi til að breyta flóðhesti í fjallahind þegar maður er út á sjó.     

 

Með konuna nakta á hendi