Hin gleymda Jóhanna og Rýbakur sem kom fullur heim

Æjá, ég var búinn að gleyma telpuræflinum sem öskraði fyrir Ísland á Evróvísjóninu síðastliðið vor. Það var ámáttlegt öskur, en samt einhvernveginn þannig, að hvert mannsbarn var fljótt að gleyma óhljóðunum, sem betur fer. Síðan hefur ekki heyst múkk í telpunni Jóhönnu Guðrúnu.

Rýbakur hinn norski, sem vann evróvísjónið, er öllu minnistæðari. Að minnsta kosti verður lengi í minnum haft þegar kauði skreið augafullur, eins og norskur sóknarprestur, útúr flugvélinni, sem flutti hann til Noregs að keppni lokinni og lét öllum illum látum í flugstöðinni, gretti sig og geiflaði framan í foreldra sína og í veitingasalnum pissaði hann yfir borð sem hjón með tvö lítil sátu við.    

Jóhanna Guðrún valin besta söngkonan

Páfa gekk afleitlega að vakna í morgun

Mikið er gleðilegt að Benedikt XVI skuli halda sínu striki þrátt fyrir hafa lent í áflogum við blóðþyrstan kvenvarg í gærkvöldi. Nú segja þeir þarna í Róm, að konu þessari sé svo uppsiga við páfa útaf barnsmeðlagi sem hann hafi svikist um að borga konunni.

En það gekk víst skelfilega að ræsa hans heilagleika í morgun. Hann var rottimbraður og sagði kardínálum sínum og þjónum ítrekað að fara til helvítis þegar þeir reyndu að ýta við honum. Svo gátu þeir lokkað karlinn fram úr með fullri skírnarskál af vodkablönduðu messuvíni og ókjörum af kókaíni, sem sá gamli sogaði uppí nasirnar á sér eins og neftóbak. Eftir hressingun var hinn heilagi faðir fær í flestan sjó og heimtaði að fá að djöfla jólamessunni af með hraði því hann væri tímbundinn maður, ætti áríðandi stefnumót síðar í dag. Að svo búnu strunsaði hann með limaburði ungliða í hægrisinnuðum stjórnmálasamtökum til kirkju og blessaði mannfjöldann með glaðlegu handapati. 

Páfi messaði á jóladag

Glæsilegt afrek kjarnakonu

Það á ekki af þeim vinunum, Berlúskóna og Benedikt páfa, að ganga þessa dagana: Fyrir nokkrum dögum rotaði illmenni Berlúskóna með dómkirkju og nú veður blóðgrimmur kvenvargur að Benedikt og slær hann niður fyrir altarinu í Péturskirkjunni. Og ekki nóg með það: heldur vék kvenvargurinn sér að níræðum kardínála og fótbraut hann af skefjalausu offorsi.

Þegar ég frétti af hinni djöfulóðu konu, sem misþyrmdi páfa og kardínála í gær, varð mér fyrst fyrir að halda, að þarna hefði frú Ingveldur á ferðinni, en mundi svo, að á þeirri stundu, sem atvikið átti sér stað í Péturskirkjunni, dvaldi frú Ingveldur í fangaklefa á Lögreglustöðinni við Hverfisgötu eftir að hafa verið handtekin fyrir ölvun og óspektir og að særa blygðunarkennd fólks á almannafæri.

En mikið óskaplega væri intresant, að fá flagðið, sem veitti Benedikt XVI og níræða kardínálanum ráðninguna, hingað til lands til að lúberja hina svæsnu útrásarhunda okkar, peninglæpalýð og sjálfstæðismenn.

Hefur áður reynt að berja páfa

Þegar María mey birtist í Múlasýslu

Fyrir nokkrum árum sá fólk í Múlasýslu alveg eins ljós á himni og þeir hafa verið að glápa í Kaíró og héldu lika að þetta væri María mey. Kvöld eitt höfðu um 500 manns safnast saman þarna í Múlasýslunni og biðu þess að hin heilaga jómfrú birtist þeim. Um um klukkan hálftólf sá fólk ljósbjarma yfir fjalli nokkru þar í grendinni og kæsttust menn þá gríðarlega og eggjuðu Maríu lögeggjan að koma nær. Og ekki stóð á að ljósið færðist nær og brá þá svo við að því fylgdu eldglæringar og hvalablástur mikill. -Hún hlýtur að vera svona móð af því að fljúga svona langt, sagði fólki hvert við annað og lofuðu Drottinn. En þegar fyrirburðurinn var kominn fast að fólkinu sá það, að hér var um einhvern misskilning að ræða, því hið lafmóða ljós var alls ekki nein guðsmóðir, heldur nautgripur sá er var uppvakinn forðum á Norðurlandi og kallaður er Þorgeirsboli. Greip þá um sig mikil hræðsla og tvístraðist fólkið í allar áttir eins og sauðahjörð, sem grimmum rökkum hefur verið sigað á. Síðan hefur enginn minnst upphátt á Maríu mey austur í Múlasýslu.

María mey birtist kristnum í Egyptalandi

Kristilegar konur skulu ala börn sín í fjárhúsum um jólin.

Það er mín bjargföst skoðun, að konur sem þurfa að ala börn um jólin eigi að gera það í fjárhúsum, annað er ekki kristilegt. Þetta gerði Sigurveig Pálsdóttir í hitteðfyrra, enda er hún sannkristin kona; hún ól dreng í fjárhúsjötunni að Syðri-Betlivöllum, vafði hann að fæðingu lokinni inní reyfi af hrútnum Kolskegg. En Kolskeggur þessi stundaði um þær mundir ákaft kvennafar með rollunum í fjárhúsinu því fengitíminn stóð þá sem hæst þar í húsunum.

Það ætti ekki að þurfa að taka fram, að kristilegar fjárhúsfæðingar kvenna myndu spara hinu opinbera háar fjárhæðir og létta að sama skapi áalginu að ljósmæðrum og öðru fæðingastarfsfólki um hátíðarnar. 

Jólabörn á fæðingardeild

Lá í öngviti í spýju sinni

Ef einhver heldur, að Þorláksmessan hafi verið róleg og friðsöm hjá öllum er það hinn mesti misskilningur. Á heimili sæmdarhjónanna, frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar, sem eru mikil jólabörn, gerðust veður válynd strax fyrir hádegi á degi heilags Þorláks, en þá settust hjónin að drykkju til að deyfa bragðkyrtlana svo þau hefðu lyst á að éta skötuna í skötuveislunni, sem þeim hafði verið boðið í á veitingastaðnum Gula Fressið við Laugaveg. Á Gula Fressinu lentu þau í slagtogi við tvenn hjón, sem eru hagvön í Sjálfstæðisflokknum. Að skötuáti loknu buðu frú Ingveldur og Kolbeinn þessum hjónum heim með sér til að halda gleðskapnum áfram. Því miður varð samkvæmið helst til stutt í annan endann því það leystist uppí slagsmál eftir að Kolbeinn hafði læst sig inni á baðherbergi með annarri konunni, sem þau frú Ingveldur höfðu boðið heim með sér. Þegar frú Ingveldur og eiginmaður konunnar uppgötvuðu, að eitthvað væri farið úrskeiðis, brutust þau eins og hamslaus ljón inná salernið og komum þar að Kolbeini og konunni í vægast sagt óviðeigandi stellingum og frámunalega fáklæddu ástandi.

Þegar síðast fréttist, en það um klukkan tíu í gærkvöldi, lá Kolbeinn Kolbeinsson, nakin á neðri hluta líkamans, í öngviti á stofugólfinu, með glóðaraugu og sprungnar varir, umvafinn spýju sinni, sem saman stóð af kæstri skötu, hamsatólg, bjór og svartadauða. En frú Ingveldur var á bak og burt með gestum sínum.

  

Róleg Þorláksmessunótt í Reykjavík

Fara Benedikt og Berlúskóni báðir til Helvítis?

Það var svo sem auðvitað, að hans heilagleiki, Benedikt XVI, yfirfylltist af heilögum anda þegar hann frétti, að hans elskaði sonur, sem hann hefur sérstaka velþókun á, Silvíó Berlúskóni, hefði fengið dómkirkjuna í Mílanó beint í trýnið úr hendi óguðlegs óbótamans. Raunar er dálítið kúnstugt, að hinn heilagi faðir, æðsti sendiherra Guðs og Jesú Krists hér á jörð, hafi svo mikla velþóknun á Berlúskóna, því Berlúskóna bíður vís vist í Helvíti þegar hann geyspar golunni. Þannig er nefnilega mál með vexti að Berlúskóni þessi, sem fékk mílanódómkirkjuna í andlitið, er forríkur kapítalisti, en sem kunnugt er, þá mun úlföldum ganga mun betur, samkvæmt Jesú Kristi, að skríða í gegnum nálarauga en ríkum mönnum að komast inní Hymmnaríki. Auk þess er Berlúskóni alræmdur saurlífisþrjótur og hórkall, sem margoft hefur orðið uppvís af að brjóta boðorð Drottins sjálfs um bann við hórdómi.

Og þar sem það liggur fyrir að Berlúskóni fer í verri staðinn eftir dauðann, þá vaknar sjálfkrafa upp spurningin, hvert hans heilagleiki, Benedikt XVI, muni hverfa eftir að maðurinn með ljáinn hefur búverkað hann.   

Berlusconi þakkar páfa stuðninginn

Menningarstig, hugsunarháttur og úrkynjun komin á alvarlegt stig

Ekki lætur bókmenntasmekkur Íslendinga að sér hæða fremur en fyrri daginn. Meðal vinsælustu reyfaranna fyrir þessi jólin eru grobbsaga um Vigdísi kerlingu, sem Íslendingar gerðu að forseta hjá sér uppá grín hér um árið, Jólasveinarnir 13, dónasögur af sonum Grýlu mannætu höfuðdýrlingi íslenskra kapítalista og skræða sem frjálshyggjuklerkurinn Hjálmar í Dómkirkjunni hefur tekið saman um sjálfan sig, þar sem hann hælir sér af því þegar hann vann hörðum höndum, sem þingmaður, að greiða götu frjálshyggjukapítalismans, sem steypti þjóðinni í glötun fyrir ári síðan.

Ef listinn yfir vinsælustu jólabækurnar þetta árið er gildur mælikvarði um menningarstig og hugsunarhátt þjóðarinnar, verð ég að viðurkenna, að útlitið er mun svartara en áður var talið og andleg úrkynjun alvarlegri en svo að við verði unað. 

Bók Vigdísar selst best

Enn í dag er félagi Stalín elskaður og dáður

Hinir svokölluðu ,,andófsmenn gegn kommúnismanum" á tímum Sovétríkjanna voru sannkölluð þjóðfélagsplága. Þetta voru upp til hópa rottur, uppfullar af blygðunarlausri græðgi, óþverraskap og geðvillu. Þessi ófétu löptu, eins og kettir rjóma, upp allar lygar hinna kapítalísku glæpamanna á vesturlöndum og gerðu hvað þeir gátu, að dreifa þeim heima fyrir. Með tímanum verða þessar lítilmannlegu sálir taldar einhver verstu úrhrök heimsins þegar sagan mun dæma þá.

Mestur hefur áróður og lygar hinna vestrænt þenkjandi glæpahunda beinst að ofurmenninu og snillingnum, félaga Jósef Stalín, sem vissulega er einhver göfugast og besti leiðtogi sem nokkur þjóð hefur fengið að njóta. En þrátt fyrir linnulausar stórlygar og djöfulskap um félaga Stalín, á gamli maðurinn sér enn þann dag í dag, milljónir og aftur milljónir aðdáenda um víða veröld, sem telja eflaust milljarða ef allir væru taldir. 

Andófsmenn minnast kommúnismans

Hræðileg mistök

Ef meirihlutameðlimir fjárlaganefndar Alþingis heðu eitthvað örlítið meira en kvarnir í hausunum á sér, legði hún að sjálfsögðu til, að Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkurinn borguðu Icesave-reiknninginn einir og óstuddir. Um minnihluta fjárlaganefndar þarf ekki að ræða, þar hefur enginn,svo vitað sé, svo mikið sem vott af kvörnum í hausnum og sumir jafnvel með þvag í heila stað.

Það verða hræðileg mistök ef Alþingi ætlar að láta fólk, sem er blásaklaust af samneyti við óráðsíusamtök Sjálfstæðis og Framsóknar, borga fyrir glæpi sem það hefur alls ekki drýgt. Þessháttar varmennska heitir, að hengja bakara fyrir smið eða drekkja verkamanni fyrir lögfræðing.

Icesave tekið út úr nefnd