Styrkjakýrnar dauðar og Sjáfstæðisflokkurinn brátt hið sama

Ofboðslegt er til þess að vita, að nokkrar helstu mjólkurkýr Sjálfstæðisflokksins skuli hafa drepist rétt sisona á versta tíma og skilið eftir sig djúpt skarð í styrkjahaug Flokksins sem nær ógerningur er að fylla, nema kraftaverk komi til. Því miður eru engin kraftaverk í borði fyrir Sjálfstæðissamtökin í þessu árferði og því ekki annað að sjá en að örlög Flokksins Mikla verði þauð sömu og styrktarkýrnar rötuðu í. Nú má í sjálfu sér segja um væntanlegt löngutímabært andlát Sjálfstæðisflokssins það sama og sagt var um dauða Jóns heitins aumingja, sem bæði var þjófur og öfuguggi, að vissulega hafi burtsofnun hans flokkast undir mannslát en alls ekki mannskaða.

Eftir að Sjálfstæðisflokkurinn hefur dáið drottni sínum, Mammón, úr uppdráttarsýki og siðblindu og verið urðaður utangarðs eins og hvert annað horfallið flækingshross munu hundar hvarvetna að af landinu leggja lykkju á leið sína til að míga á leiði hins fyrrum styrkjafeita Sjálfstæðisflokks.  

Sjálfstæðisflokkurinn birtir yfirlit um styrki

Steingrímur samdi við Pál Gíslason trésmíðameistara

Því er við fréttina af útkomu Rannsóknarskýrslunnar að bæta, að Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra samdi nú eftir hádegi við Pál Gíslason trésmíðameistara um að reisa 100 gálga úr tré í Almannagjá, á þeim stað sem heitir Lögberg. Þetta verða vegleg manvirki, ætluð til að hengja í bersynduga peningahyggjuperverta, svo marga er þörf er á, en þeir hu æði margir eftir því sem næst verður komist.

Nokkrar deilur muna hafa verið á bak við tjöldin um það hvort rétt sé að gera umræddum peningahyggjupeervertum svo hátt undir höfði með því að embætta þá á helgasta reit íslenskrar þjóðar. Munu ýmsir þeirrar skoðunar að réttara væri að reisa gálgana við sorpurðunarstöð Vesturlands í Fíflholti á Mýrum. Enn aðrir stungu uppá gamla þingstaðnum að Laugarbrekku undir Jökli, þar sem Björn bóndi í Öxl var hogginn í spað að undangengnum dómi.

Skýrslan kemur 12. apríl

Hrunverjar og Hrungil - Tækifæri aldarinnar farið forgörðum?

Það hefði verið ráð að koma Efnahags-Hrunverjunum okkar, helst gjörvöllum Sjálfstæðisflokknum, fyrir á botni Hrungils áður en hraunið fór að flæða þar ofaní. En eins og flestir vita, þá var draugmori alskonar, púkastóð og illum sendingum gjarnan komið fyrir undir malarbingjum og stórum steinum eftir að búið var að kveða illþýðið niður, eins og kallað var.

Ef ríkisstjórnin hefði haft kvarnirnar í lagi í gærmorgun, hefði hún vitanlega brugðist hart við þegar fréttist af gosinu og látið flytja hrunskallana- og kellingarnar í snarhasti austrí Hrungil og búið þannig um hnútana að hin íslenska þjóð þurfi eftirleiðis aldrei að óttast að ræningjalýðurinn mikli, hrunsskrímslin, láti á sér kræla meir. En því miður, lítur út fyrir að þetta mikla tækifæri til að afmá peninggræðgisdraugana sé runnið út í sandinn, - að minnsta kosti í bili. 

Hraunflæði niður í Hrunaárgil

Kristilegi konuþjófurinn í Kristjánsstað

Ég hefi lengi haldi því fram, að Kristilegi þjófaflokkurinn í Noregi væri mikill fyrirmyndarflokkur og umfram allt hallur undir stórvini sína Íslendinga. Einusinni, fyrir margt löngu, hitti ég kristilegan mann í Kristjánsstað í Noregi. Hann sat drukkin í bíl sínum fyrir utan skemmtistað að kvöldlagi og bauðst til að aka mér og skipsfélaga mínum um borð í bátinn okkar sem lá í höfninni í Kristjánsstað. Á leiðinni til skips, sagði sá kristilegi okkur frá því hvernig hann hefði stungið undan syni sínum og öllum þeim fjölskylduharmleik sem fylgdi í kjölfarið á þeirri framkvæmd. Auðvitað felldum við félagarnir nokkur tár, fyrir kurteisissakir, til samlætis hinum kristilega konuþjófi meðan á frásögn hans stóð, en glottum þess á milli djöfullega hvor til annars þegar karlkjökrið sá ekki til. Í þakklætisskyni gáfum við kristilega norsaranum rommflösku fyrir aksturinn til skips og spurðum hann að skilnaði hvort hann ætti ekki fleiri syni til að stinga undan. Jú, hann átti aðra tengdadóttur, en sá andskoti fylgdi skammrifi, að sonurinn sem svæfi hjá henni væri búinn að hóta því að skjóta föður sinn eins og hund ef hann svo mikið sem potaði með litla putta í rassinn á tengdadótturinni. Svo kvöddum við þennan ástúðlega norska ættarhöfðingja og horfðum á eftir honum þegar hann hvarf á bifreið sinni á vit nýrra ævintýra út í myrkrið í Kristjánsstað. 

Vilja lána óháð Icesave

Segðu okkur frekar hvernig á að serða skirfstofukvinnu

Ég held að helvískum graðnaglanum honum Stráss Kahn væri nær að segja okkur frekar sögur af óstilltu kvennafari sínu en að umla einhverja dómsdagsvitleysu um hrunið og kryppuna á Íslandi. Íslenska hrunið er bara venjuleg, óhjákvæmileg auðvaldskreppa, innibyggð í kapítalismann. Um slíkan óþverra þarf Stráss kallinn Kahn ekki að halda ræður yfir heilþvegnum og siðblindum auðvaldslýð eins og framkvæmdastjórn ESB.

Afturámóti væri akkur í að heyra Stráss Kahn segja heimsbyggðinni frá því hvernig hann sarð skrifstofukvinnu sína trekk í trekk á skrifstofupúltinu á skrifstofu framkvæmdastjóra Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Það er áreiðanlega meira bragð af þeim uppáferðum en niðurhruni íslenskra kapítalista, sem væru best geymdir niðrá 5000 faðma dýpi innan um sædjöfla og marbendla í Kyrrahafinu. 

http://www.dv.is/frettir/2008/10/22/framhjahald-tefur-islandsbjorgun/

	Hið sorglega dæmi frá Íslandi
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Samherji pantar ályktun frá atvinnumálanefnd

Ég er ekki frá því að betur færi á að atvinnumálanefnd Dalvíkur gerði kröfu á Samherja þess efnis að fyrirtækið tryggði hráefni fyrir vinnsluna á Dalvík með því minnka sjófrystingu skipa sinna, minnka útflutning á óunnu hráefni og draga úr kvótaleigu frá fyrirtækinu.

Hótanir Samherjamanna í garð láglaunfólks í landvinnslu er í besta falli óþokkaskapur af verstu tegund, sprottin af pólitískri heift.

Vilja auka kvóta

Tímabært að skrúfa fyrir Samherja til frambúðar

Hótun samherjadólganna um að loka frystihúsinu á Dalvík í tvo mánuði í kúgunartilgangi, sýnir svo ekki verður um villst, að tímabært er orðið, þó fyrr hefði verið, að skrúfa í fyrir þetta ólánsfyrirtæki í eitt skipti fyrir öll. Samherji, ásamt nokkrum öðrum sjávarútvegsfyrirbærum af sama kalíberi, hafa sem kunnugt er, fengið að valsa óáreytt um landið þvert og endilangt með þá göfugu hugsjón að leiðarljósi að soga til sín aflaheimildir og skilja bygðarlög eftir í sárum. Það er því ekki nema von að forsvarsmenn slíkrar hugsjónastarfsemi hafi í hótunum við allt og alla ef þeir fá ekki allar sína frekju- og yfirgangsóskir uppfylltar.

Við hótunarlýð LÍÚ er ekki til nema eitt ráð: Taka af þeim skip og aflaheimildir með einu pennastriki og afhenda fólkinu í landinu, eigendum fiskveiðiauðlindarinnar. Vafalaust væri best að ríkið tæki allar ,,stórútgerðir" í landinu eignarnámi og hér verði fyrst, að minnsta kosti, um sinn rekin öflug ríkisútgerð, sem myndi sjá um að dreifa aflanum til vinnslu í sjávarbyggðirnar. Með tímanum tækju síðan íbúarnir í þessum byggðum við útgerðinni í réttu hlutfalli við hvað hvert og eitt þeirra töpuðu af aflaheimildum í kvótafárinu mikla.

Að lokum legg ég til, að ríkisstjórnin leysi upp og banni LÍÚ-samtökin með lögum sem allra fyrst.      

Loka í átta vikur í sumar

Vafningalaus bilun eða forhert ósvífni

Ef það er rétt sem mbl.is hefur eftir Bjarna Ben í þessari frétt, þá er ekki nema um tvennt að velja: Annaðhvort er maðurinn órfjarri því að vera í lagi, eða þá að hann er viss um að fólkið í landinu séu fáráðlingar sem óhætt sé að mata á lygum og þvættingi eftir hentugleikum, en slíkur þankagangur er að sjálfsögðu forhert ósvífni.

Það er t.d. staðreynd, að það var Sjálfstæðisflokkurinn, sem Bjarni Ben er formaður fyrir, sem brást þjóðinni herfilega og setti allt í uppnám með gjörðum sínum, rústaði efnahagslífi þjóðarinnar og bjó til jarðveginn fyrir Icesave og aðra efnahagslega stórglæpi. 

Hitt er svo aftur annað mál, að aukið fylgi glæpasamtakanna sem kenna sig við sjálfstæði í skoðannakönnunum er áhyggjuefni útaf fyrir sig. Fólk virðist eiga erfitt með að setja stjórnmál í rökrétt samhengi orsaka og afleiðinga. Frá því Sjálfstæðisflokkurinn hrökklaðist frá völdum fyrir um ári síðan hefur æ betur komið í ljós að það fer ekki stjórnmálaflokkur í venjulegum skilningi þess orðs, heldur harðsvíruð samtök gjörspilltra kapítalista sem svífast einskis þegar um völd og áhrif er að tefla.

Reyndar voru það reginmistök hjá VG að hlaupa í ríkisstjórn með Samfylkingunn síðastliðinn vetur. Réttast hefði verið að Sjálfstæðisflokkurinn hefði fengið að hanga um óákveðin tíma í snörunni sem hann sjálfur hnýtti um háls sér og þjóðarinnar.Þá hefði fólk kanske gert sér aðeins berti grein fyrir hverskonar stórhættulegt fyrirbæri Sjálfsæðisflokkurinn er.

Ríkisstjórnin á að segja af sér

Áður en hann sólundar vinningnum í brennivín og kvenfólk

Já. Nú þarf góðan fjárfestingaráðgjafa til að ná í skottið á heppna lottóspilaranum og hrista aurana úr vösum hans í eitthvert arðvænlegt fyrirtæki eins og Fons, Bakkavör, Brim og Exista, áður en hann sólundar vinningnum í brennivín og kvenfólk hjá Geira á Gullfingri.

Fyrir rúmum áratug vann Kolbeinn Kolbeinsson stóra upphæð í lottóinu, sem hann faldi fyrir frú Ingveldi eiginkonu sinni. Þegar Kolbeinn hafði stundað eilífðarútstáfelsi og rall í fimm vikur og leit orðið út eins og útlifaður og soltinn fressköttur, skarst frú Ingveldur í leikinn. Hún svipti eiginmann sinn bæði frelsi og fjárráðum, læsti hann inni í herbergi með svo litlum glugga að Kolbeinn gat með engu móti skriðið útum hann og bar honum þurrt rúgbrauð og þunna súpu með gulrót útí kvölds og morgna. En þegar frú Ingveldur komst að því Kolbeinn hafði leynt hana 20 milljón króna lottóvinningi kastaði fyrst tólfunum, því fyrir utan að leggja hendur á Kolbein og misþyrma honum, svelti hún hann heilu hungri í þrjá sólarhringa og tók af honum fötuna, sem hafði skaffað honum til að ganga erinda sinna þegar honum var mál. Fyrir peningana, sem Kolbeini hafði ekki tekist að koma í lóg, keypti frú Ingveldur hlutabréf í DeCode og þóttist hólpin að hafa geta bjargað því sem bjargað varð af lottóvinningnum góða.

Íslendingur meðal vinningshafa

Viðeigandi lausn á vandamáli rektora

Rektorar íslensku ,,háskólanna" geta sem best sparað sér áhyggjunnar, enda ætti þeim að vera kunnugt um ,,að enginn getur aukið spönn við aldur sinn með áhyggjum." Vandamál rektoranna eiga stjórnvöld að leysa með því að slá pungaprófsháskólanna, sem kenndir eru við Bifröst og Reykjavík, af strax, en slík skynsemdarráðstöfun myndi lina þjáningar menntamálaráðuneytisins og rektoranna umtalsvert. Það er auðvitað stórbrotin bilun, að ríkissjóður sé látin borga starfsemi einkarekinna pungaprófsháskóla fyrir auðvaldið; auðvaldið á að mata sína auðvaldsunga á pungaprófum, hafi það nennu til þess, fyrir eigin reikning, inní þessháttar skrípalæti á ekki að blanda íslenskri alþýðu og skattgreiðslum hennar. 

Rektorar lýsa yfir áhyggjum