Skrípalingur hrunsins

Það má merkilegt heita, að helsti skrípalingur hrunstjórnarinnar 2008 sé enn að sem ráðherra, og rífandi kjaft í þokkabót þrátt fyrir að hafa nákvæmlega engin efni á þessháttar munaði. Það er til algjörrar skammar fyrir land og þjóð, að Össuri Skarphéðinssyni og Jóhönnu Sigurðardóttur sé telft fram, ár eftir ár, sem langsamlega valdamestu ráðherrum Samfylkingarinnar. Það sýnir hinsvegar sýnir en nokkuð annað, að aldrei stóð til neitt uppgjör við Hrunið, frjálshyggjuna og hina hægrisinnuðu valdablokk í landinu af hálfu Samfylkingarinnar og VG. Þetta óvandaða drasl, sem situr eins og ekkert sé í stjórnarráðinu, er nefnilega hluti af samtryggingarkerfi borgarastéttarinnar, Fjórflokksins, og ekki punktur né komma umfram það.

Og þegar Ögmundur Jónasson reynir af veikum mætti að standa í lappirnar gagnvart spilltustu ráðherrum ríkisstjórnarinnar með því að gera kröfu um að bundinn verði endi ESB-fíflaganginn fyrir næstu alþingiskosningar, fer skrípalingurinn Össur Skarphéðinsson að þvæla um villiketti. Heldur þetta auma mannkerti að samtímafólk hans sé eitt allsherjar samansafn af blábjánum sem óhætt sé að glenna óæðri endann framaní hvar sem er og hvenær sem er? Til hvers í fjandanum eigum við almenningur að láta bjóða okkur svona giljagaur á ráðherrastóli öllu lengur?

Ég tek undir með Ögmundi Jónassyni, að ESB-dæmið verði lagt í hendur kjósenda áður en gengið verður til næstu alþingiskosninga. Ég geri líka þá kröfu til Ögmundar, að hann fylgi þessu máli eftir af fullri einurð og láti brjóta á því ef ekki vill betur, - já og fleiri málum.

Það yrði Ögmundi og hans baklandi til mikils álitsauka, ef hann tæki ríkisstjórn hinna gjörspilltu ekkivinstrimanna og snéri hana út hálsliðnum eins og gæsastegg. Raunar er það söguleg nauðsyn að svona blekkingastjórn sé slegin af.

Þátttaka VG í ríkisstjórn strax eftir hrun var ófyrirgefanlegt asnspark þegar haft er í huga það hlutverk sem kjósendur flokksins ætluðu honum Enda á þetta asnaspark eftir að verða flokknum dýrt. Eins og staðan er í dag, er fátt sem bendir til annars en að Vinstrihreyfingin grænt framboð sé að líða undir lok. Þessi flokksnefna er ekki fulltrúi eins eða neins, á sér ekkert hlutverk annað en að fóðra fáeina óheiðrarlega flokkseigendur.

Í ljósi óhjákvæmilegra endaloka VG, eiga raunverulegir sósíalistar og verkalýðssinnar ekki annars úrkosta en að setjast niður og hugsa sinn gang. Á hinum sósíalíska væng íslenskra stjórnmála er mikið tómarúm, sem okkur sósíalistum ber að fylla. Og það skulum við gera - eða hvað?

 

Villikettir VG komnir á kreik

Strengjabrúða hins gifturíka kaupfélagsstjóra

Ég er eindregið þeirrar skoðunnar, að Steingrímur hefði, í stað þess að segja Kögunarstráknum að þegja, átt að reka honum þessháttar vink á ranann að Kögunarstrákurinn hefði runnið eins og kartöflupoki undir borð. Síðan hefði hinn fallni framsóknarpiltur skriðið á fjórum fótum útúr þingsalnum og horfið sjónum manna. Það hefði verið mikill mannsbragur af slíku handbragði hjá Steingrími og híft hann upp um tugi prósentustiga í skoðannakönnunum. En sem betur fer getur Steingrímur enn bætt fyrir mistök sín og gengið í skrokk á framsóknargægsninu og uppskorið ríkulega fyrir.

Hinsvegar held ég það sé öllum mönnum, já og konum líka, algjörlega hulið hvað strengjabrúða kaupfélagsstjórans gifturíka á Sauðárkróki er að steyta görn útí Steingrím og heimta að Ásta Ragnheiður rassskelli hann á bert rassgati, eins og hún sé eitthvað sérstaklega náttúruð fyrir flengingar.

Réttast væri að Steingrímur sigaði burtíkum sínum á strengjabrúðuna og léti þær rifa utanaf honum garmana og reka hann síðan þannig á sig kominn á harðahlaupum norður Holtavörðuheiði og þaðan alla leið inná kontór kaupfélagsstjórans á Sauðárkróki.

 

Ætti að rassskella Steingrím

Illvígur geðkrabbi

Hvað ætli þessum vesalingum, sem vilja ólmir selja útlendingum stórar spildur af landinu, gangi raunverulega til? Er verið að bera fé á þessi undirmálskvikindi, eða eru þetta einfaldlega jarðsambandslausir einfeldningar og tómhöfða fífl?

Og hvað á fólk að halda um sveitarstjórnarmenn sem þjóta eins og andskotinn væri á hælum þeirra austur til Kína til að semja um ósiðlegan landsölugjörning við einhvern vafasaman skúrk? Á maður að vorkenna svona ræflum, eða væri rétt að setja sannleiksnefnd í málið til að komast að hvað þarna er á ferðinni? Reyndar eru sveitarstjórnarmenn upp til hópa stórfurðulegur þjóðflokkur, rótspilltur, sem veður blekkingarelginn og subbuskapinn uppað höku.

Þá er þáttur Samfylkingarinnar í þessum óhuggulega sóðaskap ansi athyglisverður. Hvað veldur þessum sjúku landsöluórum samfylkingafólks? Það er engu líkara en æðsta markmið þessa fólks sé að selja fullveldi og sjálfstæði þjóðarinnar og landið sjálft í hendur erlends valds. Svona framferði hlýtur öðru fremur að eiga upptök sín í einhverri sálfræðilegri bilun, illvígum geðkrabba, sem þarf að rannsaka af til þess bærum sérfræðingum á sviði sálarfræði og geðlækninga. 

Það er ekki nema von að fólk taki fyrir nefið þegar það heyrir Samfylkinguna nefnda á nafn.

Ekki einfalt að kaupa

Ráðlegt er að hafa í hakk

Við fyrsta yfirlestur á grundvallarstefnuskrá Liljuflokksins samstöðu, er ekki annað að sjá að þar eigi að pranga enn einum íhaldsframsóknarkrataflokknum ínná landsmenn, - í þetta sinn undir því yfirskyni að flokkurinn sé hvorki hægri né vinstri flokkur, né heldur miðjuflokkur.

Auðvitað er svona orðaleikfimi fullkomið rugl enda ætlað til að blekkja fólk. Og til þess er hinn pólitíski leikur Lilju, Marínós Njáls og Sigga storms gerður. Það er verið að reyna að búa til einhverja pólitíska sérstöðu, sem ekki er fyrir hendi í raun og veru, og þá er gripið til hefðbundinna óyndisúrræða í formi orðagjálfurs og blekkinga. Það er ljóst að Lilja hefur sópað til sín hrafli úr stefnuská VG, og einhverju gumsi sem íhaldsframsóknarkratar geta fellt sig við. Og hagfræðingastybban af prótséktinu leynir sér ekki eins og búast mátti við.

Þessi grautur er sem sé góður og blessaður til síns brúks og meiðir varla nokkurn mann og gerir engann aðsúg að auðvaldinu, borgarstéttinni og hinni hræsnisfullu snobbmenningu. Fyrir mína parta tek ég heilshugar undir, að samkvæmt Samstöðu Lilju, Marinós, Stormsins og íhaldskellingarinnar úr Garðabæ, að flokkurinn þeirra er ekki vinstriflokkur fyrir fimmaura, þrátt fyrir eitthvert ofátssmjatt um ,,norrænt velferðarkerfi” og hversdagslega aumingjagæsku.

Í grundvallarstefnuskrá Samstöðu Lilju og co er hvergi minnst á verkafólk eða verkalýsðhreyfingu, rétt eins og rúmlega 50 þúsund verkamenn innan SGS séu ekki til. Sem vel er skiljanlegt, af því aðtalsmenn stjórnmálaflokks sem afneitar vinstri, hægri og miðju, afneitar því líka að til sé verkalýðsstétt og borgarstétt, sósíalismi og kapítalismi. Það er engu líkara en þetta lið búi nú þegar í stéttlausu þjófélagi þar sem algjör jöfnuður ríkir og enginn er jafnari en aðrir.

Nú blasir við mikið tómarúm á hinum raunverulega vinstri væng íslenskra stjórnmála. Tómarúm sem Fjórflokkurinn, Lilja Mós, Gvendur&Gnörrin og önnur smáframboð hafa engann áhuga á notfæra sér, enda væri slíkt fullkomin hræsni af þeirra hálfu. Það er söguleg skylda íslenskra sósíalista að fylla tómarúmið á vinstrivængnum og það gera þeir með því að taka sama höndum og stofna róttækan sósíalistaflokk, byggðan á stéttarbaráttu, þjóðfrelsi og endurreisn verkalýðshreyfingarinnar á Íslandi.

C-vítamín þarf í samfélagið

Rottugengið setur fókusinn á Ögmund. Mörgum búrtíkum sigað samtímis á eina vinstrimanninn í ríkisstjórninni

Það gefur hressilega á bátinn hjá Ögmundi Jónassyni þessa dagana og hann á ekki sjö dagana sæla fyrir að reyna að standa í lappirnar gagnvart allslags mórum og óþjóðalýð. Verk Ögmunar eru svo sem ekki öll óskeikum, fremur en annarra manna, en þegar alls er gætt hefur hann ef til vill oftar á réttu að standa en annað samstarfsfólk hans á Alþingi. 

Það er eftirtektarvert, að eftir að flokkseigendafélögum og náhirðum Samfylkingar og VG tóks að velta Jóni Bjarnasyni úr embætti eftir harða og massíva ófrægingarherferð og einelti á hendur honum, hefur þetta fólk sett fókusinn á Ögmund. Nú skal hann rægður sem aldrei fyrr, ráðist á hann leynt og ljóst að undirlagi forystusveita ríkisstjórnarflokkana og engu í engu skeytt um um heiðarleik, sannleik eða almenna mannasiði. Nú skal Ögmundur svældur út og flæmdur burt. 

En hversvegna ganga Steingrímur, Álfeiður og Svavarsfjölskyldan, ásamt Samfylkingunni sem virðist ráða heilmiklu orðið í VG, ekki hreint til verks og reka Ögmund, Jón Bjarna og Guðfríði Lilju ekki úr VG? Svarið við þeirri spurningu er einfalt: Umrætt rottugengi á ekki í fórum sínum neinn þann heiðarleik, sem útheimtir að ganga hreint til nokkurra verka.

Hinsvegar eiga Ögmundur, Jón og Lilja að segja skilið við VG og ríkisstjórnina, þau eiga litla sem enga samleið með pólitískum loddurum og óþokkum.

Í gær, laugardaginn 4. febrúar 2012, voru haldnir tveir fundir á vegum VG í Kragakaffi í Kópavogi. Fyrri fundurinn, sem hófst klukkan ellefu, fyrir hádegi, var lokaður öðrum en flokksbundnum einstaklingu, sá síðari var opinn almenningi og hófst klukkan eitt. Á lokaða fundinum átti gera skipulagða aðför að Ögmundi með ásökunum sem áttu við harla lítil rök að styðjast. Tveir gamlir liðsmenn flokkseigendafélagsins voru fengnir til að hjóla í Ögmund, þeir Ólafur Gunnarsson braskari frá Norfiði, sá hinn sami og frægur varð fyrir að stýra Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur í gjaldþrot og Steinar nokkur Lúðvíksson, líka ættaður frá Norfirði, sonur Lúðvíks Jósepssonar alþingismanns og ráðherra. Ekki vantað víst heiftina og hatrið í orðræður þessara austfirsku labbakúta í garð Ögmundar með allskonar brigslum um svik hans við glórulaust valdabrölt Steingríms og þeirra sem gera hann út.

Eftir að senditíkur flokkseigenda höfðu lokið skrautlegum málflutningi sínum og heitingum, stóð Ögmundur upp og tók tíkurnar ærlega í gegn með skotheldum rökum og hrakti vaðalinn í þeim í heilu lagi ofaní kokið á þeim. Við svo búið skriðu hinar vesælu senditíkur, vælandi með skottin á milli lappana, á fund formanns VG, Álfheiðar og Svavars til að láta þau sleika sárin sem Ögmundur veitti þeim. Þess ber líka að geta, að Ólafur Góði, oddviti VG í Kópavogi, þorði ekki að láta sjá sig á fundinum, þrátt fyrir að hafa hvatt menn lögeggjan að til að mæta og láta Ögmund hafa það óþvegið.

 

 

Gagnrýnir framsetningu RÚV

Tilgangsleysið og tómhyggjan skín úr öllum andlitum

Merkilegur andskoti þegar innihaldslausir tómhyggjugosar fá allt í einu köllun til að brussast útí pólitík og fylgja tilgangsleysi köllunar sinnar eftir með því að stofna stjórnmálaflokk!

Það er til dæmis kostulegt, að Gnarrhjörðin, sem þekkust er fyrir að vera úti að skíta, og hinn hæfileikalausi pólitíkus, Gvendur Steingríms, rjúka til og búa til stjórnmálasamtök um ekki neitt.

Auðvitað gleyma Gvendur og Gnörrin ekki að geta þess hvað þau og flokkurinn þeirra eru gífurlega frjálslynd, alþjóðleg og lýðræðissinnuð, - en gleyma, af ásettu ráði, að geta þess tilvonandi flokksnefnan þeirra er einungis enn ein auðvaldsskítahrúgan, byggð á úrkynjum kapítalismans og öðru sem við á að éta á því menningarheimili.

Ekki er síður merkilegt, að til stendur að stofna á næstunni fleiri stjórnmálasamtök, sem eiga að byggjast á sama kapítalíska grunninum og fjórflokkurinn, Gvendar&gnarrflokkurinn og Repúblíkanaflokkurinn í Bandaríkjunum. Nú síðast boðaði Lilja Mós eitt svona holtaþokugaul í viðbót! Og ég sem hélt að nóg væri komið af mannskemmandi pólitískum viðbjóði og í þeim efnum væri allt fullreynt.

Fyrir mína parta lýsi ég fullkomnu frati á alla kapítalíska fokka, gamla, nýja og tilvonandi. Þeir hafa ekkert uppá að bjóða, utan úrkynjun, og hafa ekki annan tilgang en að höfða til lægri hvata mannskepnunnar.  

Nýtt stjórnmálaafl stofnað

Leitaði ásjár hjá Geira á Goldfinger

Það er áreiðanlega ekkert nýtt að Akureyringar bryðji e-töflur í kjaftinum á sér, þeir eru einhvern veginn svoleiðis. Þeir vita sem er, að e-töflurnar eru fyrirtakskrydd í gómsæta rétti og í heimabakstur á e-ið engann sinn líkan. Að vísu sturlast norðanmenn ekki ósjaldan af þessu valinkunna hressingarlyfi og gera þá eitt og annað sem þeir kæra sig ekki um að muna þegar víman rennur af þeim. Til dæmis reif bóndi í Eyjafirði á einum degi niður allar girðingar á landareign sinni í e-töflu kasti. Daginn eftir var farið  með hann á Klepp og þaðan í fangelsið að Litla Hrauni.

Giftum konum hefur líka orðið ansi dátt af inntökum á e-töflum og í leiðinni hressilega hált. Ein uppskrúfuð kvinna þar niðra gerðist asskotans ósköp kloflöng yfir hátíðarnar, en hún var í sterkri e-vímu frá Þolláksmessu og vel fram yfir nýjár. Á þeim tíma fór hún tvær og hálfa milljón framyfir á kortinu, drýgði níu sinnum hór með 9 karlmönnum og þrisvar sinnum hóaðist hún með kvenmönnum. Þá braut hún allt og bramlaði heima hjá sér, að meðtöldum eiginmanninum, sem hún nefbraut og hárreitti. Að lokum fór hún á puttanum suður fyrir heiðar og leitaði ásjár hjá Geira nokkrum, kendum við Góldfínger.

Svo er nú það.

E-töflur á Akureyri

Svona fer þegar cócópuffshænsni komast í brennivín

Sko bévítis litlu undanrennuungana hans Steingríms. Nú hafa þeir komist í brennivín og farið í vímunni að búa til pólitíska ályktun. Ja, ýmsilegt taka svona cócópuffshænsn sér fyrir hendur og allt heldur óskemmtilegt, þangað til nú, að þau vega óvart, enda blindfull, að sjálfum foringjanum og hinu ámátlega dekurdýri hans, Ólafi Góða, sem foringinn fann einhversstaðar í auðvaldsafkima þjóðfélagsins. 

Því er nefnilega þannig varið, að kratavinafélagið í forystusveit VG ákvað að gleðja vini sína í Samfylkingunni með því etja Ólafi hinum góða á það forað að styðja Gwöðrýði Arnardóttur til bæjarstjóra í Kópavogi. En sú gjörð mun víst tilheyra gildum VG og Ólafs Góða.

Það má búast við að Steingrímur, Álfhildur og Sendiherradóttirin, ásamt útvöldum búrtíkum þeirra, kunni cócópuffsskepnunum sínum litlar þakkir fyrir þessa bráðfyndnu ölæðisályktun. En það gerir ekkert til, því litlu undanrennuungarnir eru sem kunnugt er leinlegri en allt sem leiðinlegt er, þar til nú að þeir slá í gegn með fjarstæðukenndum gam anmálum.

Það er til dæmis augljóst, að þessi lítilsigldu endemi gera sér enga grein fyrir því, að formaður VG fórnaði öllum gildum flokksins með sólskinsbros á vör til þess eins að verða sjáfur ráðherra til að geta framið kraftaverk fyrir Alþjóðagjaldeyrissjóðinn, lauma Íslandi inní ESB og sparkað þéttingsfast framaní andlit íslenskrar alþýðu.

Nú vonum vér öll innilega, að undanrennufólk VG af cócópuffskynslóð haldi áfram að skemmta þjóðinni með ályktunum. Næst gætu þau til dæmis samið viðhafnarskjal um hvað Álfheiður flokkseigendamamma og Ólafur hinn góði í Kópavogi séu fjarskalega róttækt alþýðufólk í verkalýðsstétt og öllum öreigum heimsins til fyrirmyndar.

Gleðjast yfir viðræðuslitum

Vítisvél í mótun

Það er eins og maður kannist eitthvað við yfirbragðið á kurfinum á myndinni, sem talin er vera af sprengjumanninum ógurlega í Reykjavík. Það leynir sér til dæmis ekki á fasinu, að þetta er geggjaður sjálfstæðisflokksmaður, sem í pólitísku ofstækiskasti ætlaði að sprengja ríkisstjórn Íslands í loft upp. Sem leiðir hugann að því, að íslensk stjórnmál virka mjög til hins verra á geðheilsu almennings og mörg dæmi eru um að menn hafi ítrekað gengið af vitinu útaf pólitísku áreiti og pólitískum hugarórum.

En svo við víkjum aftur að meginmáli þessa pistils, þ.e. sprengimanninum, þá er næsta víst að þessa stundina er hann í óðaönn við að setja saman aðra vítisvél, sem bæði er fullkomnari og mikið stærri en þessi sem klikkaði um daginn. Og engin leið er að gera sér grein fyrir hvar hún verður sprengd og hvaða afleiðingar sprengingin hefur. 

Sprengjumanns enn leitað

En hross á að vista í svínastíum

Það verður víst seint svo miklu uppá gnarrfíflin í Reykjavík logið að almenningur trúi ekki, hvort heldur ávirðingarnar eru veðurfræðilegum toga eða fjalla um meint íslandsmet, norðurlendamet, evrópumet eða heimsmet í skattlagningu.

Það er nefnilega og sem sé mál manna, að óhagstæð veðrátta í desember síðastliðnum og fram yfir áramót með fannfergi og svellalögum, sé einmitt helvískum gnörrunum að kenna. Ennfremur að ótal mjaðmargrindabot, lærbrot og úlnliðsbrot á uræddu tímabili megi, öll sem eitt, færa á afrekalista yfirgnarrsins og Dags bíbí Eggertz. 

Enn 750% (eða var það 7500%?) hækkun þeirra á íbúðarhúsnæði hrossa sýnist mér samt algjört þjóðráð og þeim til mikils vegsauka. Það segir sig auðvitað sjálft, að ekki dugir að láta drykkfellda karla - já, og kerlingar, - komast upp með að borga nokkur hundruð krónur á ári fyrir að valsa um borgina á skítugum og grálúsugum truntujálkum. Fyrir þessháttar framgangsmáta eiga hlutaðeigandi hestamenn að borga mörghundruð þúsun krónur per hest á ári.

Nú er lag að gera stórárás á hestamenn, með það fyrir augum að afnema hestamennsku. Hross á einungis að rækta í svínastíum til átu fyrir mannleysur sem ekki hefur tekist að komast uppúr hrossakjötsátsmenningunni. Í stað þess að láta þessi ræfils dýr standa banhungruð úti í öllum veðrum árið um kring, myndi þeim meiri virðing búin í upphituðum stíum, ásamt með svínum og grísum, þar til þeim væri lógað og breytt í bragðgóðar hrossakjötspylsur. 

Oft dottið á höfuðið en ekki nú