Neyttu áfengis og eiturlyfja á leiði í kirkjugarði og slógust við lögregluþjóna

Ekki eru nú margir dagar síðan frú Ingveldur og Máría Borgargagn sátu á leiði Ástu eiturbyttu, sem burtsofnaði af þessum heimi fyrir nákvæmlega aldafjórðungi, og drukku koníjak og strompuðu maríjúana.

Ásta eiturbytta var um sína hérvistardaga kvenna einbeittust í óreglu og allskyns löglegum og ólöglegum tiltektum; slóst við fílelfda karlmenn og hafði betur, rétt eins og vinkonur hennar frú Ingveldur og Borgargagnið. Í London heimsókti hún dýragarð og óð beint inní búrið til ljónanna. Það var hennar bani, því þó hún ætti allskostar í handalögmálum við hvaða karlmann sem var reyndust ljónin henni það ofurefli, að tætlurnar af henni voru sendar í kistu til Íslands.

Í tilefni af því að 25 ár voru frá ótímabæru og harkalegu andláti Ástu eiturbyttu, ákváðu fyrrnefndar lagskonur hennar að heiðra minningu hennar á viðeigandi hátt. Að vísu var andakt þeirra Máríu og frú Ingveldar trufluð þar í legstað hinna sáluðu, þegar tveir lögregluþjónar komu þjótandi inn í garðinn og hugðust handtaka þær fyrir ósæmilega iðju í vígðum reit. Svo sem við var að búast, tóku þær stöllur einarðlega á móti lögregluþjónunum, innblásnar af afrekum Ástu eiturbyttu, og hröktu þá á flótta, blóðuga, rifna og tætta. Var ekki örgrannt um, að gamla góða eiturbyttan hefði veitt þeim lið í bardaganum, því lögregluþjónarnir báru, að eitthvað yfirnáttúrlegt og annarlegt hefði gerst í átökunum, m.a. hefðu þeir fenið óútskýranleg pungspörk hvað eftir annað utan úr öðrum heimi.

Gómaðir við fíkniefnaviðskipti í kirkjugarði

Tvær merkar barnaætur

Sem betur fer man ég í svipinn ekki eftir nema tveimur barnaætum. Þessir tveir sælkerar, eru að sjáfsögðu báðir konur, kjarnakonur, ekki vantar það, en með matarsmekk sem fæstum geðjast að.

Önnur þessara kvenna er íslensk, Grýla að nafni, margfræg af að veiða sér börn til matar. Hin er útlensk, sennilega þýsk, og var norn að atvinnu, og hefur aldrei verið kölluð annað en nornin. Það var einmitt þessi norn sem varð fyrir því óláni að misheppnast að éta systkynin Hans og Grétu. En eins og flestir muna, þá urðu örlög þessarar nornar á þá leið, að smástúlkan Gréta myrti hana á hroðalegan hátt: ýtti henni inní bökunarofn og steikti hana til dauðs. Áður en að því kom að Gréta litla réði nornina af dögum, hafði hún ásamt Hansi bróður hennar tekið stjúpu þeirra af lífi.

Annað mál er með Grýlu, en hún ku enn vera á lífi, að vísu orðin heilsulaus aumingi og mjök uppað knjám gengin, en þó ekki svo farin að kröftum að hún veiði sér ekki endrum og sinnum til matar eins og forðum. Allir eru sammála um, að Grýla sé einn sérdeilis vondur gestur, illþýði, flagð og óhræsi. Og barnungir Íslendingar hafa aldrei getað vanist því eins og sjálfsögðum hlut að verða étnir upp til agna af þessari matvöndu kerlingarsmán.

Nú segja mér ólýgnir menn, að upp sé risinn undanrennískur íslenskur filmudisney af cócópuffskynslóð, sem sé að rembast við að vekja athygli á sér meðal vesturheimskra með kvikmynd um barnaætur. Það held ég verði nú barn í brók. Nær væri þessum unga manni, að semja örstuttsmyndir um gamla ljóta karla sem hafa ofan af fyrir sér með því að segja hverjum öðrum kúka- og klámbrandara, en þessháttar listaverk tel ég meir en fullgóð ofaní fávísa amríkana.

Hryllingur í fullri lengd

Ljóðrænn Bjarni Ben ljóstrar upp hver sé helsta fyrirmynd ríkisstjórnarinnar

Bjarni Ben er maður dásamlega skáldmæltur, sem lætur huga sinn iðulega berast á vængjum hunangssætrar ljóðrænu svo flestir sem á hlýða fá glýju eða olíubrák yfrum sjáöld augna sinna. Það er virkilega upplífgandi fyrir þjóðina, að eiga fjármálaráðherra sem er menningin holdi klædd, talandi skáld  eins og fornkappar á borð við Gretti, Glám og Egil Skallagrímsson.

Svo virðist sem Bjarni hafi farið á kostum á ársfundi Seðlabankans, hreinlega breytt þessari hrútleiðinlegu samkomu í huggulegt ljóðakvöld með skáldlegu innsæi sínu og heimspekilegri lýrísku.

- Nú er vor í lofti og bændur farnir að slá, sagði Bjarni í upphafsorðum sínu og bætti við, "að farið væri að birta til á hverfulu vori og rauðmagi farinn að glæðast, sem væri merki þess komið væri vor á Suðurlandi." - Með sama áframhaldi, með sama áframhaldi, hélt hann áfram, - verður komið sumar á Íslandi um páska og fjármagnshöftin orðin að hverfandi skugga í skítugu eldhúsi Samfylkingarinnar.

Þegar þar var komið sögu, var seðlabankastjóri orðinn ásýndar eins og hlægileg dvergútgáfa af Leppalúða með heimsmeistarann Sigmund Dávíð sér á hægri hönd.

Lokaorð Bjarna Ben voru svo eitt eitt glæsilegt, yfirvellandi prósaljóð: - Ég fer ekki dult með, að helsta fyrirmynd ríkistjórnarinnar er hin kraftmikla og víðsýna frú Ingveldur, sem hikaði ekki við að gefa öfgapervertískum lostahrók svoleiðis á kjaftinn að tönnurnar og slefan þeyttust útúr kjaftinum á honum eins og hrakéljahryðja. Á sama hátt ætlar ríxstjórnin að setja hvert heimsmetið af öðru með kjaftshöggum, sem duga til að koma heiðnum og gölnum skrílnum í skilning um hver það er sem ræður hér um slóðir og hverjir það eru sem eru rétt bornir til valda á Íslandi.

Íslenska vorið getur verið hverfult

Homma- og lessufjandskapur Fránklíns og ofsóknir frú Ingveldar og Borgargagnsins

Það var aldrei að Pútín fengi ekki stuðning frá sönnum Bandaríkjamanni á þessum síðustu og verstu tímum. Ekki var verra að stuðningsmaðurinn væri af þeim enda viðskiptalífsins þar vestra, sem gerir útá homma- og lessufjandskap, enda verða atvinnutrúariðnjöfrar í Amríku að hafa trausta fótfestu í fordómum og heimsku á hinum frjálsa markaði kapítalismans.

Gott er þó að vita, að trúarhöfðinginn Fránklín Graham sé ekki hræddur við homma og lessur og þori jafnvel að slást við þessháttar fólk með berum höndum ef því væri að skipta. Þó ég sé ekki viss um að Fránklín þessi hafi roð við samkynhneigðum í handalögmálum, en kvað hann vanta dulítið uppá að vera kvensterkur, þá skiptir auðvitað mestu máli fyrir hann að vera kokhraustur og sýna þar með veikluðum sálum frammá að hann sé það sem kallað er kræfur karl og hraustur.

Fyrir þá sem ekki vita, þá gengu lagskonurnar frú Ingveldur og Máría Borgargagn Fránklíni Graham á hönd, ásamt byskubi Íslands, þegar hann kom til Íslands á síðast ári til að frelsa og uppbyggja Íslendinga. Síðan þá, hafa frú Ingveldur og Borgargagnið verið skæðar í að ofsækja samkynhneigða, sem þær kalla nú orðið aldrei annað en kynvillinga, og aðra minnihlutahópa. Til að mynda tóku þær stöllur það til bragðs, að króa konu eina af inni í skuggalegu ruslatunnuporti, af því að þær grunuðu hana um samkynhneigð, börðu hana þar og svívirtu á alla lundi í Jésú Franklíns Grahams nafni. En þegar þær komu aftur heim til frú Ingveldar frá velheppnuðu dagsverki, vóru þær orðnar svo upptendraðar af heilögum anda Fránklíns, að þær skutluðu sér saman uppí hjónarúm frú Ingveldar og brugðu sér þar í skemmtilegan leik, sem Fránklín sjálfur hefði verið fullsæmdur af að taka þátt í.

Geta safnað liði - ekki ættleitt

Hann er meiri velgjörðarmaður þjóðarinnar en Pétur Þríhross og Jóhann Bogesen báðir til samans

Við vitum öll, að Sigmundi Dávíð hefur reynst auðvelt að panta pizzur, enda hefir hann pantað etið þá fæðutegund í öll mál hversdags ásamt með frönskum kartöflum og rjóma, en nautahamborgara hjúpaða miklu gúanóremúlaði og smjörklumpum innaní um helgar.

En þó að Sigmundi Dávíð hafi tekist vel upp með að panta pizzur og hamborgara og farið létt með gromsa þessu fóðri ofaní sig, þá er ekki þar með sagt, að óbreyttir meðaljónar eigi auðvelt með að melta skuldareddingu Sigmundar Dávíðs án þess að verða fyrir varanlegu heilsutjóni. Það er eitt með öðru í fyrirhugaðri reddingu, að meðaljóninn sjálfur verður víst að greiða hana með eigin lífeyrissparnaði og eigin sköttum, og sennilega verður hann að setja makann, krakkana, köttinn og hundinn í veð fyrir þessum óverðskuldaða happadrættisvinningi til að þóknast stjórnarherrunum og uppfylla kosningaloforð þeirra.

Það er ekki um að villast, að Sigmundur Dávíð hefur gerst meiri velgjörðarmaður íslenskrar alþýðu en Pétur Þríhross og Jóhann Bogesen báðir til samans. Það eitt og sér er óvéfengjanlegt heimsmet. Hann mun og uppskera í næstu kosningum í samræmi við velgjörðir sínar kynlegar og bjarvættisnáttúru með ógurlega miklu fylgi. Varlega áætlað, ætti ekki að koma á óvart, að Framsóknarflokkurinn fái svo sem eins og 85% atkvæða og Sjálfstæðisflokkurinn afganginn. Þannig mun þjóðin sýna sínum veglyndu gullungum innilegt þakklæti sitt, og má slíkt þakklæti vart minna vera af jafn stórgáfaðri þjóð og Íslendingar vissulega eru.

„Auðveldara en að panta sér pizzu“

,,Að hann gisti, eigi vist, oní frystikistu"

,,En árið nítján núll og eitt
um nótt þeim varð á slysni.
Vilja drottins varð ei breytt:
Walt kom undir, Disney.

----------------

Það um listakynjakvist
kveða í máli stystu,
að hann gisti, eigi vist,
oní frystikistu.
               (Höf. Þórarinn Eldjárn - Disneyrímur 1978)


Svo er sagt, að Walt karlinn Disney bíði þess gaddfreðinn á botni frystikistu, að lækning finnist við sjúkdómi þeim er dró hann til dauða. Enn fremur að affrystingartækni fullkomnist, sem og að nýtilegar gladraþulur finnist sem dugi til að vekja menn upp frá dauðum. Þegar þetta þrennt liggur fyrir tilbúið á borðinu, er heldur ekki eftir neinu að bíða með upprisuna. Að henni lokinn getur Walt tekið upp þráðinn þar sem frá var horfið og farið að stjórna meðvitundariðnaðinum, sem hann kom á koppinn fyrir margt löngu, eins og ekkert hafi í skorist.

Þegar skemmtifley Disneyveldisins kemur til Akureyrar mun því að sjálfsögðu verða lagt utaná eitthvert skipa Samherjaveldisins.

"Krókódílar glenna gin,
górilluapar hylja sin.
Frussa vatni um frekjuskarð
flóðhestar í von um arð."
(Úr Disneyrímum)

Disney siglir til Íslands sumarið 2015

Syndakvittun afgreidd, - flórmokstri lokið

Þeir vita hvernig á að orða hlutina, blessaðir gullungarnir, Bjarni og Sigmundur Dávíð. "Stærstu efndir íslandssögurnar" skal klamburhrúgan heita, og þar með hafa Sjálfstðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn gefið út syndakvittun á sjálfa sig fyrir Hrunið mikla, sem þessi þokkasamtök stóðu að ásamt með Samfylkingunn sem áður hét Alþýðflokkur og átti ekkert skylt við neina alþýðu nema nafnið.

Því miður fær duglegi flórmokarinn, Steingrímur J., engan heiður að stærst efndunum, enda telja Bjarni og Sigmundur Dávíð, að efnd þeirra standi í beinu sambandi við flórmokstur þeirra sjáfra eftir téðan Steingrím J.

En hvernig sem mokstri á yfirfullum auðvaldsflórnum hefur verið háttað, hver mokaði hverju eftir hvern og svo famvegis, þá má ljóst vera, að ekki svo mikið sem arða af hroðanum hefur náð því flugi að komast útúr auðvaldsfjósinu atarna. Í því gripahúsi er allt á sínum stað eins og endranær: arðránið, kvótakerfið, stéttakúgunin, einokunarblokkirnar, óréttlætið, þjófseðlið og lygavaðallinn. Enda ekki við öðru að búast hjá þjóð, sem er svo gamansöm og hirðulaus að hafa 63 kapítalista á fullum launum við að þjónusta auðvaldið með því að samþykkja fyrir það lög frá Alþingi og annast framkvæmd þeirra.

„Stærstu efndir Íslandssögunnar“

Viðsjárverður þrjótur loks afhjúpaður

Þar kom að því, að einhver sómakær einstaklingur hefði í sér döngun og þor til að afhjúpa þann viðsjárverða þorpara og þrjót, Guðmund Guðmundsson handknattleiksþjálfara. Og það þurfti hugdjarfan mann eins og Djúsíbjev til að upplýsa ósómann og birta hinn ótrúlega langa lista, hvar glæpir Guðmundar eru rækilega tíundaðir, einn af öðrum í óslitinni röð uppá tugi metra af bréfsefni.

Mér segja lögfróðir menn, að samanlagir glæpir á umræddum lista varði tugthúsvist í minnst 83 ár, svo að Gvendur þjálfari má fara að setja allt sitt hafurtask niður í töskur og undirbúa sig vel fyrir langa, langa vist í þrælakistunni og svartholinu. Enda eiga svona karla ekkert annað skilið, svo fremi að glæpalistinn, sem Djúsíbjev hefur skilmerkilega ritað niður í margar stílabækur, sé á rökum reistur.

Dujshebaev: Listi yfir glæpi Guðmundar er langur

Auðvitað styður Ögmundur frekar Þorleif en skrípaframboð VG í Reykjavík

Að sjálfsögðu styður Ögmundur frekar framboð Þorleifs Gunnlaugssonar fyrir Dögun en handónýtt skrípaframboð VG í Reykjavík með þann kynduga oddvita, Sóleyju Tomm, í fararbroddi. Þó það nú væri.

Fyrir þá sem ekki vita, eða vilja ekki vita, þá er VG á landsvísu ekki síður handónýtt fyrirbæri á sama hátt og skrípaframboð Sóleyjar Tomm í höfuðborginni. Fyrir það fyrsta, þá er VG söfnuður einkennilegra manna og kvenna, sem hefur sérhæft sig í að sigla undir fölsku flaggi; þarf ekki að fara lengra en í nafn flokksins til að geta fullvissað sig um það, því óneitanlega er það að sigla undir fölsku flaggi að tiltla sig "vinstrihreyfingu" í orði en vera ágætlega hægrisinnuð klíka á borði. Í annan stað, líkist VG um margt hlutafélagi þar sem vissir hluthafar hafa yfirtekið félagið á óvinsamlegan hátt til eigin afnota. Flokkseigendafélagið alræmda, sem á VG og starfaði áður í Alþýðubandalaginu, hefur á sínum skrautlega ferli tekist að flæma allflesta raunverulega vinstrisinna úr flokknum, stundað innanflokkshreinsanir ásamt með tilheyrandi rógi og baktali á hendur þeim sem eru vinstrisinnaðir og hafa séð í gegnum blekkingariðju flokkseigendanna. Þessi vinnubrögð, eða öllu heldur skepnuskapur, hafa dugað til þess, að allt besta fólkið sem var í VG er horfið á braut.

Að lokum hvet ég alla til að horfa á samræður þeirra Sóleyjar Tomm og Elliða Vignissonar í þætti Mikaels Torfasonar, sem sýndur var á Stöð 2 fyrir skemmstu. En þar sannar Sóley, sem hefur um árabil verið í stjórn VG og borgarstjórn Reykjavíkur, svo um munar úr hverju hún er gerð.

Ögmundur styður oddvita Dögunar

Grallarann hún grenjar á með grautarask í hnjám

Ekki bregst hún okkur blessaður öðlingurinn hún Bjork okkar, sem syngur svo fallega falegu lögin sín sem allir kunna og söngla fyrir munni sér frá morgni til kvölds. Sagt er að þjóðskáldið hafi orkt um Bjork og söng hennar ljóðið sem hefst á þessum innilegu ljóðlínum: ,,Líknarbelgs við ljótan skjá lyppar kellíng rám. Grallarann hún grenjar á með grautarask í hnjám." Síðar samdi tónskáldið GJH Bach dásamlegt sönglag í serenöðustíl við þetta snilldarljóð.

En nú er Bjork öll komin í náttúruna með honum Arkonoský og henni Pattí Klæn, sem minnir svo mikið að vindþurrkaðann golþorsk, þ.e. nígeríuskreið eins og hún getur orðið náttúrulegustjóra.. Og hann Arkomoský, sá er nú skæslegur og klár, búinn að gera filmu um Gamla-Nóa, sem var guðhræddur og vís.

Einusinni var Bjork í menningarlegu og kátu samkvæmi að Frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra. Þá bar þar að garði þá fóstbræður Trugga Fokk og Haffa Frænku. Vóru þeir í annarlegu ástandi. Truggi dinglaði sér ákaflega í mjöðmunum og hljóp rakleitt að Bjork, þreif hana í fang sér og dansaði með hana um öll gólf í rykkjum og skrykkjum og stórum sveiflum í stinna klukkustund. Í síðustu sveiflunni missti Truggi tak sitt á dansmey sinni og endasenntist hún eins og vígahnöttur gegnum rúðuna í stofuglugganum og hafnaði í viðurstyggilegum forarpolli úti á lóð. Í þann forarpoll hefur Kolbeinn bóndi að heimilinu kastað af sér vatni í mörg ár og var hann farinn að þefja ískyggilega þegar Bjork kom þar við. Í dag berst öðlingurinn hún Bjork fyrir því með oddi og eggju, að þessi nytsami forarpollur Kolbeins skrifstofustjóra verði friðaður og hann settur á heimsminjaskrá.

Verðmæti náttúru skert með raski