Eins og óbetranlegt gapuxastóð

Fyrr í dag var ég svo svo lánlaus að eyða tíma mínum í það fánýti að horfa og hlusta á ,,stjórnmálaforingja" þjóðarinnar í Kryddsíldarþætti Stöðvar 2. Auðvitað gerði ég mér engar væntingar um vitrænar umræður í þessum þætti, en satt að segja stóðu ,,foringjarnir" sig enn verr en ég hafði reiknað með og komu mér fyrir sjónir eins og óbetranlegt gapuxastóð. Það er bara eitt sem ég skil ekki eftir að hafa orðið vitni að þessum ósköpum: Af hverju í fjáranum eru þessir gapuxar ekki allir sem einn í sömu flokksklíkunni, þ.e. Sjálfstæðisflokknum?

Látum nú vera þótt piltar eins og Bjarni Ben og Sigmundur Davíð styðji hið gráðuga kapítalíska peningahyggjuþjóðskipulag, en þegar engu er líkara en talsmenn stjórnarandstöðuflokkanna virðist alveg jafnmikið í mun að styðja þetta mannfjandsamlega kerfi þá er ekki nema von að ýmsum fallist hendur og fyllist reiði og sorg. Það er til dæmis gjörsamlega óásættanlegt, að Katrín Jakobs og Árni Páll geri kröfu til þess að litið sé á þau sem vinstrimenn og flokka þeirra vinstriflokka; um pólitísku viðrinin sem standa að hinum stjórnarandstöðuflokkunum hirði ég ekkert um að vita enda munu samtök þeirra þorna upp eins og hverjar aðrar skítaklessur í sólskini.

Það er nákvæmlega engin ástæða til að gleðjast með Sigmundi Davíð þó svo að betur ári í dag en Hrundaginn í október 2008 meðan ekkert bendir til annars en að hið úrkynjaða og gjörspillta kapítalíska þjóðskipulag fær að lufsast áfram óáreytt.

Sætta sig ekki við góðar fréttir

Uggvænleg hugdetta Bjarna og einnig hvar hann verður gestur í kvöld

Ekki geri ég mér fulla grein fyrir hvernig á því stendur, en staðreyndin er samt sú, að það er frámunalega leiðinlegt og innantómt að blogga við fréttir sem Bjarni Benediksson fjármálaráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins er viðriðinn eða tengist á einhvern hátt. Ég hefi velt þessu sérstæða vandamáli dálítið fyrir mér en ekki komist að neinni vitrænni eða skynsamlegri niðurstöðu. Í tilfelli sem þessu er að sjálfsögðu óviðeigandi að hafa í frammi getgátur og því síður spuna með illkvittnislegu ívafi. Það eina sem hægt er að segja með fullri vissu er, að Bjarni Benediktsson er óskiljanlega óspennandi viðfangsefni.

Í meðfylgjandi frétt mbl.is, sem inniber viðtal við áður nefndan Bjarna Benediktsson, dettur eins og óvart úr útúr honum að hann telji það raunhæft að ríkissjóður beri engar hreinar skuldir innan tíu ára. Ekki er ég þeirrar skoðunnar að þessi hugdetta Bjarna sé á einhvern hátt fyndin og varla vitræn heldur. Þvert á móti vekja þessi orð fjármálaráðherra ugg ef ekki skelfingu, því, ef ég man rétt, þá hófst aðdragandinn að síðasta hruni með því að stjórnmálamenn og hagfræðilegir ofvitar fóru að tönglast á því að ríkissjóður stæði gríðarlega vel, skuldlaus og svínfeitur. Það vita víst flestir hvernig það tal endaði.

En í kvöld verður Bjarni Benediktsson fjámálaráðherra og sjálfstæðisflokksmaður gestur að heimili frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinsson skrifstofustjóra og framsóknarmanns. Þá mun koma í ljós úr hverju fjármálaráðherrann er raunverulega gerður. Ef þeim sæmdarhjónum og vinum þeirra tekst ekki að koma lífi í Bjarna og hefja hann uppúr hinum dularfullu leiðindum sem umlykja hann, þá er eins gott fyrir hann hafa bænirnar sínar á reiðum höndum og muna eftir að þakka Guði fyrir ef honum verður bara sparkað strax útúr húsi. Því aungrar miskunnar er að vænta af halfu sæmdarhjónanna frú Ingveldar og Kolbeinssonar og þeirra vina ef inn til þeirra slæðist hundleiðinleg persóna sem aungin leið er að tjónka við.

Engar hreinar skuldir innan tíu ára

Hræðsla íþróttaféttamanna við feminista bar þá ofurliði og því fór sem fór

Jahérna, nú gerðu Samtök íþróttafréttamanna aldeilis ærlega í buxurnar og það svo að hroðinn gumsast uppúr hálmálinu á þeim. En angans veslingunum er vorkun, þeir eru svo hræddir síðan síðast þegar þeir þeir fengu alla fémínístahjörðina uppá móti sér af því að þeir kusu ekki konu íþróttamann ársins. Það var mikil gjörningahríð. En svarragangur fémínístana borgaði sig og íþróttafréttamenn sáu að sér og gerðu kvennmann að aðalíþróttamanni Íslands 2015. En óskaplegt og skelfilegt er þetta volæði íþróttafréttamanna, að bjóða ekki fémínístasvörkunum byrginn og halda sínu striki. Fémínístafélagið er ekki neitt íþróttafélag og félagsmenn ekki þekktir fyrir önnur íþróttafrek en gönuhlaup og asnaspörk. Já ...

Nú má svosem satt vel vera að Eygló Ósk hafi einhverntíma náð fjórða stigi í sundi, en það er auðvitað hreinn hégómi við hliðina á stórbrotnum árangri boltaspilara okkar af karlkyni sem borið hafa hróður Íslands um gjörvalla heimsbyggðina. Það er auðvitað óþolandi að sitja uppi með veikgeðja íþróttafréttamenn sem leggja niður rófuna og skríða ofaní hournar sínar við það eitt að kokvíðar fémínístagálur öskra á þá. Enda ku Gnarrelsið á 365 hafa rekið tvo af þessum skaðræðisgripum úr starfi í gær og skal aungvann undra.

Í kvöld skulum við minnast Jóns íþróttamanns, sem vann margfalt fleiri afrek á íþróttavellinum en öll kvennþjóðin samanlagt hefir unnið frá landnámsöld. Jón íþróttamaður var sannur karlmaður meðan hann var og hét og varð af ógrynni verðlaunapeninga, íslandsmeta, norðurlandameta, evrópumeta og heimsmeta á ferli sínum. Það helgaðist af því að íþróttadómarar voru einlægt á móti honum, lögðu hann í einelti og dæmdu öll hans afrek ógild. Hver man ekki eftir því þegar hann setti heimsmet í 100 metra harðaspretti á Laugardalsvellinum? Þá hljóp hann svo hratt að hann gat ekki stoppað sig og hafnaði á auglýsingaskilti frá Kaupþingi og braut það í spón. Og dómararnir dæmdu hlaupið ógilt og báru því við að Jón íþróttamaður hefði hlaupið útúr hlaupabrautinni og framhjá endamarkslínunni, eins og það hefi átt að skipta einhverju máli.

Eygló íþróttamaður ársins 2015

Réðust á blásaklausann mann og tróðu honum í farangursgeymsluna

Sem betur fer var það ekki beinlínis bankaræningi sem lögreglan lagði í járn í Hlíðunum núna rétt áðan, að minnsta kosti ekki einn þeirra sem rændu bankann í Borgartúni í dag og létu undir höfuð leggjast að ræna bankastjóranum. Lögreglan réðist afturámóti með fáheyrðu offrorsi á Brynjar Vondulykt, sem fyrir tilviljun var staddur á þessu svæði, slógu á hann böndum og köstuðu honum ofaní farangursgeymslu lögreglubifreiðar og héldu með hann á brott. Skömmu síðar hringdi Kolbeinn Kolbeinsson fyrir hönd ríkisstjórnarinnar í lögreglustjórann í Reykjavík og frelsaði Brynjar.

Þessi sorglegu mistök lögreglunnar eiga eftir að draga dilk á eftir sér því viðbúið er að nokkrar silkihúfur fái að fjúka af þessum sökum og jafnvel að innanríkisráðherra verði að segja af sér af útaf axarskaftinu. Það sér hver maður að lögreglumaður sem ekki þekkir Brynjar Vondulykt og þjóðfélagslega stöðu hans er einginn lögreglumaður heldur óupplýst fífl og fáráðlingur. En nú er verið að veita lögreglustjóranum áfallahjálp vegna þessa óhrjálega atviks og dómkirkjupresturinn er á leiðinni til innanríkisráðherrans þeirra erinda veita henni samskonar hjálpræði.

En hversvegna Bryjar Vondalykt var ráfandi í Hlíðunum um þetta leyti, sauðdrukkinn með galopna buxnaklauf og annað skyrtuhornið uppúr, liggur ekki í augum uppi. Að minnsta kosti verða engar opinberar skýringar gefnar varðandi ferðir Vondulyktarinnar í Hlíðunum. Aldrei. En svona okkar á mill sagt, þá var karlskepnan í heimsókn hjá konu meðan karlinn hennar var í vinnunni. Þegar Brynjar Vondalykt hafði athafnað sig og maður konunnar á leið heim úr vinnunni, hafði hann sig á brott en var svo óheppinn að rangla beint í flasið á lögregluþjónum sem handtóku hann með fádæma ruddaskap, bölvi og klámsyrðum, því þeim þókti maðurinn í hæsta máta bankaræningjalegur í fasi.

Tveir handteknir í tengslum við rán

Hringurinn þrengist

Þá væri eitthvað ekki eins og það á að vera ef bánkuræningjarnir hefðu ekki komist undan með péníngana. Hefðu þeir hlaupist tómhentir á brott hefði þetta ekki verið neitt andskotans rán. Þetta komust bánkuræningjarnir sem rændu bánkana innanfrá, lofsællar minningar, undan með alla péníngana og komu þeim í skjól.

Svo eru til önnur og auðvirðilegri rán sem lakara fólk með beyglaða sjálfsvirðingu fremur, eins og til dæmis valdarán og sauðaþjófnaður. Eitthvert hlálegasta dæmi um valdarán í seinni tíð á Íslandi er þegar Sóley nokkur Tomm rændi sætinu í mannréttindaráði Reykjavíkurborgar frá Líf Magnínudóttur, en ber að geta, Sóleyju til varnar, að ránskapur af þessu tagi er alltíður innan VG og í samræmi við siðferði og menningarstigið þar á bæ.

Nú herma fregnir að lögreglan hafi komist að því að bánkaræningjar dagsins hafi flúið með þýfið uppí Öskjuhlíð, sem eru allmikil tíðindi, og bendir til að eitthvað sé gruggugra við málið en áður var talið. Nú er það svo að Öskjuhlíðin er eina fjallið í Reykjavík og þar búa aðeins útilegumenn og jólasveinar. Það er því ekki fráleitt að ætla að bánkaræningjarnir séu þeir Fjallaeyvindur og Giljagaur, eða jafnvel Arnes Pálsson og Kertasníkir sem ódámar hafa uppnefnt pjöllusníki honum til háðungar. Ef þetta er raunin, er lögreglunni fátt að vanbúnaði að hlaða byssur sínar og skjóta jólasveininn og endurheimta pénígana fyrir bánkann. Það má heita mikil guðsmildi og huggun harmi gegn að ekkisens rummungarnir skuli ekki hafa rænt bánkastjóranum því að svona illvígir bófar hefði ekki hikað við að selja hann mansali í eitthvert barbaríið.

Komust undan með peninga

Viðkunnanlegt bankarán og upplífgandi fyrir þjóðarsálina

Mikil lifandis ósköp er alltaf notalegt að fá fréttir af bankaráni á Íslandi, það er eitthvað heimsborgaralegt og þrungið upphafningu innifalið í svona atburði og hvur Íslendingur fær ósjálfrátt á tilfinninguna að hann búi í Landi með stórum stóru elli sem umheimurinn verði alvarlega. Ekki er nóg með að við eigum svellkalda pilta sem ræna banka utanfrá heldur erum við svo lánsöm að geta státað af alvöru heimsklassa bankaræningjum sem rændu alla banka landsins innanfrá og segjast allir vera saklausir. Það er því ekki nema von að íslenskir ráðamenn beri beri höfuð sín hátt á erlendri grund innanum þjóðhöfðingja annarra NATOríkja.

Einnig verður að segjast eins og er, að það var sérstaklega hugvitssamlegt, að ég ekki segi viðkunnanlegt, af hálfu ræningjanna, að skilja hvítu stolnu bifreiðina efir við Barmahlíð því að Barmahlíð rímar við Þarmahlíð og einnig við Þarmablíð og Þarmasíð. Þannig hafa ránsmennirnir gefið sína fyrstu vísbendingu um sálarástand sitt og kynhneygð og þar með þrengt hring lögreglunnar utanum þá. Það varpar afturámóti skugga á þetta annars fagmannlega rán ef rétt er að péééníngaupphæðin sem piltarnir höfðu á brott með sér sé óveruleg, það er satt best að segja skammarlegt.

Að heimili frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofumanns og framsóknarmanns, hvar ríkt hefir sönn jörvagleði síðan á þolláksmessu, lustu húsráðendur og gestir upp fagnaðarópi um leið og fregnin af bankaráninu barst í hús. Kolbeinn húsbóndi varð svo glaður að hann hætti að leita að nærbuxunum sínum, sem hafa verið týndar síðan á annan í jólum, fékk sér sæti á eldhúskolli og hló eins og geggjuð afturganga úr þjóðsögu. En gleði Kolbeins varð skammvinn að þessu sinni því frú Ingveldur sparkaði honum af stólnum með þeim orðum að hún kærði sig ekki um að hann væri að krota á stólsetuna með rassgatinu á sér.

Röktu sporin að Öskjuhlíð

Harmsaga skáldævisagnaritara

Gnarrelsið er sko aunginn smákall og munar ekki um að hafa endaskipti á einum léttvægum íþróttafréttamanni og fleygja honum eins og músarunga útum gliggann og langt útá götu. Gnarrelsinu er fleira til lista lagt: Hann sauð saman harmsögu ævi sinnar af ekki minni íþrótt en Jóhannes Birkiland. En þegar leið á lesturinn fór samtímafólk Gnarrelsisins að ókyrrast, og þegar því varð ljóst að hin sannsögulega harmsaga var einugis ófétisleg lygasaga dró Gnarrelsið í land og sagði þeim er hann hafði skrökvað uppá að þetta væri skáldævisaga og kvaðst ekki muna hvort upplifanir hans hefðu verið svona, hinsegin eða aungvann veginn.

En Gnarrelsið hefir afrekað fleira en að sparka Valtý Björni útá kaldann klakann: Um árabil hafði hann ofanaf fyrir sér með því að vera grínari án þess að vera skemmtilegur, eiginlega blátt áfram leiðinlegur, hvimleiður leiðindapési sem gerði út á upplifaða og sjálfhverfa skáldævisögulega harmsögu sína. Þegar skemmtilegheitunum lauk voru kjósendur í Reykjavík orðnir svo firrtir, blindir og mökkruglaðir og búnir að bíta í sig slíka sjálfseyðingarhvöt að þeir gerðu Gnarrelsið að borgarstjóra hjá sér. Að vísu var Gnarrelsið aldrei neinn borgarstjóri, varla einusinni ekkiborgarstjóri, en fékk borgarstjóralaun frá Reykjavíkurborg fyrir því. Aldrei gat hann svarað einu né neinu um málefni borgarstjórnar þegar fjölmiðlar fóru þess á leit við hann, þess í stað þruglaði hann uppúr sér einhverju holtaþokuþvogli sem hann hélt að væri fyndið, en áheyrendur gripu fyrir augu og eyru af fullkomnum kjánahrolli sem náði frá iljum og uppá hvirfil.

Í dag skammast sín allir fyrir að hafa kosið Gnarrelsið og bera fyrir sig minnisleysi ef á það er minnst. Að öllu samanlögðu má Valtýr Björn vera dálítið uppmeð sér fyrir að hafa verið vikið úr starfi af þessum konungi harmrænnar sjálfsævisögulegra leiðinda.

Valtý Birni sagt upp

Áróðurstæki vinstríslamista og anarkókommúnista berar kvennhatur sitt

Eftir því sem mér hefir verið tjáð af sérlegum forstandsmönnum, er þetta bölvað Kastljós Ríkissjónvarpsins áróðursverkfæri vinstrisinnaðra íslamista, kommúnista og anarkista. Og eins og slíku fólki er lagið, þá hefir það af sadistískri mannvonsku og kvenhatri sínu fleygt Brynju Þorgeirsdóttur eins og hundshræi útúr Kastljósinu og til að niðurlægja hana enn betur dregur það einhvern óþekktan karlremuþrjót inn til sín í staðinn fyrir hana.

Það er náttúrlega óviðunandi og ógeðslegt að óþjóðlegir íslámískir anarkókommúnistar skuli ráða lögum og lofum yfir Fréttastofu Ríkisútvapsins og Kastljósins. Þessi óhugnanlega staðreynd ber núverandi ríkisstjórn mjög ófagurt vitni því að flokkshvolpar Sjálfstæðis og Framsóknar skipa meirihluta stjórnar útvarpsins; það er mál manna, að aðrar eins liðleskjur séu vandfundnar á vesturhveli jarðar. Ef einhver döngun væri í forystumönnum ríkisstjórnarinnar, formanni og varaformanni fjárlaganefndar og meirihluta útvarpsstjórnarinnar þá væru þau búin að traðka Fréttastofuna og Kastljósið niður í svaðið og afmá þetta andskotans Ríkisútvarp.

Og svo að vitnað sé aftur í sérlegu forstandsmennina, þá telja þeir affarasælast að sameina Sjálfstæðisflokkinn og Framsóknarflokkinn í einn þjóðlegan jafnaðarflokk með forystu sem ekki myndi hika við að láta sverfa til stáls gegn vinstriíslámistum, anarkókommúnistum og öðrum óþjóðlegum skítaskepnum, leyfa þeim að finna til tevatnsins, láta þá vita hvar Davíð keypti ölið. Þennan óþrifafénað, sem heldur því fram að það sé gott fólk, á að reka með vopnavaldi úr landi svo að það geti nú kallað sig flóttafólk.

Mannabreytingar í Kastljósi

Því miður er Skonsukarlinn látinn fyrir allmörgum árum, en minning hans lifir

Ég trúi því, að Skonsukarlinn, vinur minn og félagi, hefði orðið hugsi ef hann hefði fengið að lifa þau tíðindi að skonsukerling nokkur væri komin fram á sjónarsviðið vestur í Amríku og að sú kvensa hefði hlotið nafnbótina fyrir að hafa látið hleypa gufudampi inní leggöng sín, sem sé skonsuna. Skonsukarlinn fékk afturámóti sitt skonsunafn fyrir fádæma elju við að baka skonsur útá sjó, hvort heldur var logn eða eða stóri stormur með tilheyrandi hafróti. En eitt er ég alveg viss um: Skonsukarlinn hefði aldrei tekið í mál að dæla vatnsgufu inná skonsuna á skonsukvendinu Gwyneth; hann hefði boðið henni uppá annað og betur trukkandi stöff, sá kvennamaður og kvennaljómi sem hann var í lifandia lífi.

Meðan Skonsukarlinn var og hét, barðist hann eins og ljón á móti nærbuxnanotkun kvenna. Hans kjörorð voru: ,,Til hvers að fara í nærbuxur essska? Það er bara til að úr þeim aftur, essska." Hann dáði mjög frú Ingveldi og Máríu Borgargagn fyrir einarðar tilraunir þeirra til nærbuxnaleysis, því þeim nægði aungvann veginn að frelsa gjeirvörturnar (free nipple)svo þær geru sér hægt um vik og frelsuðu skonsuna líka (free pússý) mönnum eins og Skonskarlinum til mikillar gleði og fölskvalausrar ánægju.

Og úr því að minnst hefir verið á frú Ingveldi og Máríu Borgargagn þá má geta þess að þær hafa gert gangskör að því að láta listamann búa til líkneski úr kopar af Skonsukarlinum. Það líkneski hyggjast þær reisa á Austurvelli á móts við Hótel Borg. Þannig vilja þessar góðu konur þakka Skonsukarlinum fyrir hans framlag til frelsunar þeirra líkamsparta sem borgaralegur heimóttarskapur hefir krafist að sé vandlega hulinn fataleppum. Frú Ingveldur og Máría Borgargagn áttu því láni að fagna á gelgjuárum sínum að kynnast Skonskarlinum, viðhorfum hans og undursamlegu frjálslyndi. En orðstírr deyr aldregi hveim er sér góðan getr.

Skonsuskol Paltrow mesta bullið

Bænastund í Kauphöllinni á jóladag

Á jóladag brugðu frú Ingveldur og Kolbeinn eiginmaður hennar, skrifstofustjóri og framsóknarmaður undir sig betri fætinum og fóru með bænateppi sín í Kaupöllina og báðust þar fyrir í samfleytt eina og hálfa klukkustund. Á sama tíma lágu þar líka á bæn sanntrúaðir á borð við Brynjar Vondulykt, Máríu Borgargagn, Indriða Handreð og Óla Apakött; þar báðust og einnig fyrir á sama tíma Hannez Holmestone, Vigdís Hauks ásamt forsætisráðherra, og fjármálaráðherra; Steingrímur Joð, Árni Páll, Býrgýtta, Þorsteinn Már og Agnes byskubb létu sig ekki vanta og beygðu sig fram með rassinn uppí loftið fyrir líkneskinu af Mammóni konungi.

Að bænagjörð lokinni var hjartnæm fórnarathöfn þar sem fáeinum öryrkjum og flóttamönnum var fórnað undir hlátrasköllum og öðrum gleðilátum bænagesta. Bænastund þessi þókti svo vel heppnuð og er viðbúið að söfnuðurinn verði bænheyrður með vellandi hagvexti, bólgnandi fjárfestingum, gjaldeyrisbraski, viðskiptafléttum og auðgunarbrotum.

Í lok bænagjörðarinnar fór frú Ingveldur með einkabænagjörð sína til Mammóns í heyranda hljóði. - Sæli heilagi Mammón, hóf frú Ingveldur bæn sína, - að vera ekki eins og aðrar konur sem lifa lífi sínu í nærbuxnaleysi og brenna af kynferðislosta til beggja kynja og bera blygðan sína framan hvurn mann. Ekki síður þakka ég Mammóni guði mínum, verndara mínum og velunnara, fyrir ríkisstjórnina, NATO og þjóðernisflokkana í Evrópu og að vera ekki illa lyktandi verkakéllíng, öryrkjaræfill eða kommúnisti ...
Þegar þarna var komið í bæn frú Ingveldar kvað Máría Borgargagn sér hljóðs og sagði sem svo, að frú Ingveldi færist að tala um nærbuxnaleysi og losta, manneskja sem væri margfræg af syndum sínum, lauslæti, ágirnd og blindri greddu. Lauk svo þessari hjartnæmu bænasund í Kauphöllinni með skyldugu hávaðarifrildi og handalögmálum. 

Sjö til átta félög á markað 2016?