Kröftugur samhljómur milli Sjálfstæðisflokksins og Pírata hefir nú myndast

Þetta líkar mér. Litla humars- og hvítvínsprinsessan lítur blóðþrútnum glyrnum sínum til pírata með græðgisfullri velþóknun. Enda veit hún sem er, að hjá pírötum finnur hún veltilfallna lagsbræður og lagssystur í hugmyndafræðilegu og vitsmunalegu tilliti. Nú vantar bara uppá að hún tipli á eftir Kára De Code í Pírataflokkinn. Þeir sem vita vilja gera sér vel grein fyrir að Pírataflokkurinn er ákjósanleg verstöð fyrir allrahanda frjálshyggjugogga í Sjálfstæðisflokknum og raunar kjörlendi fyrir Flokkinn að geyma þar ungviði sitt í beitarhólfi þangað til það er fullfært um að ganga í Armani jakkafötum og thatcherískum drögtum og éta humar og hvítvín í morgunmat hvundags bæði og helgar.

Frú Ingveldur er einn þeirra frammámanna Sjálfstæðisflokksins sem frá upphafi hefir litið á Píratagengið sem nokkurskonar uppeldisstöð til hliðar við Heimdall. Mun það vera skýring þess að hún hefir haldið sameiginleg námskeið heima hjá sér fyrir besta fólk Pírata og Heimdalls. Þá mun Álaug litla Arna vera, ásamt Byrgýtu, Helga Hrafni og fleiri pírötum, tíður gestur í hinum landsfrægu og rómuðu helgarsamkvæmum að heimili frú Ingveldar og Kolbeins. En í þeim samkvæmum er hvítvínið mælt ofaní gesti í fötum og humarinn frá Hornafirði í skipspundum.

Eftir næstu kosningar er hætt við að Sjálfstæðisflokkurinn taki Pírataflokkinn formlega upp að hjarta sér og hafi þá með sér í ríkisstjórn, en segi húskörlum og griðkonum gömlu Framsóknarmaddömunnar að snauta aftur í Framsóknarfjósið og velta sér þar uppúr flórnum og fjóshaugnum þar til röðin kemur aftur að þeim að fá að vera með í Stjórnarráðinu. Víst þykir umræddum húskörlum og griðkum þjóðlegt og gott að velta sér um hrygg í foraðinu og stunda þar sitt ástarlíf að hætti jötunuxa og haugflugna og trúlega hugsar það fólk sér gott til glóðarinnar að hvíla lúin bein frá ríkisstjórnaramstri.

Samstarf við Pírata spennandi

Skjaldan launar kálfur ofeldi. - En að koma útúr skápnum sem pírati er fáheyrður andskoti

Það þarf aungvum blöðum um það að fletta að Kári Stefánssons er pírati. Meira að segja dæmigerður pírati, sem sést best af því að hann segist, eins og aðrir stuðningsmenn pírata, vita afskaplega lítið um Pírata. Það vita líka afskaplega fáir eitthvað um pírata og ,,stefnumál" þeirra; eiginlega veit aunginn neitt um þetta loftbólukennda fyrirbæri, allrasíst þeir sem hafa atvinnu að því að vera píratar. Á því krítíska tímabili þegar Kári var að safna aurum fyrir erfðagreiningardíkódið sitt var hann afar handgenginn Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokknum, sem þá voru í ríkisstjórn eins og fyrridaginn og síðaridaginn, sérstaklega Sjálfstæðisflokknum sem sá um að láta bankastjóra draga sakleysingja inn til sín og láta þau kaupa bréf í De Code. Það fór svo eins og það fór.

En nú er De Code söfuninni löngu lokið, bréfakaupendurnir blessunarlega farnir á hausinn og sumir til Andskotans, og Kári þarf ekki lengur neitt á Sjálfstæðisflokknum að halda, hvað þá húskörlum Framsóknarmaddömunnar. Og til að bæta gráu ofaná svart stökkur karlófétið útúr skápnum sem pírati! Er nema von að sómakæru fólki borgarastéttarinnar fallist hendur við að horfa uppá slík firn og býsn? Þegar við bætist að borgarstéttinn hafði fram að þessu talið að hún hefði bjargað Kára undan kommúnisma föður hans þá er sogrgin algjör að sjá þennan fína vonarpening afhjúpa sig sem pírata.

Þrátt fyrir dáleika milli Kára og Sjálfstæðisflokksins hafði frú Ingveldur alltaf illan bifur á þessum erfðagreiningarprinsi. Hún varaði alla forsvarsmenn Flokksins við honum og sem og bankastjóra, en því miður án árangurs. Hafði hún mörg orð og ljót um hvursu bergnumdir hennar menn væru gagnvart þessum götustrák sem auk þess væri undan illræmdum kommúnista austan af landi. Enda tóku þau hjónin, frú Ingveldur og Kolbeinn skrifstofustjóri og framsóknarmaður, rækilega til í flokkum sínum eftir að De Code ævintýrið var afstaðið og bankarnir hrundir fyrir björg; þau komu öllum helstu forystumönnum flokkanna sinna fyrir á sérhönnuðum hælum fyrir þessháttar menn og drógu upp aðra pokkapilta í staðinn.

Kári ósáttur við upptöku Pírata

Ógæfa Hálfdáns varðstjóra

Svo var það Hálfdán lögregluvarðstjóri. Hann lét sér ekki muna um vaða með annarlegt blik í augum inní klefa til manna sem hann hafði stungið inn og ganga fyrirvaralaust í skrokk á þeim til að svala sadistískum hvötum sínum. Það var öllum sama um það nema föngunum sem hann lúskraði á, þeir voru iðulega eins og tætt hænurassgöt eftir meðferðina. Meira að segja lauk síra Baldvin lofsorði á frammistöðu Hálfdáns varðstjóra og sagði í jólapredikun að Hálfdán varðstjóri væri einarður maður og og fylginn sér og kynni öðrum betur að handleika glæpajúða og brennivínsberserki á þann hátt að þeiri myndu eftir því.

Einhverju sinni kom Hálfdán auga á kvenmannsbelg sem var ein á vafri á myrku síðkvöldi. Hann brá hart við og ók uppað hlið konunnar, handtók hana og varpaði henni í dýflissuna. Og þar sem hann var einn á vakt sótti hann íiní skáp fulla ákavítisflösku sem hann hafði tekið af drykkfelldu unglingskvikindi. Þegar hann hafði staupað sig hæfilega, flaskan orðin vel tæplega hálf, þókti honum tími til kominn að heimsækjast kvenvæfluna sem hann hafði handtekið.

Því miður fór heimsókn Hálfdáns varðstjóra í fangaklefann öll í handaskolum og hann lá rúmfastur á sjúkrahúsi í mánuð á eftir. Það kom nefnilega í ljós að hann hafði verið svo ólánssamur að handtaka frú Ingveldi sem hann þekkti ekki. Þegar Hálfdán hugðist leggja hendur á þennan óheppilega fanga tók frú Ingveldur illilega á móti og keyrði hann uppað vegg og sló hann í rot. Þegar Hálfdán raknaði úr öngvitinu hófst frú Ingveldur handa svo um munaði. Og þegar vinnufélagi Háfdáns kom að honum morguninn eftir þar sem hann lá á klefagólfinu var hinn einarði varðstjóri beinbrotinn á nokkrum stöðum, kraminn kýldur og auk þess niðurlægður á svo ósvífinn hátt, sem siðferðilega er ekki hægt að tíunda hér, að menn urðu dauðskelkaðir við að hlýða þá sögu. 

Óeðlileg samskipti við brotamenn

Ekki þótti annað verjandi en að loka Janus lögreglumann inni á Kleppi

Þetta er þokkalegur andskoti. Lögreglan búin að varpa lögreglumanni í fangelsi. Og hvað svo? Eru máske fleiri fleiri lögreglumenn á leiðinni bak við lás og slá, - og, Guð forði því, ef til vill einhverjar lögreglukonur líka? Hvað gerði manngarmuinn af sér sem varð þess valdandi að honum var stungið í gæsluvarðhald? Ef lögreglumaðurinn hefur einungis verið drukkinn í vinnunni þá er það aungin sök, því drukkinn lögregluþjónn er mikið viðkunnanlegri fulltúi valdstjórnarinnar en ódrukkinn.

Svo má vera að kallskarfurinn, ef þetta er þá ekki kéllíng, hafi framið kirkjurán eða pissað innum bréfalúguna á Bessastöðum. Í soleiðis tillfellum er sjálfsagt að taka manninn úr umferð, en venjulega er farið með þessháttar lögregluþjóna beint á geðveikrahælið í stað þess að eyða dýrmætu fangelsispássi á slíka paura. Einusinni sátu Brynjar Vondalykt og Indriði Handreður fyrir lögreglumanninum Janusi og léku hann svo grátt að ekki þókti verjandi annað en að koma honum fyrir á órólegu deildinni á Kleppi. Janus karlinn hafði nefnilega unnið það sér til sakar að heimsækja Máríu Borgargagn ótt og títt þegar Handreður, eiginmaður hennar, var ekki heima. Það var sjálfur Kolbeinn Kolbeinsson sem kom uppum kauða þegar hann gægðist á glugga að heimili Máríu og Indriða og sá hvers kyns var. Af tómri þegnskyldu of sönnum vinskap tilkynnti Kolbeinn Handreðinum um stöðu mála: Sem sé að Janus lögregluþjónn væri farinn að þenja Borgargagnið og við svo búið mætti ekki sitja.

Þegar Janusi lögregluþjóni var loks sleppt af Kleppi var hann hækkaður í tign og gerður að varðstjóra hjá Fíkniefnadeildinni gegn því að nefna aldrei ástalífsbrot sitt með Máríu Borgargagni í eyru nokkurs manns. Hinsvegar léti yfirstjórn lögreglunnar sér í léttu rúmi liggja þó hann skemmti sjálfum sér og fleira fólki með sögum af öðrum glæpum sínum, sem hvorki eru fáir né smáir.

Lögreglumaður í gæsluvarðhaldi

Ef Isa og Grace kæmu hingað til að heilsa uppá Vantrúarmenn

Hann litli Jón skaut Gunnu systir sína
af sautján metra færi og tókst að hitta.
Þá sagði móðir hans hún stóra Stína:
,,Sá stutti verður einhvern tíma skytta."

Þetta ljóð þjóðskáldsins kom uppí hugann við lestur frásagnarinnar um stríðsstúfinn Isa Dare sem staðráðinn er í að skjóta villutrúarmenn um leið og hann verður nógu sterkur til að halda á byssu. Og móðir Isa er ekki síður síður með hugsjónir af lakara taginu því hennar heitasta ósk er að fá að skera hausinn af villutrúarmönnum. Þessi vígreifu mæðgini eru glæsilegt dæmi um hughraust fólk sem trúir á einkaframtakið og er tilbúið að láta verkin tala.

Og fyrst drengurinn og móðir hans eru albúin til að skjóta og skera villutrúarmenn austur þar eins og sauðfé, þá getum við rétt ímyndað okkur hvað þau væru vís til að gera ef þau kæmu til Íslands og fréttu af Vantrúarmönnum. Trúflokkurinn sem kallar sig Vantrú er sannarlega villutrúarflokkur sem Isa og Grace þætti ósköp gaman að hitta og þyrfti þá ekki að spurja að leikslokum því Vantúrarmenn eru blauðir og lítt vopnfimir. Sennilega myndu þeir allir sem einn leggja á flótta um leið og þeir yrði mæðginanna varir og skríða ýlfrandi niður í kjallarana heima hjá sér og þora aldrei þaðan út aftur.

„Stríðssnáðinn“ er breskur drengur

Bannfæring vofir yfir Smartlandi með Helvíti og djöflum og öðru tilheyrandi

Jújú, frú Ingveldur, Kolbeinn, Máría Borgargagn, Indriði Handreður og allt það fólk hafa lengi haft orð á sér fyrir þeim málefnum sem nefnd eru í fyrirsögn greinar Mörtu Máríu á Smartlandi. Frú Ingveldur hefir meira að segja haldið nokkra rómaða fyrirlestra um málefnið fyrir félaga sína í Sjálfstæðisflokknum og uppskorið miklil og einlæg fagnararlæti að fyrirlestri loknum. Raunar þoldu Heimdellingarnir illa að sitja undi ræðu frú Ingveldar, gerðust annarlega fjarrænir til augnanna, andardrátturinn þyngdist og sumir gleymdu sér alveg og fóru að slefa opinberlega.

Öðrum er áhyggjuefni hve Smartlandið hennar Mörtu Máríu er oft sérdeilis klámfengið, sumir segja ruddalegt, og til þess fallið að ýfa upp ónáttúrukendir, jafnvel kynblindu. Einn þeirra sem hvað mestan ímigust hafa á Smartlandinu er síra Baldvin, prestur og prófastur til Gemlufallsþinga. Hann hefir ítrekað fordæmt Smartlandið á kirkjuþingum og sýnódus og varað stéttarbræður sína við að lesa þann óþrifnað sem þar stendur. Síra Baldvin hefir samt ekki séð ástæðu til að aðvara kvennpresta við soranum, enda telur hann til skammar fyrir kirkjuna að vígja ,,kérlíngarlurður" eins og hann orðar það til prests, það sé jafnvel enn ósæmilegra en klámvaðallinn á Smartlandinu.

Nú er svo komið að síra Baldvin íhugar alvarlega að bannfæra Smartlandið og Mörtu Máríu fyrir framferði þeirra. Einkum blöskrar honum sú léttúð er fram kemur í seinni lið fyrirsagnar greinarinnar sem hér um ræðir. Eins og flestir vita þá gildir bannfæring sem klerkur mælir af munni fram í predikunarstóli við opinbera kirkjulega athöfn það sama og farseðill aðra leiðina í verri staðinn eftir dauðann fyrir þann sem bannfær'ur er. Ef Marta Máría, þrátt fyrir að heita tveimur biflíulegum nöfnum, vil komast hjá því að verða helvítismatur fyrir tilverknað síra Baldvins verður hún að gjörasvo vel að hætta að klæmast á Smartlandinu og taka upp nýjan og betri sið við val á umfjöllunarefni, því að ,,Helvíti er hinumegin hræðilegri en nokkur veit" eins og skáldið sagði.

Áhugasöm um munn- og endaþarmsmök

Sóðaráð höfð eftir ölvuðum sæmdarhjónum

Þessi þjóðráð sem koma fram í greininni eru samin af frú Ingveldi og Kolbeini manni hennar, þau voru bæði mjög drukkin þegar þau sömdu ráðin. Sæmdarhjónin frú Ingveldur og Kolbeinn eiga enginn börn, nema hvað Kolbeinn á launson með skuggalegri kerlingarpútu sem átti að vera fyrir laungu komin úr barneign þegar hann barnaði hana, af þeim sökum hafa þau hvorki vísindalega útreikninga né tala af eigin reynslu um ,,kynlíf án þess að vekja krakkana." Og börn hafa, af skiljanlegum ástæðum, aldrei stigið fæti innfyrir dyr þeirra sæmdarhjóna enda er heimilislíf þar á bæ ekki við hæfi barna.

Alveg er sjálfsagt að geta þess að frú Ingveldur stóð Kolbein eiginmann sinn að verki, greip hann glóðvolgann eins og segir í greininni, þegar hann barnaði hina öldruðu kerlingarafmán. Auðvitað sparkaði frú Ingveldur þeirri gömlu út með hæfilega vel völdum heillaóskum, en Kolbein fór hún með inná baðherbergi og þó honum hátt og lágt uppúr Ajax gófsápu uns hann ljómaði eins og sólin og tunglið. Frú Ingveldur lét og ekki þar við sitja heldur bar rúmbælið, sem Kolbeinn hafði brúkað til að gera sér glatt í geði með kérlingarskrukkunni, ásamt með sængurfötum öllum útá lóð og brenndi allt gallaríið til kaldra kola. Nágannar þeirra sögu að lyktin af reyknum hefði hoðaleg, ísmeygileg og haft áhrif á innkirtlastarfsemi þeirra. Meðfylgjandi mynd var tekin af rúmbrennunni.

Það er sannast sagna mjög óviðeigandi af Smartlandi Mörtu Máríu birta vafasaman klámpistil eftir drukkin hjón undir yfirskriftinni: ,,Svona stundar þú kynlíf, án þess að vekja krakkana." Þvílík sóðaskrif sem hafa ekki neitt með raunveruleikann að gera og því minna upplýsinga- eða fræðslugildi hafa einungis þær afleiðingar að ýta þeim mun meir undir óæskilega kynferðisóra og öfuguggahátt. Af þeim sökum ætti Marta Máría í Smartlandi ef henni er vant um virðingu sína að fjarlægja fyrrnefnda grein hið snarasta af síðunni sinni og fleygja henni á eldinn eins og frú Ingveldur geri við rúmbælið og sængurfötin hér um árið.

Svona stundar þú kynlíf, án þess að vekja krakkana

Þorpari vill ekki sýna á spilin. Einnig af mönnum sem voru lokaðir inni á vitfirringahæli

Jæja, svo Ari Trausti er sá bölvaður ekkisens þorpari að vilja ekki gefa upp hvað hann ætlar sér í forsetakosningunum. Svona útboruháttur er óskiljanlegur, ófyrirgefanlegur og til skammar. Hann á efir að fá að bíta úr nálinni fyrir þennan skort á gengnsæi hann Ari þorpari þegar hann verður lagður á píningarbekkinn og látinn leysa frá skjóðunni. Þeim sem ekki vilja svara því hvort þeir ætla í forsetaframboð hafa gott af því að þola hjól og steglu, gaddavír og geldingartangir.

Að öðru leyti fer forsetaframboðið vel af stað, má ætla að um það bil 2000 manns verði í kjöri miðað við mannfjöldan sem lýst hefir yfir framboði nú þegar. Það kemur skemmtilega á óvart hve margir lukkuriddarar ganga lausir á Íslandi um þessar mundir og virðist af sem áður var þegar menn voru lokaðir inná vitfirringahæli ef þeir sögðust vera Adólf Hitler, Napóleon, Jésús Kristur eða John Lennon, nú fara þessir menn í forsetaframboð án þess að nokkur geri athugasemdir við það.

En nú eru vissar kreðsur í Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokknum farnar að þrýsta mjög fast á Brynjar Vondulykt með að gefa kost á sér í framboð til Bessastaða. Brynjar Vondalykt lýsti því nefnilega yfir einhverju sinni í veislu hjá frú Ingveldi og Kolbeini að ef hann yrði kosinn forseti þá mundi hann byrja á því að endurreisa Þrælakistuna og Svortholið sem voru helsta stolt Íslendinga á dögum Jóns Hreggviðssonar frá Rein við Akranes. Þessi ummmæli Vondulyktarinnar spurðust út og er nú svo komið að hann á stuðning eldheitra og þjóðlegra hugsjónamanna í áðurnefndum stjórnmálaflokkum og er það vel.

Meðfylgjandi mynd er af Brynjari Vondulykt þegar hann á sínum tíma viðraði skoðun sína um Bessastaði og forsetaframboð.

Ari Trausti gefur ekkert upp

Ill ummæli útlendra sérfræðinga um íslenska landsliðið

Ekki er nú allt með felldu með veslings fotboltalandsliðið okkar sem á að fara á evrópumót í Frans í sumar. Mjög virtur knattspyrnusérfræðingur á Englandi ku hafa sagt við kunningja sinn að hann skildi ekki neitt í veru Íslands í úrslitakeppninni því að svokallair leikmenn liðsins væru hlálegt samsafn af stekkjastaurum og fituhlunkum og sagðist hafa eftir þjálfara knattspyrnuliðs, svo hefði verið svo óheppið að fá Íslending í sínar raðir, að umræddur Íslendingur væri svo feitur að hann væri meira að segja með hnakkaspik og stirður eins og ryðguð vél sem ekki hefur verið hreyfð í mörg ár.

Þá voru ummæli gamallar fótboltastjörnu frá Spáni ekki þriflegri. Sá útlifaði snati sagði sem svo að þátttaka íslenska landsliðsins í úrslitakeppni Evrópumótsins í knattspyrnu væri hneyksli, hreint og klárt hneyksli, því að landslismenn þessarar skítaþjóðar væru álíka fimar í fótboltakúnstinni og aldurhnignar og gigtveikar beljur sem biðu þess eins að vera leiddar undir hnífinn. Það er ljóst að ríkisstjórn Íslands verður að gera út flokk handrukkara til að hafa uppá þessum spánverjafugli og veita honum verðskuldaða ráðningu.

Það er semsé útlit fyrir að Ísland sé á leiðinni í úrslitakeppnina í Frakklandi einungis til að verða alheimshláturefni fyrir þær stórflengingar sem það á í vændum úti þar, ef marka má orð sérfræðinganna. Til að afstýra þeirri skömm er aðeins eitt úrræði: Að draga landsliðið útúr keppninni og láta því nægja að spila vináttulandsleiki við Grænlendinga, Færeyinga og Hjaltlandseyinga.

Sautján sæti frátekin

Hver man ekki eftir því ?

Jaaahahahá. Það er nefnilega það. Fór á puttanum - og til Lesbos. Ég skal segja ukkur það það. Þetta hefi ég alltaf verið hræddur um. Eins og maður viti ekki hvað fer fram á Lesbos; það hefir verið vitað í mörg hundruð ár. Hver man ekki eftir því þegar frú Ingveldur og Máría Borgargagn fóru í pílagrímsferð til Lesbos og höfðu Brynjar Vondulykt með sér af því að hann brann af lesbískum fryggðarlosta til Kolbeins Kolbeinssonar og Indriða Handreðs. Það var víst ferð í lagi!

Heimkominn var Vondalyktin eins og barinn hundur, ýlfrandi og spangólandi; kvaðst aldrei hafa upplifað annann eins andskotans ólifnað, hreint frillulíferni og niðurlægingu. En hann hagaði sér samt eins og maður gagnvart Kolbeini og Handreðinum í nokkra mánuði á eftir, en þá þröngvaði hann Handreðnum nauðugum til svo ægilegra athafna að ekki verður með orðum lýst. Það var hræðileg saga. Og Máría borgargagn var reið Brynjari Vondulykt lengi á eftir, því hún sagði að Handreðsfjandinn hefði verið ónýtur til allra hluta sem að gani mega koma í hjónaherbergi á fyrirmyndarheimili. Svo mörg voru þaug orð ...

Á puttanum til Belgrad