En Harambe górilla fær samt viðhafnarútför

Já, þeir voru furðu handfljótir þarna í Cincinati Zoo að grípa byssuna og senda blýkúlu beint í hnakkann á Harambe górillu áður en þeim illa óvætti tókst að rífa drenginn, sem datt ofaní til hans, í tætlur og kroppa hann síðan í smátt. En Bandaríkjamenn eru eins og sagt er byssuglaðir menn og telja ekki eftir sér að mismuna mönnum og kvikindum inn í eilífðina með rifflum sínum og haglabyssum, svo ekki sé nú minnst á pístólurnar sem leika í höndum þessara manna. Mest er þó um vert að hinu kolsvarta óargadýri tókst ekki að éta drenginn eins og það hafði áreiðanlega í huga.

Maður er nefndur Óli Apaköttur. Síðara nafn sitt dregur hann ekki af því að hann sé með skott eða loðinn fram úr hófi, eða að ættartala hans hafi að geyma forföður eða formóður af simpansa- eða górillukyni. Nei, Óli Apaköttur heiri Óli Apaköttur af því að hann er líkari trúðsfífli eða yfirstéttarsjátrungi í framkomu en venjulegum manni. Hann er sagður páfagaukur að viti því hann bergmálar aðeins skoðanir yfirmanna sinna í Flokknum. Fyrr í vetur var hann á leið í forsetaframboð, sem frú Ingveldur sló af með harðri hendi með því að senda Da-Oddsson í framboð. Frú Ingveldi þykir nefnilega margnefndur Óli ekki hæfa forsetaembættinu vegna óeðlis hans, sem hún vill ekki tíunda neitt frekar.

Annars má ólíklegt heita, að Harambe górilla fái ekki viðhafnarútför, slíkur höfðingi sem hann var. Og vissulega má morðingi hans vara sig, því strax eru komnir á stjá fullhugar sem ætla sér að hefna Harambe og eru þegar búnir að útvega sér hentugar vítisvélar sem þeir hyggjast vinna á morðingjnum með. Það sér hver maður það sjálfur, að ekki er frýnilegt að fá eina af þeim vélum óforvandis inná eldhúsgólf hjá sér þegar hann er að snæða kvöldverðinn. Einusinni sprengdu óþekktir gárungar svona sprengju í herbergi hjóna  á Ísafirði um miðja nótt með þeim afleiðingum að hósmóðirin á heimilinu tættist í loft upp ásamt friðli sínum, og það tók marga dag að safna tægjunum áf þeim saman í körfur. Þetta var hið versta mál, því aunginn vissi úr hvoru þeirra einstakar tætlur voru, svo það endaði með því að þeim var steypt saman í einn kassa sem var jarðaður eins og aðeins væri þar um húsmóðurina eina að ræða. 

Dráp Harambe vekur athygli

Stórhættulegur leikur

Það kann að vera ódrengilegt að karlmaður fari höndum hreðjar annars karlmanns inni á fótboltavelli fyrir allra augum, en verra væri þó ef þetta hefði verið kvenmaður sem dóninn hefði káfað á. Svona framkoma í drengilegri íþróttakeppni er í senn óhæfa og viðbjóður og verðskuldar rautt spjald. Réttast væri að dæma þennan óprúttna þorpara frá allri íþróttaiðkan um aldur og ævi. Því miður er þetta ekki í fyrsta skipti sem karlkynið gjörist bert að kynferðislegri áreitni, en þau kvikindi ráða víst ekki við sig þegar því býðst dónaleg framkoma.

Þá ber að geta þess að barsmíð á miðvígstöðvarnar er stórhættulegur leikur og getur auðveldlega leitt til þess að sá er fyrir ofbeldinu verður limsbrotnar og ber þess menjar æ síðan. Soleiðislagað kom til dæmis fyrir vin okkar allra, hann Kolbein Kolbeinsson skrifstofustjóra og framsóknamann, með þeim afleiðingum að hann hefir verið hálfvitlaus síðan. Reyndar varð Kolbeinn ekki fyrir sinni limlestingu í knattspyrnu heldur í hörðum villuleik sem lauk með því að frú Ingveldur sparkaði af alefli í blessaðann punginn á honum. Á eftir lá Kolbeinn á spítala með leyndarlim sinn í gifsi og var það honum mikil kvöl og pína því hjúkkurnar og sjúkraliðkerlingarnar gerðu óspart gys að honum og gáfu honum selbita í gifsið svo að sjúklingurinn gargaði og veinaði af sársauka og skelfingu.

Einnig er minnisstætt þegar Brynjar Vondalykt glopraði níðþungu straujárni á trallann sinn. Það var opið brot. Og allri hlógu. Meiri niðurlægingu er vart hægt að hugsa sér. Annars var þetta með straujárnið helber lygasaga. Hið sanna var að Vondalyktin og Indriði Handreður vóru eitthvað að leika sér, eitthvað sem aunginn mátti vita af. En svo fór sem fór. Þessir paurar létu samt óhöpp sín og slysfarir sér ekki að kenningu verða og hafa síðan telft á tæpasta vað í tiltektum sínum óguðlegum.

„Hann sló mig í punginn“

Hann verður forseti

Það er afskaplega mikið varið í forsetakappræðurog þær eru ákaflega merkilegar, ekki hvað síst undir stjórn Björns Inga Hrafnssoanar, þar er svo sannarlega fagmannlega að verki staðið. Auk þess er Björn Ingi tannhvöss búrtík helstu fjármálastórmenna gömlu Framsóknarmaddömunnar, einarður auðvaldskompónn, sem tileinkað hefir sér slægð refsins og grimmd minksins. Mikill snilldargripur Björn Ingi.

Þó saknaði ég innilega í forsetakappræðunni að ekki var minnst einu orði á kynferðislíf þjóðhöfðinga, vonbrigði þeirra á því svið og leynilegar langanir og hrifandi trikk. Fólk verður að tileinka sér, og það á sérstaklega við forsetaframbjóðendur, að við lifum á kynlífstímum þar sem sá þykir mestur er lýsir sínum eigin kynlífsvandræðum og tippakomplexum af mestri einlægni og á sem opinskáastann og áhrifaríkastann hátt. Sá sem ber af í þessháttar upplýsandi umræðu, hann verður forseti.

Þegar forsetaframbjóðendur verða uppvísir af því að vilja helst ekki eiga samtal um annað en Icesave, Svavrssamninginn, ESB og landhelgismál, að meðtöldu fylliríisflani Hannesar Hafstein í Dýrafirði, þá eru þeir að bregðast kjósendum, sem vilja skemmtun en ekki eitthvert þremilsins leiðindabull, og þar með að útskrifa sig úr forsetabaráttunni með skömm. Þetta heitir á mannamáli, að gera sig seka um að kukka yfir forsetaembættið og Bessastaði. Megum vér biðja þess að slíkum ókjörum linni.

Hart tekist á í forsetakappræðum

Ten pounds for Dolly

Jóhanna og Steingrímur okkar hérna joð kváðust í eina tíð vera hrifin af ,,norræna módelinu." Það kom svo í ljós að þetta ,,norræna módel" var endurreisn Gamla Íslands, skjaldborg um fjármagnseigendur, kapítalistana, og auðvaldsskipulagið, og almennur og vel þekktur kratískur sleikjuskapur við burgeisastéttina. Þetta er það sem páfagaukarnir kalla ,,norræna módelið" eða ,,norræna velferðarkerfið." Í þessari sömu blekkingavilpu veltir Andri Snæ sér uppúr og heldur að hann verði álitinn voða góður maður fyrir vikið. En þar er kallgeitin heldur en ekki á villigötum og veit ekki handa sinna skil í eðjunni. 

Annars er þessi meinta forsetakosningabarátta tómt mál að tala um, útrætt spil, eftir að frú Ingveldur afréð að senda Da Oddsson í framboð. Da Oddsson nýtur auðvitað gríðarlegs fjöldafylgis því hann er jafvel vinsælli en Ragnheiður Elín einhverskonarráðherra og verður örugglega kosinn á Bessastaði, um það þarf ekki frekar að ræða. Og Halla Tomm, systir Sóleyjar Tomm, fær núll komma eitt prósent og má vel við una.

Svo er aftur annað mál, að uppá síðkastið hefir orðið vart við reimleika í kokkhúsinu á Bessastöðum. Hvað eftir annað hefir fólk vaknað þar upp við glasaglaum og háreysti sem upptök sín á í umræddu kokkhúsi, til dæmis heyrist oftlega sagt: ,,Já eska, er amma þín verkfræðingur eska?" Þá hefir sama rödd nokkrum sinnum lýst því yfir ,,að hann hafi nú rotað stærra naut en þig" og ennfremur: ,,Til hvers að fara í nærbuxur eska? - það er bara til þess að fara úr þeim aftur. Önnur rödd hefir og látið þess getið, ,,að admíral sé öndvegisdrykkur sem kæti karlmannslund" og bætt síðan við eins og annars hugar: ,,No mony for me, ten pound for Dolly." 

Hrifinn af norræna módelinu

Flokkur fyrir þau

Stjórnmálagalskapurinn Viðreisn er klæðskerasaumaðurflokkur fyrir Da Oddsson, Sigmund Dávíð, Illuga Gunnarsson, Sighvat Björgvinsson, Finn Ingólfsson, Álfheiði Ingadóttur, Helga Hrafn Hanez Holmstone, Swerri Stormsker Vigdísi Hauks og Ólaf útvegsbónda og þyrluflugmann að Miðhrauni I. Og í dag var þessi dásamlegi flokkur stofnaður og náfrændi Bjarna Ben kjörinn formaður. Braskaraskríllinn hefir þar með eignast enn einn flokkinn, svo lífið er ljúft og gott þeirri tegund manna.

Að heimili frú Ingveldar og Kolbeins var Viðreisn til umræðu í dag og var ekki laust við að þátttakendur glottu vinsamlega yfir þessu frjálsa einkaframtaki Benedikts Bjarnafrænda og hans nóta. Brynjar Vondalykt rifjaði upp náin kynni sín af Benedikt af vinsamlegum hefndarhug; hann sagði sem svo að Bensi væri útaf fyrir sig ágætis grey, en fénaðurinn sem með honum væri í þessu Viðreisnarbrölti væri hræðilegur, blátt áfram hræðilegur. Ekki vantaði að þessi lýður væri fínn í tauinu, allir með bindi og svona, en aunginn þeirra kunni samt að klæða sig, mömmur þeirra verði enn að klæða gersemin og aunginn þeirra vakni eða fari á fætur fyrr en löngu eftir hádegi. Frú Ingveldur kvaðst aðeins þekkja Bensa af góðu einu, hann væri artarlegur við gamalt fólk og elskaði pééénínga eins og sjálfan sig, það væri varla hægt að vera kristilegri en hann Bensi.

En heilt yfir mun Viðreisnin hans Bensa ekki hafa annað uppúr krafsinu en að hafa þingmenn af móðurflokknum og af gömlu Framsóknarmaddömunni og raska þar með gullna jafnvæginu örlítið en samt ekki til að tjón hljótist af. Svo var áskotnaðist auðvaldinu og braskaraskepnunum annar flokkur á dögunum, sjálfa Þjóðfylkinguna, sem borin er uppi af geggjuðustu endemunum í ríkisstjórnarflokkunum. Þegar Viðreisn og Þjóðfylkingin verða búin að ærslast gegnum næstu alþingiskosningar án sýnilegs árangurs og enn færri þingmanna munu lukkuhetjurnar snúa aftur til síns heima og leggjast fyrir í kjallaranum á Höfuðbólinu hjá Sjálfstæðisflokknum eða í flórnum í Framsóknarfjósinu og allt verður eins og það hefir alltaf verið.

Benedikt formaður Viðreisnar

Þegar Indriði Handreður hafði nærri því myrt Máríu Borgargagn

Á sínum tíma mátti ekki miklu muna að Indriði Handreður myrti Máríu Borgargagn óvart, eða með öðrum orðum: hann ætlaði að lóga Máríu, sem þá var kærasta hans en ekki eiginkona eins og síðar varð, og láta ódæðið líta út fyrir að vera slys. Nú þarf vafalaust nokkuð til, að vandaður heiðursmaður, sem að auki er stórvinur Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra, íhugi alvarlega að stúta samræðisfélaga sínum eins og maðkaflugu sem gert hefir sig heimakomna í húsi hans. Þegar grannt er skoðað kemur í ljós að ástæðan fyrir ráðagerð Handreðsins var óviðurkvæmileg framkoma hunds við Máríu Borgargagn.

Þannig var mál með vexti, að Máría, sem legið hafði í sólbaði úti á palli á nærbuxum einum fata, kom allt i einu hlaupandi inn með miklu óðagoti (nauðalíku óðagotinu sem var á Sigmundi Dávíð þegar hann heimsókti félaga Ólaf Ragnar fyrr í vor) og kastaði sér hágrátandi í fang Indriða. Og þar eð Indriði Handreður er vænn maður og elskulegur, þá vafði hann heitkonu sína örmum, kyssti hana og sleikti hana í framan, því hann hugði bleytuna í andliti hennar vera tár, jafnvel fullþroskuð hjartatár. Þegar um hægðist kom í ljós að Máría hafði, eins og áður sagði, legið sofandi úti á palli og sólin lék af velþóknun um hvítt hörund hennar sem beið þess að verða brúnt og sællegt, þegar hún hrökk upp við að hundfjandi var búinn að lyfta öðrum afturfætinum og var í óðaönn að míga á andlit hennar. Þegar það rann upp fyrir Indriða að hann væri nýbúinn að sleikja hland úr ókunnugum hundi trylltis hann og hugðist leggja höndur á Máríu. Honum var skapi nær að kyrkja þennan kvennmannsandskota, sem hafði meðal annars á sakaskrá sinni að hafa lagst með Grænlendingi af því hún hélt að sá ófrýnilegi náungi væri Japani. En Máría var skjót til þegar henni varð ljóst að sambýlismaur henna ætlaði að vega hana og hljóp á nærbuxunum útá strætið og fékk sér borgið undan illum örlögum sem henni vóru búin í krumlum Handreðsins.

Þar sem að Máría var sloppin úr höndum Indriða, þá ákvað hann að beina drápshug sínum að helvítis hundinum og snúa hann í tvennt elligar þrennt. En því miður var hundurinn atarna á bak og burt þegar til átti að taka og sat því Indriði Handreður uppi með það eitt að sleikja úr honum þvagið sem hann hafði vökvað andlitið á Máríu Borgargagni með.

Fyrirsæta myrti kærastann „óvart“

Íslendingar eru sennilega fjárglæfratrúar

Já já, þetta er allt á réttri leið. Eftir því sem spillingar- og fjárglæfrar máttarstólpa Sjálfstæðisflokksins opinberast meira og betur í Panamaskjölum og víðar bólgna þessi samtök, sem sumum þykir minna undra mikið á skipulögð glæpasamtök, út í skoðannakönnunum eins og púkaskrattinn á fjósbitanum, og má af því álykta að kjósendur líti þannig á málin, að því meir sem stjórnmálasamtök eru með niðurum sig þeim mun æskilegri séu þeir að fara með meirihlutavald á Alþingi. Reyndar virðist Framsóknarflokkurinn, líklega af einhverju annarlegum ástæðum, ekki vera sérstaklega í náðinni hjá þeim landmönnum sem geðjast vel að glæpasamtökum.

En þrátt fyrir að bófaeðli sé hátt skrifað með þjóðinni, þá má betur ef duga skal. Meirhluti ríkisstjórnarinnar er í hættu ef Sjálfstæðispúkinn á fjósbitanum fitnar ekki meir en orðið er og heilsuleysi gömlu Maddömunnar færist jafnvel í aukanna. Slíkt ástand gæti leitt til þess að hin skuggalegu samtök sem kenna sig við sjálfstæðið verði að taka Pírataflokkinn sér fyrir hækju ef ekki á illa að fara. Og þar eð Pírötum er alveg sama um hægri og vinstri þá er meira en líklegt að þeir taki hækjuhlutverkinu með fögnuði og Brýgítta verður utanríkisráðherra.

Ljóst er að Panamaskjölin hafa reynst Sjálfstæðisflokknum afburðavel til fylgisaukningar, sem gerir það að verkum að freistandi er fyrir þennan glæpsamlega flokk að ahjúpa enn fleiri glæpi sem þeir hafa á samviskunni, því af nógu er að taka á þeim bænum af ýmsu misjöfnu.

Taflið er að snúast við

Og hefur stóra mynd af honum í stofunni

Á þessum manni, Rodrígó Dúterté, hefir frú Ingveldur lengi haft miklar mætur. Hún hefir meðal annars stóra mynd af honum í sofunni hjá sér, svo gestir hennar megi í gegnum áfengisvímuna og reykjarkófið njóta þess að dást að fögru andliti hans og afrekum. - Haldið að það væri nú munur, hefir hún margkvakað á góðum stundum, - ef við hefðum öryggissveitir sem mættu hengja og skjóta alla þessa bölvuðu múslima, homma og kommúnista sem búnir eru að eyðileggja þjóðfélagið okkar. Reyndar verður Kolbeinn eiginmaður frú Ingveldar alltaf hræddur og skríður undir rúm þegar hún tekur þetta málefni á dagskrá því hann veit uppá sig skömmina. Kolbeinn er alltaf hræddur við eiginkonu sína síðan hún rotaði hann næstum til Helvítis með kökukeflinu.

Þegar Brynjar Vondalykt, sem er athugull og grandavar, spurði frú Ingveldi hvort hún vilda banna brennivín, kannabis og tóbak og breyta heimili sínu í sjúkrahús, þá svaraði hún honum því til, að helvítis brennivínið og hitt stöffið væri búið að gera bæði hann og Kolbein að vitskertum veraldaraumingjum og hún vissi ekki betur en að hennar eigið heimili hefði árum saman verið sjúkrahús fyrir krypplinga eins og þá Kolbein, Handreðinn, Apaköttinn, Borgargagnið og fleiri persónur af sama tagi. Við þetta greinargóða svar féllust Vondulyktinni hendur og hann ráfaði út í öngum sínum, og var þó með opna buxnaklauf og nærbuxnalaus undir.

Og frú Ingveldur elskar Rodríkó Dúterté, ann honum hugástum og er tilbúin að gerast ein af kærustunum hans. Hún tilkynnti Kolbeini, að Rodríkó væri að minnsta kosti margfalt sprækari og betri í rúminu en hann, þrátt fyrir að hann þurfi að hafa með mörgum kærustum. - En þú auminginn þinn,sagði hún, - leggst með skepnum eins og Máríu Borgargagni og Brynjari Vondulykt fyrir nú utan allt hitt. Ég held ég muni þegar ég kom að þér og honum Indriða undir bílnum í bílskúrnum og báðir með allt niðrum ukkur og þið skömmuðust ukkar ekki einsusinni fyrir öfuguggaháttinn og sóðaskapinn. 

Vill koma á dauðarefsingum

Nú ríður á að leggja Félagi sannra Íslendinga lið gegn föðurlandssvikurunum

Jahá, svo Guðni Th. er þá svona jargansmikill byltingarseggur og föðurlandssvikari. Þetta hefir mig lengi grunað. Það er náttúrulega útilokað að þjóðin fái leyfi til að kjósa slíkan varg í véum forseta Íslands. Þetta ástand minnir mest á þegar hinir ættjarðarlausu í Sviðinsvík undir Óþveginsenni gerðu aðsúg að Pétri Pálssyni og Félagi snannra Íslendinga um árið. Það verður fortakslaust að stoppa þennan Guðna af áður en honum tekst að gera eitthvað af sér, - eða væri máske betra að stoppa hann upp? ...

Og föðurlandssvikin liggja ljós fyrir: Þessi Guðni var að sögn jafn vingjarnlegur í garð Icesave samningsins og meirihluti Sjálfstæðisflokksinns. Og tilræði hans við stjórnarskrána er í einu orði sagt óverjandi. Nú verðum vér öll að leggjast á árarnar með Félagi sannra Íslendinga, rétt eins og presturinn og prókúristinn í Sviðinsvík á sínum tíma, og afvopna byltingarvarginn og steypa honum í fangelsi, eða það sem betra er, fyrir björg, annars sökkur landið. Það er nefnilega stór og miklil hætta á, og það borðliggjandi, að ef Guðni verður kosinn forseti af fáfróðum og heimskum lýðnum, þá lætur hann það verða sitt fyrsta verk að taka margblessaða stjórnarskrána úr sambandi og afnema kvótakerfið og borga Icesve skuldina með beinhörðum péníngum úr ríkissjóði. Og hvað verður um okkur þá? Það sjá allir góðir og heilvita menn að soleiðislagað má ekki gerast.

Við þetta er nauðsynlegt að bæta, að Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður sást blind-dauðadrukkinn á tali við Guðna þennan, sem allir eru að tala um í, kærkvöldi. Þetta er grafalvarleg mál, því það bendir til að Framsóknarmenn sitji á svikráðum við Félag sannara Íslendinga og bíði nú aðeins færis að geta rekið blóðuga búrsveðjuna í bakið á hinu góða félagi. Frú Ingveldi, eiginkonu Kolbeins, var að sjálfsögðu gert viðvart um andfélagslega iðju Kolbeins og kom hún undir eins á vettvang og rotaði bónda sinn með leiftursnöggu höggi og dró hann að svo búnu á annarri löppinni heim á leið. Svona eru tímarnir válegir og erfiðir og líklegt að allt fari í handaskolum á versta veg. Stjórnarskrá sannra Íslendinga má ekki líða undir lok, svo mikið er víst, og það fyrir atbeina eins landlauss föðurlandssvikara og landráðamanns.

Segir Guðna vilja kollvarpa stjórnarskránni

Eins og Baldur stjórnaði Konna

Dásamlegur maður Davíð og Guði líkur,- að minnsta kosti er hann ósköp keimlíkur Frelsaranaum og gott ef ekki Múhámeði spámanni líka. Nú ætlar hann semsagt að starfa án launa á Bessastöðum fari svo að þjóðin feli honum að annast búskapinn þar á bæ eftir að félagi Ólafur Ragnar yfirgefur staðinn. Og Davíð ætlar að gera þjóðinni enn meiri greiða: Hann ætlar aldrei til útlanda á kostnað skattgreiðenda meðan hann verður forseti; hann ætlar líka að afleggja pjatt og prjál á Bessastöðum og snobb og glennur verða bannaðar þar, en þetta allt er reyndar í blóra við fyrri framgöngu karlsins og störf hans í þágu ójafnaðar, gráðuga peningahyggju yfirstéttarinnar, snobb hennar og úrkynjun.

Það mætti vel ætla, eftir orðum Davíðs að dæma, að hann ætli sér einungis að vera gluggaskraut á Bessastöðum í forsetatíð sinni og annað ekki, og að launaleysi hans og meinlætalifnaður í embætti eigi að tákna persónulega bótagreiðslu hans til þjóðarinnar fyrir Hrunið. Svo má líka spyrja sig að því hvort það sé þjóðinni boðlegt að gamall og værukær fressköttur leggist út í stofugluggann á Bessastöðum og segist vera hvort tveggja í senn, gluggaskraut og forseti íslenska lýðveldisins.

Sem vonlegt er hefir frú Ingveldur talsverðar áhyggjur af kosningabaráttu Davíðs. Hún hefir meðal annars látið hafa eftir sér að talsmáti forsetaframbjóðandans hennar sé barnalegur og ekki frelsara borgarastéttarinnar sæmandi og að líklega hafði skelmirinn Hanns hvíslað þessari vitleysu að honum. Orðrétt sagði frú Ingveldur, að það verði dálaglegur andskoti ef Davíð ætli að legjast svo lágt að láta Hannes, þann kepp og leiðindalepp, stjórna sér eins og Baldur stjórnaði Konna á sínum tíma.  

Vill ekki þiggja forsetalaun