Furðu dónalegir Bíbirfeðgar mæta andstöðu Þjóðfylkingarinnar

Ef rétt er, að Bíbir sé að slá sér upp með Richie þessum bendir flest til að strákandskotinn sé samkynhneygður þar eð Ritsjí þessi á víst að heita kallmaður. Svo má vera að Bíbir sé á báðum áttum, tækifærissinni í ástarmálum, og hinn versti skúrkur. Í þriðja lagi er hugsanlegt að drengurinn sé lostahrókur af því tagi sem leggst á hvað sem er sem dregur andann.

Verst er þó þegar Bíbir og pápi hans leggja saman í púkkið og fara á gandreið útum allar þorpagrundir, mígandifullir og vitlausir. Og til að bæta gráu ofaná svart þá eru þessir andstyggilegu feðgar væntanlegir til Íslands til að afvegaleiða íslenska æsku með furðu dónalegum tiltektum sínum. 

En sem betur fer eru Íslendingar ekki svo firrtir og útvatnaðir að aunginn þeirra sjái ekki hverskonar spjöll Bíbir og faðir hans geta unnið, fái þeir landvistarleyfi hér. Nú hefir Þjóðfylkingin, sem er einn mildur og gáfaður stjórnmálaflokkur, hafið baráttu gegn hingakomu Bíbers og félaga undir kjörorðinu ,,Burt með Bíbir." Þeir í Þjóðfylkingunni telja sig hafa komist á snoðir um að Bíbirfeðgar séu ekki heilir í andstöðunni gegn Íslam til viðbótar að vera frámunalega drykkfelldir og kvennsamir og hafa því skrifað sérstakann kafla inní stefnuskrá sínum um þessa óþokkalegu náunga.

Bieber og Richie að slá sér upp?

Þvílík naut, - þvílík naut

Í gærmorgun var Ingapu, náfrænka frú Ingveldar, látin laus eftir árs dvöl að Litla-Hrauni. Hún hóf frelsið með því að skrá sig í prófkjör Pírata og náði umsvifalaust góðum árangri. Því miður, eða ættum við að segja sem betur fer? - þá veit Ingapu ekki fremur en aðrir Píratar útá hvað Píratapartýið gengur, en það er víst aukaatriði. Um miðjan dag var Ingapu komin útá Keflavíkurflugvöll þar sem hún lenti óforvandis í slagsmálum við einhverja húðarseli og hottintotta og hafði betur. Þetta atvik kölluðu teprunar ,,ölvun og óspektir í flugstöðinni" og kölluðu á lögregluna. Ja þvílík naut sem þessir fjandar í flugstöðinni eru.

Stjörnusýslumaðurinn Stones, sem nú orðið titlar sig stjörnulögreglustjórann á Suðurnesjum, kom sjálfur í eigin persónu uppá flugvöll til að skakka leikinn og taka Ingupu fasta, en lögum hefir verið íllt milli þeirra tveggja. Svo fóru hr. Stones og Ingapu heim í kaffi til hins fyrrnefnda og urðu þar talsverðar róstur, sem lauk með því að hr. Stones sparkaði Ingupu út og sagði henni að koma sér til Helvítis. Undir miðnætti var Ingapu komin í heimsókn að heimili Frú Ingveldar og Kolbeins, en þar var gleðskapur góður eins og endranær.

En þegar Ingapu fór að bera víurnar í Kolbein Kolbeinsson, eiginmann frú Ingveldar, brást frú Ingveldur illa við og hafnaði algjörlega að lána frænku sinni eiginmanninn og bar því við að hún kynni að smitast af einhverjum óþverra af Kolbeini. Í staðinn bauð frú Ingveldur Ingupu fara með Brynjar Vondulykt í miðstöðvarkompun og láta hann spreyta sig. Nú í morgunsárið var mjög glatt á hjalla að frú Ingveldar og Kolbeins; Ingapu og Vondalyktin eru þar enn, bæði alsnakin á neðri hluta líkamans, og vart ástæða að ætla að af þeim brái næstu sólarhringana.  

Ölvun og óspektir í flugstöðinni

Garg úr hænsnakofa

Það er þó félegt hænsnakofagarg sem Oddnú Géé´, Össur og Brýgýta skvetta eins og hlandi og öðru verra framani veslings þjóðina núna. Fyrir það fyrsta þýðir orðið ,,jafnaðarmaður", í munni Oddnýjar og Össurar, sérstök og heldur hvimleið tegund af hörðum auðvaldssinnum, sem af einhverri ástæðu, sennilega af öfund og fíflsku, þykjast vera eitthvað á móti Sjálfstæðisflokknum en eru í öllum grundvallaratriðum hérumbil nákvæmlega eins. Í öðru lagi er alltaf að koma betur í ljós og Brýgýta og Píratarnir eru lítið annað en sérviskuútgáfa af Framsóknarflokknum. Þegar helstu seggirnir úr þessum söfnuðum upphefja rifrildi sín á milli fyrir framan alþjóð hljómar slíkt skvaldur alveg eins og kvak í fiðurfénaði sem berst útúr hænsnakofanum á höfuðbóli sjálfstæðisflokksins.

Það vita allir að ESB-árátta auðvaldssinnaflokksins Samfylkingar er hennar kínalífselexír og allra meina bót. Hinsvegar skilur það fólk allsekki hvað orðið ,,jafnaðarmaður" þýðir þó það slái því ótt og títt fram. Eins og einhverjir eflaust vita, þá ,,jafnaðarmaður" bein þýðing á orðinu sósíalisti og þessháttar istar eru Samfylkingargraðhestarnir fjarri því að vera. Flokkur sem vill endilega troða landinu sínu inní einhverja stærstu auðvaldsblokk heimsins eru ekki sósíalistar og þá ekki jafnaðarmenn heldur. 

Að íslenskir sósíalistar skuli í ríkum mæli hafa fallið í þá gryfju að verða leiksoppar trúðsfífla, loddara og lukkuriddara er grátlegra en tárum taki. Og því miður er staðan þannig, að litlar líkur eru á að þeir vakni í bráð og öðlist það vit sem þarf til að greina kjarnan frá hisminu í pólitískum efnum.

„Segja ESB lausnina“

Chesterfield sígarettur og nikótíneitrun

Svo vað það, að mig minnir Ólafur trésmiður, sem kærði hundinn sinn fyrir að hafa bitið sig í fótinn. Ennfremur sakaði Ólafur hundinum um að hafa hagað sér ósæmilega við eiginkonuna með dónalegu þefi og snuðri og kvaðst ekki ánægður fyrr en dómarinn dæmdi hundfjandann til dauða. Dómarinn reyndi að leiða Ólafi fyrir sjónir að ekki væri hægt að kæra hund, heldur í mesta lagi eiganda hans. Ólafur trésmiður brást hinn versti við og hellti sér yfir dómarann með dylgjum og sagði honum að lokum koma sér til Andskotans. Fyrir þetta var Ólafur dæmdur í sex mánaða varðhald í einangrunarklefa en hundurinn gekk laus og hafði nú nægan tíma til að hrella húsmóður sína með pervertísku daðri.

Ekki fór betur fyrir Kolbeini þegar hann lagði fram kæru á Indriða Handreð eftir að hafa staðið hann að óleyfilegum mökum við frú Ingveldi. Niðurstaðan í því máli var á þá leið, að frú Ingveldur læsti Kolbein inni í miðstvarkompunni og hélt honum þar í mánuð uppá vatn brauð. Allan tíman grátbændi Kolbeinn eiginkonu sína um að hleypa sér út, en það var ekki við það komandi og varð Kolbeinn nær dáinn þegar frú Ingveldi þóknaðist að sleppa honum lausum. Síðan hefir Kolbeinn látið það vera að kæra eiginkonu sína þótt ærin tilefni hafi gefist, en frú Ingveldur er sem kunnugt er vond kona og glæpsamleg og starfar í alræmdum glæpasamtökum.

Af þessum dæmisögum hér að ofan ætti bankadírektörinn Hreiðar Már að sjá, að það er alveg útí hött að efna til málaferla útaf því hvort hann hafi reykt eina frekar en tvær Chesterfield sígarettur. Það gæti orðið til þess að hann verði neyddur til, í vitna viðurvist, að reykja tvo pakka af Chesterfieldi í striklotu og hefði ekki annað útúr því en að liggja með nikótíneitrun á sjúkrahúsi í mánuð. 

Hreiðar Már kærir héraðssaksóknara

Hægrisinnaður og öfgafullur auðvaldsflokkur

Ennþá halda kjánarnir í Samfylkingunni áfram að berja galtómum hausnum við ESB-steininn. Í upphafi síðasta kjörtímabils álpuðust endemin í VG til að samþykkja evrópusambandsþvætting Samfylkingarinnar og svíkja þar með eitt af sínum stærstu málum, um leið féllu grunnstoðir tiltrúar kjósenda á ríkisstjórn Steingríms og Jóhönnu. Það er alveg ljóst, að með tilkomu Samfylkingarinnar á sínum tíma hefur haft skaðvænleg og eyðileggjandi áhrif á íslensk stjórnmál, ekki síst á þá sem trúðu, og trúa jafnvel enn, því að Samfylkingin sé vinstriflokkur. Þá er tilkoma undirmálsflokksskrípa eins og Bjartar framtíðar og Pírata bein afleiðing af ESB brölti Samfylkingarinnar og grófum svikum VG í þeim málaflokki. Stjórnmálaflokkur, sem djöflast eins og vitfirringur við að reyna troða landinu sínu inní eina gildust stoð auðvaldsins í heiminum er ekki undir neinum kringumstæðum vinstriflokkur - þvert á móti er þessháttar gerpi mjög hægrisinnaður og öfgafullur auðvaldsflokkur.

Kjósa um ESB við upphaf samstarfs

Fámennt og illmennt

Lukkuriddarinn Sigmundur Dávíð þarf ekki að taka orð frú Swndeesar Sendiherrans nærri sér, því hún er sem kunnugt er pólitískur ómerkingur og loddari. Annars var orðbragð Swandeesar á Sprengjusandi í morgun á þá leið, að öllum til þekkja hefir blöskað kjafthátturinn. Fyrir það fyrsta er Swandees framsónargauð af svipuðum toga og Sigmundur Dávíð, kapítalísk í hugsunarhætti, flokkseigandi og góður fulltrúi ,,freka karlsins", sem spakvitringar hafa talað um.

Þegar frú Swandees Sendiherrans var búin að fimbulfamba hvað stjórnarandstaðan, og þá sérstaklega hún sjálf, væru mikið betri en ríkisstjórnarflokkarnir, hóf hún að lýsa VG með dáfögrum orðaleppum, rétt eins og þar færi einstakur fyrirmyndarflokkur manna: Innan VG væri slík eindrægni og framúrskarandi samkomulag; grasrótin væri gríðarlega sterk og mikil; formaður flokksins væri svo innilega góður að hann munaði ekkert um að vinna þvert á flokkslínur í samkomulagi og samtali. Þetta er svo sem allt gott og blessað og varla von til annars en að frú Swandees leggi annað og gáfulegra til þessara mála.

Ekki þarf að efa að samhygðin og samkomulagið innan VG séu á góðu róli, þar ríki rjómalogn og blíða. Enda hefir Flokkseigendafélagi VG tekist á aðdáunarverðan hátt að hrekja alla úr flokknum sem einhver broddur er í, einkum róttæka sósíalista og sjálfsagt fleiri ódáma sem þvælast bara fyrir og eiga til að ýta við samvisku Flokkseigenda og bora skrúfujárni í kaunin á þeim. Þannig auðnaðist Flokkseigendunum að losa sig við fólk eins og Hjörleif Guttormsson, Jón Bjarnason, Guðfríði Lilju, Lilju Mós, Atla Gíslason og Þorvald Þorvaldsson, svo ekki sé minnst á Óla komma og Jóhannes Ragnarsson, Björgvin Leifsson, Þorleif Gunnlaugsson og Hafstein Hjartarson. Nú síðast gafst Ögmundur Jónasson upp, saddur lífdaga í klamburballinu með Swandeesý og Þistilfjarðarundrinu. Auðvitað er listinn margfalt lengri, en Flokkeigendum þókti mikil flokkshreinsun að þessum leiðindaskörfum sem kunnu þá list að láta þeim líða hálfilla. Um grasrót VG þarf ekki að ræða því hún hefir aldrei verið stór né mikil og enn minni nú en í upphafi, ver skipuð og illmenn.  

Breyttist þegar Sigmundur Davíð fór

Messa síra Baldvins um stöðu guðskristni á Íslandi á gleðigöngudegi.

Í tilefni af gleðigöngu dagsins blés síra Baldvin til guðsþjónustu í höfuðkirkju prestakalls síns. Áður lagði hann ríkt á við sóknarbörn sín að mæta samviskusamlega og meðtaka orðið. Og vissulega varð síra Baldvini að ósk sinni því musteri hans troðfylltist af fólki sem komið var til að hlýða á boðskap hans. Þar eð nú er háferðamannatími kom utansóknarfólk til að vera við messu í þeim tilgangi að uppbyggjast af Guðs erindi. Þegar síra Baldvin sá manngrúann, augliti til auglitis, dró hann annað augað í pung og skipaði mönnum að taka hinni postulegu kveðju.

Þegar söfnuðurinn og utansóknarkindurnar voru risar á fætur hóf síra Baldvin upp raust sína svo um munaði. Hann byrjaði á að tala um drykkfellda ræfla og aumingja sem sóuðu lífi sínu í hórdóm og kynferðisólifnað og lauk ræðu sinni þremur klukkustundum síðar á því að tilkynna viðstöddum, að nú væri svo komið fyrir guðskristni í landinu að værðarklerkurinn Þ. Stephensen væri farinn að vafra um götur Reykjavíkur í hommabúningi um hábjartan dag. Þessu svöruðu messugestir með langdregnu, einbeittu bauli og báðu Reykjavík og innbyggjara hennar aldrei þrífast og síra Baldvin svaraði að bragði: ,,Þetta líkar mér, svona baul eiga fræðimenn og fareisear svo sannarlega skilið."

Messugjörð síra Baldvins í dag verður lengi í minnum höfð og munu þeir er viðstaddir vóru aldrei verða samir á eftir. Þegar fram líða stundir verður þessarar guðsþjónustu getið á sögubókum sem eins af hátindum kirkjueg starfs á Íslandi. Á aftasta bekk í kirkjunni sátu þau sæmdarhjón, frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinssons, grunsamlega útúrdrukkin og hrópuðu og klöppuðu saman lófum eins og þau væru á knattspyrnukappleik þegar þeim þókti síra Baldvini mælast sérlega vel. Þessu tóku messugestir sem svo að þau væru að frelsast frá Andskotanum, Afmori, Bakkusi og Mammóni, og síra Baldvin lét syngja ,,Hærra minn Guð til þín" þeim hjónum til heiðurs.

Knattspyrna, kristni og BDSM

Því hún er svo þröng

Þó nokkuð sé nú um liðið, þá má samt gera ráð fyrir, að allnokkrir mun eftir laginu ,,Hún er svo þröng", sem Máría Borgargagn söng inná plötu; en það lag var með öllu bannað í Ríkisútvarpinu til eilífðar og hinar ófrjálsu stöðvar, sem eru að vísu mjög ófrjálsar, hafa kinokað sér við að flytja þetta mergjaða tónverk opinberlega. Texta lagsins samdi Máría sjálf við lag eftir Sigvalda Kaldalóns en hljómsveitin Mánar from Selfossi lék undir. Umrædd plata Máríu er tveggja laga og 45 snúninga og eins og fyrr segir er þar að finna dýrðaróðinn ,,Hún er svo þröng" á A-hlið, en á hinni hliðinni er söngverið ,,Með allt á hælunum", einnig við texta eftir Borgargagnið við lag eftir amrískar eiturætur frá Chicaco.

Með öðrum orðum: þá var plata Máríu Borgargagns, og þá einkum og sér í lagi textarnir, óthrópuð sem óþverri og mannskemmandi viðbjóður, sem bæri að þegja í hel. Borgargagnið vissi ekki hvað á sig stóð veðrið og varð eins og sólargapi í framan þegar hún las umsagnir blaðanna um meistaraverk hennar. Hún stóð nefnilega í þeirri meiningu að hún væri svo opin og einlæg á plötunni og mannkynið myndi allt standi í ævarandi þakkarskuld við hana vegna þessa óeigingjarna listaframlags af hennar hálfu. En því miður fór það svo að textarnir, ,,Hún er svo þröng" og ..Með allt á hælunum" voru fordæmdir til helvítis af betra fólki samfélagsins, en gáfu spéfuglum og klámhundum kærkomið tilefni til grófra og meiðandi gamanmála.

Í texta lagsins ,,Hún er svo þröng" er að finna eftirfarandi ljóðlínur, sem bera vott um góða meiningu en dálítið klaufalega framsetningu: ,,Ó vinur minn með þitt vöðlubjúga, ég vil ekki að þér neinu ljúga. Þó ljúf séu legsins göng þá láttu þau vera, því hú er svo þröng." Og í textanum á B-hliðinni gefur að líta þessar hugleiðingar: ,,Þegar um heiminn ég hossast og bossast og helvítis graddarnir fálma mér á, þá tak ég á móti með glöðum gælunum og gossast í leikinn með allt á hælunum." Að gefnu tilefni er rétt að það komi fram, að ofangreindar tilvitnanir í textana á plötu Máríu Borgargagns eru fjarri því að vera þeir safaríkustu og blautustu, raunar eru þeir þess eðlis og þannig orðaðir, að meira að segja bloggsían mín leyfir ekki birtingu á þeim ósköpum. 

 

Vonast eftir homma í landsliðið

Undir röngum og fölsuðum vörmerkjum

Katrín Jakobsdóttir og Oddný Géé Harðardóttir eru framúrskarandi undanrennu- og undirmálsflokksformenn, með öllu hugsjónalausar að öðru leyti en því að vera einarðir stuðningsmenn og varðhundar kapítalismans og þar af leiðandi íhaldskerlingar af svipuðu kalíberi og íhaldskerlingarnar í Sjálfstæðisflokknum. Með leyfi að spyrja: Hvaða pólitískur munur er á undanrennunum Katrínu og Oddnýju Géé annarsvegar og vinkonum Árna Johnsen, þeim Ragnheiði Elínu og Unni Brá, hinsvegar? Svarið er: Enginn. Þessar varðkonur auðvaldsskipulagsins, að Hillaríju Clonton meðtalinni, eru sami kartöflujafningurinn, með eða án stjórnarskrár, með sykri og súlfalyfjum útá.

Það segir sig sjálft, að ekki skiptir nokkru einasta andskotans máli hvort fyrrnefndar undanrennukvinnur og flokkanefnurnar þeirra vilja lengri eða styttri kjörtímabil. Að sjálfsögðu væri best, að stjórnarflokkarnir og stórnarandstöðuflokkarnir sameinuðu auðvaldsrassa sína í eitt heilmikið auðvaldsrassgat svo að heiðvirðir vinstrisinnar, sósíalistar, séu ekki af einstæðings- og einfeldningsskap að kjósa einhverja auðvaldsskipulagssinna með rangt og falsað vörumerki á enninu.

Hugnast ekki stutt kjörtímabil

Lukkuriddarahátíð berrassaða keisarans

Lukkuriddaraþjóðhátíðin fyrir næstu alþingiskosningar verður hjá Pírötum, sem með degi hverjum draga æ meira dám af Borgarahreyfingunni sálugu, sem á sínum velmektardögum var einhver mesta vitleysinga- og kjánasamkoma sem haldin hefir verið í íslenskri pólitík. Nú vantar aðeins uppá, að Þráinn Bertelsson og Gunnar Sigurðsson hefji sig á kreik í pírataleik ásamt með hinum prumphænsnunum. Kanski ná Píratar 10% í næstu kosningum, kanski 20%, hver veit. Eitt er þó víst: Eftir því sem prósentalan verður hærri þeim mun meiri vonbrigðum munu þeir valda kjósendum sínum, sem halda í fáfræði sinni að með píratagalskapnum fylgi grundvallarbreytingar í stjórnmálum. Píratar fylgja sömu grundvallarhugsjón og hinir gömlu flokkarnir, þ.e. kapítalismanum, hinni gráðugu auðgunarhyggju sem engu eirir og mun um síðir lenda í öngstræti. Að reyna að telja fólki trú að hægt sé að breyta eðli kapítalismans er óvitaskapur eða illmennska af síðustu sort sem jaðrar við glæpamennsku.

En gott og vel, píratarnir mega þjóna hlutverki ópíums fyrir fólkið eins og vilja, ljúga sig inná kjósendur eins og Framsókn, en þeir eru ekki byltingarafl sem borgarastéttinni, græðgi hennar úrkynjun, sendur ógn af. Píratamúgsefjunin er því miður enn einn keisarinn sem stjáklar um götuna nauðaberrassaður og blindur lýðurinn dáist að um stund.

23 í framboði Pírata á Suðurlandi