Hið ódauðlega listaverk mun fara á fúlgur fjár til kvótagreifa

Það er auðvitað afskaplega mikið varið í sona stórbrotið listaverk, þessa mergjuðu júgrasýningu; telpurnar eru hipp og kúl, eins og það heitir, og hinir listrænu hæfileikar bókstaflega leka af þeim eins og þorskalýsi. Frú Ingveldur og Máría Borgargagn eru ákaflega glaðar með hvernig tiltókst, enda er þessi sérstaklega vel heppnaða berbrjóstasýning runnin undar rifjum þeirra. Á sínum tíma, fyrir margt löngu síðan, óðu þær stöllur, frú Ingveldur og Borgargagnið, út um borg og bý, gersamlega berbrjósta á hvaða árstíma sem var og hvunær sólarhrings sem var; stundum bættu þær í betur og hlupu um naktar bæði að ofan sem neðan.

Á kosninganóttina síðustu fór Brynjar Vondalykt að gera sig breiðan heima hjá frú Ingveldi og Kolbeini og lýsti því yfir inni í herbergi  að frú Ingveldur væri kona mikillar tittlingagleði. Um leið og Vondalyktin sagði þessi orð vildi svo óheppileg til að frú Ingveldur átti leið fyrir herbergishurðina og heyrði hin dýru orð. Og frú Ingveldur hafi engar vöflur á, snaraðist inn í herbergið og rak Vondulyktinni á kjaftinn svo hann lyppaðist niður eins og blaut drullutuska. Síðan lagði hún skjótt lykkju á leið sína, vóð að Máríu Borgargagni fram í stofu og rotaði hana líka. Því frú Ingveldur vissi vel að hinn grófi talsmáti Vondulyktarinnar var frá Borgargagninu kominn; frú Ingveldur mundi nefnilega ósköp vel þegar Máría Borgargagn hafði komið blaðskellandi úr einhverju saurlifnaðarhófi og hælt sér af því að hafa vakið mikla tittlingagleði hjá einhverjum lauslátum kallaskepnum.

En ef vér víkjum aftur að hinu ódauðlega listaverki frú Ingveldar og Máríu Borgargagns, sem sé að ota hálfberum unglingstelpum út á foraðið og láta þær vingsa júgrum sínum fyrir framan myndavélar mjög listrænna ljósmyndara, þá er jafnvíst og nótt fylgir degi, að margmilljarðamæringar, kvótagreifar og aðrir fínir menn munu bjóða stjarfræðilegar fúlgur fjár í hið mikla listaverk, sem aldeilis hefir aukið fagurfræðilegan hróður Íslands. Telpurnar verða nú að búa sig undir að láta fyrirberast í sölum einhvers kvótakóngsins, sem kaupir þær, og hrista sig berbrjósta framan í hann, eiginkonu hans og vini að nóttu sem degi og hort heldur þær eru aðframkonar af blöðrubólgu eða af niðurgangi.     

Gengu berbrjósta frá Austurvelli

Plantin plómi, Tegódúra Trump og Manni bæjarstjóri í Koppavogi

Það hlaut að koma að því að Sjálfstæðisslektið í Koppavogi segði Tegódúru Trump upp aukaaðild hennar að Sjálfstæðisflokknum. Sjálfstæðisflokkurinn er nefnilega dýrgripur, sem ekki er ætlaður hvurjum sem er, en ekki safnþró fyrir hálfóða og ósiðaða lukkuriddara, sem þrá ekkert heitar en fá að komast að kjötkatlinum og éta upp úr honum alla bestu bitana.

Svo sjálfstæðisslektinu í Koppavogi til boða mun betri kostur en Tegódúru Trump þar sem er framsóknarpilturinn, sem er svo mikill plantin plómi og undur líkur Guðmundi Gúðmúndsen kaupmanni í útliti. Enn fremur er framsóknarpilturinn mun röskari lukkuriddari og vandræðaskjóni en Tegódúra og er því fremri henni að öllu leyti þegar kemur að aukaaðild að sjálfstæðissamtökunum miklu. Nú, einhverjir eru að fjargviðrast um, að brottrekstur Tegódúru frá kjétkatli Sjálfstæðisflokksins sé nokkurskonar margföld rýtingsstunga vondra íhaldskvikinda í bak Manna bæjarstjóra, sem óvíst er að hann lifi af.

So er nafn flokks Tegódúru Trump í Koppavogi verðugt íhugunarefni, en fyrirbærið heitir víst BF Viðreisn, sem vekur upp spurningu þess efnis hvort þessi BF Viðreisn sé eitthvað skyld BM Vallá, jafnvel náskyld. Jú, bæði Tegódúra og MB Vallá fóru sona dálítið hallloka út úr Hruninu og sonur gamla Vallárdólgsins er mér sagt að sé varaformaður Viðreisnar Benza og braskaranna. Allt er þetta hið kynlegasta mál, hlaðið ýmislegum tilbrigðum við spillingu, græðgi og hagfræðigéðbilun.  

Lít á þetta sem uppsagnarbréf

Knattspyrnudeild blindrafélagsins

Það var ekki við öðru að búast að við lægjum ósjálfbjarga í svaðinu eftir helvíska Norðmennina því þetta eru fúlmenni og fantar. Ekki var heldur björgulegt hjá Íslendingum að tefla fram markverði frá blindrafélaginu í Danmörku og fá honum til halds og trausts einhverja hálffulla leppalúða, sem virtust vera að bæta á sig meðan á leik stóð. Og á fimmtudaginn fáum við Ganverja, sem eru mikilir og sterkir blámenn sunnan úr Afríku, til að dusta okkur til svo um munar.

Og þetta skelfilega mannval ætlum við að senda austur til Rússlands í fylgd tannlæknis! Það verður aldrei barn í brók því í Rússlandi eru margar hryllilegar freistingar, sem ungir piltar eiga fullt í fangi með að standast. Ég vissi af ungum sveini af Íslandi sem álpaðist eins og vankaður sauður til Rússlands. Þar lenti hann í vodka og villtum meyjum og sá aldrei síðan til lands. Loks skutu einhverjir mafíósar eða Kósakkar hann niður þar sem hann sat á útikamri að hægja sér. Óþokkarnir skutu gegnum hurðina og okkar maður fauk í tættlum niður í saurþróna.

Því verður að segjast, alveg eins og er, að útlitið er svart hjá okkur núna. Annarsvegar sækir ógnarstjórn Bjarna Ben og Steingríms að alþýðunni og á hinum vængnum eru Dagur bé og hænsnaherinn hans að búa sig undir að berja á sömu alþýðu með endurnýjuðum meirihluta. Þegar ofan á þetta bætist leiðangur tanlækninsins með ungu drengina austur í Gúlagið, má heita að loftið yfir Íslandi sé sorta sveipað og haustmyrkur vonleysisns er lagst yfir lög og láð, þrátt fyrir að um þessar mundir eigi að heita um það bil lengstur dagur hér um slóðir.     

Fyrsta heimatapið síðan 2013

Upphafið að endalokunum

Dramb er falli næst og frekja, yfirgangur og yfirstéttarfíflska endar endrum og sinnum eins og í Vestmannaeyjum þar sem Sjálfstæðisflokkurinn skeit ærlega í buxurnar í bæjarstjórnarkosningunum á dögunum. Í dag beinast hæðnisglottandi sjónir landmanna til Vetmannaeyja, en einkum þó og sérílagi Sjálfstæðisflokkis í Eyjum og æðstu strumpanna á þeim bæ. 

Nú lítur út fyrir að undirmálsliðið, sem klauf sig með frekjuköstum og svívirðingum frá móðursamtökunum sé í þann veginn að mynda meirihluta með einhverjum óþekktum eyjalingum, sem þýðir að sjáft eðalauðvaldið er skilið eftir valdalaust í minnihluta, til athlægis öllum góðum mönnum. Með þórðargleði í hjarta sjá bæði Eyjamenn og Íslendingar hinn gjörfallna bæjarstjóra, Elliða, fyrir sér við að þrífa, í refsingarskyni, grútartanka að innan, eða samfallinn og gapandi, náfölan og starandi, að gella í einhverri skítaþró útgerðarauðvaldsins.

Já, vinir mínir og kunnaingjar, fall Elliða og eðalfrekjuauðvaldsins í Vestmannaeyjum var hátt og upprisa og uppreist æru víðsfjarri og skítaklessurnar eftir fallið upp um alla veggi. Það verða eftir vill örlög Sjálfstæðisflokksins að upphafið að endalokum hans sé nú hafið í þrotabúi Elliða og eigenda hans í Verstmannaeyjum og ekki verði staðar numið fyrr en Flokkurinn allur verði útmáður af jörðinni. Láti Gvöð gott á vita.  

Segir ekki svigrúm í lögum fyrir frest