Mikill samherji í stjórnarráðinu kærir Seðlabankann

Það er svo sem löngu vitað, að veslings forsætisráðherranefnan sé mikill samherji, líkt og eigendur hennar, Stenngrímur, Álfheiður og Swabbófamlíjan. Það kemur því ekki á óvart, að forsætisráðherrann skuli siga lögreglunni á Seðlabankann, fyrir hönd allra samherja, með það að markmiði, að koma fyrrnefndum banka í fangelsi, refsivist, eða eitthvað þaðan af verra. Máske hefir ráðherrann fullan hug á að leiða Seðlabankann til gálgans og hengja hann; eða undir fallöxina til höggs.

Samkvæmt frétt um uppþot og kæru forsætisráðherra, leikur grunur á að Seðlabankinn sé með lekanda, hættulegan smitsjúkdóm, sem samherjar allra flokka eru sammála um að sé lífshættulegur. 

Og þá er loks komið að spurningaleiknum:

1. Er VG samherjaflokkur? Já, alveg 100%.
2. Er Sjálfstæðisflokkurinn samherjaflokkur? Já, eindreginn.
3. Er Framsóknarmaddömuflokkurinn samherjaflokkur? Að sjálfsögðu.
4. Er Samfylkingin samherjaflokkur? Já já, auðvitað. Samfylkingin og Samherji eru systkynabörn, - og ekki orð um það meir.
5. Er Viðreisn samherjaflokkur? Já.
6. Er Miðflokkurinn samherjaflokkur. Jájá.
7. Er Flokkur Fólksins samherjaflokkur. Ójá, það held ég nú.
8.Er Pírataflokkurinn samherjaflokkur? Já, hann er það, alveg upp í rjáfur, að því frátöldu að Píratakálfarnir hafa ekki hugmynd um hvað samherji er, né seðlabanki, og kvótakerfi í sjávarútvegi halda þessi bévuð gægsni að sé sælgætistegund frá Nóa h/f.  

Vísar meintum leka frá Seðlabankanum til RÚV til lögreglu

Öfgafull íþróttaiðkan hefir margsannað sig sem áhrifamikill slysavaldur

Árangurinn að hlaupafíkn hjónanna hefir heldur ekki látið á sér standa, þau eru að fullu gengin upp að knjám og örlítið lengar samt og eru, samkvæmt löggiltri mælingu, 119 séntímétrar á hæð og hyllir því undir að þau verði tæk á leikskóla innan skamms tíma. Hvað það er sem rekur roskið fólk til að þeytast um á harðaspretti svo að stór sér á því er mönnum hulið, en talið er að helst sé að leita svara við þessu próblemi í rítum Sigmundar Freud, sem vel að merkja er ekkert skyldur Sigmundi Davíð.

Jón Íþróttamaður er frægt dæmi um öfgafulla íþróttaiðkan, enda eig margir um sárt að binda vegna hans. Hann hefir hlaupið fullt af saklausum vegfarendum niður og hafa sumir þeirra höfuðkúpubrotnað en aðrir lærbrotnað, eð mjaðmargrindarbrotnað, eða hryggbrotnað. Eitt sinn setti götustrákur fótinn fyrir Jón Íþróttamann, hvar hann þaut á spretti eftir gangbraut, með þeirri niðurstöðu að Jón endasentist inn um búðarglugga, en búðarkonan varð fyrir honum og hálf-drapst við hnykkinn.

Svo var Jón Íþróttamaður tekinn úr umferð og bannaður og um leið fællaði íþróttaslysum á Íslandi til muna. Frú Ingveldur tók og líka upp þá þokkaiðju að fara út að hlaupa. Í Hljómskálagarðinum lá önugur og illa þefjandi pervertur í leynum og stökk fram þegar frú Ingveldur ætlaði að þeysa fram hjá runnanum sem hann faldi sig í. Það þykir aunginn vafi leika á, að perverturinn ætlaði sér að draga frú Ingveldi með sér inn í runnann og nauðga henni þar. Í þetta sin skipti aungvum togum, að perverturinn fór mjög hallloka fyrir frú Ingveldi, því hún misþyrmdi honum svo hrottalega á staðnum, að fyrstu dagana á eftir var honum ekki hugað líf.

Hjón á harðahlaupum

Hún litaði hár hans abelsínugult

Ósköp held ég hann sé leiðinlegur þessi karlugla þarna á Bretlandi, sem þeir kalla Bórís Jónsson, eða eitthvað í þá áttina. Og í ofan í allt annað lítur Bórís þessi út eins og misheppnað og brenglað ljósrit af þessum fáránlega í Amríku. Vonandi á Bórís ekki konu, því ef hann ætti konu mundi hún skammast sín hræðilega fyrir þennan abelsínugula kall sinn.

Það var nú dáldið kómískt þegar frú Ingveldur litaði hárið á Kolbeini sínum abelsínugult og lögreglan tók hann úr umferð á Laugarveginum og fór með hann inn á Klepp. Á Kleppi var Kolbeinn lokaður inni í einhverskonar kústaskáp og planki einn mikill nelgdur fyrir svo hinn brjálaði maður kæmist ekki út. Daginn efit var Kolbeinn krúnurakaður svo ekki eitt einasta gult strá sást á höfði hans, að svo búnu var hann sprautaður og farið með hann heim til sín.

Og hvað ætli frú Ingveldur hafi tekið sér fyrir hendur meðan Kolbeinn var á vitfirringahælinu? Hún dó ekki ráðalaus, heldur drýgði hór á einkar snyrtilegan hátt. Um morgunin uppgötvaði hún ókunna kvenpersónu í húsakynnum sínum. Þessi kona var alveg nakin og svo útúrslompuð að til stórhörmungar mátti telja. Þessa konu klæddi frú Ingveldur í gömul jakkaföt af Kolbeini, en engar spjarir aðrar, og tróð fótum hennar í klunnalega klossa, sem einhver hafði farið úr í forstofunni. Svo hringdi frú Ingveldur á leigubifreið og lét leigubílstjórann aka konunni í jakkafötunum heim til mannsins hennar. Það vóru víst kyndugir fagnaðarfundir á útidyratröppunum hjá konunni og manni hennar. 

Samþykkja frest en óvíst hversu langan

Framsóknarmenn voru kosnir í öll embætti og bráðum verður bylting

Já, þetta var mikið framsóknarþing yfir höfuðsvörðum verkamanna. Framsóknarmenn vóru kosnir í öll embætti og Sigmundur Davíð hylltur sem heiðursverkamaður Íslands. Það er nú meiri ungmennafélagsandinn sem allt í einu hefir skotið sér niður í döpur hjörtu uppþornaðra framsóknarmanna, sem hafa sest að eins og hvurjar aðrar hvimleiðar boðflennur í höfuðvígi verkamanna, sem blessunarlega eru ekki til lengur, samkvæmt heimspekikenningu Bandaríkja-Sólveigar. Aaaammmm ...

Því ku hafa verið hvíslað á framsóknarþingi Starfsgreinasambandsins, sem lauk í dag, að nú væri í bígerð fjarska róttæk framsóknarbylting, sem glaðbeittir aðstandendur hennar fullyrða að muni valda aldahvörfum. En þegar spurt er í hvurju meint aldahvörf muni helst vera fólgin, verður ekkert um svör; gamli framsóknardólgurinn frá Akureyri, formaður Starfsgreinasambandsins, grettir sig og bara hlær, en varaformaður hans lætur sér nægja að endurtaka í sífellu þetta gubbulega ,,aaaammmm, aaaammmm, og svo snýr hún rassinum upp í vindinn og fer að kanna siggið í lófunum á sér.

En það er alltaf viðkunnanlegt þegar þingum lýkur í alsherjareindrægni og fornhippískri ást. Og hvað er þá betra en framsóknarmannabylting, sem miðar að því að frelsa sauðkindina og hleypa henni út og sópa aflaheimildunum yfir á fjórar stórar samherjaútgerðir. Ekki er að efa að allir framsóknarflokkarnir, að Pírataflokknum ekki undanskyldum, munu leggja hinni umbótakenndu byltingu lið; og vafalaust fylgja kjósendur með eins og vankaðir geldingar og byltingarstarfsemi Gunnars Smára mun að sjálfsögðu leysast upp með daufgerðu neistaflugi, líkt því þegar torfusnepli er kastað í örvæntingarfulla afturgöngu. Framsóknaríhöld allra landsfjórðunga Íslands sameinist!

Sólveig Anna kjörin varaformaður SGS

Enn æsast leikar millum Þráins karlfausks og Bandaríkja-Sollu

Það er þriflegt, ef satt er, að Þráinn hafi hlandvalið eftirmann hr. Bessasonar til framboðs í Eflingu. Auðvitað væri huggulegra hjá þeim, einkum Bandaríkja-Sólveigu, að útskýra og leiða í ljós á haldbæran hátt hvað það er að ,,hlandvelja." Samkvæmt orðsins hljóðan, má ætla að þarna sé um sóðalega athöfn að ræða, þar sem einhver er valinn til einhvers með því að kasta af sér vatni á hann.

Svo bítast þau Þráinn og Bandaríkja-Sólveig um hvort þeirra sé nú meiri láglaunamanneskja og fórnarlamb og sér ekki enn fyrir endann á því fróðlega máli. En hitt er aftur ámælisvert ef Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi(eða Kana-Vibbi, eins og sumir kalla hann) hafa dregið hálaunamanninn Þráinn út úr húsi á eyrunum til þess eins að ráða upp undi hálfa tylft af hálaunamönnum til að vinna störfin sem Þráinn leysti af hendi, trúlega með miklum glæsibrag. Það kallast líklega hlandval á heimspekilegum nótum.

Jú, það mun rétt vera hjá hinum brottsparkaða hálaunamanni, að vælustefið hennar Sólveigar sé orðið útjaskað, því hún sé skohh alls ekki nein láglaunakona. Að minnsta kosti er emjandi hennar einlægt eins og fölsk nóta og lætur þar af leiðandi hálfilla í eyrum. Og auðvitað ýjar Bandaríkja-Sólveig að því að hinn afgamli kallgepill, Þráinn, láti stjórnast af kvennfyrirlitningu á háu stigi, enda sjórnist allir úrsérbræddir og ómóðins kallaskrattar af heinræktuðu hatri á konum, hvað þá þegar kvennfélag á boð við Elingu sé nú stjórnað af tveimur bláfátækum konum með siggrónar hönur af hroðalega illa borgaðri erfiðsvinnu. Líklega nær hið andstyggilega hvennhatur Þráins líka til Amríku-Vidda, sem er náttúrlega, eins og alþjóð veit, útþrælkaður öreigi, með þriggja séntímétra þykkt sigglag í lófunum. Það er aldeilis ljóti þrællinn þessi Þráinn, það er augljóst. En hvernig er það, hafa brottrekstrar Bandaríka-Sólveigar og Amríku-Vidda ekki aðallega bitnað á konum þarna á Eflingarkontórnum? Hvar var þá samhygðin með konum hjá fémístunum Sollu og Vidda þegar þau drógu eflingarkonurnar á skrifstofunni úr húsi á löppunum og hárinu, ásamt með viðeigandi orgum og sparki, og lögðu þær snyrtilega til í rennusteini strætisins utan við alþýðuhöllina?      

„Sólveig er engin láglaunakona“

Bardaginn við burtreknar konur af kvennakontórnum og eina kallskepnu

Það er aldelis sláttur á Bandaríkja-Sólveigu á myndinni þer sem hún veifar skilti, trúlega afar merku, með áletrun á amrísku. Samkvæmt sömu Bandaríkja-Sólveigu stjórnar hún einhverskonar kvennfélagi, eða öllu heldur kvennfirma, sem á nóg af péníngum til að reka fólk og ráða. Af kvennlegri blíðu og hugulsemi notar Bandaríkja-Sólveig ekki tækifærið í mbl.is til að ráðast með oddi og eggju að konunum, sem hún og Amríku-Viddi bisuðu við að hrekja burt að Eflingarkontórnum, heldur rekur hún sleggjuna af alefli í hausinn á Þráni nokkrum, sem er gamall kall, sem auðvitað er ekki hægt að gera gælur við eða fyrirgefa á nokkurn hátt.

Og víst er um það, að eftir orrustu dagsins, mun Þráinn, það arma illmenni, skjögra heim á leið með klofin hjálm og sundrað sverð og allt í buxunum. Það verður densileg sjón að sjá. En hvort kvennfélagið Efling blífur öllu lengur en til vorsins er erfitt að spá um. Þó mun heita víst að Þráinn, Bessason og burtrekanar konur af kvennakontórnum mun efla draugagang næstu mánuði og bjóða fram gegn Gunnsa Smára, Amríku-Vidda og Bandaríkja-Sólveigu til stjórnar Eflingar og freista þess að steypa þeim ofan i klóakið.

Af öllu þessu mun fólk, vítt og breitt um landið, hafa gaman af uns yfir lýkur. Þess utan skifit fjarska litlu máli hvort Efling, arftaki Verkamannafélagsins Dagsbrúnar, verður rekið sem spillt kvennfélag amríkumenntaðra og ímyndunarveikra heimspekinga eða hvort gamli, syfjaði draugagngurinn tekur Eflingu aftur yfir og mismunar Bandaríkja-Sólveigu og Amríku-Vidda, ásamt með fylgdarliði sínu reikulu, eins og einum pöddufans út á götu.

Herferð knúin með „heift og hefnigirni“

Það verður að byggja stórt vitfirringahæli yfir hina samkeppnisgeðsjúku vesalinga

Vissulega er svokölluð samkeppni hluti af trúrabrögðum auðvaldsins, mammónísmanum, en gyrst og fremst er þó samkeppnin atarna, óféleg sem hún er, illvíg géðbilun og ætti að meðhöndla þá sem hafa samkeppnisgeðbiluninni af sérfræðilæknum inni á mannheldu géðveikrahæli. Í nafni samkeppni hafa menn og konur framið fjöldann allan af hinum verstu illverkum, þar sem mannslíf, heill og hamingja fjölskyldna og þjóða eru léttvæg fundn og ekki kattarskítsvirði.

Að hafa ,,samkeppnislög" eins og ekkert sé sjálfsagðara, bendir til þess að siðblinda, meðvirkni og heimska hafi mikið rúm til athafni í efstu lögum samfélagsins. Nær væri og heilbrigðara að afnema lög um sameppni, og það sem nauðsynlegra er: afnema og banna samkeppni í öllur er lýtur að efnahagsmálum, sem og öðru því sem kann að stefna fögru mannlífi í voða. Fólk á að láta sér duga samkeppni í íþróttakappleikjum, skák og bridds.

Eins og ástandið er í dag hér á landi, er nauðsynlegt að byggja stórt vitfirringahæli fyrir smkeppnissjúka aumingja og reyna að lækna þá af meinsemd sinni og koma þeim aftur út í lífið sem heilbrigðum og samkeppnislausum einstaklingum. Ef ekki verður hafist handa við að lækna þjóðina af samkeppisgéðveikinni mun henni skola á haf út eins og hvurju öðru ónýtu sorpi. 

„Martröð þeirra sem trúa á virka samkeppni“

Munu Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi leggja til atlögu við Framsóknarmanninn frá Akureyri?

Það er mikið starf að rífa tvær rosknar frúr og einn afgamlan karlsauð upp á rassinum á skrifstofu bláfátæks verkafólks og varpa þeim á dyr, það vita þau Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi manna best. Þau vita líka, að það er óeigingjörn þolinmæðisvinna að menntamannavæða sona skrifstofu, ekki síst ef gömul og viðskotaill ljón liggja í veginum, þess albúin að bíta amríkuforframað hámenningarfólk í afturendann.

Og ekki vænkast hagur Strympu við að þau brottreknu hafi nú blandað aumingja framsóknarmanninum, formanni Starfsgreinasambandsins, í þetta hættulega mál. Það gæti beinlínis riðið hans flekklausu og hreinu framsóknarsál fullu og þar með rifið niður hið eðla félag Starfsgreinasambandið og dregið það til dauða. Enda bandar blessaður framsóknarsteggurinn bara höndunum út í loftið í fullkominni örvæntingu og má vart mæla. Það getur svo sem hvur maður séð sjálfann sig í aðstæðum sem þessum, það bókstaflega hringsnýst all í hausnum á viðkomandi og hann verður vís til að fremja soleiðis axarsköft að öll þjóðin stendur orðlaus af undrun og hneykslan.

So er það hitt, að Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi hafa víst á samviskunni að hafa ráðið haug af fólki með útlendum nöfnum á Eflingarkontórinn og rekið það síðan jafnóðum úr húsi eins og óvelkomna flækingsketti. Nú ku þessir veslings útlendingar vera komnir með stöðu poletiskra flóttamanna og þeim verður líklega flogið úr landi á næstu dögum. Og hvað getur einn volaður framsóknarkurfur, þótt formaður Stafsgreinasambandsins sé, gert til að afstýra því að Efling og skrifstofa hennar verði ekki hinu illvíga félagslega krabbameini að bráð og drepist út af eins og magaveikur hundur. Það er áreiðanlega hollast fyrir framsóknarmanninn frá Akureyri að segja pass, því annars gæti svo farið að Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi tryllist og setji hann af og leiði til dæmis annaðhvort Gunnsa Smára eða Hauk Arþórsson til öndvegis í húsakynnum Starfsgreinasambandsins. Aaaamm ...

Áskorunin innanfélagsmál Eflingar

Útlendingum ku þykja ósköp gaman að berja Íslendinga

Það er svo sem ekkert nýtt að Íslendingar séu lúbarðir í útlöndum. Ástæður fyrir barsmíðunum eru margar og flestar eflaust fullgildar. Það hefir til dæmis verið plagsiður Íslendinga, þegar þeir valsa um á erlendri grund, að vera pöddufullir og gróflega kvennsamir svo stappar við fullkomna géðveiki. Vér vitum til þess, að Kolbein Kolbeinsson var barinn eins og hundur fyrir að fletta upp um viðulega, gifta konu á knæpu í Þýskalandi. Hann bjargaði sér frá dauða með því að stökkva út um glugga og hlaupa allt hvað af tók á brott. Þá hafa útlendi menn látið hafa eftir sér, að það sé ómótstæðileg skemmtun að lemja Íslendinga því þeir skræki so helvíti ámátlega meðan á barsmíðinni stendur.

Þegar Íslendingar eru erlendis eiga þeir að vera margir saman, skipulagðir eins og skæraliðahersveitir, og veita útlenskum yfirgagnsseggjum viðeigandi kennslu í mannasiðum ef þeir sýna sig í að fara að oss með ofbeldi og dónaskap. Það var ekki beint géðslegt þegar þeir Kolbeinn og Brynjar Vondalykt neyddust til að fljúga á graðan Kínverja, sem að þeirra mati, gerði sig líklegan til að nauðga frú Ingveldi á dansleik í borginni Nantes í Frakklandi. Því miður réðu þeir félagar ekki við hinn baldna kínamann, svo það kom í hlut frú Ingveldar sjálfrar að slá helvískann stubbinn í rot.

Nú, ekki var það betra þegar gamla konan á íslenska sveitabænum rorraði út einn haustdag til að taka upp fáeinar karöflur í kartöflugarðinum bak við fjárhúshlöðuna. Hún var ekki búin að taka upp nema tvö grös þegar nokkra Dalvíkinga bar að garði. Ekki höfðu þessir djöflar fyrr komið auga á gömlu konuna en þeir fóru að hía á hana og gretta sig framan í hana og einn gerðist meira að segja djarfur að spræna yfir garðveggin í áttina að blessaðri konunni. Þessi ófagra uppákoma leysist ekki fyrr en bóndinn á bænum uppgötvaði að ekki var allt með felldu við kartöflugarðinn og sigaði hundunum, blóðgrimmum djöflum, á Dalvíkingana, sem lögðu á flótta.  

Íslendingar barðir í Brighton

Og hékk í snærisspotta á annarra löppinni niður úr trjágrein

Í sumar leið var komið að píratakvikindi, sem hékk í snærisspotta á annarri löppinni niður úr trjágrein, en tungan lafði út úr trantinum eins og á hundi. Þegar betur var að gáð hafði endemið verið að reykja sona CBD hamprudda og var búinn að svæla í sig einar þrjár pípur í beit og orðinn stjörnuvitlaus. Hvaða erindi þetta roðhænsni áttu upp í tréð með snæri veit aunginn, allra síst hann sjálfur, enda er hann geymdur í búri inni á Kleppi síðan.

Nú vilja stjórnmálamenn á Íslandi leyfa að þessi einskis nýti viðbjóður fari í almenna sölu hér á landi, án nokkurrar sjáanlegara ástæðu eða nauðsynjar. Þegar þessir stjórnmálaskörungar hafa fengið leyfi fyrir CBD fara þeir umsvifalaust fram með lögleiðingu á vel vímugefandi kannabisi, á þeirri forsendu, að það sé svo undur gott fyrir ungdóminn að hafa það með orkudrykkjunum. Þeim er skohh ekki fisjað saman þessum gemlingum sem við kusum síðast til Alþingis.

Á hvujum morgni fær Brynjar Vondalykt sér í öflugan haus, ásamt með kóki eða amfetamíni, á fastandi maga. Eftir það er hans siður að lepja í sig súrmjólk með muldu tóbaki út á og eftir það er hann fær í allan sjó. Vinur Brynjars, Kolbeinn Kolbeinsson, hefur annan háttinn á, því hann treður einlægt kannabishampsgöndli upp í rassinn á sér um leið og hann vaknar og drekkur viskí með kleinunum á eftir, áður en hann heldur til vinnu. Nú, það er ekkert vafamál, að Kolbeinn brúkar kannabishampsgöndulinn í lækningaskyni, því hann dregur ugglaust heilmikið úr rasssærindunum, sem lengi hafa hrjá hann. Eitt sinn þegar Kolbeinn var á leið til vinnu sinnar varð óforvandis fyrir honum óvænt gaddavísgirðing, sem hann varð fastur í eins og grásleppa í neti. Þegar farið var að grenslast fyrir um þetta undarlega atvik, kom í ljós, að Kolbeinn hafði ekið eins og í leiðslu alla leið upp í Hvalfjörð, stöðvað þar bifreið sína og gengið beint í gaddavírinn.

Vilja CBD-vörur í almenna sölu á Íslandi