Þá er annað uppi með Úrsúlu von Leyen en börnin hans Bajrnaben

Ekki hefi ég trú á að Áslaug Arna og Guðlaugur Þórðarson viti hvað landamæri eru og þar af leiðandi er þarflaust að þau séu að funda um slíkt við útlenskt fólk. Það er alveg dæmalaust hvað andlegum þurrabúðum getur dottið í hug upp úr aungvu. Og sjá, sælir eru einfaldir því þeir munu Schengen og Tortólur sjá í bland við aflandskrónur og akstursreikninga.

Fröken Úrsúla von Leyen er náttúrulega alvöru manneskja. Hún er af þessari frægu Úrsúluætt, sem barst hingað til lands fyrir fjölda, fjölda ára, sennilega þrjúhundruð árum. Úrsúlan sem gjörði sig heimakomna á Íslandi barst á land undir Jökli og var samstundis börnuð og þar með var komið það skaðræðisfljót, sem ekki varð stöðvað. Það er sagt að þetta kyn sé komið út af spænskum aðli, þar sem útvalin stúlkubörn voru látin ganga undir milkum konum fram á fullorðinsár; eftir það uppeldi sáust þær aldrei borða, sofa, drekka né þvo sér og í samræmi við það hefir aunginn orðið var við að þær heimsæktu klóset eða kamra. Þetta er sem sé kóngafólk, kynbætt frá fyrri tíð.

Eflaust mun fröken Úrsúla von Leyen (á íslensku: Úrsúla frá Legum) hafa lúmskt gaman af að spila með Áslaugu Örnu og hann Guðlaug, þann úrsérsprottna öðling, og láta þau bulla þá reginheimsku og þvætting sem þau eru nú einusinni frægust fyrir. Ekki vil eg þó fullyrða, að fröken Úrsúla taki upp á að ræna veslingunum og hafa með sér til ESB og selja þau þar í ánauð eins og Hund-Tyrkir gerðu við okkur forðum. En eflaust mun kérlíngin hægja eins og Andskotinn þegar hún kemst að því að því að blessuð börnin vita ekkert um hvað landamæri eru þó þau þykist þekkja hvítvín frá humri, sem þó er ekki einusinni víst.  

Fundað um mögulega landamæralokun

Því er fólkinu ekki heldur boðið sex?

Sona helvítis hálfkák dugar ekki neitt. ,,Að skilgreina sex meginsvæði." Ég hefi skjaldan heyrt annan eins reginþvætting og hefi ég þó orðið áheyrsla af ýmsu sérkennilegu og hroðalegu. Ætla Íkeageiturnar virkilega að reka sexhundruð manns inn í sex hólf og reka það síðan smitað og dauðveikt út? Þá væri þeim nær að bjóða fólkinu sex.

Einusinni faldi Brynjar Vondalykt sig inni í verslun og ætlaði að bíða þess að búðin lokaði og allir færu heim svo hann gæti látið greipar sópa. Þennan dag hafði kaupmaðurinn talið inn og út úr versluninni og þegar hann skellti í lás klukkan á slaginu sex, sá hann, að samkvæmt bókaldin þá væri ennþá einn viðskiptavinur inni. Og það var nú viðskiptavinur sem talandi er um. Og hvurnig sem kaupmaðurinn leitaði um búðina og inn á lagar fann hann aungvan mann sem átti ekki að vera þar.

Er það var komið sögu sókti kaupmaður varðhund sinn, blóðgrimman og geðveikan Dóbíerrottuwailerblending, gríðar stóran og enn sterkari. Hundurinn var ekki lengi að þefa Vondulyktina uppi inni í vörubretti, sem átti að vera fullt með salernispappír. Í sameiningu tuskuðu kaupmaður og blóðhundurinn Vondulyktina til, rifu föt hans, blóðguðu og börðu. Þó svo Vondalyktin hafi komist í hann krappann áður á sinni áhættusömu ævi, þá hefir hann aldrei verið jafn hætt kominn og í þetta sinn. Það varð honum aftur á móti til happs að hann náði tangarhaldi á slökkvitæki og snöri því kringum sig og rotaði bæði kaupmann og rakka í sömu sveiflunni og eru þeir úr sögunni. En fólk, sem sá á hlaup Brynjars Vondulyktar þegar hann í fullkomnu hamsleysi flúði af vettvangi, furðaði sig á hvaða fuglahræða það væri sem gæti hlaupið svo hratt. 

600 manns í einu í IKEA

Hann unir sæll í svalakví á Tene

Ekki er það aldeilis alveg nákvæmt að ekkert sé að gerast á Tenerife. Til dæmis hefi ég það staðfest, að Hallmundur Guðmundsson, sagður til heimilis að Hvammstanga, orkti ljóð í morgun um veru sína þarna suðurfrá, en það hljóðar svo í Jésú nafni og hinna fjeregtíu riddara:

,,Uni sæll í svalakví
sulli meður rauðu.
Undur gott að una því
í allri minni - nauðu -.

Svo sem sjá má, fólki nauðsynlegt að vera vel að sé í æðri kveðskap, kenningum og mansöngsstefjum, ef það ætlar sér að skilja kveðskap Hallmundar. Hvað merkir ,,svalakví"? Eða ,,meður rauðu"? Og og ,,nauðu"? Nei, það veit ég að þið skiljið ekki. Enda er skáldið hátt stemmt um þessar mundir vegna ytri aðstæðna.

Rétt áðan talaði ég við héraðslækni og bar undir hann hlutskipti Hallmundar og yrkingar. Héraðslæknirinn varð hvumsa við og spurði síðan hvort verið gæti að Hallmundur þessi væri orðin ofurseldur áfengi á hótélinu á Tene. Ég veit auðvitað ekkert um það, en viðurkenni hinsvegar, að undarlegt er að maðurinn skuli ,,una sæll með rauðu sulli", sem mér skilst að sé svokallað rauðvín, en sú væta er búin til úr berjum, sem látin eru úldna í góðum hita, og skordýrum, svo sem köngulóm, flugum og alskyns pöddum. Því er ekki að leyna að margir hafa orðið mjög geggjað af að drekka rauðvín og jafnmargir veslast upp af því. Ég man eftir ekki rauðvínsdömu sem drakk og drakk rauðvín þar til hún þornaði upp og varð í fyllingu tímans einna líkust skreiðarfiski, en þá dó hún og er sögð ganga aftur í stofunni heima hjá sér.

Ekkert að gerast á Tenerife

Spennandi keppni

Mikið þó djöfull er spennandi að fylgjast með kóvíd- og kórónufréttunum í fjölmiðlum. Nú er að sjá að smitfréttirnar séu að þróast út í æsispennandi keppni milli landshluta hverjir geti státað af flestum smituðum og flestum dauðum af völdum sóttarinnar. Svo segja þeir að reiðarslag sé algengur endapunktur veikinnar; hinn sjúki komist í einkennilegan ham, veðri kynóður og fái að lokum kröftugt reiðarslag með þeim afleiðingum að augun spýtast út úr tóftunum og miðvígstöðvarnar logi eins og um þær leiki skógareldur.

Sem stendur er höfuðborgin okkar með glæsilegt forskot á næstu héruð í staðfestum smitum. Ekki eru borgarbúar samt farnir að hrökkva upp af svo um muni, en reiknimeistarar stjórnvalda fylgja grannt með þeim málum öllum og eru fingrahraðir að stroka hina föllnu út úr skýrslum, svo hið opinbera verði ekki fyrir meiri búsifjum að þeirra hálfu. Í sumum landshlutum hefir drepsóttin ekki látið neitt á sér kræla og eru frammámenn þar að verða úrkula vonar um að pestin létti nokkuð á sjóðum ríkis og bæja þar um sveitir.

Í kveld hófst hámessa í höfuðmusteri síra Baldvins í Gemlufallaprófastsdæmi og herma fregnir að hinn mikli kirkjuhöfðingi hafi látið vaða á súðum frá því er hringjarinn sló hið fyrsta klukkuslag við inngang hámessunnar. Sóknarbörnin sitja hnípin undir lestri meistarans, sem kennir þeim óspart um tilurð og verkan kóvídkórónuveirunnar. Síra Baldvin er sem sé þeirrar skoðunar, og kemur ekki á óvart, að sóknarbörn hans hafi með saurlifnaði og nautnasjúku líferni komið af stað alheimsplágu, sem sé nú við að ganga frá mannkyninu í eitt skipti fyrir öll. Það sé þar með farið að hylla undir, að blásið verði í lúður hins efsta dags þegar óréttlátum verður sópað til Helvítis eins og viðbjóðslegu pöddumori, en réttlátum persónum, eins og síra Baldvini sjálfum, verði lyft í hæstu hæðir. 

Staðfest smit orðin 174

Þá Ólafur bóndi og Gölla kona hans töluðu um lóuna og láfuna

Hún hét Gölla, kérlíng Ólafs bónda. Þetta var út af fyrir sig sæmilegasta kona, en óttaleg bora ef á reyndi. Eitt vorið stóð hún eins og þvara við eldhúsgluggann og hvimaði augum út um allt og ekkert. Ólafur bóndi sat við eldhúsborðið og ropaði hvað ofan í annað af skyrinu, sem frúin bauð honum að slafra í sig. Karlanginn skildi lítt í öllum þessum ropum og fór að bölva meðfram blástrunum og ók sér í herðum líkt því að ógrynni lúsa hefði verið helt niðrí hálsmálið hans.

En allt í einu kvað Gölla húsfreyja upp úr með, að lóan væri komin. En Ólafi bónda misheyrðist af því hann var önnum kafinn við að ropa og bölva og spurði til baka hvort láfan væri að koma. -Ójá, svarað konan að bragði, - víst er hún komin. Ólafi bónda varð svo hverft við orð konu sinnar að hann gleymdi að ropa meira en opnaði þess í stað buxnaklauf sína upp á gátt. Svo bætti konan við, vongóð í röddinni, að vonandi kæmi nú aunginn sem mundi skjóta greyið. En Ólafur bóndi hrópaði upp yfir sig: - Heldur þú kona að einhver mundi skjóta láfuna? - Já, sagði konan, - einhver soltinn aumingi væri vís til að gera það.

Nú varð Ólafur bóndi svo gáttaður af orðum konu sinnar að við lá að hann ryki upp með látum. Á síðustu stundu tókst honum að stilla sig og fékk sér slurk neftóbaks í nasirnar og í vörina. En konan var ekki af baki dottinn og minnti mann sinn á atvik, sem Ólafi bónda var með öllu hulið, en það fjallaði um þegar hann rotaði lóuna með grjótkasti, hérna bak við galtann á túninu. Aftur heyrðist Ólafi konan tala um láfa og í þetta sinn hefði hann heiðrað umrædda láfu með því að grýta hana eins og hún væri bersyndug. Og nú varð honum hugsað til þess þegar hann og aðvífandi drós, verið hafði gestkomandi hjá þeim hjónum, höfðu gamnað sér nokkuð ótæpileg bak við heykös á flötinni niður af fjárhúsinu. Þau voru í hvarfi frá bænum og glyrnum húsfreyju, en það sást til þeirra af næstu bæjum í sjónaukum og öll sveitin gnötraði af hlátri og Ólafur bóndi hafður að háði og spotti lengi á eftir. En nú stóð Ólafur bóndi upp úr hægindi sínu, færði sig að eldhúsglugganum og rýndi fast út á hlaðið og sagði svo vonsvikinn? - Hva - hvar er þessi láfa? En þá var Gölla húsfreyja búin að taka sér stöðu í búrdyrunum, sem vissu inn í eldhúsið, með hlaðna byssu í hönd, sem hún miðaði beint á eignmann sinn og skipaði honum að hypja sig út á stundinni, annars hefði hann verra af, því hún mundi aldrei, ekki undir nokkrum kringumstæðum, líða honum klæmast hér innanhúss og líkja saklausum fugli við einhverja láfu.  

Lóan er komin

Mikið bros og bjartar kinnar - en suðrá Reykjanesi sorg og svartnætti

Það er ekki nema vona að frú Sigríður Björk brosi eins langt aftur til eyrna og munnvikin leyfa. Ja, þvílíkt bros, og það glampar á bústnar kinnarnar eins og á nýbónað gólf. Það er allt of skjaldan sem embættismenni leyfa sér aðra eins fantagleði framan í myndavélar. Síðar verður hún leyst út með tugamilljona starfslokasamningi að hætti Sjálfstæðisflokksins, sona rétt eins og síðasti ríxlögreglustjóri. Það var líka ófært að ráða próflausan mann í virðulegt embætti ríxlögreglustjóra eins og þennan Grímsa, sem auk prófleysis er grunaður um að kjósa ekki Sjálfstæðisflokkinn, það er að segja þá skjaldan sem hann mætir á kjörstað á réttum tíma.

En það sem vekur furðu í þessu sambandi og það svo um munar, er auðvitað að Stjörnusýslumaðurinn Stones var alveg sniðgenginn við þessa embættisveitingu, hann var ekki einusinni metin hæfur; með öðru orðum var því lætt inn hjá honum og okkur að hann væri beinlínis óhæfur. Annan eins ruddaskap hefir maður ekki séð lengi. Að ganga fram hjá margfrægum og heimsfrægum stjörnusýslumanni, sem ævinlega hefir látið báðar höndur standa fram úr ermum og ber einkennisbúing sinn svo vel að eftir hefir verið tekið og það jafnvel af útlendum stórmennum.

Þessi hörmulega veiting Sjálfstæðisflokksins þýðir það, að Stjörnusýslumaðurinn Stones má enn um sinn vafra um suðrá óbyggðum Reykjaness, sem einn hornbrotinn hrútur, í eltingaleik við smábófa á borð við snærisþjófa og þá sem gjöra sér að leik að vera ölvaðir á almannafæri. Þessi ósköp enda eflaust með því að stolt laga og réttar á Íslandi, Stjörnusýslumaðurinn Stones, dagar sem nátttröll uppi á Miðnesheiðinni og verður að hraungrýtisnibbu.

Sigríður Björk skipuð ríkislögreglustjóri

Þetta getur bara ekki verið annað en falsfrétt

Þetta er nú ekki eins og það á vera. Hér hlýtur að vera um falsfrétt að ræða, hreinn og kláran uppspuna. Allar mínar upplýsingar, sem ég hefi frá sérlegum og óljúgfróðum mönnum, eru á þá leið að Guðlaugur þessi, sem um er rætt í fréttinni, sé í sóttkví, algerri einangrun, og að verðir vakti húsið þar sem hann lætur fyrir berast og til að passa upp á að Guðlaugur hlaupi ekki út.

Trúlega hefir Guðlaugur, grey skarnið, tekið sóttina og lagstur í óráð. So hefir hann hringt upp úr óráðinu í einhvurn kunningja sinn á blöðunum og skáldað upp að hann hafi óskað eftir símafundi Pompeo. En meðan ég man: Er þetta Pompeo ekki einhvur bleyjutegund, brúkuð til að setja á blautbörn, sem enn leyfa sér að pissa og kukka í sig? Jú, ég held þetta Pompeo sé örugglega þessháttar þarfaþing. Það er eflaust tilvalið fyrir Guðlaug að snakka við bleyjur meðan hann er í óráðinu, hann gerir þá ekkert verra af sér á meðan.

Of svo þetta með að vilja halda áfram að fljúga eins og ekkert hafi í skorist til Bandaríkjanna, þótt Guð almáttr Guðlaugs og Bjarnaben og Katrínar sé búinn að skella í lát á pestargemlinga. Heldur þetta vankaða fólk að kórónuveiran sé einhver útflutningsvara, svo eins og fiskurinn samherjanna? Það er máske búið að kvótasetja veiruna nú þegar, úthluta henni til samherjanna eins og hvurri annarri fisktegund? Ekki kæmi það svo sem alveg á óvart; það er víst heldur fátt sem óráðspésum nýfrjálshyggjunnar dettur ekki í hug að skítnýta fyrir sjálfa sig og sína vini. En það verður að kanna hvort verið geti, að marg-fyrrnefndur Guðlaugur hafi sloppið úr sóttkvínni og hlaupist á brott og sé nú að störfum við að smita saklaust fólk úti í bæ.

Hefur óskað eftir símafundi með Pompeo

Djöfullinn er það piltar

Já, drengir mínir, í dag er málum svo háttað, að það er ekki eitt heldur allt sem leggst yfir okkur af fullum þunga. Ofan á stórbilaða ríkisstjórn höfum við hreppt drepsótt frá Asíá, og yfirvofandi eru fjöldagjaldþrot sem verða til þess að fólk fer á vergang; hamfarahlýnun sem hótar að leggja allt líf á jörðinni í rúst; í Guðs eigin landi, Bandaríkjunum, ríkir rúmlega galinn forsetaseppi og nú síðast réðist ofboðslegur jarðskjálfti á suðvesturhornið okkar hér á Íslandi. Þetta getur ekki farið vel.

Ofan á þessa óáran eru frú Ingveldur og Kolbeinn, maður hennar, komin í sóttkví, þannig að ekki er hægt vænta bjargráða úr þeirri átt á næstunni. Nú bíðum við bara eftir öllum eldgosunum, sem eru í starholunum, móðuharðindunum hinum síðari, stóru-bólu, svarta dauða og skógareldunum, sem munu kvikna hér út um allt með vorinu. Til viðbótar þessum hörmungum er næsta víst, að Djöfullinn, - já, sjálfur Erki-Djöfullinn, - muni exítérast oss og misþyrma oss og drepa og fara að lokum með oss öll til Helvítis. 

En meðan á öllu þessu gengur, grénja sægreifar og samherjar stórum tárum yfir því að fá ekki heimild stjórnvalda til að drepa síðustu loðnuna. Ferðamannaiðjubraskararnir eru þegar komnir á hnén og veina eins og kvaldir púkar eftir péníngum ríkissjóðs, öllum. Og gjörvallt auðvaldið veinar og emjar af skelfingu, því það óttast að svelt í hel. Æ, hvað er eiginlega orðið um góðærið, ferðalögin, steikurnar, vínið, kókaínið? Ég er viss um að það var hér allt í gær ... 

Jarðskjálfti upp á 5,2 stig á Reykjanesi

Kata og Bjarni kætast saman, öskra og veina gaman gaman!

Í dag er glatt í döpru hjarta Katrínar okkar hérna Jakobsdóttur forsætisráðherra því von er á 900 dátum, sem ætla að heiðra okkur Íslendinga með því að æfa hér nokkra vel valda stríðsleiki og morðárásir. Ég ætla ekki að tíunda það frekar hvað okkur Íslendingum líður alltaf fjarska vel þegar amríski stríðsguðinn blæs til æfinga, okkur til gottgjörelsis.

Svo verður gert hlé á æfingunum og dátunum hleypt út í guðs græna náttúruna með sprútt í brjóstvasanum og dátabrækurnar á hælunum. Það er því óhætt fyrir framgjarnar stúlkur á Íslandi að taka fram sparinærbuxurnar eða stampa hreinlega allri nærhaldanotkun því dátar eru önnum kafnir menn og kunna illa við allt sem kann að trufla þá. En aðal atriðið er, að það verði fjör og fútt og Fjallkonan tapi pilsgopanum í blágrýtisurð, sbr. ljóðið: ,,Hann lagði hana á bakið í blágrýtisurð."

Hitt aðalatriðið er að Katrín, Stenngrimmur og Swabbó, ásamt Bjarnaben og litlu frauken Alfredósen, njóti nærveru NATÓ-piltanna, sem eru svo undur fórnfúsir og alminnilegir í sér, að vernda þau fyrir fáeina aura frá hryðjuverkamönnum, flóttamönnum, kommúnistamönnum, hælismönnum, Múhámeð spámanni og hans liði. En síðast en ekki síst fyrir Djöflinum sjálfum og hyski hans, sem situr um mannanna sálir og sigur af hólmi ber. Ha?  

900 manna herlið væntanlegt

Bleyðimennska hjúanna keyrir um þverbak og eftir sitja tómlistarmenn með sárt enni

Ójá, enn sannast og nú á heldur hlálegan hátt bleyðimennska aðalsins. Það er náttúrlega öldungis fáheyrt, að forseti og mennta og menningarmálaráðherrar þori ekki meðal almennings að veita verðlaun af því þau eru so hrædd við flensuvírús, o-hoho-hoho. Þau áttu víst að afhenda verðlaun fyrir tómlist í kvöld, og voru búin að lofa því, en á síðustu stundu sviku þau allt af einskærri bleyðimennsku. Það hefðu aldrei orðið neinar Íslendingasögur ef forfeður vorir hefði verið eins huglausir og þessi vonlausu stertimenni.

Í eina tíð veigruð menn ekki fyrir sér að sækja sjóinn um hávetur þótt hitamælirinn í afturendanum á þeim sýndi liðlega fjörutíu og einnar gráðu hita á Celsíus. Ef viðkomandi datt dauður niður við fiskidráttinn varð bara svo að vera og stundum fengu hákarlarnir flensugemling niður til sín og átu hann og drápust svo sjálfir úr flensu. En nú til dags skríður hraust fólk á besta aldri undir rúm ef það heyrir minnst á auvirðilega kvefpest. Svo er bara að sjá til hve tómlistarmennirnir verða duglegir að mæta til verðlaunaveitingarinnar í kveld og sýna forsetanum og menningarráðherranum hvað þeir eru hundraðsinnum hugrakkari en misheppnað fyrirfólk tuttugustu og fyrstu aldarinnar.

Annars ætti skilgetin sonardóttir gömlu Framsóknarmaddömunnar ekki að þurfa að hræðast eina eða neina skítaflensu, því afkomendur haugbúa og flórgoða fjósanna eru með öllu ónæmir fyrir sona pestum. Gamla Framsóknarmaddaman er að vísu afar forgengileg orðin, galin og í seinni tíð óð af drykkjufýsn og sólgin í hressingarlyf fína fólksins. Það er farið að tala um leggja kérlíngaröspina til í fjóshaugnum og steypa ofan á hana fargi svo geti með aungvu móti skriðið upp úr haugnum og fram í dagsljósið; sannir framsóknarmenn, eins og til dæmis Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri, er farnir að skammast sín fyrir kerlingarugluna og vilja ekki að nokkur maður sjái þetta gretta ellifól. 

Guðni og Lilja hætt við að mæta