Þorgeirsboli

,,Á öðrum degi upp reis hann
eins og Þorgeirsboli"

Þannig komst stórskáldið að orði í merku ljóði, sem ég kann því miður ekkert annað úr en ofangreint brot. Trumpið kemur aftur, aungin hætta á öðru, tvíelleft eins og góðum afturgöngum ber. Og þegar hann kemur verðu lítið úr hinu ellihruma sinustrái sem þessi Biden er. Hitt er aftur verra, að þegar Trumpið nær að ganga aftur svo um munar, þá verður ellihróið eflaust búinn að setja út eitt eða fleiri ágæt stríð fyrir vopnaframleiðendur í Bandaríkjunum og krataeðlisaumingja á Íslandi.

Óumdeilt er, að Trumpur er stórfengleg friðardúfa með tröllaukið vænghaf, og hans verður minnst í mannkynssögubókum og fræðiritum fyrir fríska framgöngu þegar vesöl nástrá og krumpaðir þvottapokar eins og Biden, Clinton og Búss verða öllum steingleymdir. Til dæmis varð stríðsæsingakroppinbakurinn Clintón aðeins frægur fyrir hálfóþokkalegan pervertsismus við spurningatelpu.

Það hefir líka verið gaman að horfa upp á blessaða drengina og stúlkurnar í Sjálfstæðisflokknum andspænis Trumpinu. Þessi grey hafa snúist í hringi, ránhvolft glyrnunum og gleymt að fara erinda sinna á salernið vegna þess ískyggilega vanda sem Trumpið sett þau í. Ekki gátu garmarnir lýst yfir velþónun sinni á Trumpinu opinberlega af hræðslu við að þá yrði híað á þau og almenningsálitið teldu þau rakin fífl og aumingja. Í hinn staðinn vildu þau ekki undirgangast dálæti á þeim hruma og hrörlega Biden þó ekkert vanti upp á að karlskepnan sé nægilega hægrisinnaður og herskár fyrir þeirra smekk. 

 

Segist munu snúa aftur

Dóttir Sjálfstæðisflokksins, efrimillistéttarfémínísmans og krataeðlissjúkdómsins

Þetta hefir hún haft upp úr að hafa farið með Gjeir Haaardý í nýfrjálshyggjuríkisstjórna frægu sem fórst í nýfrjálshyggjuHruninu mikla haustið 2008. Hvur bitlingurinn á fætur öðrum hefir skolað á land hjá þessari dóttur Sjálfstæðisflokksins, efrimillistéttarfémínísmans og krataeðlissjúkdómsins, - já og hvur öðrum betur borgaður. Og hvurnig í ósköpunum slapp þessi hrokakérla við að vera dregin fyrir Landsdóm með strákanganum honum Haaardý og vera dæmd fyrir afburða slóðaskap og ábyrgðarleysi?

Vér munum öll þegar þáverandi drotning krataeðlisins flaug eins og landafjandi milli landa með honum Gjeir Haaardý til að segja útlendingum að allt væri í stakasta lagi á Íslandi og þá ekki hvað síst í banka- og efnahagsmálum. Gjörðu ýmsir góðan róm að fluglátum þeirra skötuhjúa. Þegar þau síðan lentu aftur á Íslandi lögðust bankarnir á hliðina, steindauðir eins og skotin svín. Skömmu síðar orgaði dóttir Sjálfstæðisflokksins, efrimillistéttarfémínísmans og krataeðlisveikinnar framan í alþýðu íslands að hún, það er að segja alþýðanm væri skohhh ekki þjóðin, aldeilis ekki. 

Þegar frú Ingveldi voru borin tíðindin af undarlegum fram Ingibjargar Sólrúnar í Írak í dag sagði hún eitthvað á þá leið, að ekki kæmi á óvart þótt Ingibjörg Sólrún væri í þetta miklum metum hjá öllum kjaftaskjóðunum hjá Sameinuðuþjóðunum, borgarastéttin á Vesturlöndum gleymdi ekki aldrei sér og sínum gluggaskrautum. Ingibjörg Sólrún hefði að sjálfsögðu verið vitavonlaus frá upphafi í poletikinni, en lengi flotið á kérlíngarseimnum í röddinni auk þess að vera gædd amatöraleikhæfileikum. Að lokum bætti frú Ingveldur því við, að henni hefði alltaf langan til að sjá Ingibjörgu Sólrúnu á svið fara með hlutverk Gróu á Leiti í sjónleiknum Manni og konu eftir langafa Katrínar Jakobsdóttur. 

Ingibjörg Sólrún til Íraks

Það var tekið harkalega í hnakkadrambið á henni

Loksins var tekið ærlega í hnakkadrambið á frú Swndeesý Sendiherrans og hún dustuð hressilega þar til hún hundskaðist til að fyrirskipa allsherjar kóvíðssýnatöku á landamærum Íslands. Hver það var, sem lét slag standa, og þreif í hnakkadramb frúarinnar hefir enn ekki verið upplýst, en varla hafa það verið frelsisunnendurnir í Sjálfstæðisflokknum, þeim flokki hefir Swandeesý mikla mætur á, sem og einnig Stenngrimur Johoð og Kattarin Ja-Gokkgogg.

Nú, það þarf líka að grípa hastarlega í hnakkadrambið á þessu Stenngrimi Johoð og stinga honum vel á kaf ofan í Fjóshauginn við dyrnar á Framsóknarfjósinu. Komið hefir nefnilega í ljós, að þessi framsóknaryrðlingur hefir gjört sér að leik að blekkja sósíalista og verkalýð með því að þykjast vera sosialisti. Nú er loks að renna upp fyrir mörgum hjartahreinum sósíalistanum, að Stenngrimur karl er ófyrirleitinn loddari, nýfrjálshyggjuþræll og sérdeilis Samherjavinur. En vinir mínir sósíalistarnir tryggja ekki eftir á og verða að sitja uppi með að hafa alið nöðru sér við brjóst í stinn fjörutíu ár.

Nú er að fullu að koma í ljós hverslags sneypuför ríkisstjórnarferðalag VG með Erki-Íhaldinu er. Flokkshræðurnar sem eftir eru í flokki Flokkseigendafélags VG blakta eins og notuð skeinisblöð á gaddavírsgirðingu og vita ekki sitt rjúkandi ráð. Það verður ekki betur séð, en Stenngrimi Johoð og Flokkseigendunum hafi tekist að kokkála flokksmenn sína svo hrottalega að aungin dæmi séu um annað eins í íslenskri poletik, og verður að viðurkennast að það er bara andskoti vel af sér vikið hjá einu brjóstumkennanlegu Flokkseigendafélagi. Hvað um flokkshræðurnar, þessar sem blakta á gaddavírnum, verður í framhaldinu er ómögulegt að segja, eitt er þó víst, að Stenngrimi, Swabbófamilíunni, Álfheiði, Kötu litlu og undarennufígúrunum í VG er fjandans sama um trúgjarna afturúrsiglara sem þau hafa spilað með í áraraðir. 

Gott að geta skoðað alla

Ljóti andskotans náunginn þessi Múgur

Það var aldrei að karlfjandinn Múgur brá undir sig betri fætinum og fór í pílagrímsferð Washington.Verst var þó að hann skyldi stela lögreglumerkinu af lögregluprjóninum Fanonna; en þá hafði Múgur leitt rafurmagn með svörtum kapli í rassinn á Fanonna með þeim árangri að Fanonni steypti stömpum, tók boðaföll og spriklaði eins og galinn ungtyrki. Þetta þókti nærstöddum ljótt að sjá og sendu Múgi tóninn með óvöldu orðbragði og heitingum.

Ekki vænkaðist hagur Strympu þegar Múgur reif talstöðina af Fanonna lögregluþjóni og fór að tala við Trumpinn. Meðal annars laug Múgur því blákalt að Trumpinu, að nú væri Fanonni genginn af vitinu og væri hann nú byrjaður að rífa sig úr fötunum, svipta sig klæðum, til að perra sig framaní þingheiminn á Washingtonþingi. Allt hefir þetta komið sér illa fyrir Fanonna og gegnir hann nú embættinu persona non grata í Washingtonbæ.

En brátt mun Fanonni yfirgefa Washington, enda öllu trausti rúinn þar um slóðir og mun hann hafa í hyggju að leggja land undir fót og hverfa til Íslands, þar sem hann hefir nú þegar ráðið sig til starfa í varðsveit Háfdáns Varðstjóra við embætti lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu. Vísast er mikill akkur fyrir íslenska ríkið, höfuðborgaryfirvöld og samtök atvinnulífsins að fá Fanonna hingað til starfa, því hann er enn rafmagnaður eftir allt rafurmagnið sem Múgur setti í rassinn á honum á dögunum. En helvítið hann Múg viljum vér ekki sjá til landsins, því fyrir utan að vera hættulega ofbeldishneigður er hann sagður vera með kynsjúkdóma, meðal annars hjarðsveinasjúkdóm, sem er illur viðureignar og bráðsmitandi.
(Meðfylgjandi mynd er af Fanonna í embættisskrúða sínum í Washington)

Múgurinn svipti lögreglumann vopnum sínum

Af hverja berjast hinir heilaþvegnu og morgunblaðslærðu á móti lýðræðinu?

Það er ýmislegt sem litlum íhaldsdindlum dettur ekki í hug til að vekja athygli á sér og kaupa sér kannski í leiðinni falska virðingu hjá eiginhagsmunahyski borgarastéttarinnar. Til er fullt af fólki, sem aldrei hefur þurft að mynda sér sjálfstæðar skoðanir á grundavallaratriðum lífsins og tilverunnar og þar með til stjórnmála, en hefir þess í stað verið heilaþvegið vel og vandlega frá frumbernsku á morgunblaðslærdómi og lygum um samkeppni, frelsi, kauphallir, hagvöxt og peninga. Svona lið fer út í lífið eins og blindir og heilalausir kettlingar og ramba fyrirhafnarlaust í störf, verða jafnvel ráðherrar án þess að hafa hundsvit á nokkru því sem til þarft til að leysa slík verk vel af hendi.

Þessu fólki er kennt frá upphafi að halda með Sjálfstæðisflokknum, rétt eins og breskur járnbrautarstarfsmaður á Englandi heldur umhugsunarlaust með sínu heimaliði í fótbolta. Við höfum séð þetta heilaþvegna, eigingjarna og ósvífna lið fótumtroða lýðræðið daglega og ljúga því á sama tíma upp í opið geðið á almenningi að það sé sérstakir verndarar lýðræðis, frelsis og jafnréttis! í heiminum. 

Við skulum til að byrja með líta á fáein dæmi um hvernig sparifataklæddir uppskafningar hafa traðkað eins og flóðhestar á greinilegum meirihlutavilja þjóðarinnar: 1. Árum saman hafa allar skoðanakannanir, þar sem spurt hefir veri um afstöðu kjósenda til kvótakerfis í sjávarútvegi, sýnt að yfirgnæfandi meirihluti þjóðarinnar er algjörlega á móti þessu kerfi. 2. Samkvæmt undirskriftarsöfnun, til stuðnings kröfu um að 11% af vergri landsframleiðslu til reksturs heilbrigðiskerfisins, er ljóst hver vilji þjóðarinnar er. 3. Fyrir nokkrum árum síðan fór fram kosning um nýja stjórnarskrá fyrir Ísland. Í þeirri kosningu kom afgerandi vilji þjóðarinnar fram. Fyrir skömmu síðan fór fram undirskriftarsöfnun til stuðnings niðurstöðunni í stjórnarskrárkosningunni. Í öllum þessum þremur stórmálum, og fjölmörgum öðrum, hafa stjórnmálamenn, einkum sparifataklæddir, heilaþvegnir og morgunblaðslærðir uppskafningar Sjálfstæðisflokksins af báðum kynjum, látið sig hafa að hundsa og fótumtroða greinilegan og lýðræðislegan vilja fólksins í landinu. Og ekki nóg með það, heldur barist eins og grimmir blóðhundar á móti lýðræðinu og meirihluta þjóðarinnar og notað í þeirri baráttu allan þann óheiðarleik, lygar og undirferli sem þessar ókindur hafa yfir að ráða í sinni gjörspilltu heilastarfsemi.

Áslaug ræðir við Ernu Solberg

Þegar Giljagaur kom fljúgandi niður Uppsalakúksskriður og fór beint inn í fjósið

Hún valt niður Uppsalakúk eins og landatunna og staðnæmdist ekki fyrr en út sjó var komið. Þetta var eitthvað voða hættulegt því Uppsalakúkur er sleipur og meir en illur yfirferðar. Hvað sem þetta ráf konunnar átti að þýða er mönnum hulið. Frú Ingveldur frétti af hrakförum konunnar Ásdísar Arnardóttur og skráði hana inn í bókhald sitt. Ásdís gjörði svo aðra tilraun til að komast á hæsta tind Uppsalakúks, en komst því miður ekki nema upp á mitt túnið fyrir neðan kúkinn en þar stangaði grimm kýr hana niður og hnoðaði henni niður í djúpan, kaldan skurð. Þannig fór um þá fjallgöngu.

Um jólin hrökk Áslaug Kortsdóttir upp við mikinn fyrirgang úri á götu. Þegar hún leit út um gættina á húsi sínu sá hún tvo jólasveina í hörðum bardaga. Varð henni strax ljóst að þarna fór fram slagur upp á líf og dauða, slík var heiftin í jólasveinunum. Þessir karlar hótuðu með fáheyrðu orðbragði að drepa hvurn annan og höfðu sjálfskeiðunga sína opna á lofti. Svo mikið heyrði Áslaug, þó heyrnardauf sé, að þar voru jólasveinarnir Giljagaur og Gluggagægir að berjast, og Áslaug heyrði ekki betur en illindi út af einum kvenmanni sem þeir báðir höfðu huga á perrast með. Áslaug kallaði lögregluna til, sem kom að bragði og handtók slagsmálasveinana.

Áslaug hafði fyrir margt löngu séð þessa náunga þegar hún var að alast upp í Innari Fjólu undir Uppsalakúk. Giljagaur hafði komið þjótandi niður hlíðina á nákvæmlega sama stað og Ásdís Arnardóttir missti fótavistina og steyptist niður stall af stalli. En Giljagaur hafnaði ekki úti í sjó eins og Ásdís, heldur kom hann undir sig fótunum, rétt við hliðina á heimreiðinni fyrir neðan Innari Fjólu. Þaðan stökk helvítis jólasveinninn beint inn í fjós og skömmu síðar sást mjaltakonan koma á þeysispretti út um fjósdyrnar með pilsin uppum sig og brækurnar niðrum sig, en Giljagaur fylgi fast á eftir með prjóninn á lofti; af þessu varð til textinn, ,,Hvassaleitisdóninn dinglandi með prjóninn." Hvað svo gjörðist er oss um megn frá að greina, en eitt er víst, að mjaltakonan bar ekki sitt barr eftir þessa uppákomu og lá lengi á vitlausraspítalanum í Reykjavík.  

Rann nánast stjórnlaust niður fjallið

Þjófsnautar og glæpasamtök

Eflaust er þetta rétt skref á réttum tíma fyrir innvígðan krimma- og braskaralýð Sjálfstæðisflokksins. Hinsvegar er þetta rangt skref og glæpur gagnvart réttmætum eigendur Íslandsbanka og Landsbanka, þ.e. fólkinu í landinu sem á þessa banka. Og þó ein vesöl þingmennisskjáta Sjálfstæðisflokksins þvaðri rakalausa endaleysu til að þóknast eigendum sínum, þá má hann vita það að landsmenn eru ekki búnir að gleyma því þegar Sjálfstæðisflokkurinn gaf drullusokkum sínum banka og aðrar verðmætar eignir fólksins í landinu i nýfjálshyggjfárinu fyrir Hrun og skipbrot auðvaldsstefnunnar haustið 2008.

Í Kjarnanum í dag stendur eftirfarandi: ,,Nokkrir fjárfestar stóðu að kaupum á 12,1 prósent hlut Landsbankans í umsvifamesta fjárfestingafélagi landsins í síðasta mánuði. Þar á meðal voru stærstu eigendur Stoða, eignarhaldsfélagið Mótás og Lárus Welding fyrrverandi bankastjóri Glitnis." Hvaða andskotans glæpamenn eru það sem taka ákvarðanir um glæpaverk eins og þetta? Eða eru Sjálfstæðisflokkurinn fyrst og fremst skipulögð glæpasamtök, eins og ýmsir hafa haldið fram og með allgóðum rökum? 

Það er laglegur fjandi ef það er svo, að þjófnaðir, þýfi og þjófar hafi algjöran forgang í huga þeirra sem þjóðin hefir falið að fara með hennar mál. Það má svosem búast við öllum skrattanum af eigendum Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar, enda hafa þeir þráfaldlega sýnt að þeir eru ekki vandir af meðulunum. En að liðið í VG skuli standa að þessu glæpabraski og aðför að eigum almennings er svo stórfurðulegt að engu tali tekur. Finnst Katrínu Jakobsdóttur eðlilegt af hennar hálfu og VG að gerast þjófsnautar og sjá gegnum fingur sé þegar fingralöng óbermi auðvaldsins ræna eigum almennings um hábjartan dag? Voru það svona áhrif í pólitík sem þú varst að sækjast eftir þegar flokkseigendafélagið gerið þig að varaformanni fyrst og síðan að formanni þegar farið var að syrta í álinn fyrir Steingrími og Swabbófjölskyldunni? Ertu virkilega svona mikið andskotans gauð, frú Katrín, eða ertu bara, þegar allt kemur til alls, lágkúruleg auðvaldstrunta eins og Bjarniben, frú Andersen og Thorrgerður Katrín? Þú hefir enn dálítinn tíma til að reka eithvað af slyðruorðinu af þér og flokknum þínum, en það kostar það að þú segir upp vistinni hjá glæpasamtökunum og maddömuherfunni og sprengir ríkisstjórnina í loft upp með öllum þeim spekúlasjónum braskaralýðsins um ránsferðir um eignir almennings. Sýndu nú einusinni, að það sé einhver glæta af hugsjón og réttlætiskennd í höfðinu á þér áður en þú dagar endanlega uppi sem eitt auvirðilegt verkfæri auðvalds, braskara og stigamanna. 

Við þetta er rétt að bæta orðum séra Davíðs: 

„Vegna þess að ég heyrði ráðherra nýlega tala um nauðsyn þess að "setja eigur ríkisins á markað" finnst mér nauðsynlegt að afrugla aðeins hvernig sagt er frá þessu. Hér eru tvö orð sem vert er að gefa gaum að merkingunni í og því hvernig þau eru notuð. Hið fyrra er "markaður". Hverjir eru "markaðurinn"? Ég er ekki á þessum markaði og fólkið sem kemur hingað til að biðja um hjálp er það ekki heldur. Öryrkjar eru ekki á þessum markaði.“ Að mati Séra Davíðs er orðið „Markaður“ í raun fínt orð yfir það sem kallað er „fjármagnseigendur“ sem aftur er skrúðyrði yfir þá sem eiga peningana, auðmenn. „Hitt orðið er "ríkið". Hverjir eiga "ríkið"? Það er í raun almenningur í þessu landi, þjóðin. Höfum þess vegna alveg á hreinu að þegar talað er um að setja eigur "ríkisins" á "markað" er í raun verið að tala um að koma eigum þjóðarinnar í hendur auðmanna.“

Rétt skref á réttum tíma

Þeir í 101 munu leiða hann upp á Skólavörðuholt til krossfestingar

Ásmundur Einar er sveitadrengurinn sem varð svo ofboðslega róttækur til vinstri að hann varð að ganga í Framsóknarflokkinn. Rétt áður en hann gekkst gömlu Framsóknarmaddömunni á hönd sat hann leynifundi með róttæklingum, sem voru að bræða með sér uppreisn gegn óþrifagemlingum Flokkseigendafélagsins í VG. Það er samdóma álit allra þeirra sem sátu þessa fyndi með geldingatangapiltinum Ásmundi Einari úr Dölum vestur, að hann hafi bókstaflega ekki ráðið sér fyrir róttækni. Þegar hann mætti á síðasta fundinn með hinum róttæku var ljóst að til tíðinda mundi draga, því drengurinn var kominn í Che Guivarabúning og vildi ólmur hlaupa út til byltingarstarfa. Daginn eftir var hann genginn í Framsóknarflokkinn, en einn hinna róttæku sagði þegar hann fékk fréttina um vistaskiptin, að gott væri að auminginn svorni væri kominn á vitfirringahælið og vonandi að honum auðnaðist að finna þar sálarró undir pilsfaldi gömlu Maddömunnar.

Nú ætlar drengurinn úr Dölunum að yfirgefa heimahagana og fórna sér fyrir byltingarmálstað gömlu Framsóknarmaddömunnar og gifturíka Kaupfélagsstjórans á Sauðárkróki og fara í framboð í hundrað og einum Reykjavík. Trúlega verður þetta ekki ferð til fjár, því kaffihúsa- og knæpuspekingar í hundrað og einum eru vísir til að draga greyið upp á Skólavörðuhotið og krossfesta hann þar, rétt eins og kaffihúsa- og knæpuspekingarnir í Jérúsalem gjörðu þegar þeir fóru með Jésú vin okkar upp á Hausaskeljaholt í Jérúsalem til krossfestingar. Það verður mikill helgiljómi yfir Skólavörðuholtinu ef fræðimenn og farísear hundrað og eins Reykjavíkur fara með Ásmund Daða þangað upp eftir og krossfesta hann vel og vandlega svo gamla Framsóknamaddaman öðlist eilíft líf í Framsóknarfjósinu.

Svo má líka vel ver, og það er jafnvel mikið líklegra en hitt, að skríllinn í hundrað og einum láti sér fátt um finnast með fórnarframboð Ásmundar litla Einars í Reykjavík og hans hlutskipti verði að liggja þar fallinn í götusvaðinu eftir næstu kosningar. Og ef hann klúðrar þingsæti í Reykjavík, þá er eins víst að gamla, geðilla og geggjaða Framsóknarmaddaman klæði sig upp úr körinni, leggi land undir fót með hrossageldingartöng í hendinni, og hafi upp á Drengskriflinu og kenni honum þá lexíu sem bragð er af. En ljóst er að flan Ámundar Einars mun enda afar illa, á hvurn veg sem það verður.

Ásmundur fer fram í Reykjavík norður

Þegar fjölkvænið er í höfn eiga anímalistarnir næsta leik

Það er einmitt svona þingsályktunartillaga sem margir, eftir vill allir, hafa verið að bíða eftir. Fjölkvæni er þá blessunarlega komið á dagskrá, þökk sé hinum djúpvitra Birni Leví og hinum gáfuðu Pírötunum. Þegar fjölkvænisþingsályktunin verður ekki lengur ályktun heldur virðuleg lög frá Alþingi Íslendinga, þá gerum vér fastlega ráð fyrir að þingflokkur Pírata ríði hressilega á vaðið og láti gefa sig saman í heilagt hjónaband allan í einu lagi. Þá verður til dæmis Björn Leví brúðgumi herra Smára McCarty og frökenar Þórhildar okkar Sunnu, sem og hinna í þingflokkum. Svo verða þetta allt saman hjón á einu elskuríku kærleiksheimili.

Þegar fjölkvæni verður orðið að staðreynd í íslenskum lögum og þjóðlífi, fer að styttast í að anímalistarnir okkar fari fram og heimti sín réttindi. Til að svo megi verða, þá munu anímalistarnir leita til frjálslyndra stjórnmálaflokka af réttu gáfnastigi til að bera fram réttlætið fyrir þeirra hönd. Koma þá helst í hug flokkurinn sem kennir sig við sjálfstæðið, Samfylkingin og Miðflokkur klausturbúa. Eftir næstu kosningar, þegar áminnstir flokkar verða búnir að mynda ríkisstjórn, munu málefni anímalistanna hafa forgang og réttindi þeirra afgreidd með hraði.

Þegar lög um hjúskap anímalista hafa öðlast gildi verður ekkert því til fyrirstöðu að sú aldurhnigna Framsóknarmaddama gangi að eiga skjöldótta tuddann í Framsóknarfjósinu og að þau gerist í framhaldin lögformleg hjón með blessun sóknarprestsins í Framsóknarprestakallinu. Þá held ég verði slegið upp veglegri veislu, þar sem Sigmundi og Gunnsabraga verður boðið til brullaups, ákavíti og handspritt kneyfað, og brúðhjónunum færðar veglegar og nytsamar gjafir.

Vill afnema fjöldatakmörk í hjúskap og sambúð

Og brátt mun bankaeign vor af þjófsvöldum þynnast

Hann er svo sem sá labbakútur sem við var búist, ekkert nýtt þar á ferðinni. Hann áttar sig ekki einusinni á að eigendur ríkisbankanna eru eflaust langflestir á því að eiga þá áfram. Menn sem eru eins mikið úti að aka og ráðsmaður gömlu Framsóknar eru hreinlega hættulegir samfélaginu. Enn skuggalegra er þó, að Katrín vesalingur Jakobsdóttir er bara algjörlega þeirrar skoðunar að rétt sé að leyfa Sjálfstæðisflokknum að selja og vinavæða ríkisbankana, en því hafði aunginn sem kastaði atkvæði sínu á VG og Katrínu búist við.

Eiginlega er varla hægt að kalla afstöðu Katrínar og Stenngrims Johoðs í bankasölumálum annað en glæp, eða að minnsta kosti svæsin svik og aumingjaskap. Með þessu klunnalega útspili eiga þessi hjú ekki annað skilið en að þeim og flokknum þeirra verði sópað út úr poletik á Íslandi og lengst út í hafsauga. Hvernig aumingjaliðinu í VG líður eftir að hafa svikið kjósendur sína og hagað sér eins og rakin fífl gagnvart þeim er erfitt á ímynda sér. En það eiga ólánsskepnur og svíðingar sameiginlegt, að vera siðferðilega brengluð, siðvillt og ágjörn fyrir sig og sína í þrengstu merkingu þeirra orða.

Þetta mun svo allt enda illa og hlálega hjá ráðsmannsgripnum í Framsóknarfjósinu og undirförulu svikurunum sem stálu VG. Það er óhjákvæmilegt. Sjálfvirka réttlætislögmál alheimsins mun sjá vendilega um það áður en upp verður staðið. Það muna flestir hvernig fór fyrir Júdasi aumingjanum svorna: Sjá hér hvað illan enda ótryggð og svikin fá. Júdasar líkar lenda leiksbróður sínum hjá. Andskotinn illskuflár enn hefur snöru snúna snögglega þeim til búna, sem fara með fals og dár. 

Stjórnarandstaðan átti sig ekki á stöðunni