,,Sosialistaflokkur" Gunnarssmára tapar 1,5%

Ekki blæs beinlínis byrlega fyrir meintu sosialistadæmi Gunnarssmára og er ekki annað að sjá en að sjónhverfingar karlsins séu við að fara út um læri og maga, eins og búast mátti við. Af þessum litla, dularfulla flokki er sem sé ekkert að frétta annað en hann minnkar bara og minnkar, sem er ósköp skiljanlegt í ljósi þess að þar fer ekki fram neitt eiginlegt flokksstarf, útbreiðslustarfsemi eða annað sem stjórnmálaflokkum ber að gera, ef þeir á annað borð vilja lifa af. Ónei, það er ekki baráttugleðinni fyrir að fara í sosialistagríninu hans Gunnarssmára.

Hins vegar ku allt vera á ,,fúllsvíng" hjá Smáranum að koma sér upp fjölmiðli fyrir peningana sem Sósíalistaflokki Íslands áskotnaðist frá ríkinu eftir síðustu alþingiskosningar. Hann kallar detta framtak sitt ,,Samstöðina", eða eitthvað svoleiðis, og hefir þar með sér í stjórn slæðing að krataviðundrum. Nú verður það æ áleitnari spurning hvort skráðum félögum í Gunnarssmáraflokknum, ekki síst þeim er eru sósíalistar, finnst ekkert kyndugt við vinnubrögð höfðingjans og það sem hann er að bauka. Hvernig stendur til dæmis á því að Gunnarsmári virðist hugsa um fátt annað en pénínga, borgaralega auðvaldshagfræði og kratalýð, sem allur er gegnsósa af nýfrjálshyggju og kapítalisma og aðhyllist skilyrðislaust auðvaldsþjóðskipulagið og hefir ekki í hyggju að breyta því um svo mikið sem millimetra?

Og hvernig er það, hefur þeim skrásettu í sosialfyrirtæki Gunnarssmára aldrei dottið í hug, að þetta dularfulla vafstur hans gangi fyrst og fremst út á að hann komist yfir ,,fjölmiðil" fyrir sjálfan sig? Það er nefnilega ekki ólíklegt, að Gunnarsmári, þegar hann verður búinn að koma sér upp fjölmiðli fyrir ríkispeninga Sósíalistaflokks Íslands, þá nenni ekki lengur þessu tækifærissinnaða sosialstagli og geri flokkinn sinn að undirdeild í krataeðlisbælinu, þ.e. Samfylkingunni? Getur verið að þeim skrásettu þyki bara sjálfsagt að tækifærissinni fái að spila með þá á þennan hátt undir yfirskyni sósíalisma. Ef einhver manndómur væri í þeim mundu þeir að sjálfsögðu taka í taumana, aftengja tækifærissinnann og fleygja honum út á strætið eins og hverju öðru rammfölsku krataeðlissorpi.     

Framsókn missir mesta fylgið

Óheilindastóð VG hrynur eins og flugur undan eigin skítameðulum

Það er merkilegt að títan og efrimillistéttarfémínístinn, Halla Gunnarsdóttir, skuli telja sig þess umkoma að steyta görn út í verkalýðssinnana sem tekið hafa að sér það óeigingjarna verk að endurreisa verkalýðshreyfinguna með því að ná henni úr klónum á stéttasamvinnu- og auðvaldssinnunum sem búnir voru að sölsa hreyfingu verkafólks og iðnaðarmanna undir sig. Við vitum að Halla þessi var send Drífu Snædal af Katrínu Jakobs úr forsætisráðuneytinu, væntanlega til þess að styðja Drífu, Halldóru Saleksdóttur, Björn framsóknarmann Snæbjörnsson á Akureyri og efirmillistéttar fémínístastóðið í Samfylkingunni gegn Sólveigu Önnu, Ragnari í VG, Villa á Skaganum og Aðalsteini Baldurssyni á Húsavík.

Eitt hið merkilegasta við títuna Höllu er, að Ögmundur nokkur Jónasson, sem þykist vera róttækur sósíalisti, réði þessa dömu tvívegis sem aðstoðarmann sinn, að því er virtist út í loftið, þegar hann var ráðherra, ýmsum saklausum VG félögum til mikillar furðu. En ráðning Ögmundar leiðindaskjóðunni Höllu skýrist væntanlega að hluta til af því að Drífa vinkona hennar er náfrænka Ögmundar. Já, við erum heldur ekki öll búin að gleyma því að ítrekað valdi valdi Ögmundur Stenngrim og Álfheiði í stað þeirra sem þó voru stuðningsmenn hans; hann fundaði heilan vetur með stuðningsmönnum sínum gegn gerræði og auðvaldssubbuskap Stenngrims, en var svo allt í einu orðinn ráðherra aftur eins og ekkert hefði í skorist og steinhætti um leið að tala við ,,stuðningsmenn" sína, - sama gerðis þegar hann sveik Jón Bjarnason fyrir Stenngrim og Samherja.

Allt gott og blessað, búið og gert. En mikið ósköp er nú hlálegt að hugsa til þess þegar fröken Drífa Snædal þóttist segja sig úr VG, þegar flokkurinn hennar og Ömma frænda fór í ríkisstjórn með erkiauðvöldunum Sjálfstæðisflokki og Framsóknarmaddömunni, með fáheyrðu orðbragði um skítát og trúlega eitthvað fleira ámóta smekklegt. Hinsvegar fúlsaði þessi, nú blessunarlega brotthlaupnu forseti ASÍ, við að fá Höllu að heiðursgjöf frá Katrínu Jakobs. Það þarf ekki lengur vitanna við hverra erinda kláðagemlingarnir Stenngrimur, Álfheiður, Katrín, Ögmundur, Drífa frænka og Halla títa hafa gengið. Jú, þaum hafa gengið erinda auðvaldsins, samherjanna og bankaræningjanna með allskyns loftfimleikum, óheiðarleika og falsi, enda endurreisti þetta fólk Gamla Ísland upp úr rústum Hrunsins í stað þess að láta á reyna hvort hægt væri að breyta þjóðskipulaginu, þótt ekki væri nema um nokkur strik. Það var því engin furða þegar kom upp úr dúrnum að Drífa Snædal, Halla og hitt VG hyskið hafði barist af hörku bak við tjöldin með Halldóru Saleksdóttur og Birni framsóknarmanni gegn Sólveigu Önnu og réttkjörinni stjórn Eflingar og um leið gegn stéttabaráttu fátæks verkafólks. Þannig er það nú og ekki er það glæsilegt.   

Halla segir upp sem framkvæmdastjóri ASÍ

Dagar stéttasamvinnuskrílsins og Halldóru Saleksdóttur taldir innan verkalýðshreyfingarinnar

Jújú, það er allt hrunið undan stéttasamvinnukérlunni Halldóru Saleksdóttur og hennar sálufélögum í krataeðlinu, og þá er ekkert annað eftir hjá henni en að öskra: ofbeldi, ofbeldi! að raunverulegum verkalýðssinnum, sem hafa steypt henni og verkalýðshjakki eymdarinnar, sem frú Saleksdóttir og vinir hennar hafa ástundað í fjóra áratugi eða svo, með hörmulegum árangri.

Fólk eins og Sólveig Anna, Aðalsteinn Árni Baldursson Baldursson, Vilhjálmur Birgisson á Skaganum, Hörður í Grindavík og Ragnar Ingólfsson, hafa allan þennan tíma mátt vera í algjörum minnihluta innan valdakerfis verkalýðshreyfingarinnar þar til núna allra síðustu ár. Það er heldur engin tilviljun að þetta nýja forustufólk sé komið þangað sem það er komið; það er framganga þeirra í stéttabaráttu og óumdeilanlegur árangur í kjarasamningum hafa aflað þeim þess trausts, sem gert hefur að verkum að blekkingariðja og atvinnurekendasleikjuskapur frú Halldóru Saleksdóttur, Björns framsóknarmanns á Akureyri, Drífu Snædal og Samfylkingarstóðsins er hrunin til grunna undan rassgatinu á þeim.

Auðvitað er engin eftirsjón af Saleksdóttur, Birni framsóknarmanni og öðrum slíkum dragbítum í samtökum verkafólks þótt þau sturtist niður og sjáist aldrei meir. Eftirspurn eftir þeim í forustusveit verkalýðshreyfingarinnar er engin, þannig að það er andskoti álkulegt af hálfu frú Saleksdóttur að reyna að gera sig breiða í fjölmiðlum með hótun um að gefa ekki kost á sér og að hún geti ekki unnið með verkalýðssinnunum sem hafa kippt undan henni spóaleggjunum. Staðreyndin er nefnilega sú, að þótt Halldóra Saleks gæfi kost á sér í miðstjórn ASÍ næði hún ekki kjöri heldur biði afhroð. Enda er brostinn flótti í baulurassinn á henni. En þetta er allt í lagi, farið hefir fé betra og bættur sé skaðinn, sem enginn er. 

Treystir sér ekki til að vinna með „þessu fólki“

Árangursrík hryðjuverkastarfsemi ungmenna á Íslandi fyrr og nú

Getur það verið að púkagerið á Selfossi hafi í hyggju að sprengja bæinn sinn í tætlur og aftur á steinöld? Hvaða hugsjón liggur að baki fyrirætlanna púkanna er varla augljós, nema uppkaup Samherja á Selfossi hafi hlaupið fyrir brjóstið á hinum ungu hryðjuverkamönnum og þeir hafi svarið þess dýran eið, að fyrr muni þeir dauðir liggja í rústum Selfoss en una hrínandi undir járnhæl Samherjans.

Í þorpi einu annars staðar á landinu varpaði skæruliðahópur ungmenna ægilegri vítisvél að næturþeli inn um kjallaragluggann hjá þorpseigandanum, sem ungarnir álitu illmenni og bófa. Þessi aðgerð heppnaðist svo vel að þorpseigandinn og kérling hans vöknuðu úti á götu, og var til þess tekið hve frúin grénjaði mikið og sárt og baðaði út öllum öngum í svaðinu. En u kveldið, um kveldið, var þorpseigandinn og hyski hans á bak og burt og hefir ekki sést síðan á staðnum. En þau stálu kvótanum með sér og fénýttu hann lengi á alla lund.

Þá er ótalið afrek púkadjöflanna vestur á fjörðum, sem gerðu sér að leik að framleiða voldugar rörasprengjur, sumar fullar með dínamíti, og sprengdu við dyr manna sem þeim var illa við og vildu burt af staðnum. Þetta gekk ljómandi vel og á einu ári flæmdu þeir fjórtán fjölskyldur á flótta, gerðu þær að flóttamönnum, sem sumir létu ekki staðar numið fyrir hræðslusakir fyrr en í útlöndum, jafnvel öðrum heimsálfum hinumegin á jarðkúlunni. Af þessu má ráða að hryðjuverkastarfsemi unglinga hér á landi virkar þegar háleit markmið eru í húfi.

Svipaður hlutur og áður hefur fundist

Grátkérlíngar allara flokka nauðbeygðar til að sameinast í einum kerlingaflokki

Nú er svo komið að grátkérlíngar allra flokka verða sameinast í einum kvennaflokki, sem auðvitað mundi hafa efrimillistéttarfémínísma að leiðarljósi, þar sem ekkert karlkyns fengi að stíga fæti sínum inn fyrir dyr, og grénja þar og óskapast að vild sinni. Mér er sagt af félögum margra flokka, að að ekki sé lengur líft í þeim fyrir grátgjörnum kérlíngardólgum með harðlífi, sem hafi fyrir löngu misst alla stjórn á sér af frekju, móðursýki og uppgerð. Það er því best að sópa þessum efrimillistéttarsæknu fraukum saman á einn stað. En það færi að sjálfsögðu fyrir þeim kjökrandi flokki eins og Kvennalistanum sáluga, sem deyði sætlega úr ólund og þurrafúavitleysu.

Já, stúlkur mínar, ástandið er vissulega ekki gott og gengi konufólks í efristéttastreðinu á hverfanda hveli. Þegar við bætist að karlpeningurinn skuli í auknum mæli ætla sér krefjast lögreglurannsóknar þegar hann ófrægingargusur grátkérlínganna yfir sig. Í poletík á boðorð númer eitt að rannsaka aldrei rógburð og æruaðdróttanir; þannig sagði séra Árni prófastur Þórarinsson að Snæfellingar hefðu haft það í sóknum hans og farnast vel.

Á þessari stundu verður oss óhjákvæmilega hugsað til hinnar harmi slegnu frú I. Sæland, rauna hennar og sálarangurs. Henni ber áfallahjálp nú þegar, þegar óði dólgar norðanlands vega grimmt að grátkonum hennar á Akureyri. Þetta eru ruddamenni, ekkert skárri en Karlgauti sýslumaður og Ólafur haffræðingur Ísleifsson, sem gerðu garðinn frægan að Klaustri fyrir einhverju síðan. Það segir sína sögu að ómenni þessi skuli hafa farið að reyna við grátkonurnar með saurugum þuklhöndum sínum eftir að hafa kallað þær heimskar og geðveikar, ljótar og illþefjandi og eflaust fleiri óviðurkvæmilegum orðum. Hvur andskotinn ætli það sé sem dansar svona í hausnum á þessum hryllilegu kallabeyglum? 

Gríðarlega mikil vanlíðan í forystu flokksins

Óaldarflokkur virðist upp risinn í skrúðgarði frú Sælands og hún eins og hún er

Það eru að verða allra laglegustu ærsl úr illindunum í fokki frú Sælands á Akureyri. Í fornöld hefðu svona umsvif kallað á vígaferli og Sturlungaöld. Samt hefir frú Sæland ekki látið sitt eftir liggja og margsímað norður og hótað geðlækninum og sagnfræðingnum brottrekstri ú Fokki Fólsins, eða hvað hann heitir nú óaldarflokkurinn hennar frú Sæland. Sagt er að kérlíngin hafi meira að segja lagst svo lágt í fordæðuskap sínum að hóta karlpungunum Brynjólfi og Jóni Hjaltasyni að senda sína bestu menn, Klobba Magg og Tómás Hamborgara norðum heiðar til að jafna um þá með hnúum og hnefum.

Á sama tíma og karlar berja í borð og konur gráta á Akureyri er frú Sæland sjálf soleiðis yfirbuguð af sorg at henni er tregt um tungu að hræra, en samt ekki svo sorgmædd að hún geti ekki lyft tólinu og hellt sér af heilagri bræði yfir Jón sagnfræðing með bölbænum og hótunum. Og þetta er sama kérlíng og neytti aflsmunar í hégómaskap sínum og snobbnáttúru til að drösla klausturkörlunum Karli Gauta og Ólafi hagfræðingi og síðar Klobba Magg og Tómási Hamborgara inn á þing! Það er eitthvert kyndugt misræmi í aðförum og ræðuhöldum frú Sæland og ekki nema von að geðlæknirinn Brynjólfur á Akureyri sé tvístígandi yfir því gera skal.

En vonandi verður gott og gjöfult áframhald á hinum geðuga stríðsrekstri innan Fokks Fólsin og mannfall í samræmi við það eins og í Úkraínu og Sýrlandi. Það er heldur ekki ónýtt fyrir frú Sæland og Gwönd stýrimann hennar að mæta til þings þetta haustið með reiddar axir og sveðjur og blóðug upp að öxlum eftir æsta bardaga á heimavígstöðvunum. Í þokkabót ætlar efrimillistéttardemókratíið í svokallaðri Samfylkingu að skipta um nafn og nefna sig hér eftir Jafningsflokkinn, til heiðurs uppstúfi í hvítsósugerð, þótt þau ættu bara að kalla sig Krataeðlisflokkinn. Það er fátt nú orðið sem blessuðum aumingjunum á Alþingi dettur ekki í hug í andlegri fátækt sinni.  

Barði í borðið og Málfríður fór grátandi út

Gegnsósa hrunsveskja rekin með skömm úr péníngabúllu

Þá eru þeir búnir, helvítis fantarnir, að reka Katrínu Júll. Þeir tóku hreinlega í skottið á henni í morgun um leið og hún mætti í vinnuna og sveifluðu henni út á götu. Ég segi það satt, sjónarvottar sögðu að hún hefði svifið í loftinu eins og sleggja í sleggjukasti á ólympísku leikunum. Hún lenti á nefinu og það varð flatt. Svona fer fyrir ístöðulausum kvinnum, sem hafa smitast af krataeðlissjúkdómnum og náð að grénja sig inn á gafl hjá auðvaldinu.

Að sönnu er K. Júll löngu marínéruð í gegn af péníngaóþverra eftir að hafa legi í auðvaldslút í sex ár eftir að hafa náð þeim stórmerka áfanga á poletiska sviðinu að hafa orðið hrunsveskja í Hrunstjórn Ingibjargar Sólrúnar og Gjeirs Haaadý. Nú hefir hún sem sé gefist upp á rólunum eins og Grýla gamla, formóðir hennar, og er það vel því auðvitað er skammarlegt að K. Júll að hafa tekið pénínga fyrir starf sem er ekkert starf og má hún því eyða næstu árum í að skammast sín fyrir péníngaleg afrek á liðnum árum.

Það kemur og fyrir í fréttinni af tímabærum brottrekstri Katrínar Júll, að svokallað starf hennar verði auglýst von bráðar laust til umsóknar. Það fyrirkomulag er alveg öfugt við hvernig furðufuglinn L. Alfredós viðhafði er hún réði fjósakonu úr súrheysgryfju gömlu Framsóknarmaddömunnar sem þjóðminjavörð. Hið einkennilegasta við þá dularfullu ráðningu er að aldrei hefir Framsóknarmaddaman, Framsóknarflokkurinn og íbúar Framsóknarfjóssins hafi minnsta áhuga fyrir fornminjum og enn síður þjóðminjum; það eina sem það fólk hefir áhuga á er spilling og að komast yfir pénínga á fyrirhafnarlítinn og vafasaman hátt. Sagt er að helsta afrek súrheysgryfjukérlíngarinnar, sem L. Alfredós hefir nú troðið upp á landsmenn sem þjóðminjavörð, er að hafa afgreitt sígarettur og gotterí í Söluturni varnarliðseigna við lítinn orðstír. Ætli þessi hirðskáld gömlu Framsóknarmaddömunnar séu alltaf augafull þegar þau eru að ráð vini og vandamenn í embætti hjá ríkinu?  

Katrín hættir hjá SFF

Illa upp aldir toppfígúrusteggir sem kunna ekkert á rekstur og fjármál

Ésúm Kristjánsson frá Tenerife! Eigum vér, eftir allt saman, að trúa því að Sjálfstæðisflokksmennirnir og Dagur nýfrjálshyggjusteggur kunni ekki að reka strætisvagna og viti ekkert í sinn haus í péééníííngamálum? Ha? Ha? Þetta endar með því að strætódraslið hjá þessum álfum verður lýst gjaldþrota og vagnarnir teknir af þeim. Svo þykjast þessir peyjar ætla að setja upp og reka borgarlínu; þá héld ég verði nú lag á endemunum. Þeir halda víst að borgarlína sé eitthvert andskotans Borgargagn eða LínaNet, sem hann Gölle a. þvaðraði svo mikið um á árum áður.

Endur fyrir löngu voru við félagagarnir staddir laust eftir hádegi í strætisvagni í Reykjavík. Í Lækjargötu laumaðist ótúttlegur strákfjandi um tvítugt, áberandi drukkinn og með óhræsislegt skítaglott á vör inn í vagninn og var auðséð að sá drengur hafði ekki neitt fallegt í hyggju. Þorparinn fékk sér sæti í næstu sætaröð fyrir aftan tvær afgamlar frúr og fór strax að ávarpa þær eins og hann hefði þekkt þær frá því í gamla daga. Hann byrjaði á að bera hinum öldruðu heiðurskonum fáheyrt lauslæti á brýn og lauk ræðu sinni með ófögrum aðdróttunum í þeirra garð um drykkjuskap og framhjáhald af stærðargráðu, sem betur fer hefur verið óþekkt hér á landi. Sem vonlegt var styggðust þær gömlu nokkuð við orðræðu og samtalstæki þrælsins og mátti sjá hve þær urðu rauðar á bringunni og ískaldar á fótunum og dofnar fram í fingurgóma. En hvernig sem á því stóð, þá fannst þessi óprútti drengdóni dauður í fjörunni innan við Laugarnestanga eins og skotinn svartbakur. Þetta voru góðar málalyktir og gömlu frúrnar urðu svo glaðar að þær fylgdu hinum látna til grafar.

Hinsvegar verður að hafa það að Sjálfstæðisflokkshetjur í bæjarstjórastólum á höfuðborgarsvæðinu, ásamt með Degi nýfrjálshyggjustegg, hafi ekki getu til að gera fjárhagsáætlun um strætisvagna og borgarlínur. Það er ekki út af því að þessi grey séu ekki nógu vel launaðir, eða í litlum metum hjá Flokkum sínum. Nei, ónei. Þessi brestur fari bæjar- og borgarstjóranna stafar fyrst og fremst af skoðanaleysi og vondu uppeldi og þá ekki síst því að foreldrar þeirra spöruðu vöndinn um of þegar mest reið á að temja þessi vönkuðu ungmenni. Fyrir bragðið sitjum við uppi með labbakúta sem ekkert vit hafa á fjármálum og reka allt sem þeim er trúað fyrir með tapi, gjaldþrotum, fjárnámi og Hruni ...  

Strætó tapaði 600 milljónum á hálfu ári

Sönnumáríu hefir þegar verið boðið til helgarsamkvæmis á Íslandi

Hið sanna í þessu máli er, að kerlíngar eiga til að dansa og djöflast þegar þær eru orðnar óðar af áfengiseitrun; sumar stíga dansinn svo dátt að nærhöld þeirra ganga úr sér á augabragði og falla viðstöðulaust niðrum konurnar, sem þegar þá er komið sögu eru orðnar ærið valtar á fótunum. Þetta veit Reykfjörð ráðherra kvenna best, þó svo hún geri örvæntingarfulla tilraun til að afsaka drykkjuæði og brennivínsþamb þeirrar finnsku Sönnumáríu, sem er skyld okkar ágætu Máríu Borgargagni að langfeðgatali. Æ dansaðu fíflið þitt dansaðu.

Frú Ingveldur var fljót að reka nefið í ölæðisfréttirnar af Sönnumáríu og er sagt að hún hafi rómað mjög aðfarir hins finnlenska forsætisráðherra og látið hafa eftir sér að betur færi ef okkar forsætisráðherra hefði vit á að skemmta sér jafn herfilega á almannafæri og Sannamáría. Nú hefir frú Ingveldur sent finnska forsæðisráðherranum formlegt boð um að mæta í helgarsamkvæmi hjá þeim sæmdarhjónum, henni og Kolbeini Kolbeinssyni, og kynnast fótfráum mönnum á borð við Brynjar Vondulykt, Óla Apakött og Indriða Handreð. Ef af verður og Sannamáría þiggur hið freistandi boð, má búast við að verulega fari að hitna í kolunum að heimili þeirra frú Ingveldar og Kolbeins.

Reyndar er það nú svo, að frú Ingveldur hefir nú þegar látið ráðherratítlur í ríkisstjórninni stíga fyrir sig dans í helgarsamkvæmi. Að sönnu var sá dans ekki til neins sóma fyrir títlurnar, því þær voru pöddufullar og klunnalegar í hreyfingum; frú Ingveldur sagði eftir á, að þær hefðu verið eins og fótbrotnar jarðýtur á gólfinu, blásið og másað og ein þeirra slengst út í gluggakistuna í stofunni og velt um koll fullt af fásénu gluggaskrauti. - Þá var mér nóg boðið, mælti frú Ingveldur af sinni alkunnu festu, - og henti bévaðri frenjunni út á götu. Þetta var nefnilega í húsum hæft, þó þetta eigi að heita ráðherra í skemmtiham.  

Konur eigi það til að dansa þegar þær skemmta sér

Hún er alin upp við fótskör frú Ingveldar og miklar vonir bundnar hana við

Vissulega er Andrína Sigurðardóttir alin upp við fótskör frú Ingveldar og hefir drukkið ótæpilega af viskubrunni hennar og Brynjars Vondulyktar. Hún er því, þessi veleðla dama, nokkuð vel að því komin að ná kjöri sem formaður Hvatar; og þó hún sé í sjálfu sér ikke neinn ekkisins Íslandsmann, þá er hún, fanen gali mæ, hámenntuð til starfans eftir að hafa u árabil verið lærasveinka frú Ingveldar.

Hér fyrr á árum var frú Ingveldur lengi vel formaður Hvatar og Brynjar Vondalykt var hennar varformaður, eða forkona. Svo tók frú Ingveldur djúpríki Sjálfstæðisflokksins yfir og tók framsóknarmanninn Kolbein Kolbeinsson frillutaki og komst inn á gafl hjá samvinnuhreyfingunni og lét forkólfa hennar ganga af þessum vonarpéníngi Hriflu-Jónasar dauðum; það var gifturík aðgerð, sem allir er máli skiptu græddu á. Og enn á ný hefir frú Ingveldur útskrifað efnilega gróðamaskínu til formennsku í Hvöt og sannar þar með að hún er meiri en Óli Thors, Gamli-Bjarni, Davíð og Bjarniben til samans.

Það verður gaman að fylgjast með hvað Andrína Sigurðardóttir tekur fyrst til bragðs eftir að hafa verið kjörin formaður Hvatar að undirlagi frú Ingveldar. Líklegast er að hún helli sér í brennivínið eins og aðrir efnilegir Sjálfstæðismenn á framabraut og berjist hatrammt fyrir alfrjálsri brennivínssölu og réttindabaráttu sprúttsala. Þá hljóta mannréttindi sægreifa og útgerðarkónga hinni nýju Hvatarskjóðu afar hugleikin, því fáir hafa lagt annað eins til þjóðfélagsins eins og þeir góðu menn, þókt þeir hafi fátt annað borið úr býtum en íllt umtal, hefndarlýgi og dauðans rógburð alþýðunnar og trillukarla. Þá héld ég hún ætli sér að vinna að ærlegri uppreist Brynjars Vondulyktar og beita sér fyrir að af honum verði sem fyrst gjört líkneski, fimm metra hátt er standi á fimm metra stöpli á miðjum Austurvelli og horfi fránum augum að innganginum að hádegisbarnum á Hotél Borg og myndi þar með jafnvægi í heildarmynd Austurvallar við þann eirslegna Jón Sigurðsson, sem látinn er stara valdsmannslega á fávitahælið við völlinn.

Andrea Sigurðardóttir nýr formaður Hvatar