,,Drottinn blessi heimilið"

Hvernig dettur fólki í hug að setja þetta déskotans Alþingi núna og ekki nema hálfkosið til þess. Sonalöguð heimska er eins og að míga innanvert í stofugluggann heima hjá sér, yfir gluggakistuna, upp á vegg og á ,,Drottinn blessi heimilið". Densilegur fjandi sona háttarlag! Og ekki vantar tilstandið: Klökkur værðarklerkur, af sömu tegund og séra Atgeir p. Fjallabakssen, látinn mala yfir þingskjátunum, án minnsta árangurs, og forsetanefnan kvödd til að setja þingið, hálfmannað, illamannað og stórbilað. Það væri yfirdrifið nóg að láta okkur hafa lítið stjórnarrassgat til að sýsla með sameiginlega spillingu og grjóthalda kjaft að öðru leyti.

Og hvar í fjandanum er Búsáhaldabyltingin? Dauð? Jú, hún andaðist inn í Borgarahreyfinguna, Hreyfinguna, Pírataheimskuna og Framsóknarflokkinn. Auðvitað. Hvernig gátum við eignast svona skelfilega lélega, óheiðarlega og vitgranna þingmenn og ráðherra? Því er varla auðsvarað. Og það er nú svo. Þá er öllu skemmtilegra að hugsa til fjárhundsins Snata, sem ennþá er að bak við fjöllin sjö. Hann gjörðist snemma vitur dýrbítur, allt úthugsað hjá honum, líka þegar hann myrti sinn herra, Ólaf bónda og hreppsnefndarmann; sá mátti nú hverfa fram af hengifluginu eins vondur og hann var.

Fyrir jólin í fyrra freistaðist Snati til að vinna grimmdarverk á göglunum hennar Gýrfríðar gömlu í Skotakoti. Þetta voru hvítir fuglar, stórir og hálsstuttir, geðvondir og leiðinlegir. Snati fór inn um gluggann hjá kvikindunum eftir að hafa brotið rúðuna með járnstöng. Svo stökk hann inn og stútaði göglunum og át eitt þeirra og þókti ketið af því ekki gott. Gamla Gýrfríður í Skotakoti ærðist er hún kom að göglum sínum dauðum, en hún hafði ætlað þau til jólasteikur þetta árið. Nú var sú fyrirætlun úr sögunni og kerlingin bölvaði heil ósköp yfir myrtum fuglunum og bað Sathan hirða þann er þetta níðingsverk hafði framið. En Sathan hafi í nógu öðru að snúast en að hlaupa eftir veiðiglöðum fjárhundi fyrir eina kerlingartuðru, sem ekkert er nema skapvonskan og heiftin. 

Beint: Þingsetning Alþingis