Þá Karl Gúsafvuss kom hingað til að aflífa hreindýr

Karl kongur er að sögn mbl.is maður sem kann að skemmta sér. Má vera að þeir séu til sem draga í efa að kongur þessi sé ekki maður, heldur eitthvað meira en það. En látum það liggja milli hluta. Öll munum vér, sem komin eru til vits og ára, þá kongur Karl Gústafvuss kom til Íslands með glæsilegu föruneyti, þeirra erinda að aflífa hreindýr með skotvopnum austur á Héraði. Það er mest heillaði hérlendan landslýð, er vitni varð að hingaðkomu kongs, voru einar þrjár eða fjórar kippur af glaðlyndum og ögrandi konum, sem hersir hafði í farteski sínu, ásamt nokkrum vörubrettum, hlöðum áfengi, sterku og léttu.

Enn þann dag í dag hefir furðulega lítið frést af hreindýramorðverkum kongs á Héraði, en þeim mun meir af galsalátum kvennanna í föruneyti hans, vafasömu siðferðislífi þeirra og lostabruna. Og víst er um það að nokkur brögð voru af drykkjuærslum kongs og meðreiðarfólks hans, þessa daga sem hann dvaldi austur þar að hreindýraveiðum. Þó vilja minnugir Héraðsbúar meina að rangt sé að kongur hafi engar veiðar stundað þarna því þeir herma að minnsta kosti einn hundur hafi fundist skotinn í vegkanti á svæðinu þessa kongsdaga, og einnig að fimm vetra ær hafi andast af skotsári úti í haga og var kongi um kennt. Svo sáust þrjár berrassaðar stúlkukindur á ráfi einn morgunn á aðalgötu Egilsstaða, voru þær af erlendu bergi brotnar, töluðu skandinavísku og létu bæði tryllingslega og galgopalega og urðu heimamenn hræddir.

Svo hvarf kongur þessi af landi brott og varla sést síðan. Hans hefir ekki verið saknað á Héraði austur síðan,- í það minnsta ekki enn, sem komið er. Karl Gústafvuss er sem aðrir alvöru kongar og drottningar, að hann hvorki mígur né kukkar, hvursu sem hann étur af kjötmeti og drekkur af vínum, brenndum sem óbrenndum. Vissulega kann einhverjum að þykja þetta óhugnanleg líffræði, en svona er að nú samt, svo sem sannaðist þegar kongurinn af Karabakk fannst einn og dauður á viðavangi, en þá sáu strákar sér leik á borðu og könnuðu hugsanleg frárennslismál kongs og komust að raun um að þau voru engin. Hvað um gromsið sem kongafólkið lætur ofan í sig verður er hins vegar hulin ráðgáta.  

Svíakonungur í konufötum gerir allt vitlaust