Þegar lögreglan gerði mistök á jólaföstunni

Það er um mörg misstökkin sem gerð eru, ekki vantar það. Fyrir fáum árum gerðist það í Reykjavík á aðventunni, að lögreglan gerði mistök. Þannig var mal með vexti, að tilkynnt var um innbrotsþjóf í Þingholtunum. Lögreglan brást hart við, taldi að eftir öllum sólarmerkjum að dæma, að þarna væri um vissan, hvimleiðan gókunningja að ræða, og ætlaði að veita gókunningjanum ærlega ráðningu. Þegar þeir komu á vettvang sáu þeir, þó skuggsýnt væri, hvar maður er að gera sig líklegan til að smjúga innum glugga á þriðju hæð rauðmálaðs húss. Skipti engum togum að lögreglan greip til skotvopna og skaut aðvörunarskoti að þjófnum. Því miður geigaði skotið, sem átti að smella í húsveggnum um það bil meter frá glugganum, og hitti beint í höfuðið á hinum meinta glæpamanni, sem féll þegar í stað til jarðar og hreyfði ekki legg né lið uppfrá því. En þegar bráðin lá við fætur lögreglumannana varð þeim ljóst að þeir hefðu gert mistök því að í stað þess að hafa skotið þjófóttan góðkunningja sinn, höfðu þeir lagt að velli jólasvein sem starfaði við að færa börnum glaðning í skóinn á jólaföstunni. Því segi ég að menn eru alltaf að gera mistök og þeir munu alltaf gera misstökk.   

Mistök gerð við setningu eftirlaunalaga

Eftirsóknarvert reiðarslag

Þó að kínagrjótið Love Stone sé baneitrað, skiptir samt mestu máli að það auki gredduna svo um muni. Svo vita allir, sem eitthvert skynbragð hafa á róttæku ástarlífi, að fátt er eftirsóknarverðara en að enda lífið með einu krassandi reiðarslagi. Kona nokkur, áreiðanleg og sannsögul, sem varð þeirra gæfu aðnjótandi að elskhugi hennar bráðkveddaðist í miðjum klíðum af völdum Love Stone, hefur borið, að þegar reiðarslagið fór á elskhugann hafi hún í orðsins fyllstu merkingu séð sál hans skrúfast eins og hvirfilbyl uppaf honum og beina leið til himna.  

Varað við banvænu ástarlyfi

Það verður stríð - meira segi ég ekki

Enn einu sinni hafa rússar sýnt á purkunarlausan hátt hverskonar þorparar og þrjótar þeir eru í raun og veru. Í þetta sinn leggjast þessi illmenni svo lágt að vinna sjálfa Evrovísíonkeppnina með litlausu og úrkynjuðu miðaldapoppi. Það er engum blöðum um að fletta, að óþjóðalýðurinn í Kreml hefir þröngvað hjáleigum sínum, að fornu og nýju, til að kjósa kjósa rússalagið , annars hefðu þær verra af. Og þegar kremlverjar borða leppríkjum sínum eld, vita þau hvað til síns friðar heyrir og hlaupa til og klappa húsbóndanum á bakið meðfram að yggla sig í vesturátt, framaní frjálsar og friðelskandi þjóðir.

Það er engum ofsögum sagt, að rússar séu hræðileg og illa örtuð þjóð. Aldrei hefir þeim flökrað við að leiða til æðstu valda sín verstu hrakmenni; úrþvætti sem gengið hafa undir nöfnum eins og Ívan grimmi, Stalín, Jeltsín og Pútím, svo einhverjir séu nefndir. Raunar lýsa nafngiftir vinsælustu bókmenntaverka rússa þeim einstaklega vel, en þau heita t.d. ,,Glæpur og refsing," ,,Fávitinn" og ,,Dauðar sálir" og ýmislegt annað í þeim dúr. Og ekki létu rússar sér muna um að svívirða æðstu hugsjón mannkyns, sjálfan kommúnismann, um árabil. Undir yfirskyni kommúnisma komu hin rússnesku hálfmenni sér upp gríðalegu safni af kjarnorkusprengjum, skriðdrekum og eiturspúandi verksmiðjum. Og nú eru þessi kvikindi farin að undiroka og svívirða Evrovísíónsönglagahátíðina með viðbjóðslegu undirferli.

Ef að uppákoman í Belgrad í gærkvöldi kallar ekki á öflugar hernaðaraðgerðir frjálsra og friðelskandi NATÓ-þjóða á hendur rússa, er eitthvað mikið að. Ég, fyrir mína parta, spái því að það verði stríð. Þá munu rússar loks fá að launum rauðan belg fyrir gráan. 

  

Rússar unnu Eurovision

Löngum hafa danir verið oss góðir

Blessaðir danirnir hafa löngum verið aumingjagóðir í garð okkar íslendinga. Öldum saman héldu þeir þessari vanþakklátu þjóðarnefnu uppi svo hún dæi ekki út og nú gefa þeir okkur 12 stig í Evrusöngsmoðinu.

Ég legg til, að við borgum stigin 12 með því að gerast aftur auðmjúkir þegnar danska konungsdæmisins og læra að elska hennar hátign danadrotningu eins vér elskuðum forfeður hennar áður og fyrr. Hið sama vinarþel skulum vér einnig sýna syni Margrétar Þórhildar þegar hann verður orðinn danakongur eftir að móðir hans hefir reykt sig í hel.

Ísland endaði í 14. sæti

Annað eins aldrei heyrst á Balkanskaga

Það var hlegið dátt í Belgrad í kvöld að ámátlegum hrygluhjóðum íslensku keppendana í Eurovísíóninu; önnur eins óhljóð hafa aldregi, fyrr eða síðar, heyrst á Balkanskaga og hefir þó oft verið ansi heitt í kolunum þar um slóðir.

Flutningur Eurobandsins gekk vel

Þá Austfirðingar seldu börn

Í Íslandsklukkunni er sagt frá Guttormi Guttormssyni af Austfjörðum, sem verslaði við Hollendinga. Kona hans vann í vorið fyrir þá, á sumrin færði hann þeim smjör og ost, kálfa, dilka og börn. Hann fékk hjá þeim kostamjöl, tóverk, ásmundarjárn, aungla, tóbak, klúta, rauðvín, kornbrennivín; og gulldúkata fyrir börn.

Börn, sagði Jón Hreggviðsson.

Já dúkat fyrir telpu, tvo dúkata fyrir dreng, sagði Guttormur Guttormsson.

Það hafði viðgengist bráðum í hundrað ár að austfirðingar seldu duggurum börn, enda var færra um barnamorð á Austfjörðum en nokkursstaðar annarsstaðar á landinu. Guttormur Guttormsson hafði selt duggurum tvö börn, sjö ára dreing og ljóshærða telpu fimm ára. 

Auglýstu barn til sölu á eBay á eina evru

Eldrauð- og bláþrútin af rembingi

Ójá, ég verð þeirrar hamingju aðnjótandi að sjá stykki íslendinga í Belgrad í kærkvöldi. Og það var nú aldeilis sjón að sjá! Þar gaf að líta piltkornið Fríðrik Ómar bláþrútin í framan af rembingi við að emja uppúr sér lagleysuna sem íslendingum þóknast að bera á borð evrópubúa að þessu sinni.

Ekki gaf söngkvendið, sem ég man ekki lengur hvað heitir, Fríðriki Ómari neitt eftir í rembingi og var á lokatónunum orðin alveg jafn rauð og bláþrútin í framan og hann. Þetta var að mínu mati sannkölluð úrvals skemmtun og ég ætlaði aldrei að geta hætt að hlægja að persónum og leikendum í íslenska númerinu í Belgrad. Og ég er handviss um að ég á eftir að grenja af hlátri annaðkvöld þegar Fríðrik Ómar og fylgikona hans stíga á svið og orga ,,This is my life!"

Ísland komst loks í úrslit

Hefnigjarnir höfðingjar

Af hverju ætli persónan Guðmundur G. Gunnarsson, oddviti sjálfstæðismanna á Álftanesi, vísi á buga að háttsemi hans kalli á vítur? Á hann við að forseti bæjarstjórnar sé að bera hann röngum sökum, eða hvað? En því er nú bara einnusinni þannig varið, að sjálfstæðismenn halda að þeir eigi allt og megi allt; þeir séu réttbornir til að stjórna öllu sem þeir vilja. Og fái þeir ekki að stjórna því sem þeir vilja stjórna, eru þessi grey öll af vilja gerð að hefna sín með öllum tiltækum ráðum, m.a. lygum og rógburði. Þannig virkar nú blessuð ,,Sjálfstæðisstefnan" þegar allt kemur til alls.

Bæjarfulltrúi víttur

Snýtti sér og hrækti í sósur og súpur í hálfa öld

Helvíti gott hjá kallskjóðunni í Simbabve að selja meðbræðrum sínum hland í matarolíu stað; ég tala nú ekki um ef hlandið hefir gert sama gagn við steikingu og olían. Ég þekki hér fyrrum góðan matsvein í fiskiskipaflotanum, sem margstaðinn var að því að míga í pottana þegar hann var sjóða ofaní áhöfnina. Einnig sást til hans hrækja og snýta sér í sósur og súpur, en það tók enginn til þess. Og aldrei missti þessi fíni matsveinn mann, alla sína kokkatíð. Hann var sæmdur gullmerki á sjómannadaginn fyrir nokkrum árum fyrir vel unnin störf við eldi sjómanna á hafi úti í hart nær hálfa öld. 

Seldi þvag í stað matarolíu

Koddí sleik - ekki stríðsleik

Fyrst að Noregur og Finnland komust áfram, er mér bæði ljúft og skylt að vekja athygli landsmanna á dásamlegum tómleikum Ungra VinstriGrænna á Or-gan, föstudagskvöldið 23. maí klukkan 2100, sem bera yfirskriftina: Koddí sleik - ekki stríðsleik. Þetta verða sögulegir tímamóta tómleikar með nokkrum ásættanlegum laglínum. Kynnir og verndari tómleikanna verður frú Álfheiður Ingadóttir, etasráð flokkseigendafélags VG og fiskeldisdrottning. Mun Álfheiður frumflytja við þetta einstæða tækifæri hátíðakantötuna, ,,Í fiskeldið ég fór," sem er eftir hana sjálfa, við undirleik rythmasveitarinnar Dragsúgs.

Noregur og Finnland áfram