Átakanlegur skortur á dómgreind íhaldsframsóknarblókarinnar

Í hart nær tvö ár hefur framsóknaríhaldsblókin Árni Þór Sigurðsson sannað linnulaust að hann á ekkert erindi inn á Alþingi íslendinga. Það kemur því verulega á óvart að hann skuli ætla að þráast við og gefa kost á sér til áframhaldandi þingsetu. Ég vona samt að Árni Þór eigi einhverja þá hollvini sem takist að koma vitinu fyrir hann, láni honum þá dómgreind sem honum virðist vanhaga svo átakanlega, þannig að hann dragi framboð sitt til baka. Taki hann afturámóti engum sönsum, verður karlskarnið einfaldlega afmunstrað í forvalsprófkjörinu og fær kenna botns svo um muni.

Árni Þór gefur kost á sér í forvali VG í Reykjavík

Baráttukveðja úr Ólafsvík

Mikið lýst mér vel á að minn ágæti sveitungi, Gunnar Sigurðsson, skuli hafa ákveðið að gefa kost á sér í forvali  VG í Reykjavík og óska honum velfarnaðar. Af þeim einstaklingum sem hafa gefið kost á sér í umrætt forval er Gunnar að mínu mati sá lang frambærilegasti og vænti ég þar af leiðandi að hann hljóti góða kosningu.

Með baráttukveðju út Ólafsvík. 

Vill 2. sætið á lista VG í Reykjavík

Ég syrgi þá ekki, fari þeir vel

Að losna við þessa tvo auðvaldsklepra úr forsvari fyrir Nýja Kaupþing og Nýja Glitni er mjög gleðilegt, láti sem flestir þeirra líkar sig hverfa á braut. 

Nú er nauðsynlegt að hefja samfélagsvæðingu svo um munar. Bankana þrjá á að sameina strax í einn alþýðlegan ríkisbanka; Síminn verði aftur gerður að ríkisfyrirtæki; olíufélögin verði þjóðnýtt hið snarasta; núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi verði leyst upp og fiskveiðiauðlindinni skilað til þjóðarinnar; tekið verði duglega í rassgatið á læknamafíunni og einkastofur peningalæknanna bannaðar; svokallaðir einkaskólar verði lagðir niður; ríkisfyrirtæki sem færð voru einkaaðilum síustu 20 árin verði samfélagsvædd; skipaútgerð ríkisins verði endurreist; öll tryggingafélög verði færð undir hið opinbera. Og þannig má áfram telja, en ég læt hér staðar numið að sinni.

Standa við afsagnir sínar

Vilja bankastjórn Seðlabankans burt

Bragð er að þá barnið finnur. Nú er ástandið komið á það stig að m.a.s. fangar á Litla-Hrauni eru farnir að leggja kröfu þjóðarinnar um ,,bankastjórn Seðlabankans burt" með því að kveikja elda í sorpfötum fangelsisins.

Eldsupptök á Litla-Hrauni í rannsókn

Ég fer í framboð

Hér með lýsi ég því yfir að ég hef ákveðið að fara í framboð til alþingiskosninganna sem fyrirhugaðar eru í vor. Á síðustu mánuðum og misserum hefur fjöld fólks komið að máli við mig eða haft samband við mig eftir öðrum leiðum og skorað á mig að sækjast eftir kjöri til Alþingis. Að þaulhugsuðu og yfirveguðu ráði hef ég ákveðið að verða við óskum alls þess góða fólks sem hvatt hefur mig til framboðs.

Því miður, verð ég að segja, þá hef ég engann stjórnmálaflokk í takinu til að bjóða mig fram fyrir. Og það sem verra er: enginn stórnmálaflokkur hefur minnsta áhuga á fá mig í framboð fyrir sig, hvernig sem á því kann að standa.

Ástæðan fyrir því að ég vel þessa frétt mbl.is um umræðu á Alþingi utan dagskrár á morgun, um uppbyggingu álvers einhversstaðar fyrir norðan, til að tilkynna framboð mitt, er sú að ég geri fastlega ráð fyrir að þessi ákvörðun mín verði mjög til umræðu í fyrirhugaðri utandagskrárumræðu.

Framboð mitt er eingöngu bundið við 1-3 sæti framboðslista, neðar fer ég að sjálfsögðu ekki.

Myndin af mér hér að ofan var tekin þegar ég var í óðaönn að brytja niður og kryfja til mergjar einn baneitraðan smákapítalista sem haldinn var ólæknandi hannesarheilkenni.

Tekist verður á um Bakka

Jahérna, 10 ár af engu er alveg nóg

Þuríður Backman er án efa einhver litlausasti og lélagasti þingmaður síðustu 10 ára og er þá mikið sagt. En því miður sér hún þessa staðreynd um sjálfa sig ekki sjálf og hyggst halda þingmennsku áfram, fái hún stuðning til. Ég tel nauðsynlegt að einhverjir góðgjarnir menn skerist í leikinn og komi vitinu fyrir Þuríði. 10 ár af engu er alveg yfirdrifið nóg. Það eina sem eftir stendur þegar alþingisferill Þuríðar er gerður upp, er stuðningur hennar við hið alræmda eftirlaunafrmvarp ráðherra og alþingismanna.

Þuríður vill 2. sætið í NA-kjördæmi

Vitlausustu menn þjóðarinnar

Einhverntímann sagði ágætur fiskverkandi austur á landi í útvarpsviðtali, að hagfræðingar væru vitlausustu menn þjóðarinnar. Það er ekki að ófyrirsynju þó að þessi orð fiskverkandans komi upp í hugann þegar sprenglærðir auðvaldshagfræðingar koma trekk í trekk fram fyrir alþjóð eins og álfar útúr hól og taka til við að útlista eftiráspeki sína. Það broslegasta við malið í Zoega og Daníelsyni er að þeir lýsa því umbúðalaust yfir, sennilega óvart, að auðvaldsklíkan á Íslandi hafi framið svo stórbrotin afglöp að engann þurfi að undra hvernig komið sé. En auðvitað dettur boðberum eftiráhagspekinnar ekki til hugar að segja fólki sannleikann um úrkynjunareðli kapítalismans og óhjákvæmilega fylgifiska hans eins og kreppur og efnahagshrun með reglulegu millibili. Ónei, slík helgispjöll forðast auðvaldshagfræðingarnir eins og heitan eldinn, heldur kjósa þeir að vera áfram vitlausustu menn þjóðarinnar.

Vítahringur í peningamálum

Fögur lýsing á afleiðingum af trúarkreddu

Mikið lýisir blessaður unginn hann Siggi Kári afleiðingunum af frjálshyggjustefnunni fallega: hæstu vextir í vertrænum heimi, þúsundir atvinnulausar, gengið hrunið, allt ein rjúkandi rúst. Svo bætir þessi hortugi blásnáði við, að ekki sé hægt að klína ósköpunum á Sjálfstæðisflokkinn!!! Það er alveg kostulegt hvað þessum dreng dettur í hug að ropa uppúr sér; ætli hann trúi því statt og stöðugt að almenningur sé samansafn fávita sem viti engin skil á réttu og röngu?

 

 

Þýðir ekki að klína sök á Sjálfstæðisflokkinn

Skrækjandi smápúkafans Foringjans Mikla

Þennan daginn virðist smápúkafans Sjálfstæðisflokksins á Alþingi, frjálshyggjubörnin - fulltrúar hrundrar hugmyndafræði, helst hafa ofanaf fyrir sér með því að skrækja og vola undan meðferð ríkisstjórnarinnar á Foringjanum Mikla, Seðlabankastjóranum, leiðtoga hinna hrundu frjálshyggjufræða. 

Nú spyr einn vesælasti og rytjulegasti frjálshyggjupúkinn Jóhönnu Sigurðardóttur hvort Alþjóðgjaldeyrissjóðurinn hafi ekki gert athugasemdir við fyrirhugaðan brottrekstur Messíasar Oddssonar. Hafi rytjulegi frjálshyggjupúkinn eitthvað meira en kvarnir milli eyrnanna getur hann sagt sér sjálfur, að hafi Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn gert einhverjar athugasemdir um málið þá hafa það fyrst og fremst verið spurningar um hversvegna í fjandanum sé ekki búið að skipta um bankastjórn fyrir löngu.  

Veit ekki um erindi frá AGS

Heljarmennið þorir ekki að mæta í vinnuna

Það lítur út fyrir að heljarmennið Davíð Oddsson þori ekki að mæta í vinnuna í dag af ótta við að verða rassskelltur úti á götu fyrir framan fjölda manns. Hinsvegar hafa borist fréttir af því að ljúflingurinn Óli Klemm, húskarl í Seðlabankanum, hafi keyrt utan í mann í morgun á hlaði Seðlabankans. Það er áreiðanlega best að láta þennan Klemmara fjúka um leið og Davíð því ætíð er farsælast að asninn fylgi eyrunum, eins og kunnugt er. En ósköp er nú hlálegt að Davíð skuli vera eins blauður og raun ber vitni; í stað þess að mæta vinnuna, sem hann vill alls ekki sleppa, skríður hann skjálfandi og hágrátandi undir rúm heima hjá sér á nærklæðunum einum fata. Vonandi laumast Hannes okkar hérna Hólmsteinn heim til seðlabankastjórans og heldur honum selskap undir rúminu. Þeir gætu, frekar en ekkert, raulað saman fáein vers eftir Milton Friedman sér til hugarhægðar meðan þeir bíða örlaga sinna.

Fækkar við Seðlabankann