Sem betur fer endastakkst viðrinið Mikael fyrir ætternisstapa í síðustu viku.

Það hefur ekki verið tekið út með sældinni fyrir konugarminn, Debbí Rófu, að starfa við að vera ektakvinna Mikaels Jackson, því samkvæmt frásögn hennar sjálfrar lauk hjónbandi hennar og Mikaels með því að botninn datt nánast úr henni í bókstaflegri merkingu.

Sem betur fer endastakkst erkiviðrinið Mikael fyrir ætternisstapa í síðustu viku svo að engin hætta er á að fleiri konur fái vinnu meir við eiginkonustörf hjá dýrinu. Það er svo aftur óskiljanlegur andskoti að Mikael skuli vera einhverju fólki harmdauði, þvílíkt viðrini og skepna sem hann var í lifanda lífi. 

Hjónaband Jackson sýndarmennska

Augu manna munu beinast að sósíalistunum í VG

Eftir átján ára útlegð úr Stjórnarráði Íslands tókst Steingrími J. Sigfússyni loks, eftir mikinn barning og hjaðningavíg, að koma ráðherrastóli undir gljárakaðann rassinn á sér. Eins og flestum er kunnugt er Steingrímur J. þrautseigur með afbrigðum og hugsjónamaður mikill. Reyndar á karlinn svosem ekki margar hugsjónir. Hann hefur af lítilæti sínu látið sér eina hugsjón nægja fram að þessu, en hún er að hafa einfaldan ráðherrastól, hvað sem það kostar, til að hvíla sína eigin þjóhnappa á. Þegar slík hastarleg ráðherradómsveiki fær að dafna í bland við eðlislæga framsóknarmennsku einnar villuráfandi sálar er ekki við góðu að búast. Af framgöngu Steingríms J. er ekki að sjá að hann hafi nokkurn minnsta áhuga á að rugga kerfinu, sem gömlu stjórnmálaflokkarnir hafa komið sér upp, um of. Auðvaldið á Íslandi getur andað rólega þó að Steingrímur þessi fái að spreyta sig um stund í ríkisstjórnarleik. Það þarf enginn að óttast að þessi hvatvísi framsóknarmaður úr Þistilfirðinum geri áhlaup á ríkjandi valdakerfi og ríkjandi hugsunarhátt innan stjórnsýslunnar. Enda finnst manninum í hæsta máta eðlilegt að alþýðan í landinu greiði reikninginn fyrir misheppnað auðvaldsbrölt dálítils hóps peningageðsjúklinga og drullusokka.

Þegar hinn svokallaði Icesave-samningur verður borinn undir atkvæði á Alþingi á næstunni munu augu manna ekki hvað síst beinast að þeim þingmönnum VG sem taldir eru sósíalistar. Munu sósíalistarnir í VG rísa undir nafnbótinni og standa með alþýðunni í landinu og greiða atkvæði gegn Icesava-forsmáninni, eða munu þeir láta framsóknarmanninn úr Þistilfirðinum kengbeygja sig til hlýðni og greiða atkvæði með samningaafreki Svavars Gestssonar og Steingríms formanns? Því vil ég ekki trúa að óreyndu.

Og að lokum: Er það ekki dálítið undarlegt að helstu ráðamenn og eigendur VG, þeir Steingrímur J. Sigfússon, Hjörleifur Guttormsson og Svavar Gestsson, eru allir sprottnir uppúr jarðvegi Framsóknarflokksins? Hvaða tilgangi ætli það hafi átt og eigi að þjóna hjá íslenskum sósíalistum að burðast áratugum saman með fíleflda, kjaftfora framsóknarmenn í fremstu víglínu hjá sér? 

Icesave-ábyrgð úr ríkisstjórn

Páll postuli, Axlar-Björn og páfinn

Það verður að teljast laglegt hjá Benedikt XVI að finna beinin af Páli postula undir altarinu í kirkjunni hjá sér. Þetta er eins og ef Eggert Haukdal á Begþórshvoli rækist óforvandis á lærlegg karls hins skegglausa, Njáls bónda Þorgeirssonar, undir svefnherbergisgólfinu hjá sér. Nú má svosem vel vera, að einhver bein hafi komið í leitirnar undir altari Pálskirkjunnar, en því miður eru jafn miklar líkur á að þau hafi þegar best lét tilheyrt einhverjum Axlar-Birni þeirra Rómverja eins og hinum galna Páli postula. Þá gætu þetta allt eins verið bein úr sauðkind eða hundi, en slíkar fornmenjar eru til muna minna heilagar en bein postulans Páls - eða hvað?

Á sínum tíma fann Þórmundur fornleifafræðingur beinahrúgu undir löngu aflögðum fjóshaugi á fornbýlinu Litlakoti í Landsmannahreppi í Dal. Óður og uppvægur hélt Þórmundur því fram að þar væru komin bein ekki ómerkari persónu en Snorra Sturlusonar rithöfundar í Reykholti. Aftur á móti voru starfsbræður Þórmundar, sem og aðrir fræðimenn ekki eins óðir og uppvægir og drógu kenningu hans um bein Snorra stórlega í efa. Útaf þessum fjandans beinum spratt svo harðvítug deila, sem lauk með því að farið var með Þórmund fornleifafræðing á geðveikrahælið, þar sem hann fékk að dúsa næstu áratugina. Af þessu má sjá, að það hefur aldrei borgað sig að finna bein af frægum fornmönnum. Það ætti Benedikt XVI að hafa í huga áður en hann heldur áfram með beinavitleysuna sem hann þykist hafa fundið undir altari Pálskirkjunnar, það er að segja ef hann vill komast hjá því að verða settur á Klepp. 

Leifar Páls postula fundnar

Farið í lessutog - múgæsing og mannfyrirlitning í Viðey

Mikið er þau nú frumleg þessi víðáttufól sem standa að svokallaðri ,,Viðeyjarhátíð." Ekki er látið við það una að fá fólki það verkefni að dunda sér við að búa til flugdreka, heldur er lýðurinn æstur uppí að fara í lessutog, sem heitir víst ,,lazertag" á frummálinu. Hefði nú ekki verið nær fyrir aðstandendur hátíðarinnar að bjóða gestum uppá að reyna sig í dvergakasti eða blábjánahoppi en að láta þá fara að togast á um lessur? Þvílíka andskotans mannfyrirlitningu hefi ég ekki heyrt um lengi. Því legg ég til að hátíðarhaldararnir í Viðey verði handteknir tafarlaust og hin árlega ,,Viðeyjarhátíð" verði bönnuð með lögum frá Alþingi íslendinga.

Viðeyjarhátíðin í dag

Þegar Snati ýtti húsbónda sínum fyrir björg

Ekki veit ég. lesendur góðir, hvort þið munið eftir honum Ólafi sáluga Sigvaldasyni. Ólafur Sigvaldason var álitinn mikill náttúruunnandi og dýravinur. Iðulega sást þessi nafntogaði umhverfisdýrkandi á vappi útum allar þorpagrundir í leit að einhverju skemmtilegu sem Móðir Náttúra hafði uppá að bjóða og ævinlega var hundurinn Snati með honum í för, lúpulegur og með skottið á milli lappana. Einusinni sem oftar varð Ólafi gengið uppá Tröllkonuhamar, en þar er mikið og hátt þverhnípi og eggjagrjótsurð undir. Þegar upp var komið, sté Ólafur fram á blábrún hamarsins, eins og hann var vanur, til að njóta hins stórbrotna útsýnis. Snati stóð að baki húsbónda sínum, lítillátur að vanda með sorg í augum. En allt í einu stóðst Snati ekki freistinguna lengur, steig fram og ýtti með trýninu þéttingsfast í afturendann á Ólafi með þeim afleiðingum að Ólafur steyptist fram af brúninni og hafnaði í grjóturðinni fyrir neðan.

Það er samdóma álit allra sem til þekktu, að með framferði sínu hafi Snati viljað þakka Ólafi húsbónda sínum þá illu meðferð sem hann hafði mátt sæta af hálfu Ólafs, því satt að segja hafði hinn annálaði náttúruunnandi og dýravinur beitt Snata linnulausum terror, andlegum og líkamlegum, frá þeirri stundu að hann varð eign Ólafs. 

Eftir að Ólafur féll frá komst Snati í eigu Geirlaugar Pálsdóttur sem veitti honum uppreisn æru og undir hennar ástúðlega verndarvæng andaðist Snati í hárri elli, saddur lífdaga. 

Handtekinn fyrir illa meðferð á hundi

Kæru blogglesendur mínir

Kæru blogglesendur mínir.

Ég verð hryggja ykkur með því að næstu tvær vikur verð ég úti á sjó og blogga þar af leiðandi ekkert þann tíma.

Kær kveðja,

Jóhannes Ragnarsson. 

Nú hefur helvískur prófessorinn mígið í Varmá

Verkin sýna merkin. Þarna hefur ónefndur prófessor verið á ferðinni og mígið í Varmá með þessum skelfilegu afleiðingum.

Vitað er að öll lagardýr, að hvalfiskum meðtöldum, þola hvorki hland né skitu þessa eitraða prófessors. Enda er hann fyrir bragðið frægur útum allan heim. Í ofanálag er hundum sérlega illa við þennan skrýtna náunga og láta ekkert tækifæri sér úr greipum ganga að bíta hann í kálfana eða míga á buxnaskálmar hans.

Mér er sagt að við sumar laxveiðiár séu skilti með andlitsmynd af kallrassinum og er haft rautt skástrik yfir trýnið, sem merkir að viðkomandi persónu er af augljórsi ástæðu bannað að valsa um árbakkana.

Annars frétti ég síðast af þessum volaða lærdómsmanni fyrir um það bil hálfum mánuði á flótta undan 15-20 götustrákum sem eltu hann með grjótkasti og hroðalegu bölvi. Af hverju strákunum var svona uppsiga við prófessorinn má hamingjan vita, en um síðir tókst lögreglunni víst bjarga karlinum, sem þá var að dauða kominn af mæði og sárum eftir grjótið sem bulið hafði á honum. Hinsvegar þykir ýmsum álitamál hvort lögreglan hafi átt að koma prófessornum til hjálpar, en ég tel samt heppilegast að láta það spursmál kyrrt liggja um hríð.

Fiskar drápust í Varmá

Embættiskurfur brúkar kjaft

Það er ekki annað að sjá en að embættiskurfurinn Valtýr Sigurðsson ríkissaksóknari sé að gera sér að leik að brúka kjaft með því að draga dár að frú Evu Jólý, sem hann virðist telja ekki til nokkurs nýta nema kanske til að safna peningum. Þá slær ríkissaksóknarinn um sig með galsafengnum afdalarökum, þess efnis, að krafan um að hann segi af sér embætti sé ekki studd lögfræðilegum rökum. Satt að segja á svona hundalógík ekki við í tilfelli núverandi ríkissaksóknara. Ef ekki vill betur, verða einhverjar góðgjarnar manneskjur að taka að sér að leiða karlkjökrið hann Valtýr útúr húsakynnum ríkissaksóknara og taka af honum lykilinn í leiðinni. Það sér hver maður að nú eiga engin existatrix við lengur í embættismannakerfinu, þessháttar vinnubrögð verða ekki liðin meir af hálfu almennings.    

Valtýr vill ráða Evu Joly

Chasatítu Bónó vantar föður - en því verður kippt í lag

Það held ég verði fjör hjá henni Chastítu Bónó þegar hún verður komin með sköndul - ekki er að efa það. Og ekki þarf heldur að efa að hún verði djarftæk til kvenna. Svo er bara að vona að Cher söngkona fari að dæmi dóttur sinnar og láti gera á sér viðeigandi breytingar svo að hún verði bæði móðir og faðir Chastítu, því blessuð telpan er búin að vera föðurlaus síðan síðan Sonnypabbi varð úr heimi hallur. 

Dóttir Cher vill verða karl

Hlandsveinarnir í Framsóknarflokknum

Á nú að fara að telja manni trú um að framsóknarmaurarnir í Kópavogi þori að leggja til atögu við Gunnar I. Birgisson? Til slíkra átaka hafa þessar liðleskjur hvorki hugrekki né mátt. Enda myndi
Gunnar borgarstjóri troða þá undir fótum sér, ef til kæmi, eins og sígarettustubba. Raunar þarf borgarstjórinn ekki annað en að urra smávegis á framsóknarselskapinn þá míga allir þar um borð viðstöðulaust í buxurnar með það sama.

En eitt er víst: Gunnar I. mun blíva í Kópavogi um ókomin ár, hvað svosem Grasa-Gudda Samfylkingarinnar, Ó-lafur Góði og hlandsveinarnir í Framsóknarflokknum murra og mala. 

Framsókn vill að Gunnar hætti