Það þarf enga úttekt á fíflslegum einkavæðingarórum

Það er hvort tveggja í senn tímaeyðsla og skrípamennska að setja á opinbera úttekt á einkaskólum. Einkaskólunum svokölluðu ber að eyða þegar í stað. Eitt hið hlálegasta af mörgu útúrfríkuðu í menntamálabransanum eru pungaprófsháskólarnir mikli, einkum þessir sem kenndir eru við Reykjavík og Bifröst, á eftir þeim í fáránleika, en þó skammt á eftir, koma Keilir og Hraðbraut. Allar þessar úreltu og óbrúklegu ,,menntastofnanir" eru dæmdar úr leik og voru það reyndar áður en leikurinn hófst. 

Það má vel vera að ríkisborgaðir einkaskólar hafi verið sniðug fíflska og bráðnauðsynleg á dögum græðgisvæðingarinnar og frjálshyggjunnar, en í dag á svona drulludjók að heyra sögunni til ásamt hugmyndafræðinni sem að baki lá. 

Þeir sem stóðu fyrir einkaskólafárinu verða að skilja að dagar slíkrar aumingjavæðingar eru taldir og þeim væri hollast að fá sér heiðarlega vinnu í stað þess að flækjast fyrir í þjóðfélaginu með úrelta einkavæðingaróra í höfðinu.

Vilja úttekt á einkareknum skólum

Rússar vilja endurheimta sinn góða kommúnisma

Samkvæmt mínum heimildum í Moskvu og Leningrad, vilja Rússar endurheimta sinn gamla góða kommúnisma og ennfremur telja þeir að nú sé illa úr heimi hallur félagi Jósef Stalín. Málið er nefilega það, að þegar vesalingurinn Gorbatsjoff og hans heilalausu liðleskjur gáfust upp og létu kaupa sig til að svíkja hinar sósíalísku hugsjónir Rússa, opnuðu þeir í leiðinni á kapítalískan glæpafögnuð eins og hann gerist fegurstur á Vesturlöndum. Moskva breyttist úr friðsömustu og öruggustu stórborg heims í þá hættulegustu á undra stuttum tíma. Og annað hefur verið í þeim dúr síðan þjófseðli kapítalismans var hleypt inn í Rússland.

Og nú fullyrða Rússar að nú vanti þá sálega félaga Stalín til að berja glæpagengi á vegum Sjálfstæðisflokka heimsins útúr lögsögu Rússlands og til þess úrkynjaða hluta heimsins sem þau eiga uppruna sinn í. Sem betur fer eru Rússar vongóðir um að brátt rísi upp sá raunverulegi arftaki félaga Stalíns sem muni leiða þá styrkri hendi útúr ógöngum kapítalismans. 

Kröfðust afsagnar Pútíns

Klofningsruslið í VG

Vinstrihreyfingin grænt framboð hefur verið klofinn flokkur frá því fljótlega eftir fyrstu alþingiskosningarnar sem flokkurinn fór í gegnum. En verulegur skriður komst þó ekki á klofninginn fyrr en farið var að Svavarsvæða flokkinn svo um munaði. Eftir það hefur pólitískum og siðferðilegum grundvelli VG hrakað jafnt og þétt og er nú svo komið að einungis er tímaspursmál, sennilega uppá fáeina mánuði, hvenær flokkurinn skiptist formlega í tvö stjórnmálasamtök. 

Það er hálf hlálegt að það skuli vera formaður flokksins, Steingrímur J. Sigfússon, sem farið hefur fremstur í klofningsiðjunni innan VG með því meðal annars að safna kringum sig, Álfheiði Inga og Svavarsfjölskylduna, lítilþægum búrtíkum og dekurdýrum, sem eru svo illa haldin af pólitísku rugli að þau halda að það sé afskaplega til vinstri, gott ef ekki sósíalískt, að elta foringja og flokkseigendur í blindni, gagnrýnislaust.

En fyrst og fremst gengur klofnigsprógramm Steingríms og hans klíkusystkyna útá að sveigja og teygja stjórnmálaflokkinn VG að eigin persónulegum hagsmunum og hégómaskap, svo sem eins og til dæmis að selja flokkinn, og þá flokksmenn og málefni þeirra í leiðinni, fyrir ráðherrastóla í ríkisstjórnum sem grundvalla tilveru sína á samtryggingu auðvalds og borgarastéttar.    

Fréttaskýring: Landið tekið að rísa þrátt fyrir Icesave

Segðu af þér, kerlíng, ásamt lóðarakka þínum

Það væri áreiðanlega mikið nær fyrir Jóhönnu Sigurðardóttur að segja af sér ráðherradómi og þingmennsku en að blaðra um að Lilja Mósesdóttir verði að gera einhverja hluti upp við sig, eins og t.d. að styðja fjárlagafrumvarpið sem nú liggur fyrir þinginu. Jóhanna hefur, ásamt lóðarakka sínum, Steingrími J., gerst sek um stórkostleg afglöp hvað eftir annað varðandi Icesavesamninga, auk viðbjóðslegs undirlægjuháttar gagnvart auðvaldsstofnunuum á borð við ASG og ESB, - já og LÍÚ, ekki má gleyma því.

Og ekki bætir það orðstýr Jóhönnu og Steingríms að hafa vaðið áfram með hótunum og djöfulskap gegn vinstriarmi VG, það á eftir að verða þeim dýrt spaug þegar upp verður staðið. Þessi þokkahjú eiga auðvitað að segja skilyrðislaust af sér, við viljum ekki svona lýð lengur í æðstu valdastöðum þjóðarinnar.

Við skulum hafa það hugfast að hótanir eru tegund af ofbeldi, sem getur orðið mjög svæsið, og á auðvelt með að breytast í einelti. Og einelti er glæpur, Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon.

Hvetur Lilju til að samþykkja fjárlögin

Íseif Sjálfstæðisflokksdóttir

Enn og aftur er húsdraugurinn Íseif, holdgetin dóttir Sjálfstæðisflokksins, komin á ról öllum til ama nema kerfisskoffínum hinnar pólitísku samtryggingar kapítalismans. Ég held að það þýði ekkert fyrir Steingrím J. og hans klofningshóp innan VG og auðvaldsgleðigyltur og gelti samfylkingarinnar að bjóða landsmönnum aftur uppá helvítis dýrið hana Íseifi á jólaföstunni, hún verður óðar skotin niður af alþýðu landsins eins og í fyrra.

Það er auðvelt að umbera Grýlu, Leppalúða og Jólaköttinn á aðventunni, en Íseifi nei takk, fari hún til fjandans ásamt velgjörðarmönnum sínum.

Fundum um Icesave lokið

Hrunadraslið

Hvernig er það, er þessu hrunadrasli Sjálfstæðisflokksins algjörlega fyrirmunað að skammast sín?

Lítið rætt um milljarðatugi

Kolbeinn Kolbeinsson særði blygðunarkennd fólks á jólahlaðborði

Enn og aftur hefur Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri oðið uppvís af því að særa blygðunarkennd fólks. Um síðustu helgi héldu valinkunnir Sjálfstæðismenn jólahlaðborð þar sem mættir voru um það bil 80 traustustu Sjálfstæðismenn landsins, þar á meðal frú Ingveldur og eiginmaður hennar Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra. Ekki er að orðlengja að þar á jólahlaðborðinu upp hófst hið gráðugasta át og skammarleg drykkja. Þó margir hafi gengið þar vasklega fram fór Kolbeinn Kolbeinsson þó fremstur, einkum í drykkjunni, og varð hann brátt svo drukkinn, að hann leysti niðrum sjálfstæðismann nokkurn er stóð við hlaðborðið og kyssti hann áfergjulega á rassinn. Hvað síðar gerðist í veislunni verður ekki greint frá hér; heiðraðir lesendur verða að snúa sér eitthvert annað til að verða sér úti um fróðleik í svívirðilegu klámi og óþrifnaði. En að lokum var lögreglunni sigað á jólahlaðborð hinna valinkunnu Sjálfstæðismanna og í framhaldi af því fylltust fangageymslur lögreglustöðvarinnar við Hverfisgötu.

Kostnaður nánast fjórfaldast

2007-kellíngarnar láta ekki að sér hæða

Hið eyðslu- græðgisóða 2007 lið er ennþá að iðandi af þeirri heilalausu fíkn sem innleidd var á Íslandi undir handleiðslu vikapiltanna Hannesar Hólmsteins og Finns Ingólfssonar. Nú ku í mikilli tísku hjá eyðsluóðum og snobbuðum 2007 kéllíngum að æða til Boston í Bandaríkjunum til að reyna að lækna sálarmein sín með innihaldslausu bruðli, oftar en ekki útá krít. Svo kemur þetta heimska lið heim og grénjar og kvartar yfir vondri ríkisstjórn og lemur tunnur af slíkum fítonskrafti allt ætlar um koll að keyra.

Miklar annir í rauða hliðinu

Helber kommúnismi og brot á stjórnarskrá

Þegar maðurinn var látinn laus, hraðaði hann sér á fund með sínum líkum úr Frjálshyggjufélaginu, Heimdalli og SÚS, en það er samdóma álit þessara þriggja samtaka að handtaka mannsins og fangelsun sé helber og hreinn kommúnismi, árás á einkaframtakið og frjálsa verslun og glæpur gegn eignarréttarákvæði stjórnarskráinnar.

Það verður að teljast líklegt, að frjálshyggjubellir og Heimdellingar, að ógleymdum Súsurum, mun leita hefnda fyrir sinn mann með því að gera aðkast að dómsmálaráðherranum, sem er, eins og alþjóð veit, kommúnískt illfygli og vinur manna eins og Fídels Castró, Húgó Chavez og Jóhannesar Ragnarssonar.

Sleppt að lokinni yfirheyrslu

Skemmtileg kona og stórgáfuð

Það hefir löngum verið vitað að frú Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir væri skemmtileg kona og stórgáfuð, ekki síður en Ebeneser Draummann, svo sem sjá má á því að hún flutti búferlum úr Framsóknarflokknum yfrí Samfylkinguna með viðkomu í Þjóðvokakoti; þessháttar flutningar eru falla að vísu undir hugtakið að fara út öskunni í eldinn, en það gerir ekkert til þegar Ásta Ragheiður á í hlut.

En þrátt fyrir óvéfengjanlega stórar gáfur Ástu Ragnheiðar hélt ég hún væri ekki svo fantavel að sér að tala um að hús í gamla miðbænum ,,kallist á." Að vísu hefi ég heyrt mússikskarkala frá húsum á þessum slóðum og stundum háreysti drukkinna manna og kvenna, en að þau hljóð kæmu úr barka húsanna sjálfra þegar þau eru að tala hvert við annað, hafði mér aldrei dottið í hug.

Skúlahús flytur um set