Af hverju hættir þetta lið ekki leikaraskapnum og lygunum?

Af hverju hættir þetta lið ekki að kalla sig ,,vinstri græn"? Ætli það stafi ekki af eðlislægum óheiðarleik? Sennilega. VG er ekki vinstriflokkur. Hvað er hann þá? Af verkum hans má merkja að hann sé hægriflokkur, kanski hægfara. En hvernig er hægt að komast upp með það árum saman að ljúga því að kjósendum að VG sé vinstri flokkur? Það er snúið að skilja þessháttar. Þó kæmi ekki á óvart fólki, svona almennt, skorti hugmyndaflug til að trúa því að heill stjórnmálaflokkur leggi sig í framkróka við að segjast vera það sem þeir eru alls ekki.

Það er gjörsamlega tilgangslaust fyrir vinstrisinnað fólk í Kópavogi að kasta atkvæðum sínum á glæ með því að kjósa VG, enn síður er hinn eindregni hægriflokkur, Samfylkingin, þess verð að fá atkvæði þessa fólks.

Til að gera langa sögu stutta, þá er aðeins einn vinstriflokkur í kjöri við bæjarstjórnarkosningarnar í Kópavogi í vor og þangað eiga vinstrisinnar að beina atkvæðum sínum. Það er ánægjulegt að nú gefst Kópavogsbúum kostur á að kjósa Sósíalistaflokk Íslands. Endurreisn sósíalisma á Íslandi er hafin. Það eina sem nú getur tafið þá endurreisn eru ósvífnir loddarar og lygamerðir, en þeir stöðva hana ekki héðan af.

Vilja fjölskylduvænni og grænni Kópavog

Hefileg mistök fundarboðenda geta kostað Eyþór stólinn

Helstu samtök hinnar kapítalísku græðgi á Íslandi voru svo geðsleg og hugvitssöm að halda opinn fund í Gamla bíói í morgun, hvar helstu helstu taglhnýtingar þeirra í borgarstjórnarframboði í vor voru mættir á svið. Því miður varð fundarboðendum á ein herfileg reginskyssa, sem var að setja ekki kókkassa eða elhúskoll undir sinn bestmann í framboði, Eyþór Arnalds. Fyrir vikið náði þessi helsti frambjóðandi SA og Sjálfstæðisflokksins rétt með herkjubrögðum að teygja nefið upp fyrir borðröndina og tilsýndar úr sal leit hann út eins og hvur önnur japlandi femínístakérlíng sem nýbúin er að gleypa kústsskapt eða frosna gulrófu.

Í öðru lagi varð atvinnurekendasamtökunum á að bjóða ekki örlitlu nasistaflokkunum og Flokki fólksins til gleðinnar í Gamla Bíói, en umræddir flokkar eru ákafir aðdáendur kapítalisma, Trumps og annarra slíkra vandræðamanna. Að vísu tóks hinum fundarglöðu atvinnurekendum að sneiða hjá að bjóða sósíalískum illvikjum úr Sósíalístaflokknum og Alþýðufylkingunni í bíó, enda hefði því fólki verið trúandi til að barna hina dásamlegu helgistund með ósæmilegu tali um auðvald, arðrán og arðræningja.

Eftir að hafa hugleitt málið síðan um hádegi, hafa góðviljaðir menn komist að þeirri niðurstöðu, að samtök auðvalds og arðráns verði að endurtaka fundinn atarna í bíóinu Gamla og vera þá búið að gera ráðstafanir til að þeirra uppáhalds frambjóðandi, Eyþór Arnalds, líti út fyrir að vera um það bil tveir metrar að hæð, eða meira. Heill og hamingja Eyþórs og möguleikar hans til að verða borgarstjóri ræðst ekki hvað síst að hann gnæfi yfir aðra frambjóðendur uppi á sviði í virðulegu kvikmyndasýningahúsi, sem eftir bíóöld varð um hríð athvarf óperuöskrara. Því þarf að muna eftir að lyfta honum á stall á næstu sýningu á frambjóðendum þóknanlegum samtökum kapítalista.    

Vilja fylgjast betur með AirBnB

Skelfilegar leiðindaskjóður og heimskulegur málatilbúningur þeirra

Það mega núverandi þingmenn þó eiga, að þeir eru, allir sem einn, Andskotanum leiðinlegri og er þó Andskotinn eitthvert leiðinlegasta fyrirbrigði sem til er. Einnig má þakka þingmönnum fyrir að halda afburða heimskulegum málum í gíslingu. Það er meira að segja ofrausn að halda umræddu fjandans kjaftæði í gíslingu, það á að fara með það í sorptunnuna og gæta þess að starfsmenn Sorpu kasti þeim alveg örugglega í eldsofninn.

Mér varð, fyrir slysni að sjálfsögðu, litið rétt áðan á alþingisrásina í sjónvarpinu og sá með eigin augum hverskonar leiðindaskjóður og kjánarassgöt eru tiltlaðir ,,alþingismenn" nú til dags. Þetta lið er eins og fjöldaframleitt drullujukk úr háborgaralegri og kapítalískri lágmenningarverksmiðju, og er vissulega fráleitt á vetur setjandi. Best væri að setja þingið af og hið sósíalíska alþingi götunnar tæki við stjórnartaumunum og hreinsaði almennilega til í skítahraugunni og sprautaði spillingarvilpunni oní niðurfallið.

En það er semsagt gott að sem fæst mál séu undir núverandi kringumstæðum, fari í gegnum klærnar á núverandi þingmennum; einkum er nauðsynlegt að bægja svokölluðum ,,málum" stjórnarandstöðu frá, því þau eru öll sem eitt eins og óráðshjal langdrukkins manns í göturæsinu. Þó verður að segjast, að fettur og brettur, glennur og geyflur forsætisráðherra eru ansi hlálegar, ekki síst þegar hún reynir að gera sig líka Dónaldi Trump í andlitinu. 

Meirihlutinn haldi málum í gíslingu

Þær mega þakka fyrir að fá þó að vinna í kjólgopum

Nú ættu athafnaskáldin, sem rekur Harð Rokk, að taka Leif þennan hjá Eflingu þrælataki, klæða hann í kjól og skipa honum harðri hendi að þjónusta gesti Harð Rokks Kaffis. Ekki kæmi til mála að Eflingar-Leifi væri heimilt að klæðast nærbuxum undir kjólnum í vinnunni þannig að greið leið væri fyrir pervertíska viðskiptavini að klípa hann í hreðjarnar, rétt á meðann hann væri að skammta þeim á diskana.

Fljótt á litið ætti kvenpéníngurinn, sem á því láni að fagna að hafa verið ráðið til vinnu á Harð Ross Kaffi, að vera þakklátur fyrir fá að ganga um beina í fötum, í þessu tilfelli kjól. Athafaskáldunum sem ráða ríkjum á þessum vinnustað gæti líka þóknast að skipa vinnukonum sínum að ganga í búrkum við vinnu sína. Varla þætti griðkunum það skárra.

Í eina tíð störfuðu frú Ingveldur og Máría Borgargagn í kaupfélagi. Síðan eru liðin mörg ár. Ítrekað mættu þær til vinnu í kjólum eða pilsum og einlægt kviknaktar undir, og brjóstahaldara báru þær ekki við að brúka og var fjandans sama hvort annað brjósti slengdist upp úr hálsmálinu annað slagið þegar þær vóru að afgreiða kétfars ofan í kúnnann. Þær stallsystur þóktu afar upplífgandi vinnukraftar í kaupfélaginu og var til þess tekið hvað kallskepur gerðust auðsveipar við þær og stimamjúkar. Svo fór allt í bál og brand þegar teprulegar kéllíngarskjátur uppgötvuðu að karlar þeirra báru sér í brjósti ólman fryggðarhug til frú Ingveldar, sem þá hét jómfrú Ingveldur, og Máríu Borgargagns, sem líka var ólm og að sama skapi djörf.

 

Neita að ganga í kjól í vinnunni

Hinir óarga skrifstofusjakalar fitja upp á trýnin og sýna tönnurnar

Jæja, svo þeir eru þá orðnir svona skelfigu lostnir skrifstofusjakalarnir á ASÍ kontórnum að þeir eru farnir að semja og dreifa áróðursmyndböndum, einhverjum sambræðingi af lygum, klámi og dónaskap, gegn fólkinu í verkalýðshreyfingunni og skeyta aungvu um þó þeir séu á fóðrum hjá sama fólki. Það hefur skjaldan þókt góðri lukku að stýra fyrir hundkvikindi, hvað þá sjakala þótt þeir séu skrifstofusjakalar, að glefsa í höndina sem færir þeim fæðuna og bíta hana til blóðs. Þessháttar vanmetapéningur hefir gjarnan verið embættaður á viðeigandi hátt, stundum bak við útihús.

Einkum virðist skrifstofusjakölunum uppsiga við formenn Eflingar, VR, Verkalýðsfélags Akraness og Frammsýnar stéttarfélags í Þingeyjasýslum. Það er aungvu líkara en sjakalarnir, með gráskegg gamla í broddi fylkingar, vilji rífa þessa fjóra formenn láglaunafólks í tættlur, lemja þá og kremja í mauk. Við þesum óargadýrslátum sjakalanna er trúlega aðeins eitt ráð: að formennirnir fjórir fari með lið fátæks fólks á sjakalakontórinn og hreinsi út.

Og það skal aunginn maður ganga að því gruflandi, að þegar hópur villudýra eins og skrifstofusjakala gerir húsakynni alþýðunnar að einkavígi fyrir sjálfa sig og herja þaðan með myndbandaskothríð og óvönduðu orðbragi og skítaskap á þessa sömu alþýðu, þá er vá fyrir dyrum. Þá stöðu, sem nú er upp komin á vígstöðvum alþýðunnar, verður kveða niður á snöggan og skilvirkan hátt. Í þessu tilfelli er ekki um að ræða að kveða ófögnuðinn miður með góðu, því viturlegar fortölur hafa aungin áhrif haft á skrifstofusjakalana, þær hafa bara espast upp og fitjað upp á trýnið og sýnt blóðugar tönnurnar, laugaðar blóði verkafólks. Því er nauðsynlegt fyrir formennina fjóra og arðrænt fólk að brjót sér leið inn á kontórinn þar sem sjakalarnir hafa komið sér fyrir og feykja þeim eins og þúfutittlingum út um dyr og glugga og ganga svo frá að villudýrin láti aldrei sjá meir sig í grend við bækistöðvar láglaunafólks. 

Framsýn fordæmir myndband ASÍ

Ljósmæðgur í lífsháska og lúaleg millifyrirsögn

Þetta er allt skuggalegt og andstyggðin bókstaflega öskrar eins og naut út úr hvurjum kima og andlitsdrætti. Nú er þær ljósmæðgur búnar að merkja sig ríkinu til eignar og þá má eigandinn gjöra hvað sem honum þykir kátlegast við eignirnar; loka þær inni í skáp eða selja þær í höndur danskra svínahirða og glæpamanna, ef eigandanum sýnist svo.

Svo kemur þessi líka kynlega frétt af ljósmæðgunum undir fyrirsögninni ,,í bolum með áletrinu ,,eign ríkisins"". Þar næst birtist oss millifyrirsögnin ,,þyrfa að gyrða sig í brók." Með þessari ósvífnu millifyrirsögn er náttúrlega verið að gefa í skyn að þær ljósamæðgur séu annaðhvort illa gyrtar, með allt hálfvegis niðrum sig, eða heinlega að þær séu narbuxnalausar og hafi jafnvel ekki brúkað þessháttar flík í fimmtán ár eða svo.

Það væri dálaglegur andskoti ef upp kæmist að umræddar ljósmæðgur, sem auk þess eru þinglýstar eignir ríkisins, væri ofan í allt annað svo vita nærbuxnalausar að jafnvel kvinnur á borð við frú Ingveldi og Máríu Borgargagn gætu verið stoltar af. Ógyrtar eignir ríkisins eiga ekki að þekkjast, enda hafa fjármálaráðherra og heilbrigðisráðherra sammælst um að greiða ljósmæðgum ekki laun meir og hrekja þær þar með í útlegð frá mannlegu samfélagi á Íslandi. Já, og auðvitað er forsætisráðherraskepnan sammála ráðherrum sínum og hefið nú þegar sperrt að ljósmæðgum sína löngutöng, með öðrum orðum: gefið þeim fokkmerki.

Í bolum með áletrinu „Eign ríkisins“

Gott er landsmenn komist að því

Gott er að Katrín Sif og sem flestir aðrir landsmenn komist að því að Svandís hefir að minnsta kosti tungur þrjár og getur logið með þeim öllum í einu. Þetta er mikill eiginleiki og talinn nauðsynlegur pólitíkum loddurum, ekki síst þegar leika skap sósíalisma með pípuhatt. Karlinn Svavar Sendiherra, faðir Svandísar, var og er stórmeistari í pípuhattasósíalisma, ingen íslandsmann og áhugamaður um hvítvínsoghumarssósíalismus. Synd væri að segja að Svandís sé ekki í þokkabót efrimillistettarfénínísti, því það er hún sannarlega, og þar af leiðandi er ekki furða þókt Katrínu Sif þyki málflutningur ráðherra, ef málflutning skal kalla, undarlegur.


Þó tímarnir séu ískyggilegir og flest á hverfanda hveli, þá er fagnaðarefni, að flokkur Svandísar og hennar gamla pápa, Vinstrihreyfingin með pípuhattinn, hefir nú að fullu andast inn í friðhelgi hymmnaríkis Sjálfstæðisflokksins og hefir fengið þar sæti við hlið sjálfs Mammóns konungs. Svona upphefð bíður fárra flokka annarra en útvaldra. 

Þegar samfélagið verður laust við ljósmæðrapláguna, en það verður mjög fljótlega, er líklegt að kátt verði í ríkisstjórnarhöllinni og Bjarni splæsi úr ríkissjóði á línuna, marga umganga. Það verður dægilegt að horfa upp á Katrínu og Svandísi ropa og dæsa af offylli í veislunni hans Bjarna og gamla pápa Svandísar dansa á öðrum fæti á eldhúsgólfinu með silkipípuhattinn sinn á tómu höfðinu.    

Málflutningur ráðherra undarlegur

Allt er skítt og bölvað

Þá er komið í ljós það er margir hugðu, að Bjarni Ben er staðráðinn í að ganga milli bols og höfuðs á ljósmóðum og uppræta þær. Í kjölfarið munu barneignir leggjast af hjá fólki og í fyllingu tímans verður landauðn og allar áhyggjur, verðbólgur og spilling heyra sögunni til á Íslandi. Og allt verður sem áður var fyrir landnám; melrakkinn verður konungur fjallanna en selurinn fjörunnar.

Í raun er ótrúlega snjallt af Bjarna að hefja hina endanlegu lausn á vandamálum íslensks mannlífs með því að aftengja ljósmóðunar þannig að fækkun þjóðarinnar kemur af sjálfu sér uns síðasti Íslendingurinn lýtur í gras. Eftir að hafa hlustað í ,,vikulok" á Rás 1. í morgun, þá verður hvur maður svartsýnn og óskar þess að landið sökkvi, eða það verði að minnsta kosti mannlaust, og lausn Bjarna fer að hljóma eins og fegursta englasymphone.

Á heimili frú Ingveldar og Kolbeins ríkir sorg og svartnætti; ekki af því einhver hafi fallið frá, heldur vegna þess að útilokað er að Sjálfstæðisflokkur, Framsókn og VG ná ekki meirihluta í Reykjavík. Það er líka hart í ári á heimilinum. Í vínskápnum er aðeins að finna ákavíti og landa og í skúffunni er bara vont stöff, svikið kók og trénað kannabis, svo ógeðslegt að Brynjar Vondalykt gubbaði af því yfir elhúsborðið. Allt er skítt og bölvað og megi Andskotinn eiga það og allir hans árar ... 

„Það er skömm að þessu“

Dósent, Aðjúnkt, Dósóþeus og slagandi risakolla

Eva Heiða Önnudóttir dósent er þekkt fyrir spaug og dáraskap og hún lætur ekki sitt eftir liggja að henda gaman að framboðsraunum í höfuðborginni. Að henni skuli detta í hug að hinn mikli fjöldi framboða gæti haft þær afleiðingar að einstaklingarnir í framboði hafi meiri áhrif á niðurstöðuna en nokkur hefði órað fyrir, er so brillíjant hlálegt að maður verður langan tíma að ná sér.

Í vetur leið spurði leiðinlegur vandræðagemlingur mig að því hvort dósentar væru virkilega afkomendur heiðursmannsins Dósóþeusar Tímóteussonar. Nú var úr vöndu að ráða því freistandi var að taka undir lýgina, sem einhver eða einhverjir höfðu komið inn í kollinn á þessum vanmetageldstegg, hinsvegar er varla gustukarverk að spila með þennan garm svo ég sagði honum að mér kæmi málið ekki við.

Nú má vera að Eva Heiða Önnudóttir dósent sé vel ættuð og í samræmi við það ætti að rita nafn hennar Eva Heiða Önnudóttir Dósent, takið eftir: Dósent ritað með stóru D-i. Svo er annar ættbálkur að störfum, Aðjúnktarnir. Ekki hefi ég minnstu hugmynd um hvaðan Aðjúnktarnir eiga uppruna sinn. Sumir segja að þeir komi að austan, jafnvel austan úr Addjunnktu, sem er smábær austur í Norðvegi. Aðrir eru fullvissir um að Aðjúnktarnir dragi nafn sitt af ,,að-junnk að-junnk", sem heyrist stundum þegar fólk í hjónabandi er að gera dodo. En fyrst og fremst er nafngiftin Aðjúnkt stór-hlægileg og upp í hugan kemur risavaxin æðarkolla, dauðadrukkin og slagandi.

Margir flokkar sækja á sömu mið

Hann var tólf ára og kom fram hefndum ...

Svo gekk annar svona eiturbyrlari laus og fyrir hans tilstilli féllu of margir heimiliskettir og dásamlegir rakkar. Tólf ára strákur komst að hinu sanna og ákvað að koma fram hefndum. Eitt sinn þegar byrlarinn var við skál, tókst stráksa að lauma frostlegi í vínið hjá karli, sem steindrapst eins og fluga sem fær flugnaeitursgusu yfir sig.

Ekki er víst að hyggjuvit og réttlætiskennd Hvergerðinga sé jafn mikil og hjá tólf ára stráknum sem tók ráðin í sínar höndur og réði morðingjann af dögum. En ef Hvergerðingar vilja teljast til hoskra Íslendinga af víkingakyni, þá taka þeir sig saman í andlitinu, hafa upp á fólinu og fella það, fylgja því síðan til grafar eins og ekkert hafi í skorist.

Eða strákdjöfullinn úr Reykjavík, sem stal byssum föður síns og fór með þær upp í sveit til að skjóta rollur og beljur, eins og hann orðaði það. Hann fékk gusu úr haglara eins bóndans í afturendann og hefir verið öryrki í hjólastól síðan. Það er staðin sólarhringsvakt yfir helvítis endeminu so hann komist ekki yfir skotvopn, því ekki hefur vantað yfirlýsingar hjá honum þess efnis, að komist hann yfir skotvopn þá mundi hann fara aftur upp í sveit og léti sér þá ekki nægja að skjóta sauðfé og nautgripi því hann mundi skjóta helvítis bændurna líka, svo og kérlíngar þeirra.  

Eitraður matur í húsgarði í Hveragerði