Leiðindadraugurinn í Svörtuloftum við Kalkofnsveg hótar fátæklingum eilífri útskúfun

Það er lítið gaman að sitja undir fúllífiskenndum hótunum frá leiðinlegasta manni landsins. Í eina tíð þóttist leiðindadurgurinn Mási vera ógurlega róttækur sósíalisti, ég held bara kommúnisti, en sökum eðlislægra leiðinda og húmörsleysis gat hann ekki leikið róttækling nema í einn eða tvo mánuði, en þá urðum við svo lánsöm að þessi sérkennilegi sósíalist hreinlega andaðist inn í Seðlabankann, kapítalismann; og aunginn syrgði þótt piltur hyrfa á svo farsælan hatt inn í Svörtuloft Mammóns.

Um þessar mundir kvað vera vel-reimt í Svörtuloftum og leiðindadraugurinn með dólgslæti og hótar fátæku fólki vaxtahækkunum í stórum stíl, eignaupptöku, uppboðum og eilífri útskúfun, ef það heldur ekki kjafti og lætur ómennin sem halda um kjarasamningamál þess skrifa undir hraksmánarlega fátæktarsamninga við arðræningjastóðið. En Mási hinn lítt skemmtilegi er mikill vinur arðræningjanna og gerir allt sem þeir segja honum að gera, að sama skapi tekur hann fyrir nefið sitt fína ef verkalýðshræðu ber fyrir augu hans.

Haldiði það sé densilegur andskoti að sjá leiðindadrauginn úr Svörtuloftum við Kalkofnsveg sitja til borð sem þorparanum Indriða Handreði. Og vissulega hefir sést á eftir Másanum hverfa inn um útidyrnar að heimili frú Ingveldar og Kolbeins, og koma þaðan út aftur í lágréttu ástandi á börum, sem frændur hans, Indriði Handreður, Brynjar Vondalygt, Óli a. Apaköttur og Kolbeinn Kolbeinsson halda undir. Enda hvílir sú ábyrgð á þeim að skila seðlabankastjóra heim til sín í heilu lagi, þrátt fyrir að hann líti út fyrir að vera úr heimi hallur af öfgafullum ofurleiðindum.

Segir „hótanir“ ekki koma á óvart

Hafa ei batnað síðan þeir hröktu oss frá Norðvegi á landnámsöld

Það eru þó meiri ófétin þessir Norsarar, þeir hafa ekki batnað hætishót síðan þeir hröktu oss Íslendinga frá Norðvegi og hér um bil út í opinn dauðann. Vér getum rétt ímyndað oss hvað hefði gerst hefðu Norsarar haft byssur á landnámsöld. Þeir hefðu skotið oss alla með tölu og kastað oss í mógrafir, eða hrundið oss fyrir björg til að villudýrin hjá þeim hefði eitthvað að eta. Nei, vinir mínir, þá hefðum vér aldregi orðið Íslendingar og vort land hefði lent í höndunum á Márum, Serkjum, eða Hindúum, sem allir eru villt fólk og brúnaþungt.

Oss hrís við þessari andstyggilegu hugsun og getu eigi leitt hana til enda í huga vórum. Land vort hefði hafnað í villtramannahöndum, því Norsaranir hefðu skotið oss alla niður, og í stað þess að hafa Bjarnaben og gluggaskrautfuglinn Kattarhrinu hefðum vér einhvern sathans Múhámeð bín Larsen og Ravavaddípútínu til að kvelja landsins innbyggjara. Sem betur fer höfðu höfðu Norsarar ekki byssur og fallstykki á landnámsöld, aðeins spjót úr fúaspýtum með sljógvan odd úr grjóti, og segir sjálft, að lítt megnuðu soleiðis vopn og vort kappakyn, sem náði að sleppa úr Norðvegi eftir að hafa vegið fjöld noskra illmenna.

Síðan höfum vér hokrað við írska þræla og landnámshænsn síðan á landnámsöld og varið oss fyrir illþýði frá Tyrkjanum, en verið furðu stimamjúkir og lamaðir í knjáliðunum andspænis blóðugum stríðshaukum af marvíslegu rándýrakyni frá Bandaríkjum Norðuramríku, sem hafa fætt oss og klætt í bráðum heila öld og gert oss að fégráðugum vandræðamönnum og illa þokkuðum um heim allan.

11 ár fyrir skotárás í Ósló

Þá blasir við auðn og tóm

Einhver ánalegasti og ámátlegati hópur manna er einhver kjánalegur galskapur sem gengur undir nafninu Píratar, eða eitthvað soleiðis. Helstu baráttumál galskapsins eru hassreykingar og langsljógvandi skjágláp, enda eru safnaðarmeðlimirnir gersamlega úti á túni á allan hátt. Til dæmis er í aðra röndina hlálegt að horfa upp veslings skrípalingana hlaupa um sali Alþingis með opna fartölvu í fanginu, en í hina röndina er sorglega að horfa upp á þessi fíflalæti. Ef þú leyfir þér þá forvitni að gægjast í tölvurnar hjá greyunum, þá blasir við auðn og tóm, í mesta lagi forrit með eiföldum kapli fyrir tveggja ára og yngri.

Það má vel vera að álappalegustu Pírataskinnunum þyki fremd af því að gjöra sig að erkifíflum sitthvoru megin við ræðupúlt Alþingis, með kollur þeirrar tegundar á hausnum sem útilegumenn og axlabirnir fortíðarinnar brúkuðu. Þeir sem sona fara að hafa í fórum sínum grunsamlega greindarvísitölu og enn dularfyllri andlegan þroska. 

En til að þingflokkur Pírata nái þeirri fullkomnun sem hann á skilið verður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir, titluð ,,alþingismaður" að ganga til liðs við Píratana. Sú telpa hefur aldrei myndað sér sjálfstæða skoðun um grundvallaratriði stjórnmálanna; hún hefir verið vistuð í bómull og í hana mylgrað humartægjum og hvítvínssulli og aldrei létt nægilega til í kringum hana til að sjálfstæð og vitiborin hugsun væri möguleg milli eyrnanna. Svo er so assgoti mikill hjónasvipur með henni og Smára McCarthy, þau eru bara alveg eins og snýtt út úr nasaborunum á hvurju öðru ... honey, honey, will you giftast him? trall-lall-læ ... 

Mótmæltu með „Fokk ofbeldi“-húfum

Trúbrot á Ísafirði,- goðunum varpað í fljótið

Hvur sjálfur andskotinn hefir hlaupið í déskotans Ísfirðingana? Á fólk að trúa því að þeir séu svo heillum horfnir að þeir hafi borið málverk af sínum besta syni og ektakærustu hans úr húsi mennta á staðnum eins og um mink eða nagdýraplágu sé að ræða? Svona athæfi jafngildir því að kattólikkar tækju málverk eða styttu af Frelsaranum og fleygðu út úr höfuðkirkju sinni og út á strætið.

Fram að þessum firnum á Ísafirði gerðu Ísfirðingar ferðir sínar tíðar í menntahof staðarins og lögðust á knén frammi fyrir skiliríunum af þeim hjónum og margir hafa kysst myndina með grátanda tári og strokið kviðinn á sér í leiðinni. Einu sinni slapp hundfjandi inn í Menntaskólann á Ísafirði og hljóp rakleitt að myndinni, lyfti öðrum afturfætinum, og mé á kjólinn hennar Bryndísar. Að svo búnu hljóp helvítis kvikindið út og hvarf í myrkrið. Strax þetta kveld vóru 20 meindýraeyðar ræstir út og þeim skipað að leita hundsins og taka hann af lífi.

Margir sjálfboðaliðar bættust í hóp meindýraeyðanna og varð mikil skothríð þá nótt og langt fram á morgun í Ísafjarðarkaupstað og inn all Djúp. Þá upp var staðið vóru flestir hundar um Ísafjarðardjúp fallnir í valinn, en þar á meðal var ekki hundspottið er framdi helgispjöllin og mé á Bryndísi. Sá djöfsi sást síðar í Húnavatnssýslu og var þá orðinn svæsinn dýrbítur, sem náðist aldrei. En nú hafa Ísfirðingar aflagt Jónsbaldvinstrú og kastað goðunum, Jóni Baldvini og frú Sckramm í einhvern ekkisins goðafoss þarna í Djúpinu.  

MÍ fjarlægir málverk af Jóni Baldvin

Þegar Katrín plampar með Trumpinu inn í Venúsúela til að skjóta alþýðu

Heimsvaldasinnar, auðvaldið á Vesturlöndum, hafa komið sér upp ófrýnilegum tíkarsyni í Venúsúela, Guaídó heitir skepnan, eða eitthvað í þá áttina. Og auðvitað makka íslensku tíkarsynirnir rétt fyrir hiða gráðuga og ófyrirleitna auðvald, sem teflir fram ekki geðugri persónu í fylkingabrjósti en Dónaldi Trump, því gerfirrta viðrini. Og vissulega verður dásamlegt að sjá gluggaskraut Sjálfstæðisflokksins og Svavarsfjölskyldunnar plampa með Trumpinu inn í Venúsúela til að drepa alþýðufólk. Reyndar er þetta óærlega undirmálsfólki ekki óvant að taka að sér tíkarsonarhlutverk fyrir haukana í stríðsveldinu USA.

Og ekki var Guðlaugur a. Þórðarson fyrr búinn að gera Katrínu, Stengrím og Álfheiði, að ógleymdri Svavarsfjölskyldunni, viljug til árásar á alþýðu Venúsúela fyrir heimsvaldaauðvaldið, en hann var kominn inn í beina útsendingu Ríkisútvarpssins og beraði þar fávisku sína og heimskulegan yfirstéttarderring. Það þurfti ekki efnahagsþvinganir og efnahagsleg hryðjuverk á frjálshyggjuparadísina Ísland til að hér yrði Hrun með stórbrotnum landflótta, fjöldagjaldþrotum, niðurlægingu, og ekki munum við betur en Guðlaugur þessi væri væri heldur en ekki toppspjátrúngur í ferðalaginu fram af brúninni og niður í ómennskuurðina. Getur verið að Ríkisútvarpið, sem við héldum að við ættum saman, sé í raun ríkisútvarp Sjálfstæðisflokksins

En fróðlegast verður að heyra útskýringar aumingjanna í VG á herleiðangri þeirra með Trump, Bjarnaben, Gulla til að vinna á alþýðunni í Venúsúela. Ég held satt best að segja, að leitun sé á meiri pólitískum aumingjum og drulluhyski en tíkarsonunum og tíkardætrum, sem gráðugasta auðvaldið á eigendum VG. Við munum sum eftir stöðugum fréttum, fyrir Hrunið Guðlaugs og Engeyinganna, að lánshæfi þessa og hins væri komið í ruslflokk. Nú höfum við fyrir okkur VG komið langt niður fyrir ruslflokk, það er að segja í eiturpöddu- og sníkjudýraflokkinn. Orð eins og svik, ræfildómur, lágkúra og skítmenni eiga ekki við í tilfelli aumingjanna í VG, þau orð eru allt of veik til að geta átt við önnur eins ræxni.    

Íslensk stjórnvöld styðja Guaidó

Það er ólag á Vindbelgnum í dag

Það er naumast lag á Vindbelgnum í dag, eða öllu heldur megnasta ólag. En karlkindinni er vorkun; þessi dægrin hefir hann nóg með að troða marvaðann í eðjunni í krataeðlisflórnum eftir eftir háyfirmeistara jafningsmanna á Íslandi, Jón Baldwin, og vantar mikið upp á að þeir jafningsmenn fari að sjá til lands og jafnlíklegt að þeir súpi hann súran og drukkni hreinlega í forinni.

Það eina, sem sjáanlegt er á þessari stundu, sem komið gæti helsta krataeðlisflokknum okkar til hjálpar, er að spakmælið í Gretlu, ,,að svá skuli böl bæta sé að bíða annað meira" muni koma fram á eignunum og að enn verri heykslismál, stærri og ljótari en Jónsmál fái að hellast eins og skýstrokkur yfir krataeðlissöfnuðinn og feykja öllu út og suður upp í veður og vind og sumt alla leið niður í gráðugt ginið á Andskotanum í Helvíti. Krateðlungar gætu til dæmis startað nokkrum hryðjuverkum; sprengt 200 kinda fjárhús í loft upp til að mótmæla bændum og landbúnaðarstefnunni; sökkt kvótadollu í Reykjavíkurhöfn til að knýja á um kvótauppboð; eða fanga nokkra Engeyinga í gíslingu og lýsa því yfir að þeir hafi verra af ef Íslandi gangi ekki á stundinni í ESB.

En því miður er krataeðlisgörmunum flest betur gefið en að fá brillíjant hugmyndir eða hugsa afstrakt; reyndar er hugsun þessum dauðans ráðleysingjum afar framandi; vitundarlíf þeirra nær ekki nema upp að bitlingum, hrossakaupum og vemmilegum sleikjum upp við burðarása auðvaldsins. Hér fyrr á tíð gerðist það, að krataeðlisflokkurinn gjörðist hjáleiguhokrari í túnfætinum hjá Sjálfstæðisflokknum á Höfuðbólinu, það fyrirkomulag stendur enn. Það eina sem hefir breyst er að þurrabúðarmenn á hjáleigunni eru enn vesælli en á árum áður, og þeirra helsta vonarstjarna, Vindbelgurinn hálf loftlaus og gamli háyfir krataeðlisforinginn gerir ekkert annað en að fylla flórinn af sora og graddaskitu. 

Veggjöld verst fyrir tekjulága

Fékk að launum fáeinar kílóvattstundir og brann nánast yfrum

Upphaflega voru ólar sem gefa frá sér rafstraum ætlaðar til að hafa á búrtíkur stjórnmálamanna, en einhverjir spaugarar fóru að setja þær á hunda. Vissulega er venjulegum smalahundum meinilla við að hafa sona belti um hálsinn, því þau gefa ægilegt raflost frá sér ef hundurinn geltir og veltast þá um ýlfrandi og skrækjandi. Búrtíkur póletikusanna, sem eru með hundaóla, fá hinsvegar ekki straum í sig fyrr en þær fara að gelta að þeim sem ekki er ætlast til að þær gelti að; þannig fór fyrir hinni frægu búrtík Stengríms J., henni varð á í messunni og fékk að launum fáeinar kílóvattstundir í sig og brann nánast yfrum.

Önnur fræg búrtík, sem hefir aldrei gelt að neinum sem hún á ekki að gelt að, fékk samt trukk í sig að því það leiddi einhverstaðar út og rassinn á kvikindinu steiktist hálfpartinn og síðan hefir fúl steikaralykt fylgt greyskarninu. Á síðari árum hefir mjök færst í vöxt að fólk hafi fengið sér búrtík og hefir heilmikil verslun orðið til í kringum það.

Atvinnurekendur hafa löngum gert út búrtíkur, mjök hvimleiðar og hvefsnar, tannbrunnar og með sýkingar af ýmsu tagi í skoltunum. Þetta eru sannkölluð illyrmi, sem hafa hátt um hve óréttlæti húsbænda þeirra er réttlátt og fátækt þeirra tvísýn. Þessi villudýr eru líka sérhæfð í harmagráti og eru oft hamslaus á því sviði, og kemst margur við að heyra á óhljóð þeirra og móðursjúk búrtíkalæti. En það má Guð Drotinn eiga, að hann tók í taumana þegar versta og grimmasta búrtík atvinnurekenda var á hátindi íllsku sinnar og hleyti svo höstugum rafstraum úr tíkaról hennar að hún steindrapst á stundinni og það steig samstundis kolsvartur reykjarbólstri upp á hræinu; þetta gerðist í þrumuveðri og lét Guð Drotinn eina skrugguna hæfa hálsólina og setja allt í bál og brand.

„Hrottaskapur og heimska“

Hin hvimleiðu frjálshyggjubörn láta enn greipar sópa

Enn á ný hafa frjálhyggjubörnin farið ránshendi um sumarbústaði saklauss fólks og nú kenna skoffínin ,,erlendum karlmanni" um ódæðið. Ekki hefir tekist að hafa upp á þeim erlenda, enda er hann hvurgi tagltækur og tilvist hans ekki fyrir hendi; soleiðis kallmenn finnast aldrei. En árátta frjálshyggjugarmanna er hvimleið, þeim hefir verið kennt að þau eigi allt og megi allt og stóripabbi í Valhöllu muni bjarga öllu fyrir horn ef eitthvað fer úrskeiðis. Svo vaða þau inn í sumarbústaðið og stela öllu steini léttara og halda þar stundum óþverapartý með stórdrykkju, eituráti og andstyggilegu kynferðislífi áður en þau hypja sig á brott.

Komist frjálshyggjubörnin í áfengi í sumarbústað, drekka þau það á svipstundu og síðan velta þau um öll gólf á eftir, yfirleitt með buxurnar niðrum sig og stundum búin að hafa hægðir í bak og fyrir. Einusinni stóð þjóðsagnavarðstjórinn Háfdán fjóra frjálshyggjukrakka að verki og fór heldur ómjúkum höndum um þau og hafa þau ungmenni ekki borið barr sitt síðan. Hálfdán varðstjóri tjóðraði nefnilega frjálshyggjubörnin öll við digra stoð í sumarbústaðnum miðjum. Síðan tók hann eitt og eitt íeinu og fór með það bak við sumarbústaðinn og veitti því meðhöndlun af því tagi, sem fáum hugnast að lenda í og upplifa.

Enn er ekki í augsýn ráð við frjálshyggjubörnum og frjálshyggjusnötum, þrátt fyrir Hrun fyrir tíu árum og ótal innbrot í sumarbústaði og víðar. Alltaf á þetta óbótafólk sér formælendur á æðstu stöðum, allt frá bysskubsstofu til dómsmálaráðuneytis, því tekst aldrei að koma á það böndum og herða svo að, að frjálshyggjuskitan standi eins og spýja aftan úr þeim. Þangað til að viðunandi lausn fæst á frjálshyggjuvandamálinu verðum vér að láta oss nægja að Hálfdán varðstjóri nái einu og einu kvikindi til að svala sér á. 

Fór ránshendi um sumarbústað

Og hann á eftir að bæta miklu við sig

Að sjálfsögðu bætir Sósíalistaflokkur Íslands við sig og hann á eftir að bæta miklu við sig á næstu misserum og árum. Á eignu ári hefir Sósíalistaflokknum tekist að fá fulltrúa kosinn í borgarstjórn Reykjavíkur og náð eftirtektarverðum sigrum innan verkalýðshreyfingarinnar. Og það sem meira er: Það er bæði líf og jarðsamband í Sósíalistaflokknum meðan aðrir flokkar hafa einungis Líf, Bjarnaben og samband við óheiðarleikann.

Hinsvegar er meir en undarlegt að aðrir flokkar fái þann stuðning í könnununni sem þeir þó fá. Fyrir það fyrsta væri eðlilegt að Fokk Fólsins og Miðflokkurinn þurrkuðust alveg út, fengju 0.0%, sem samt er yfirdrifið nóg fyrir þá hlandblautu pappakassa. 1,5-2,5" væru hæfileg fyrir ómyndarrugl eins og Viðreisn og Pírata, sem og Samfylkingu og VG, en fylgi Sjáfstæðisflokks og Framsóknar ætti að öllu eðlilegu að vera á bilinu 5-7%, alls ekki meira, því þetta eru fullkomlega kríminelt samtök og samfélagshættuleg. En þar eð kjósendur hafa verið ruglaðir, firrtir og blekktir á skipulagðan hátt með lygum og hálflygum úr kjaftinum á glæparuddum, er svo sem ekki við öðru að búast hvað niðurstöður skoðanakannana varðar.

Þá er eitthvað meir en lítið kyndugt við þá vitleysu að stuðningur við ríkisstjórnarnefnuna séu heil 49%! Aldrei heyrir nokkur maður nokkurn óbreyttan kjósanda mæla ríkistjórninni bót; þeim mun fleiri hafa uppi stór orð um aumingja, svikara, ýmis afbrigði nagdýra og ófyrirleitna stórnmálaskúma, þegar þeir úttala sig um ríkisstjórnina og krimmasamtökin sem að henni standa. Margir hafa orð á byltingu, þó þeir viti svo sem ekki í smáatriðum í hverju hún á að vera fólgin. Það er auðvitað helber barnaskapur að halda að nóg sé að steypa núverandi ríkisstjórn niður í ystu myrkur. Þegar bylting er gjörð, ber alþýðunni fyrst af öllu að taka öll völd af auðvaldinu og arðræningjamelrökkunum, sem halda auðvaldþjóðskipulaginu úti, og í því sambandi er átt við öll völd. Einhver kann þá að varpa fram spurningunni: hvað á þá að gera við auðvaldsfólkið þegar það er orðið valdalaust? Svarið við því er, að því verður komið í vinnu hjá veitingastofum og ferðaþjónustugróssérum, sem munu ekki láta sé muna um að stela annarri hvurri krónu af kaupinu þeirra; eða þeim verur komið fyrir við brottkastslúgurnar á galeiðum kvótagreifanna; eða í andstyggilegum kerskálum stóriðjuveranna. Jújú, það verður nóg fyrir auðvaldsgerpin að dunda við fyrsta kastið eftir byltinguna, en þegar það verður búið geta þeir farið til Trumpsins í Bandaríkjunum og starfað við að hlaða upp rammgerðan múr til að varna Mexíkóum að koma ólöglega til Trumpríkjanna.

Sósíalistaflokkurinn bætir enn við sig

Stagkálfur auðvaldsins og arðræningjanna

Það var eftir stagkálfi auðvaldsins og arðræningjanna, Katrínu Jakobsdóttur, að grugga umræðuna með einhverju talnastagli, sem kemur kjörum verkalýðs ákaflega lítið við. Á hitt ber að líta að verkalýðurinn kemur þessu einkennilega gluggaskrauti borgarastéttarinna heldur ekkert við; daman leikur sér, eins og hún sé sjö ára, í skjóli ekki minni manna en Bjarna Ben og Engeyinga, Stengríms, Svavarsfjölskyldunnar og Álfheiðar, auk gömlu Framsóknarmaddömunnar. Og finni Katrín þef, sem gæti verið af vinnulúnum verkamanni, tekur hún fyrir blessaða litla borgarastéttarnefið á sér og segir oooojjjj og hleypur í öruggt skjól þar sem pestarinnar af verkalýðnum gætir ekki.

Það má og vel vera að Katrínu þyki mikil upphefð af því að vera í heilmiklum metum hjá arðræningjastóðinu, aðrir líta slíkan frama öðrum augum og líkja því við að fara í hundana eða í ræsið, sem auðvitað er nær sanni. Og enginn er að halda því fram að Katrín hafi ekki valið sér félagsskap við hæfi fram að þessu, óþokkar, falshundar, ræningjar og lítilmenni eru hennar vinir, enda er kerlíngargnauðið af yfirstéttaðlinum og makkar, sem henni ber, við sína líka.

Æjijá, hún er ansi ófögur slóðin eftir Vinstrihreyfinguna grænt framboð og margir þeir er telja sig illa svikna af því fyrirbæri. Lygar, svik, loddaraháttur og siðvilluslægð er aðalsmerki eigenda þessara samtaka og þar innanstokks finnst aungin ærleg taug lengur. Vinstrimennskan í augum Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs rís hvergi yfir það að sleikja sér upp við auðvaldið og gera sig gildandi á heimreiðinni að Höfuðbólinu, Sjálfstæðisflokknum, og skríða þar um eins og gírugar rottur. Lægra getur varla ,,vinstrihreyfing" troðið sér niður í andlausustu ómennsku sem hugsast getur.

Safni upplýsingum frá launagreiðendum