Svo hafnaði hann í klóm frú Ingveldar og hefir ekki þorað að slást síðan

Ætli væri ekki nær að vera ekki með neitt bölvað skrök og segja sem er, að Bubur hætti ekki að slást fyrr en hann lenti í höndunum á frú Ingveldi. Því háttaði sem sé þannig til, að Bubur fór að sækja helgarsamkvæmi að heimili frú Ingveldar og Kolbeins, svona einna helst til að lyfta sér upp og kynnast alminnilegu fólki. Til að byrja með gekk á ýmsu, en allir létu kjurt liggja um sinn. En svo fór að kastast í kekki milli manna þegar Brynjar Vondalykt og Kolbeinn húsbóndi og eiginmaður frú Ingveldar fóru að leita á Bub með það fyrir augum að hafa af honum, sem maður segir, gögn öll og gæði.

Svo rak að því að allt fór í bál og brand og Bubur slóst eins og ljón við Vondulyktina, Kolbein og fjandann Indriða Handreð, sem hafði nú bæst í hóp þeirra áleitandi. Einnig leitaði Máría Borgargagn, þá heitkona Handreðs og síðar eiginkona, stíft á Bubinn og allt var eiginlega komið í óefni í helgarsamkomunum. Af miklu harðfengi og fyrir atgerfissakir tókst Bub að koma góðu höggi undir hökuna á Handreðnum og var hann þá þegar úr sögunni. Hisnvegar fórst Bubi verr við Vondulyktina, því hann reif utan af honum brækurnar og sparkaði í rassgatið á honum svo að við lá að framtönnurnar losnuðu í gómnum á karlgreyinu.

Þá snöri Bubur sér að Kolbeini Kolbeinssyni skrifstofustjóra og framsóknarmanni og hengdi hann öfugan upp á snaga og nöri skósvertu í andlit honum. Þá var það sem frú Ingveldur sá sig tilneydda að skakka leikinn, en það gerði hún með því skiptast á fáeinum boxaralegu höggum við Bub og slá hann að svo búnu niður. Eftir að hafa kynnst hnefum frú Ingveldar hefir Bubur verið so hræddur að hann hefir ekki fyrir nokkurn mun þorað að slást, og þá allrasíst við kvenmenn, þókt andi hans hafi einlægt verið reiðubúinn til handalögmála.

Bubbi hætti að slást þegar hann fór í fangelsi

Krónískir óþverra vírusar á hrjáðum líkama sósíalismans

Þó Swandeesý Sendiherrans sé ekki með veiruna þá er hún sjálf veira, veira í hinum langþjáða og þjakaða líkama sósíalismans og vinstristefnu á Íslandi yfirleitt. Það hafa orðið örlög raunverulegrar vinstristefnu hér um slóðir af hafna í klóm lýðskrumara, óheilindafólks og háskólagenginna, hrokafullra menntasnobbara, og má nú búa við þau ömurlegu kjör að vera í herkví hjá vondu fólki. Swandeesý Sendiherrans og hennar vildarlið, krataeðlissjúklingarnir í Samfylkingunni, Pírataskranið og leiksýning Gunnars Smára með svokallaðan ,,Sosialistaflokk Íslands, eiga lítið sem ekkert erindi við sósíalisma, stéttabaráttu og verkalýðshreyfingu, til þess er þetta lið óhæft sökum ólæknandi óheiðarleika, hugsjónaleysis og í sumum tilfellum annarlegra skoðana, - fyrir nú utan að stór hluti þessara gemlinga sem gert hefir sér að leik að vera í ,,vinstrimannaleik" er hálfvitlaust og mökkruglað.

Því miður er ekki hægt að beita samskonar sóttvarnaaðgerðum gegn vírusafarganinu, sem herjar á sósíalismann, og sóttvarnarlæknir og það fólk brúkar gegn kóvíði nítjánda. Ekki er heldur að vænta að vírusarnir sem eru að drepa sósíalismann gangi sér til húðar, samkvæmt einhverjum náttúrlegum lögmálum og verði úr sögunni, eftir tvö til þrjú ár. Þar af leiðandi er barátta fyrir gjörbreyttu þjóðskipulagi með afnámi óþrifnaðar eins og kapítalisma algerlega óhugsandi; sósíalískt þjóðskipulag verður ekki byggt upp með lukkuriddurum, menntasnobbi og hroka og efrimillistéttarfémínísma. En fémínísmi yfirleitt á enga samleið með sósíalisma, enda er fémínísminn borgaralegt þrugl úr sorptunnu andlegra öreiga og ójafnaðarmanna.

Síðust ár hafa einkennilegheit eins og fémínísmi og krataeðlisstjórnarskrárdrögin tröllriðið allri umræðu á vinstrivængnum svonefnda með í senn hlálegum og hörmulegum afleiðingum. Þessi aumu umræðuefni hafi gefið einstaklingum, sem eru ekki það sem þeir þykjast vera, vettvang til að þjóna athyglissýki sinni, sjálfhverfu og einhverri tegund af fráhrindandi geðveiki, sem þetta lið hefir komið sér upp. Það er alveg sjálfsagt að Swandeesý Sendiherrans og pabbi hennar, Gunnar Smári og Haukur Arnþórs, ásamt Þórhildi Sunnu, píratanum Leví, Þorvaldi Gylfasyni, Illuga Jökulssyni, Helgu Völu og öðrum persónum af sama tagi stofni sér óheiðarlega flokka að vild, en verra er þegar þetta vandræðafólk klínir þessari framleiðslu sinni á sósíalismann, - fegursta hugsjón mannkyns á margt betra skilið en slíkur söfnuður fái að valsa á lukkuriddaraklossum sínum yfir hana og komi á hana óverðskulduðu óorði.   

Svandís ekki með veiruna

Samherjagrauturinn í Samherjaskálinni og almennt um ránsskap á lýðræði í bæjarstjórnum

Það er vel til fundið hjá bæjarstjórninni á Akureyri að steypa sér sona saman í einn meirihluta, því þetta er víst allt sami Samherjagrauturinn í sömu Samherjaskálinni. Það er alveg óþarfi fyrir Samherja að gera út marga Samherjaflokka og ótvíræð hagræðing í að hafa draslið allt á einum brotajárnshaug. Næst á dagskrá er svo að skipta um nafn á Akureyri og láta hann heita Samherjabyggð eða Samherjahrepp hér eftir.

Annars ættu meirihlutar ekki að þekkjast í bæjarstjórnum, því að í bæjarstjórnamenningunni er það þannig, að þeir sem fá meirihlutann eða mynda meirihluta stela hreppsnefndinni svo rækilega að þeir sem eru í minnihluta eru með öllu óþarfir. Þetta meirihlutastagl, sem lengi hefir tíðkast í sveitarstjórnum, er ólýðræðislegt, óheiðarlegt og óssvífið. Í því ljósi má segja að niðurlagning meiri- og minnihluta á Akureyri sé tímabær og góð aðgerð; það bara vonandi að hvatinn að þessu uppátæki þarna fyrir norðan land sé ekki einhver aðsteðjandi dulinn voði, með sjóðþurrð og afskiptum félagsmálaráðuneytis, sem rekur bæjarfulltrúa Akureyringa til þessara verka.

Í mörgum hreppsnefndarnefnum á Íslandi er ástandið þannig, að meirihlutinn hefir rænt öllum völdum og hefir málefni sveitarfélagsins einn útaf fyrir sig og deilir og drottnar, gerspilltur og rotinn, hvar sem hann getur því við komið í bænum. Verstir í þessum hundakúnstum er Sjálfstæðisflokkurinn, sem líkist meira óhugnanlegri mafíu en stjórnmálaflokki, þ.e. í þeirri merkingu sem við leggjum í það orð. Þessi vélabrögð Sjálfstæðisflokksins eru fyrir löngu orðin slík, að þar á bæ þekkja menn og konur ekki lengur rétt frá röngu, réttlæti frá óréttlæti, glæpi frá heiðarlegum framgangsmáta. Með þetta í huga væri réttlætanlegt að banna meirihlutamyndanir í sveitarstjórnum og taka strax í taumana ef útlit er fyrir að lævís og valdasjúk óþverraklíka hafi orðið til innan hóps lýðræðislega kjörinna bæjarfulltrúa.

Mikil hagræðing framundan á Akureyri

Þær þora ekki lengur að mæta á ríkisstjórnarfundi eða vera innan um fólk, enda aungin furða

Jæja, þá þora þær ekki lengur að mæta á ríkisstjórnarfundi, aumingjarnir svornu; þær ku vera hræddar um Bjarniben og Áslaug litla Arna, sem enn er ekki af barnsaldri, muni snúa upp á þær og hvæsa framan í þær við ríkisstjórnarborðið. Það matt alltaf búast við þessu að þær fengju örlitla hysteríu eftir öll svikin og loddaraskapinn við kjósendur og aðra landsmenn. Sá sem sofnar hjá hundum vaknar með flær. Og þannig er það nú og fátt við því að gjöra úr því sem komið er. Í stað þess að skríða undir rúm og þykjast vera veikar, áttu þær að vaða á ríkisstjórnarfund, ef þær eru virkilega sýktar af kóvíði nítjánda og smita gjörvalla ríkisstjórnina soleiðis að við fengjum að vera ríkisstjórnarlaus um hríð og helst um aldur og ævi. 

Eins og staðan er í augnablikinu er viðbúið að Stenngrimur sjálfur, Swabbó Sendiherra og Álfheiður Fiskeldisdrottning verði að neyðast til að ganga inn í ríkisstjórnina, fyrst skrautfjaðrirnar þeirra eru búnar að vera og á leið á hælið. Það þýðir auðvitað ekki neitt fyrir þetta ófróma fólk að vera með kvefpest eins og kóvíð nítjánda, það er eins og allt annað hjá þessum gersemum ein allsherjar bölvuðu haugalýgi. Leiknum er lokið jómfrú Jakobbs og best að þið haskið ykkur í taka leiktjöldin niður, fara heim og skammast ykkar.

Svo má vel vera að Bjarniben sópi VG menntasnobbshyskinu út og taki Samfylkinguna og Pírata inn í ríkisstjórnina í staðinn; það er nefnilega allt falt ef réttur gjaldmiðill og ívilnanir eru í boði og krataeðlið jafn veikt sem fyrr fyrir Sjálfstæðisflokkum og stórauðvaldi heima og heiman. Enda er krataeðlið skilgetið afkvæmi Sjálfstæðisflokksins, erfðagalli, sem íhaldið hannaði vísvitandi og sleppti út í umhverfið. Allt er þetta undir kontról hjá Bjarnaben og Engeyingum og þeim er fjandans sama hvort hásetinn þeirra heitir Katrín, Stenngrimur, Logi eða Björn Leví, því þeir vita manna best að allir eru þessir aukvisar sama skítatóbakið, margmarínerað upp úr borgaralegum uppskafningshætti og fylgispekt við auðvaldsþjóðskipulagið.  

Katrín og Svandís ekki á fundi vegna veikinda

Þegar þefdýr Hálfdáns Vaðstjóra andaðist í götubardaga

Það var héra einhvern tíma á árum áður að Hálfdán Varðstjóri fékk sér þefdýr til aðstoðar við að leita uppi andstyggilegar glæpasálir. Þetta gekk svo sem þokkalega til að byrja með, en svo fór þefdýrið að sýna sjálfstæðan vilja, sem oftar en ekki fór í blóra við ásetning Varðstjórans. Svo varð eitt sin uppþot fyrir framan heimili frú Ingveldar og Kolbeins og hugði Hálfdán Varðstjóri sér gott til glóðarinnar að vinna nú gott þrekvirki og komast í blöðin fyrir rösklega framgöngu. En andskotans ver hljóp þefdýrið úr stöðu sinni og lét sig hafa að bíta frú Ingveldi í kálfann svo hún æjaði við.

Þetta hefði þefdýrið ekki átt að gera, því frú Ingveldur greip íllskulega í skott þess og sló því viðstöðulaust við höfuðið á varðstjóranum og steinlágu bæði eftir höggið, Hálfdán Varðstjóri rotaður en þefdýrið dautt. Greip þá fát um sig í varðsveit Hálfdáns og ætluðu menn að beita gúmmíkylfum, en þá var frú Ingveldur komin í ham og reif kylfurnar, sem hún kallaði ,,helvítis gúmmítittlinga" og barði lögregluprjónana sjálfa með þeim. Sumir úr varðsveitinni féllu en aðrir komust á flótta við illan leik. Þegar Hálfdán fór að ranka við sér stóð frú Ingveldur yfir honum með reidda sleggju og hótaði að kurla í honum hvurt bein ef hann hunskaðist ekki til Andskotans þegar í stað. Þetta var ógnvænleg vöknun fyrir hálfrænulausan varðstjóra og enn verra þókti honum að nú var þefdýrið dautt og aungvu hægt að siga á kérlíngarrassgatið frú Ingveldi.

Þessi sigur frú Ingveldar yfir Hálfdáni Varðstjóra og varðsveit hans mun lengi í minnum hafður og þá ekki síður andlát þefdýrsins, sem Hálfdán syrgði mjök. Sór Varðstjórinn þess dýran eið að hefna þefdýrsins á grimmilegan hátt. En sú hefnd hefir víst gengið svona og svona og frú Ingveldur illvinaleg. En í kveld gjörðist sá gleðilegi atburður, að vitni sáu Hálfdán Varðstjóra með frú Andersen í bandi á fullri ferð í dauðaleit að hinum viðsjárverðu og hrekkjóttu Egyptum, sem Sjálfstæðisflokkurinn vill allt til vinna að koma úr landi.    

Lýsa eftir Khedr fjölskyldunni

Hann getur engum skemmt, - en Borgargagnið er siðbiluð nærbuxnafrenja

Hvað ætli hann geti skemmt nokkrum. Maðurinn er frægur fyrir öskur og óhljóð og síðan ekki söguna meir. Meira að segja frú Ingveldur kastaði kertastjaka í sjóvarpið þegar þessi þokkapiltur birtist áðan á skjánum og þar fór það. Nú er Kolbeinn eiginmaður frú Ingveldar kominn á fullt við að útvega annað sjónvarp í stað þess mölbrotna og ónýta; hann hefir haft upp á drukknum forstjóra stórrar rafurmagnstækjaverslunnar og beðið hann að opna búð sína og selja sér eitt stórt og gott sjónvarp, sem má vera fokdýrt. En meðan sjónvarp frú Ingveldar liggur í því næst þúsund molum á stofugólfinu heyrast ekki grenjin og óhljóðin í þessum Helga, það held ég geti fullyrt.

Í dag kvað svo frú Ingveldur upp úr með það, að vinkvendi hennar, Máría Borgargagn væri það sem maður segir ,, nærbuxnafrenja", en þó öllu heldur nærbuxnalaus frenja og að sama skapi siðlaus og ófyrirleitin í neðanbeltismálum. Að sjálfsögðu þykir frú Ingveldi fyrir því, að hafa umgengist slíkan kvenligan dólg í öll þessi ár og meira að segja leyft Borgargagninu að fá Kolbein lánaðan til brúks endrum og sinnum. Verst þykir þó frú Ingveldi, að Borgargagnið skuli á síðari tímum ævinnar tekið að sér þennan kynóða og lævísa Indriða Handreð, sem aunginn veit í raun og veru hvað kynhneigð hefir að geyma í heila sínum og iðrum. Hún hefði allt eins getað boðið Sathani sjálfum upp í til sín, tæfan sú arna.

En tómleikarnir hans Helga eru bölvað prump, og það leggur af þeim fýluna upp á Hellisheiði og austur í sveitir. Þessi fjandi er ekkert skárri en ,,nýja stjórnarskráin" krataeðlissjúklinganna. Og fyrst minnst hefir verið á krataeðlisstjórnarskrána, er rétt að segja frá því að hópur slíkra sjúklinga hrasaði í géðrof þegar þau reyndu að koma ,,stjórnarskránni sinni" á loft með sænskkynjuðu hópefli og sálmasöng. Það er búið að sprauta aumingjana svornu aftur og aftur í blágörnina með fínustu inngjafarlyfjum, en ekkert dugir. Það er ekki, skal ég segja ykkur, tekið út með sældinni að vera krataeðlissjúklingur.

 

Helgi Björns skemmtir þjóðinni

Tímamótaaðgerð ráðherra gegn uppvöskurum og eldhúsþrælum

Á þessum fordæmalausu tímum er undur viðeigandi hjá Swadeesý Sendiherrans að hjóla í uppvaskara og elhússþræla á Landspítalanum og reka þá. Af háfu Swandeesýjar er þarna stórmannlega að verki staðið og ráðist á vegginn hvar hann gnæfir hæst,- í byltingarskyni. Okkur skilst að aðförin að eldhúsþrælum og uppvöskurum muni skipta sköpum í rekstri Landspítalans og nú verði loksins hægt að komast hjá að vista dauðveika sjúklinga á salernum og í bílageymslum spítalans. Þetta er mjök hyggilega ráði hjá frú S. Sendiherrans og vel í anda hins nýja VG og grænnar og fémínískrar vinstrihreyfingastefnu nútímans. 

Hvunær hið nýja VG varð nákvæmlega til er nokkuð á reiki. Glöggir menn hafa bent á að undirbúningur að nýja VaffGjéinu hafi hafist strax eftir fyrsta kjörtímabil þessa óhamingjusama flokks á Alþingi og það hafi verið komið á koppinn 2007, þá reiðubúið af hálfu Flokkseigendafélagsins að fara í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Hinir grunnhyggnustu halda af vitsmunaskorti sínum og einfeldningsskap að nýja VaffGjé hafi orðið til þegar núverandi ríkisstjórn var mynduð, eða bara jafnvel um síðustu helgi þegar Stenngrimur, Álfheiður og Swabbófamilían skipuðu gluggaskrauti sínu að reka fáeina Egypta, sem hér höfðu sest að, úr landi.

Það verður að segjast eins og er, að vel hefir gengið hjá Flokkseigandfélagi VG að flæma kjörna fulltrúa úr eigin þingflokki. Bara á síðustu tíu árum hefir Stenngrimi og þeim tekist að stökkva átta manns á flótta, fyrir nú utan að hafa losað þennan merkilega flokk við fjöld fótgönguliða. Yfir lítið vóru Stenngrimur Johoð og flokkseigendur VG settir, en mikil mun uppskera þeirra verða á hymmnum, - að vér teljum. Svik þessara garpa við raunverulega vinstristefnu, sósíalisma, er yfirnáttúrleg og ber því að virða hana sem náttúruundur. Til hamingju með afrek ykkar.  

Fordæmir uppsagnir á Landspítalanum

Þeir kunnu að meðhöndla svona á Bakkanum

Þá hefir komist upp um strákinn Tuma. Uppvíst er hvur pestarbúllan er þar sem aumingja fólkið smitast af hinum svæsna kóvíði nítjánda, sem er ein stórhættuleg drepsótt. Það var líka sjón að sjá drykkjurútana skríða hvurn eftir öðrum út úr knæpunni um helgina, bugaða af áfengiseitrun og nær dauða en lífi af kóvðisðeinkennum. Og á óljósum ferðum sínum um Laugaveg að aðra refilstigu Reykjavíkur héldu raftarnir áfram að hrella fólk og smita það af hinum banvæna vírusi.

Í drepsóttinni miklu, sem geisaði á Íslandi hér fyrrum, var ógn mikil svínastía á Eyrabakka hvar fram fór brennivíns- og bjórsala ásamt kvennaþjónustu. Þeir vóru ekki bangnir á þá daga, Sunnlendingarnir. Bændum í Árness- og Rangárvallasýslum þókti að vísu nóg um ferðir vinumanna sinna á Bakkann, þar sem þeir drukku frá sér vit og rænu með menningarlausum smábændum. En þegar vinnumennirnir fóru að koma heim dauðveikir af hræðilegri farsótt frá útlöndum og smita aðra á bæjunum, þókti betri bændum og húsfreyjum þeirra nóg komið og því fjölmennti það fólk einn dag niður á Eyrarbakka með verkfæri sín og rifu svínastíu kaupmannsins til grunna og helltu öllu brennivíni og bjór sem þeir fundu niður. En kaupmannsfjandann rassskelltu karlarnir til óbóta, en hann var þokkapiltur frá Slésvík eða Holsetalandi, sem talaði illskiljanlega djöflaþýsku og þóktist vera danskur. 

Nú vær ráð fyrir þá sóttvarnalækni og Víði að gjöra ferð sína að vondu knæpunni þar sem rónarnir smitast og jafna hana við jörðu og hella hinum göróttu drykkjum niður, helst úti á miðri götu og leyfa þeim að renna niður strætið. Vafalaust mundu rotturnar þiggja mjöðinn með þökkum, en á slóðum knæpurnar er gnótt nagdýra að leik og starfi og rotturnar mjög drykkfelldar ekki síður en viðskiptavinir svínastíunnar. Ef vertinn verður með eitthvurt múður og pex við Víði og Þórólf þá eiga þeir að hóta honum að hann verði settur á Samherjatrollara á Námébíumiðum ef hann lætur ekki af rassaköstum og kjaftbrúki.

Greina frá nafni veitingastaðarins

Snildarandi tekur á móti fólki með því að sparka því úr landi

Hún er snilldarandi hún Katrín hérna Jakobsdóttir. Hún ætlar að taka á móti fleira flóttafólki með því að sparka sexmanna fjölskyldu á flótta út í buskann. Það er ekki allir sem geta farið að eins og hún Katrín. Að vísu geta Stenngrimur Johoð, Álfheiður og Swabbófjölskyldan leikið sjónhverfingar af þessu tagi, en varla aðrir. Það góða við þetta allt saman er að dagar ,,Vinstrihreyfingarinnar" ,,græns" framboðs eru taldir og brátt mun Flokkseigendafélagið í VG (áður Alþýðubandalaginu sáluga) tifa í einu lagi eins og dálítill pöddufans undir stóra steininn að baki Valhallar við Bolholt og koma eigi upp þaðan síðan fyrr en lúður gellur á hinum efsta degi.

Það geta svo sem einhverjir tekið VG yfir, það er víst alveg inni í myndinni. Sem stendur er mest talað um hóp fúllyndra og vel hægrisinnaðra krataeðlissjúklinga, framsóknarkauða og illskeyttra sjálfstæðismanna; þeir ku ætla að gera miðhægrisinnaða lukkuriddarastöppu úr aumingja VaffGéinu. Þá hefir og heyrst að Sosialistaflokkur Gunnars Smára, Hauks Arnþórs, Þórs Saaari, Katrínar Baldursdóttur og Hnallfriedar Þórarinsdóttur hafi mikinn hug á að yfirtaka VG ásamt með Katrínu og öðrum veleðla efrimillistéttarfémínístum. Ef af verður munu Gunnar Smári og þau hin fleygja Stenngrimi Johoð, Álfheiði og Swabbóinu strax í ruslatunnuna og fjarlægja hana síðan með hraði.

Líklegast er þó að VG fari einfaldlega á hausinn úr innanmeinum og kláða og gangi til almennra gjaldþrotaskipta, þar sem aungin verðmæti finnast í þrotabúinu. Eftir það er best fyrir Katrínu að snúa sér að sjónhverfingum og gluggaskrautsleik, því eflaust fýsir marga að sjá hana taka á móti fólki með því að sparka því úr landi. 

Áhersla á að taka á móti fleira flóttafólki

Vér óskum Rósu Björk innilega til hamingju með ákvörðun sína

Jæja, enn halda fjaðrirnar að fjúka af VG og skal svo sem aungann undra. Raunar voru allar fjaðrir sem máli skipta löngu farnar út í veður og vind og hafði gerst áður en Stenngrími, Álfheiði og Swabbó Sendiherra tókst að skríða upp í bælið hjá erkiauðvaldinu, Sjálfstæðisflokknum. Nú getur Rósa Björk farið heim til sín í Samfylkinguna og þjónað krataeðli sínu þaðan, jafn klígjulegt sem það nú er. Og þingflokkur hefir ekki látið sitt eftir liggja og þakkar Rósu Björk með snubbóttri kveðju, sem þýðir á manna máli, að þingflokknum þyki gott að vera laus við hana; jólatréð, sem sagt er vera þingflokksformaður VG, ítrekaði svo, með sérkennilegu glamri í fréttatíma Ríkisútvarpsins, brottfararkveðjuna hins ofurúrkynjaða þingflokks VG til Rósu og bað hana vel að lifa. Eftir situr VG eins og reytt og veðrað hænsnarassgat.

Sjálfur óska ég Rósu Björk til hamingju með ákvörðun sína, því ég veit að það er mjög mannskemmandi að vera í þingflokki VG með Stenngrimi Johoð og öðrum óhræsum sem þar sitja við borð. Þrátt fyrir að Rósa Björk hafi lengi haft krataeðlisorð á sér, þá ber hún með sér að vera góð manneskja sem töggur er í, öfugt við kynsystur hennar sem eftir sitja í þingflokki VG,- að ekki sé nú minnst á karlpéninginn þar um borð. Nú ættu þeir fáu, sem enn eru innan vébanda VG og eru raunverulegir vinstrisinnar og sósíalistar, að láta slag standa og yfirgefa hina alræmdu svikamillu flokkseigenda VG, þar sem fyrr nefnd gersemi, Stenngrimur Johoð, Álfheiður og Swabbó Sendiherra Davíðs og Halldórs, ráða ríkjum með harðri hendi og óstöðvandi óheiðarleik og ósvífni. Að losa sig undan yfirráðum þessháttar fólks er meir gæfa en almenningur gerir sé grein fyrir.

Þessa stundina eru Stenngrímur Johoð, Álfheiður og Swabbó Sendiherra, ásamt undanrennuhvolpum sínum, að leita eins og hundar með ,,Sjálfstæðishetjunum" og húskörlum og griðkum gömlu Framsóknarmaddömunnar, að týndu fjölskyldunni, sem þau ætla að reka til Egyptalands. Rétt í þessu sást til þeirra snuðrandi bak við hús, og að sögn greinargóðs sjónarvottar gjörði Stenngrimur Johoð sér litla ferð að heldur smáu tré að húsabaki og lyfti annarri afturlöppinni og létti á sér. En þegar Gluggaskrautið reyndi að leika þetta velheppnaða númer eftir leiðtoga sínum og átrúnaðargoði mé hún bæði á sig og í sig. Það þókti sjónarvottinum sorglegt að sjá. Ætli sé ekki best, úr því sem komið er, að senda hundaeftirlitsmann Reykjavíkurborgar á vettvang til að skakka leikinn og koma hinum aumkunnarverðu leitarhundum í búr? 

Rósa Björk kveður Vinstri-græna