Grátkérlíngar allara flokka nauðbeygðar til að sameinast í einum kerlingaflokki

Nú er svo komið að grátkérlíngar allra flokka verða sameinast í einum kvennaflokki, sem auðvitað mundi hafa efrimillistéttarfémínísma að leiðarljósi, þar sem ekkert karlkyns fengi að stíga fæti sínum inn fyrir dyr, og grénja þar og óskapast að vild sinni. Mér er sagt af félögum margra flokka, að að ekki sé lengur líft í þeim fyrir grátgjörnum kérlíngardólgum með harðlífi, sem hafi fyrir löngu misst alla stjórn á sér af frekju, móðursýki og uppgerð. Það er því best að sópa þessum efrimillistéttarsæknu fraukum saman á einn stað. En það færi að sjálfsögðu fyrir þeim kjökrandi flokki eins og Kvennalistanum sáluga, sem deyði sætlega úr ólund og þurrafúavitleysu.

Já, stúlkur mínar, ástandið er vissulega ekki gott og gengi konufólks í efristéttastreðinu á hverfanda hveli. Þegar við bætist að karlpeningurinn skuli í auknum mæli ætla sér krefjast lögreglurannsóknar þegar hann ófrægingargusur grátkérlínganna yfir sig. Í poletík á boðorð númer eitt að rannsaka aldrei rógburð og æruaðdróttanir; þannig sagði séra Árni prófastur Þórarinsson að Snæfellingar hefðu haft það í sóknum hans og farnast vel.

Á þessari stundu verður oss óhjákvæmilega hugsað til hinnar harmi slegnu frú I. Sæland, rauna hennar og sálarangurs. Henni ber áfallahjálp nú þegar, þegar óði dólgar norðanlands vega grimmt að grátkonum hennar á Akureyri. Þetta eru ruddamenni, ekkert skárri en Karlgauti sýslumaður og Ólafur haffræðingur Ísleifsson, sem gerðu garðinn frægan að Klaustri fyrir einhverju síðan. Það segir sína sögu að ómenni þessi skuli hafa farið að reyna við grátkonurnar með saurugum þuklhöndum sínum eftir að hafa kallað þær heimskar og geðveikar, ljótar og illþefjandi og eflaust fleiri óviðurkvæmilegum orðum. Hvur andskotinn ætli það sé sem dansar svona í hausnum á þessum hryllilegu kallabeyglum? 

Gríðarlega mikil vanlíðan í forystu flokksins

Óaldarflokkur virðist upp risinn í skrúðgarði frú Sælands og hún eins og hún er

Það eru að verða allra laglegustu ærsl úr illindunum í fokki frú Sælands á Akureyri. Í fornöld hefðu svona umsvif kallað á vígaferli og Sturlungaöld. Samt hefir frú Sæland ekki látið sitt eftir liggja og margsímað norður og hótað geðlækninum og sagnfræðingnum brottrekstri ú Fokki Fólsins, eða hvað hann heitir nú óaldarflokkurinn hennar frú Sæland. Sagt er að kérlíngin hafi meira að segja lagst svo lágt í fordæðuskap sínum að hóta karlpungunum Brynjólfi og Jóni Hjaltasyni að senda sína bestu menn, Klobba Magg og Tómás Hamborgara norðum heiðar til að jafna um þá með hnúum og hnefum.

Á sama tíma og karlar berja í borð og konur gráta á Akureyri er frú Sæland sjálf soleiðis yfirbuguð af sorg at henni er tregt um tungu að hræra, en samt ekki svo sorgmædd að hún geti ekki lyft tólinu og hellt sér af heilagri bræði yfir Jón sagnfræðing með bölbænum og hótunum. Og þetta er sama kérlíng og neytti aflsmunar í hégómaskap sínum og snobbnáttúru til að drösla klausturkörlunum Karli Gauta og Ólafi hagfræðingi og síðar Klobba Magg og Tómási Hamborgara inn á þing! Það er eitthvert kyndugt misræmi í aðförum og ræðuhöldum frú Sæland og ekki nema von að geðlæknirinn Brynjólfur á Akureyri sé tvístígandi yfir því gera skal.

En vonandi verður gott og gjöfult áframhald á hinum geðuga stríðsrekstri innan Fokks Fólsin og mannfall í samræmi við það eins og í Úkraínu og Sýrlandi. Það er heldur ekki ónýtt fyrir frú Sæland og Gwönd stýrimann hennar að mæta til þings þetta haustið með reiddar axir og sveðjur og blóðug upp að öxlum eftir æsta bardaga á heimavígstöðvunum. Í þokkabót ætlar efrimillistéttardemókratíið í svokallaðri Samfylkingu að skipta um nafn og nefna sig hér eftir Jafningsflokkinn, til heiðurs uppstúfi í hvítsósugerð, þótt þau ættu bara að kalla sig Krataeðlisflokkinn. Það er fátt nú orðið sem blessuðum aumingjunum á Alþingi dettur ekki í hug í andlegri fátækt sinni.  

Barði í borðið og Málfríður fór grátandi út

Gegnsósa hrunsveskja rekin með skömm úr péníngabúllu

Þá eru þeir búnir, helvítis fantarnir, að reka Katrínu Júll. Þeir tóku hreinlega í skottið á henni í morgun um leið og hún mætti í vinnuna og sveifluðu henni út á götu. Ég segi það satt, sjónarvottar sögðu að hún hefði svifið í loftinu eins og sleggja í sleggjukasti á ólympísku leikunum. Hún lenti á nefinu og það varð flatt. Svona fer fyrir ístöðulausum kvinnum, sem hafa smitast af krataeðlissjúkdómnum og náð að grénja sig inn á gafl hjá auðvaldinu.

Að sönnu er K. Júll löngu marínéruð í gegn af péníngaóþverra eftir að hafa legi í auðvaldslút í sex ár eftir að hafa náð þeim stórmerka áfanga á poletiska sviðinu að hafa orðið hrunsveskja í Hrunstjórn Ingibjargar Sólrúnar og Gjeirs Haaadý. Nú hefir hún sem sé gefist upp á rólunum eins og Grýla gamla, formóðir hennar, og er það vel því auðvitað er skammarlegt að K. Júll að hafa tekið pénínga fyrir starf sem er ekkert starf og má hún því eyða næstu árum í að skammast sín fyrir péníngaleg afrek á liðnum árum.

Það kemur og fyrir í fréttinni af tímabærum brottrekstri Katrínar Júll, að svokallað starf hennar verði auglýst von bráðar laust til umsóknar. Það fyrirkomulag er alveg öfugt við hvernig furðufuglinn L. Alfredós viðhafði er hún réði fjósakonu úr súrheysgryfju gömlu Framsóknarmaddömunnar sem þjóðminjavörð. Hið einkennilegasta við þá dularfullu ráðningu er að aldrei hefir Framsóknarmaddaman, Framsóknarflokkurinn og íbúar Framsóknarfjóssins hafi minnsta áhuga fyrir fornminjum og enn síður þjóðminjum; það eina sem það fólk hefir áhuga á er spilling og að komast yfir pénínga á fyrirhafnarlítinn og vafasaman hátt. Sagt er að helsta afrek súrheysgryfjukérlíngarinnar, sem L. Alfredós hefir nú troðið upp á landsmenn sem þjóðminjavörð, er að hafa afgreitt sígarettur og gotterí í Söluturni varnarliðseigna við lítinn orðstír. Ætli þessi hirðskáld gömlu Framsóknarmaddömunnar séu alltaf augafull þegar þau eru að ráð vini og vandamenn í embætti hjá ríkinu?  

Katrín hættir hjá SFF

Illa upp aldir toppfígúrusteggir sem kunna ekkert á rekstur og fjármál

Ésúm Kristjánsson frá Tenerife! Eigum vér, eftir allt saman, að trúa því að Sjálfstæðisflokksmennirnir og Dagur nýfrjálshyggjusteggur kunni ekki að reka strætisvagna og viti ekkert í sinn haus í péééníííngamálum? Ha? Ha? Þetta endar með því að strætódraslið hjá þessum álfum verður lýst gjaldþrota og vagnarnir teknir af þeim. Svo þykjast þessir peyjar ætla að setja upp og reka borgarlínu; þá héld ég verði nú lag á endemunum. Þeir halda víst að borgarlína sé eitthvert andskotans Borgargagn eða LínaNet, sem hann Gölle a. þvaðraði svo mikið um á árum áður.

Endur fyrir löngu voru við félagagarnir staddir laust eftir hádegi í strætisvagni í Reykjavík. Í Lækjargötu laumaðist ótúttlegur strákfjandi um tvítugt, áberandi drukkinn og með óhræsislegt skítaglott á vör inn í vagninn og var auðséð að sá drengur hafði ekki neitt fallegt í hyggju. Þorparinn fékk sér sæti í næstu sætaröð fyrir aftan tvær afgamlar frúr og fór strax að ávarpa þær eins og hann hefði þekkt þær frá því í gamla daga. Hann byrjaði á að bera hinum öldruðu heiðurskonum fáheyrt lauslæti á brýn og lauk ræðu sinni með ófögrum aðdróttunum í þeirra garð um drykkjuskap og framhjáhald af stærðargráðu, sem betur fer hefur verið óþekkt hér á landi. Sem vonlegt var styggðust þær gömlu nokkuð við orðræðu og samtalstæki þrælsins og mátti sjá hve þær urðu rauðar á bringunni og ískaldar á fótunum og dofnar fram í fingurgóma. En hvernig sem á því stóð, þá fannst þessi óprútti drengdóni dauður í fjörunni innan við Laugarnestanga eins og skotinn svartbakur. Þetta voru góðar málalyktir og gömlu frúrnar urðu svo glaðar að þær fylgdu hinum látna til grafar.

Hinsvegar verður að hafa það að Sjálfstæðisflokkshetjur í bæjarstjórastólum á höfuðborgarsvæðinu, ásamt með Degi nýfrjálshyggjustegg, hafi ekki getu til að gera fjárhagsáætlun um strætisvagna og borgarlínur. Það er ekki út af því að þessi grey séu ekki nógu vel launaðir, eða í litlum metum hjá Flokkum sínum. Nei, ónei. Þessi brestur fari bæjar- og borgarstjóranna stafar fyrst og fremst af skoðanaleysi og vondu uppeldi og þá ekki síst því að foreldrar þeirra spöruðu vöndinn um of þegar mest reið á að temja þessi vönkuðu ungmenni. Fyrir bragðið sitjum við uppi með labbakúta sem ekkert vit hafa á fjármálum og reka allt sem þeim er trúað fyrir með tapi, gjaldþrotum, fjárnámi og Hruni ...  

Strætó tapaði 600 milljónum á hálfu ári

Sönnumáríu hefir þegar verið boðið til helgarsamkvæmis á Íslandi

Hið sanna í þessu máli er, að kerlíngar eiga til að dansa og djöflast þegar þær eru orðnar óðar af áfengiseitrun; sumar stíga dansinn svo dátt að nærhöld þeirra ganga úr sér á augabragði og falla viðstöðulaust niðrum konurnar, sem þegar þá er komið sögu eru orðnar ærið valtar á fótunum. Þetta veit Reykfjörð ráðherra kvenna best, þó svo hún geri örvæntingarfulla tilraun til að afsaka drykkjuæði og brennivínsþamb þeirrar finnsku Sönnumáríu, sem er skyld okkar ágætu Máríu Borgargagni að langfeðgatali. Æ dansaðu fíflið þitt dansaðu.

Frú Ingveldur var fljót að reka nefið í ölæðisfréttirnar af Sönnumáríu og er sagt að hún hafi rómað mjög aðfarir hins finnlenska forsætisráðherra og látið hafa eftir sér að betur færi ef okkar forsætisráðherra hefði vit á að skemmta sér jafn herfilega á almannafæri og Sannamáría. Nú hefir frú Ingveldur sent finnska forsæðisráðherranum formlegt boð um að mæta í helgarsamkvæmi hjá þeim sæmdarhjónum, henni og Kolbeini Kolbeinssyni, og kynnast fótfráum mönnum á borð við Brynjar Vondulykt, Óla Apakött og Indriða Handreð. Ef af verður og Sannamáría þiggur hið freistandi boð, má búast við að verulega fari að hitna í kolunum að heimili þeirra frú Ingveldar og Kolbeins.

Reyndar er það nú svo, að frú Ingveldur hefir nú þegar látið ráðherratítlur í ríkisstjórninni stíga fyrir sig dans í helgarsamkvæmi. Að sönnu var sá dans ekki til neins sóma fyrir títlurnar, því þær voru pöddufullar og klunnalegar í hreyfingum; frú Ingveldur sagði eftir á, að þær hefðu verið eins og fótbrotnar jarðýtur á gólfinu, blásið og másað og ein þeirra slengst út í gluggakistuna í stofunni og velt um koll fullt af fásénu gluggaskrauti. - Þá var mér nóg boðið, mælti frú Ingveldur af sinni alkunnu festu, - og henti bévaðri frenjunni út á götu. Þetta var nefnilega í húsum hæft, þó þetta eigi að heita ráðherra í skemmtiham.  

Konur eigi það til að dansa þegar þær skemmta sér

Hún er alin upp við fótskör frú Ingveldar og miklar vonir bundnar hana við

Vissulega er Andrína Sigurðardóttir alin upp við fótskör frú Ingveldar og hefir drukkið ótæpilega af viskubrunni hennar og Brynjars Vondulyktar. Hún er því, þessi veleðla dama, nokkuð vel að því komin að ná kjöri sem formaður Hvatar; og þó hún sé í sjálfu sér ikke neinn ekkisins Íslandsmann, þá er hún, fanen gali mæ, hámenntuð til starfans eftir að hafa u árabil verið lærasveinka frú Ingveldar.

Hér fyrr á árum var frú Ingveldur lengi vel formaður Hvatar og Brynjar Vondalykt var hennar varformaður, eða forkona. Svo tók frú Ingveldur djúpríki Sjálfstæðisflokksins yfir og tók framsóknarmanninn Kolbein Kolbeinsson frillutaki og komst inn á gafl hjá samvinnuhreyfingunni og lét forkólfa hennar ganga af þessum vonarpéníngi Hriflu-Jónasar dauðum; það var gifturík aðgerð, sem allir er máli skiptu græddu á. Og enn á ný hefir frú Ingveldur útskrifað efnilega gróðamaskínu til formennsku í Hvöt og sannar þar með að hún er meiri en Óli Thors, Gamli-Bjarni, Davíð og Bjarniben til samans.

Það verður gaman að fylgjast með hvað Andrína Sigurðardóttir tekur fyrst til bragðs eftir að hafa verið kjörin formaður Hvatar að undirlagi frú Ingveldar. Líklegast er að hún helli sér í brennivínið eins og aðrir efnilegir Sjálfstæðismenn á framabraut og berjist hatrammt fyrir alfrjálsri brennivínssölu og réttindabaráttu sprúttsala. Þá hljóta mannréttindi sægreifa og útgerðarkónga hinni nýju Hvatarskjóðu afar hugleikin, því fáir hafa lagt annað eins til þjóðfélagsins eins og þeir góðu menn, þókt þeir hafi fátt annað borið úr býtum en íllt umtal, hefndarlýgi og dauðans rógburð alþýðunnar og trillukarla. Þá héld ég hún ætli sér að vinna að ærlegri uppreist Brynjars Vondulyktar og beita sér fyrir að af honum verði sem fyrst gjört líkneski, fimm metra hátt er standi á fimm metra stöpli á miðjum Austurvelli og horfi fránum augum að innganginum að hádegisbarnum á Hotél Borg og myndi þar með jafnvægi í heildarmynd Austurvallar við þann eirslegna Jón Sigurðsson, sem látinn er stara valdsmannslega á fávitahælið við völlinn.

Andrea Sigurðardóttir nýr formaður Hvatar

Ólíkt brugðust konur vorar við skjálftanum mikla - en aungin þeirra dó

Sá var sannlega hrottafenginn jarðskjálftinn sem reið yfrum landið okkar í dag meðan obbinn landsmanna lá örvita og út úr í fjölskrúðugustu eiturvímum hist og her un koppagrundir. Í Grindavík grétu konur, sturlaðar af hræðslu við jarðhræringarnar sem þær héldu í einfeldni sinni að stöfuðu af því að jörðin hefði skondrast út af braut sinni og öllu væri loks lokið. Þær hugsuðu eins og fávísar konur og uppskáru eins og heimskar kýr, sem hafa fengið trylltan uxa í heimsókn í fjósið.

Síðan veitingarhúsið Bryggjan lagðist á hliðina í skjálftanum ógurlega hafa grindjánskar konur legið á knjánum á bæn með nef sín við jörð og handleggjakræklurnar teygðar fram og ákallað Allah í gríð og erg sér til fulltingis. En í Þoll-lákshöfn sýndu heimakonur af sér meralæti þegar jörðin skalf sem mest og þær hefði mátt búast við, af raunsæisástæðum, hymmnarnir opnuðust og mundu gleypa þær með öllu saman. Það var ljót að sjá og erlendir ferðamenn hneyksluðust á framferði kvennanna og báðu fyrir þeim.

En uppi í Borgarnesi gnötraði allt og fólk hljóp eins og það stóð út úr húsum og sameinaðist í sorg og skelfingu á götum úti. Þá var þar stödd Máría Borgargagn, heiðursborgari og kynjakvendi; hún var berrössuð þegar titringurinn skall yfir; þó var þessi kona gestkomandi þar og klukkan aðeins fimm eftir hádegi. Hvað var hin spillta kona að vilja um þetta leyti uppi í saklausu Borgarnesi? Og með leyfi að spyrja: Hvar var ódrátturinn Indriði Handreður þegar þetta gerðist? Og á hann þó að heita eiginmaður Borgargagnsins. Nei, hann var ekki þar. Þegar jarðskjálftinn mikli varð lá fjandinn Indriði Handriði hálfrotaður inni í fangaklefa við Hverfisgötu; vissu dyr klefans beint að varðstofu Hálfdáns Varðstjóra svo varðstjórinn ætti hægt um vik að heimsækja Handreðinn og leggja honum lífsreglurnar.   

Óttuðust um líf sitt er skjálftinn reið yfir

Lifi verslunarmannahelgarorgían

Og í Vestmannaeyjum halda íþróttafélögin þar á bæ sitt orðlaga landsmót í pervertismus með öllum þeim glæsibravúr sem þarlendum þorpurum er gefinn. Í gærkveldi, nótt og fram á morgun fór fram hamslaus keppni í líkamsárásum, ofsadrykkju, eituráti, nauðgunarmenningu, kynvillingahoppi og graðlosta. Allt fór fram á þann hátt sem verið hefir og árangur í einstökum keppnisgreinum góður sem fyrr.

Í Reykjavík lét Hálfdán Varðstjóri höndur standa fram úr ermum og sló fjöld óstilltra innipúka í rot og lét aðstoðarmenn sína aka hinum föllnu á lögreglustöðina til frekari rannsóknar. Hefir nú sannast, að innipúkar eru sem aðrir púkar og drýsildjöflar gerðir út af Sathani til að valda usla og ósamstöðu í þjóðfélaginu. Einn þeirra sem Hálfdán Varðstjóri rak á ranann var Indriði nokkur Handreður, kunnur maður af illu, pilsajagari og óþrifnaðarseggur. Þegar Hálfdán bar að garði var Handreðurinn að berja og tuska til dyravörð, sem enga björg gat sér veitt, og var auðséð að Indriði hafði í hyggju að draga dyravörðinn afsíðis inn í port í millum húsa og afgreiða hann þar.

En á heimili frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar fer þessa helgina fram settlegt boð, þar sem þemað er dýralækningar í vegagerð og hrossalækningar nýfrjálshyggjunnar á landssjúkrahúsi. Þar hefir allt gengið að óskum, þjóðlegt landabrugg frá nýsprúttsölum í heimsendingarþjónustu verið kneyfað og blómur upp úr smjörsýru etinn, og Kolbeinn húsbóndi leitt gesti, einn og einn í einu, inn í miðstöðvarkompu og gjört þeim skil. Já.

7 líkamsárásir, 7 í fangageymslu og 7 fíkniefnamál

Og kynbilaður lostaþræll strauk hold sitt við herbergisglugg hennar

Jú, náunginn hafði verið á ,,Húkkaraballinu" og hagað sér einkennilega að sögn þeirra er sáu til hans. Skömmu eftir að hann yfirgaf ,,dansleikinn" atarna, varð vart við þrælinn, hvar hann stó með leyndarlim sinn í höndunum utan við svefnhefbergisgugg einnar mestu höfðingsfrúar Vestmannaeyja. Skiljanlega var þetta atvik óviðkunnanlegt og gætilegt fyrir höfðingsfrúna, sem skjaldan hefir mátt vamm sitt vita.

Svo er það hitt, að svokallað ,,Húkkaraball" er inngangurinn að lostasjúkri kynferðisorgíu ungmenna. Ekki þarf svo sem mikið til, því ungmenni þessi eru undantekningarlaust rorrandi full í brennivínsvímu og stöffs, og því er hormónastarfsemin öll í flækju og dómgreindin ekki upp á marga fiska hjá þessum greyjum. Þetta er hryllilegt ástand, svo innilega siðlaust og klámfengið, að engin orð fá lýst. Enn fremur er fullvíst talið, að á ,,Þjóhátíð" í Vestmannaeyjum noti framliðnir drykkjuraftar úr Eyjum tækifærið og drekki gegnum ungmennin eins og þeir eigi lífið að leysa. Á þessum atriðum byggist kynsvallið í Herjólfsdal um verslunarmannahelgina og hefir ávallt gjört.

Aftur að höfðingsfrúnni í Vestmannaeyjum, sem vaknaði upp í nótt við að kynóður þræll var að strjúka hold sitt utan við herbergisglugg hennar. Hvað ætli þessi ódámur hafi haft í huga? Nú, höfðingsfrúin sjálf er mikil vinkona frú Ingveldar og talast þær daglega saman í síma þegar höfðingsfrúin dvelur heima hjá sér í Eyjum. Oft kemur þessi mikla kona á land upp og er gestur að helgarsamkvæmum á heimili frú Ingveldar og Kolbeins. Hefir konan sett svip sinn dásamlega á veislur sæmdarhjónanna, þótt henni hafi eitt sinn orðið það á í helgarsamkvæmi að kukka í blómapott í stofu frú Ingveldar. Upp á síðkastið hefir Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður verið önnum kafinn við að semja hina nýju ,,samvinnustefnu" fyrir dýralæknaslektið í Framsóknarflokknum. Sagt er að gamla Framsóknarmaddaman sé ekki höfð með í ráðum, enda hefir hún verið draugfull eins og unglingur á húkkaraballi síðan á útmánuðum og segir stöðugt tröllasögur af Hriflu-Jónasi upp úr drykkjuæðinu, en dýralæknasettið í Framsókn hlustar ekkert á þessháttar raus.

Handtekinn á Húkkaraballinu

Pólverjar senda landslið sitt í drykkjuskap til Íslands

Svo að Pólverjar sendu landslið sitt í drykkjuskap og drykkjulátum með knattspyrnuliðinu Pogon, leikmönnum þess til halds og trausts á móti KR-ingum. Nú, þessir karlar vóðu svo eins og grénjandi nautgripahópur inn á KR-völlinn og það tók þá ekki nema fimm mínútur að hrekja alla stuðningsmenn KR úr áhorfendastúkunni og út á götu, þar sem þeir hafa setið grénjandi síðan. Já, þeir vit sko hvurnig þeir eiga að fara að hlutunum Pólverjarnir. 

En Pólverjar ætla ekki að láta þar við sitja að siga voðalegustu fyllibyttum sínum á Vesturbæjarliðið, heldur hafa helstu eigendur KR, Björgólfsfeðga, með sér til Póllands að leik loknum og gera þá að embættismönnum við sóknarkirkjuna í Szczecin; gamla Bjögga vilja þeir fá sem prófast til Szczecinþinga, en Haffjarðarárprinsinn litla Bjögga ætla þeir að hafa sem kórdjákna hjá sér. Helstu hlunnindi þeirra verða villisvínasteik fimm sinnum í viku soðin styrja tvisvar sinnum og messuvín ómælt í hvurt mál og í kaffitímum líka.

Þá er þeim feðgum ætlað að taka synduga Pólverja til skrifta og ákveða straff á þá eftir syndanna eðli. Í predikunum við messur ber gamla Bjögga að leggja út af íslenska Hruninu og undanfara þessi, bjórverksmiðjubransanum í Pétursborg og glæsilegum kaupum Bjöggafeðga á Landsbankanum af íslenska ríkinu. Ef heldur sem horfir og allt fer á besta veg, þá má búast við að kristnihald í Szczecin og nágrenni verði með fjörugasta móti næstu misserin. 

Lögregla kölluð út í farþegaþotu Wizz Air