Kona ók út af í hringtorgi

Eftir að hafa vellt þessari frétt lengi fyrir mér, er ég kominn að þeirri niðurstöðu, að það hafi einmitt verið kona sem ók út af í hringtorginu við Hringbraut og Suðurgötu. Það er mjög bagalegt að konum skuli vera svo mislagðar höndur við akstur eins og raun ber vitni í þessu ljóta tilfelli. Þá ber þess að geta, að eftir stórbrotna atburði síðustu daga, eru margar konur, einkum sjálfstæðiskvinnur, í miklu uppnámi, sem stappar í sumum tilfellum nærri ákveðum geðbresti, sem stundum hellist yfir konur af þeirri lengdargráðu. Við þær aðstæður, er auðvelt að hugsa sér drukkna íhaldsfrú, kanske nýríka, í miklum pólitískum ofstopaæsingi keyra eins og andskotinn á fleygiferð út úr hringtorgi. En hringtorg eru, vel að merkja, samkvæmt skoðun þessara kerlinga, kommúnískt fyrirbæri og að þar með þurfi þær ekkert að taka mark á þeim. 

Skildi bílinn eftir á hringtorgi

Slagsmálahundar af Suðurnesjum?

Það er svo sem ekkert skrýtið þó kappsfullu fólki verði heitt í hamsi við að horfa upp á landsliðið sitt flengt opinberlega eftir öllum kúnstarinnar reglum og það af einhverjum gemsum frá Lettlandi. Þegar þannig er í pottinn búið, þarf engum að koma á óvart þó vonsviknir áhorfendur hlaupi til og fari að berja á hverjum öðrum í þeim fróma tilgangi að græða sært stolt sitt. Svo getur náttúrlega verið að þarna hafi einfaldlega verið um slagsmálahunda af Suðurnesjum að ræða, en eins og allir vita þá stunda Útnesjamenn slagsmál af miklu kappi allar helgar. 

Átök fótboltaáhugamanna stöðvuð í fæðingu

Knattspyrnulandsliðið er böl

Leikurinn í gegn Lettum í dag var svo hroðalegur, að lengi verður í minnum haft. Ég veit nokkur dæmi þess, að á annars friðsömum heimilum, þar sem hjónin voru að horfa saman á leikinn í sjónvarpinu, hafi orðið uppþot svo af hlutust eignaspjöll. Og um það er lauk, sá ég nágranna minn koma æðandi út hjá sér, afmyndaðan í framan af íllsku, með sjónvarpið í fanginu og troða því með tilþrifum ofan í ruslatunnuna. Af þessu dreg ég þá ályktun að útgerð á knattspyrnulandsliði sé böl. 

Ósigur gegn Lettum, 2:4, en Eiður sló markametið

Eyjólfur mun ekki hressast

Þá er orðið útséð með, að Eyjólfur Sverrisson er óhæfur til landsliðsþjálfastarfa, það er búið að sverja sig í botn. Nú ætti KSÍ að taka sig til og ráða eitthvert útlenskt ruddamenni til að stjórna landsliðinu. 

Eyjólfur: „Erum komnir aftur á byrjunarreit“

Samfylkingin úti að skíta eins og vejulega

Skjelfilega eru þeir alltaf ósmekklegir og úti að skíta þarna í Samfylkingunni. Og húmorinn - Guð minn góður! Af hverju tóku þessir lortar ekki bara VG, sjálft Græna kvenfélagið, og sjanghæuðu því yfir til sín yfir til sín með manni og mús? Nú Græna Netið Samfylkingarinnar hefði líka getað plantað sér niður í VG. Það hefði nú verið aldeilis hvalreki fyrir Stengrím J. og Hjörulið Gutt, að fá gleðipinnann Mörð Árnason í kompaní við sig, því ætíð hefur verið glatt á hjalla með þeum kumpánum. 

Grænt net til verndar náttúrunni

Ástæðan fyrir tryllingnum í frjálhyggjuæskunni.

Það ættu allir að vita, sem á annað borð vilja vita, að höfuðástæðan fyrir tryllingnum í frjálshyggjuæskunni í borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokksins er fyrst og fremst tilkomin vegna ofsareiði Davíðs Oddssonar og Hannesar Hólmsteins yfir því að það voru ekki réttu mennirnir, að þeirra mati, sem fengu að taka þátt í kaupréttarhneykslinu í REI. Þegar þeir kumpánar komust að því að Vilhjálmur Þorn hefði tekið þátt í að ,,óæskilegir delar" væru búnir að kaupa sig þar inn ,varð fjandinn laus og borgarstjórninn þar með réttdræpur eins og hver annar vargur í véum. 

Áhrifamenn í Framsókn hluthafar

Veggjatítlurnar Davíð og Hannes

Það hefur víst ekki farið fram hjá nokkrum manni á Íslandi, að fyrirferðamikilar veggjatítlur hafa verið að störfum í Reykjavík síðustu daga. Fremstir í veggjatítlubransanum undanfarið voru þeir kumpánar Davíð Oddsson og Hannes nokkur Hólmsteinn, sem siguðu fjálshyggjuæskunni í borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokins á Vilhjálm Þorn Vilhjálmsson. Liður í þeirri ljómandi aðför var að senda frjálshyggjugríslíngana á fund Geirs Haaarde til að klaga þann arma þrjót Vilhjálm Þorn honum til aðvörunar. Það var aðeins eitt sem Davíð og Hannes virðast ekki hafa reiknað með, en það er sú nöturlega staðreynd, að allt í einu lá gjörvallur Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík í minnihlutasvaðinu, illa til reika, rifinn og tættur og þar með talin frjálhyggjuæskan, sem nú ráfar stefnulaus um í eðjunni, urrandi eins og grimmir tófuyrðlingar. Að sjálfsögðu liggur Vilhjálum Þorn hálfdauður í valnum með slitna brynju og sundað sverð. Í þeim sama val liggur líka Geir Haaarde, laskaður í bak og fyrir. Aftur á móti kvu Davíð og Hannes vera flúnir af vettvangi eins og sönnum hetjum sæmir. Já, það má með sanni segja, að helvískar veggjatítlurnar geta verið hinir verstu skaðræðisgripir. 

Veggjatítlur útbreiddar í borginni

Þegar litli Jón skaut Gunnu ...

Þegar ég las greinina þar sem sagt er frá ógæfumanninum í Finnlandi sem sálgaði systrum sínum, rifjast upp fyrir mér gamall húsgangur, svo hljóðandi:

Hann litli Jón skaut Gunnu systur sína

á sextán skrefa færi og tókst að hitta,

þá sagði móðir hans, hún stóra Stína:

,,Sá stutti verður einhvern tíma skytta."

Myrti systur sínar

Geðbilaður hershöfðingi

Það má nú fyrr vera meiri bölvaður rugludallurinn þessi Ricardo Sanchez uppgjafarherforingi. Hvernig í ósköpunum getur það hafa lekið út úr hans heimska haus, að bandarískir ráðamenn eru að berjast fyrir frelsi og lýðræði fólksins í Írak? Og það að berjast fyrir frelsi og lýðræðií öðrum heimshornum er æðst allra dyggða og hugsjóna. Hann má þakka fyrir það, karluglan, að vera ekki rekinn aftur til í Íraks og látinn berjast þar sem óbreyttur fótgönguliði í fremstu víglínu. Hann myndi að minnsta kosti halda sér saman eftir hafa verið brytjaður í spað af hinum andlýðræðislegu hryðjuverkamönnum sem landar hans eiga í höggi við þar austurfrá.

Bandarískir ráðamenn sagðir getulausir og spilltir

Gamaldags kröfuhafar á villigötum

Ekki botna ég nokkurn skapaðan hlut í þessum kröfuhöfum í þrotabú Frjálsrar fjölmiðlunar, að vera ekki hrifnir af því að skiptastjóri þrotabúsins skuli hafa tekið sér sanngjarna þóknun í sliptalaun. Svona ósanngjarnir og smámunasamir labbakútar hefðu átt skilið fá ekki eina einustu krónu upp í kröfur sínar. Auk þess er ekki annað að sjá, en að nefndir kröfuhafar séu algjörlega úr takti við íslenskan raunveruleika og staðreyndir. Þessir karlar gera sér t.d. enga grein fyrir, að það sem áður var dyggð er nú almennt talinn heimóttarskapur og að það sem í gamla daga var álitin frekja, ágirni og ruddaskapur, að maður taki sér ekki orðið synd í munn, flokkast í nútíðinni undir eftirsóknarverða fyrirmyndarhegðun, sem allir ættu að temja sér. Mín skoðun er, að kröfuhafar í þrotabú eigi að tileinka sér nútímahugsunarhátt í stað þess að vaða um í villu og svíma fortíðar, sem hefur það eitt í för með sér, að þeir daga uppi eins og náttröll í miðaldaþjóðsögu. Eða halda menn kanske að þjóðfélagið okkar hafi verið græðgisvætt til einskis? Nei aldeilis ekki.    

Úthlutaði sjálfum sér 106 milljónum