Þorskur úttroðinn af roðflettum síldarflökum !

Mikið er einkennilegt að heimamaður við Breiðafjörð skuli fagna því að síldin í firðinum skuli drepin miskunarlaust af rányrkudöllum kvótafíklana í LÍÚ. Nær væri að útgerðamenn og fiskverkendur í Breiðafirði berðust á móti þessum veiðum með öllum tiltækum ráðum, með það fyrir augum að breiðfirðingar sjálfir nytji síldarstofninn, sem hefur verið á uppleið en er nú í hættu vegna rányrkju. Þá er dálítið broslegt að Runólfur Guðmundsson útgerðarmaður í Grundarfirði slengi því fram ,,að honum sýnist að hver padda sé nýtt", eins og hann orðar það. Það er eins og útgerðarmaðurinn viti ekki að það er með öllu óheimilt að henda veiddum afla. Og í sambandi við góðu nýtinguna, sem Runólfur talar um, er ekki úr vegi að geta þess, að nokkuð hefur borið á því síðustu daga að menn hafi verið að fá þorsk í Breiðafirði, úttroðinn af roðflettum síldarflökum ! Hvaðan ætli þau flök séu ættuð ? Er kanske búið að setja upp síldarflökunarstöð neðansjávar ? Og hvernig ætli Fiskistofustjóri hagi sínu margrómaða veiðieftirliti um borð í síldardöllunum ?  

Mikil síldveiði í Grundarfirði

Jafnréttisrannsóknir hvað ?

HÍ og Reykjarvíkurborg undirrita samning um ,,jafnréttisrannsóknir !" Það er einmitt það já. Ég er að velta fyrir mér hvernig í andskotanum standi á því að merking orðsins ,,jafnrétti" hafi þrengst jafn gríðarlega á síðustu á síðustu árum og raun ber vitni, og þýði nú athugasemdalaust, jafnrétti á milli kynja. Það er engu líkara en allri annarri jafnréttisbaráttu hafi verið vikið til hliðar, það léttvægt fundið og á sorphauga kastað, en eftir standi óheflaður grillufémínísmi ætlaður veruleikafirrtu yfirstéttardrasli allra handa. Þennan ófögnuð styður borgarstjórn Reykjavíkur, m.a. með skattpeningum láglaunafólks, verkalýðstéttarinnar. Ef borgarstjórnaraðlinum er mjög umhugað að rannsaka jafnréttismál, væri þeim nær að hunskast til að leggja fé í rannsóknir á stéttarskiptingu, félagslegu og efnalegu óréttlæti heldur en að sóa fjármunum með því að sletta þeim í kjaftinn á stórbiluðum yfirstéttarfémínístum.

HÍ og Reykjavíkurborg undirrita samning um jafnréttisrannsóknir

Þýfi og þýfi er víst ekki það sama, hvernig sem á því stendur

Þegar ég sá fyrirsögn þessarar fréttar, ,,mikið þýfi gert upptækt" lyftist heldur á mér brúnin, því ég hét að nú hefðu stjórnvöld tekið á sig rögg og afsagt kvótakerfið í sjávarútvegi og innkallað allar aflaheimildir. En þegar ég fór að glugga í innihald greinarinnar varð ég satt að segja fyrir vonbrigðum. Umrætt þýfi var, þegar allt kom ti alls, eitthvert skran sem óhamingjusamur smákrimmi hafði sankað að sér, en ekki sjálf fiskveiðiauðlindin, sem nokkrir gírugir kvótasnápar stungu í vasann án þess að eigendurnir, þjóðin sjálf, gætu rönd við reist.

Mikið þýfi gert upptækt

Guðdómurinn lætur ekki að sér hæða

Það þarf ekki að koma neinum á óvart, að guðdómurinn birti tákn um úlfakreppu yfir landsbyggðinni. Landsbyggðin er, eins og allt vitiborið fólk þekkir, á fallanda fæti; í sannkallaðri úlfakreppu af mannavöldum. Höfuðorsök kreppunnar er hið aræmda kvótakerfi í sjávarútvegi. Ef heldur sem horfir og kvótafíklarnir láta aðvaranir, bæði Guðs og manna, sem vind um eyru þjóta, mun landsbyggðin hrynja til grunna að stórum hluta, á allra næstu árum.   

Sólin í úlfakreppu á Fjarðarheiði

Jón Sigurðsson reisti níðstöngina sjálfur.

Ekki verður annað sagt, en Jón Sigurðsson taki sig vel út á Austurvelli með níðstöngina í hönd. Ef ég þekki Jón rétt, þá hefur hann ekki sleppt stönginni mótspyrnulaust þegar lögregan falaðist eftir henni af honum. Í frétt mbl.is segir að einhverjir spólurokkar úr samtökunum Björgum Íslandi hafi fært Jóni karli prikið með hrosshausnum upp ú höndurnar, en það er auðvitað lýgimál. Ef Jón hefur ekki sótt sér hana sjálfur, þá hafa ungir sjáfstæðismenn verið þar að verki til að mótmæla brennivínsmálum og skattskrársýningum; ´því ef einhverjir eru ósmekkegir í sér og vanmenningarlegir, þá eru það heimdellingar og svoleiðis fólk. Svo má ekki gleyma því, að Jón Sigurðsson hefur verið sí-grátandi allar götur síðan hann tók sér stöðu á stallinum andspænis Alþingishúsinu. Og í hvert skipti sem ég hef átt leið framhjá karlinum, hef heyrt hann tauta gegnum snöktið: Vér mótmælum - vér mótmælum allir ! Og með hliðsjón af þessu kjökrandi muldri gamla mannsins, er næsta víst, að Jón þjóðhetja vor, sverð og skjöldur, hafi sjálfur smíðað níðstöngina, reist hana og snúið hrossatrjónunni í átt að dyrum löggjafarhússins, starfslýð þess til ævarandi hneisu. 

Níðstöng reis á Austurvelli

Draugur Ögmundar birtir gamanmál á prenti

Varla hafði ég fyrr lokið við að setja pistil, helgaðan áhyggjum mínum af Ögmundi Jónassyni og stórhægilegum oflofsskrifum hans um súperpúmuna Svandísi Sendiherradóttur, inn á bloggsíðuna mína í gær, en annar, ekki síður kynlegur og í öfugmælastíl, birtist á heimasíðu Ögmundar. Undir þann kynlega texta skrifar persónan Sunna Sara, sem er að öðru leyti andlitslaus eins og hver annar húsdraugur. Og Sunna Sara sparar í engu hin breiðu spjótin og hleður oflofi á báða bóga á kvenpening Vinstrigrænna. Ég get ekki að því gert, en ég skellti uppúr þegar ég var að renna yfir tímamótaritgerð draugsins Sunnu Söru. Ég get heldur ekki á mér setið að birta þetta ómótstæðilega og innblásna hugverk hennar í heild sinni á síðunni minni til að deila skemmtuninni með lesendum mínum. Og áfram nú Sunna Sara:

 

TIL HAMINGJU MEÐ KVENNABLÓMANN!

Hjartanlega sammála þér Ögmundur um hve vel Svandís Svavarsdóttir hefur staðið sig sem oddviti VG í Reykjavík, ef þá ekki oddviti félagshyggjufólks í borginni, því auðvitað er hún það. VG er með frábært fólk í stafni, ekki síst kvenfólk, hina skeleggu og eldkláru Katrínu varaformann og þingkonu, Auði Lilju, formann UVG, Guðfríði Lilju, framkvæmdastýru þingflokks og varaþingmann í Kraga (sem að sjálfsögðu ætti að vera á þingi!!!), baráttukonurnar á Alþingi Álfheiði, Kolbrúnu og Þuríði, að ógleymdri Drífu Snædal, framkvæmdastýru flokksins. Svo má ekki gleyma öllum hinum konunum í bæjarstjórnum, í verkalýðshreyfingunni, hjá femínistum, náttúruverndarsinnum, mannréttindasamtökum eða á vaktinni annars staðar fyrir velferðarsamfélagið. VG þarf enga kynjakvóta – alla vega ekki kvennanna vegna. Til hamingju VG með kvennablómann. Þið eruð líka fínir VG-strákar!
Sunna Sara   

En svona utan dagskrár: Hvaða VG-konur hafa staðið vaktina í verkalýðshreyfingunni fyrir velferðarsamfélagið ? Þær hafa a.m.k. ekki látið á sér kræla í röðum verkafólks - enda á verkafólk lítt upp á pallborðið hjá VG. 

 

Áfram Hugo Chavez !

Mikill kappi er Hugo Chavez forseti Venesúela. Hann lætur sér ekki muna um, að segja glæpahyski heimsins til syndanna, umbúðarlaust og á skiljanlegu máli, og lætur sér í léttu rúmi liggja þó úrkynjaðir kóngaræflar eða annað auðvaldskaðrak sé nær. Það er svo sem ekki skrítið þó kóngstuskan af Spáni hafi fengið lítilræði fyrir hjartað við að hlýða á félaga Chavez, því ef ég man rétt, sem ég man, þá var kóngur þessi valinn til embættis af fasistaúrhrakinu Franco sem ríkti allt of lengi á Spáni. En að þessi volaði kóngur, jafn blauður og hann er, hafi sagt Chavez að þegja er náttúrulega lýgi tóm, ætluð til að reyna lítillækka félaga Chavez fyrir umheiminu. Svo einfalt er það. 

Spánarkonungur sagði Chaves að þegja

Að nýta kvenorku og kynorku

Mikið helvíti getur Ingibjörg Sólrún stundum verið sprenghlægileg án þess að vita af því sjálf. ,,Að nýta kvenorkuna" er sannarlega gullkorn sem hæfir hvaða veruleikafirrta stjónmálauppskafningi sem er. Upp úr þessu megum við væntanlega eiga von á því að einhver ráðherrablókin kveði upp úr með, að nú sé kominn tími til að nýta kynorkuna, alþjóðasamfélaginu til heilla.

Utanríkisráðherra talar um að nýta kvenorkuna

Ögmundur Jónasson heillum horfinn

Svo er að sjá, að hinn ágæti maður, Ögmundur Jónasson, sé heillum horfinn og genginn í björg með illþýði, sem hefur í mörg ár viljað pólitískan feril hans feigan. Það er í raun og veru ömurlegt, að horfa upp á gott fólk verða samdauna umhverfi sem byggir á sýndarmennsku, yfirstéttardaðri, menntahroka og hreinu falsi. Það vill þannig til, að Ögmundi hefur um nokkurra ára skeið verið mjög í mun að halda friðin innan VG við gamla flokkseigendafélagið, dólgafémínístana og virkjana- og álverskverúlantana á kostnað sósíalistanna og verkalýðssinnana í flokknum; þetta hefur hann látið sig hafa, þrátt fyrir, oft á tíðum, mikinn málefnaágreining við þetta lið. Til marks um þjónkun Ögmundar við flokkseigendaaðalinn í VG, eru stórhlægilegar skjallgreinar hans, með reglulegu millibili, um erfðaprinsessuna Svandísi Svavarsdóttur. Hvað þessi aflausnarskrif formanns BSRB eiga að þýða hef ég ekki hugmynd um, en hef þó grun um að í þessu tilfelli sannist á Ögmundi, að þangað leiti klárinn sem hann er kvaldastur. Samt má vera að þessi oflofskveðskapur sé í raun og veru dulið háð um téða sediherradóttur og þann hóp gerfivinstrimanna sem hún heyrir til. Í morgun, 10. nóvember 2007 blasir við á heimasíðu Ögmundar þvílík uppskrúfuð hólgrein eftir hann sjálfann um súperpúmuna miklu, að mér er nær að halda að minn ágæti Ögmundur sé ekki með réttu ráði lengur og verði varla úr þessu marktækur á vinstri væng stjórnmálanna. Lesendum til fróðleiks birti ég umrædda grein, í Drotins nafni, og bið fólk um að halda sér fast meðan það les óráðsskrif Ögmundar Jónassonar, en þau má svo sem í leiðinni túlka sem fjörbrot hans sem róttæks sósíalista:

 Hef dvalist utan lands undanfarna daga. Fengið fréttir í síma, í gegnum sms, og í tölvupósti. Öll skilaboð hafa gengið út á eitt: Flott Svandís! Hún hafi talað máli okkar félagshyggjufólks eins vel og kostur er hvar sem hún hafi komið fram, hvort sem er í umræðum í Ráðhúsi eða í fjölmiðlum, útvarpi, sjónvarpi eða blöðum.
Ég hef skannað fjölmiðlana og er að lokinni yfirferð minni þessu mjög sammála. Kom mér reyndar ekki á óvart. Þekki konuna.
Fyrir þá sem ekki hafa fylgst með málflutningi Svandísar, skiptstjórans sem sneri orkudallinum inn í skynsemisfarveginn, bendi ég á Silfur Egils um síðustu helgi. Aldrei varð oddvita okkar VG-ara í Reykjavík, Svandísi Svavarsdóttur, svaravant í þeim þætti. Hún talaði máli almennings, hvort sem var hér á landi eða úti í heimi!

Yfirstéttarfémínísmi, verkalýðsstéttin og vinstripólitík

Hann er samur við sig blessaður yfirstéttarfémínísminn, sem hvað mest er í tísku nú til dags. Eitt helsta birtingarform yfirstéttarfémínísmans er að stunda talningu á körlum og konum í stjórnum fyrirtækja, á Alþingi, í sveitarstjónum, í forstjórastólum og allrahanda hundahreinunarnefdum sem skipaðar eru af hinu opinbera, svo eitthvað sé nefnt. Út frá þessum barnalega talnaleik er síðan klæmst á orðinu ,,jafnrétti" í tíma og ótíma. Hinsvegar er stéttarlegt ójafnrétti ekki í tísku, enda er verkalýðsstétt ekki nema skítug afgangsstærð í heimi yfirstéttarfémínístanna, háskólaelítunnar og glanstímaritana. Konur í verkalýðsstétt eiga t.d. alls ekki upp á pallborðið hjá hinum ,,hámenntuðu" rörsýnu fémínístum, sem ekkert er gefið um ,,ómenntaða" lúsera. Í dag er staðan á þá leið, að talsmönnum yfirstéttarfémínísmans hefur tekist að eyðileggja alla vitræna vinstripólitík á Íslandi, drepa henni á dreif með heimskulegu rugli og þvættingi, eins og skrif Sóleyjar Tómasdóttur á bloggsíðu sinni sanna. 

Kerfisbundið misrétti