Tíkarsynir bandarískra stjórnvalda.

Ég hef ekki nokkra trú á, að bandarísk stjórnvöld hafi í raun og veru áhuga á að handsama eða lóga uppeldissyni sínum Ósama bin Landen, sé hann ekki dauður nú þegar. Það er nefnilega óborganlegt að eiga í handraðanum holdi klæddan óvin, sem alltaf er hægt að ota fram þegar þarf að réttlæta ýmiskonar glæpaverk, eins og til dæmis árásir á þjóðir sem eru svo óheppnar að hafa olíulindir í einhverjum mæli innan landamæra sinna. Við megum heldur ekki gleyma, að Saddam nokkur Hússein var um langt skeið tíkarsonur bandarískra stjórnvalda og var sem slíkur notaður til að herja á Íran eftir fall keisarakóngsins sem gegnt hafði hlutverki lepps bandaríkjamanna í Íran. 

Bandaríkjamenn náðu næstum bin Laden árið 2004

Með glóðarnef sökum drykkjuskapar.

Mikið fjandi er hún góð myndin af Camillu og Karli sem fylgir þessari fétt. Karl-skrattinn uppdubbaður eins og jólatré og með þetta forláta glóðarnef, sem trúlega er tilkomið vegna dugnaðar hans við rommdrykkju.

Camilla mætir ekki í minningarathöfn um Díönu

Álfheiður Ingadóttir, grímseyjarferjan og fiskeldið í Ólafsvík.

Eftirfarandi klausa er af visir.is, en þar er vitnað í ekki ómerkari pólitíkus en Álfheiði Ingadóttur, sem eins og alþjóð veit er einn af stærstu hluthöfunum í stjórnmálaflokknum Vinstrihreyfingunni grænu framboði ehf.

„Ef Sturla er að láta embætti forseta Alþingis þvælast fyrir sér ætti hann að segja því starfi lausu," segir Álfheiður Ingadóttir, þingmaður Vinstri grænna um Sturlu Böðvarsson. Hún tjáði sig um málefni Grímseyjarferjunnar á Rás 1 í gærmorgun. „Hann segist ekki geta rætt þær alvarlegu athugasemdir sem gerðar hafa verið við hans störf og ráðuneyti, og mér finnst hann skjóta sér á bak við embættið með því," segir Álfheiður. Hún segir atvinnu Sturlu í dag ekki breyta neinu um þá pólitísku ábyrgð sem hann bar á málinu sem fagráðherra."

Ef ég segi eins og er, þá finnst mér að Álfheiður þessi flokkseigandi ætti að byrja á því að upplýsa fólk um fiskeldisgróðabrallið sitt í Ólafsvík, sem hún og Kristján Pálsson fyrrverandi þingmaður Sjálfstæðisflokksins, ásamt fleirum, stóðu fyrir á sínum tíma, áður en hún fer að slá um sig með snakki um að forseti Alþingis ætti að segja af sér út af Grímseyjarferjunni góðu, sem rorrar við bryggju í túnfætinum hjá Árna Matt fjármálaráðherra. Ekki stóð víst á því að Byggðastofnun reiddi fram fé í þetta fyrirhugaða landsbyggðarmál hins stórhuga flokkseiganda, og eihversstaðar víðar kom að fjámagn í fyrirtækið. Það varð samt aldrei úr að frú Álfheiður og Stjáni Páls reistu fiskeldisstöð í Ólafsvík. Ó nei, því fór víðsfjarri. Þau hjúin fóru nefnilega víkavillt og fiskeldisstöð þeirra reis í Straumsvík við hliðina á álverinu. Hún var nú aldeilis ekki smeyk við álver í þá daga hún Álfheiður.  

Hinir flokksklíkuráðnu hæstaréttardómarar.

Mikið ósköp er það við hæfi hjá hinum flokksklíkuráðnu hæstaréttardómurum Ólafi Berki og Jóni Steinari að skila séráliti þess efnis, að þeir telji það ekki í verkahring Hæstiréttar að raða umsækjendum um dómarastöður við réttinn í hæfnisröð. Þeir klíkubræður við Hæstarétt virðast ekki svo skyni skroppnir að þeir sjái ekki, að þeir voru sjálfir ekki hæfir þegar Hæstarétti var þröngvað til að taka við þeim á sínum tíma með pólitísku ofbeldi. Það er ekki beint traustvekjandi þegar stjónvöld taka upp á að skipa hæstaréttardómara í pólitískum tilgangi. Ég er hræddur um að íhaldsslektið ræki upp grátþrungið vandlætingarramakvein ef félagi Hugo Chaves í Venusúela gerði eitthvað viðlíka.  

Þrír hæfastir í Hæstarétti

Flóknar heimiliserjur.

Þegar kom að ungmenninu að standa við sinn hluta að samkomulaginu, brúkaði það stólpakjaft og hafði allt á hornum sér. Móðir þess reyndi að gera gott úr öllu saman, en faðirinn yppti öxlum og lét sér fátt um finnast; sagði að sér kæmi þetta ekkert við og sér væri alveg sama. Þá var kvaddur til Sighvatur læknir, sem brást hinn versti við og hjólaði í ungmennið og barði það. Þá varð móðirin íll og rak Sighvat á dyr, en Sighvatur harðneitaði að fara og hótaði að senda þau öll með valdi á geðveikrahæli. Þá varð faðirinn hræddur og lagði að ungmenninu að standa við sitt. - Það er sko ekkert gamanmál að lenda á réttargeðdeild, sagði hann. Og fyrir bænarstað föðurins, guggnaði ungmennið og fór að vaska upp eftir matinn.

Mikill árangur Sjálfstæðismanna í málefnum miðborgarinnar.

,,Umgengni um miðborg Reykjavíkur hefur hríðversnað í ár, að mati Ernu Valdísar Valdimarsdóttur, íbúa í Þingholtunum" Ja þokkalegt er að heyra. Þetta er verk Sjálfstæðisflokksins, ef mér skjöplast þá ekki því meir. Það er eins og mig rámi eitthvað í massívann og þvargslegann vandlætingartón í snobbliði Sjálfstæðisflokksins fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar, einmitt út af sóða- og subbuskap í miðborginni. Og að sjálfsögðu fygldi vaðlinum í sjálfstæðishetjunum, að þær ætluðu sko að gera miðborgina umsvifalaust að stásstofu þar sem aldrei félli blettur eða hrukka á, ef að þeir kæmust til valda að afloknum kosningum. Nú eru 15 mánuðir síðan Sjálfstæðisflokkurinn komst til valda í borgarstjórn Reykjavíkur og árangurinn lætur ekki á sér standa: ókræsilegt ástand miðborgarinnar hefur versnað svo hressilega á þessum 15 mánuðum, að keyrt hefur um þverbak í sóðaskap, hávaða og skrílslátum. Til hamingju Sjálfstæðisflokksspjátrungar - það hefur aldeilis gengið eftir kosningaloforðagasprið í ykkur fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar.

Sóðaskapur og skrílslæti

Afleiðing þess að éta óþverra ofan í sig.

Kolbeinn hafði étið einhvern bölvaðann óþverra ofan í sig og leið nú eins og magaveikum hundi. Brækjupestin sem gaus aftan úr honum var svo hryllileg, að hann hafðist ekki við á sama stað stundinni lengur. Þessi déskotans saugerlahernaður ætlaði hann alveg lifandi að drepa; konan hætti að vilja sofa hjá honum og kötturinn fór að líta hann íllu auga og fór undan í flæmingi. Svona gekk það fyrir sig í tvo mánuði, en þá fór Kolbeinn grotna niður og varð að dufti á innan við viku. Þóttu það heldur góð málalok, úr því sem komið var.

Húmoríski samfylkingarjólasveinninn Viðskiptastúfur opnar Sögukapítal

Mikið fjári er hann gáskafullur á svipinn húmoristinn mikili, sem Samfylkingin boraði af eiskærri gamansemi í stól viðskiptaráðherra, þar sem hann er að klippa á borða, eða eitthvað því um líkt, fyrir fjáfestingabankann Sögukapítal. Það hlýtur vera eftirsókarvert hlutskipti fyrir viðskiptastúf á borð við Björgvin þenna, sem hefur, að minnsta kosti af og  til þóst vera vinstrisinni í pólitík, að hlaupa blaðskellandi um til að fagna með einhverjum kapítalískum ævintýraspéfuglum. Svona háttalag Björgvins viðskiptastúfs og fleiri jólasveina af samfylkingarættum, sýnir svo ekki verður um vills hverskonar drullusokkaflokkur Samfylikingin er. Vilji svo óhönduglega til, að einhverjir vinstrimenn með stóru Vaffi leynist innar áminnstrar Samfylkingar, skora ég á þá að yfirgefa það subbusamkvæmi hið snarasta, þar eð Vinstrimenn eiga engan veginn heima í kapítalistasamfylkingu frú Ingbjargar, herra Möllers og hinna ruglustrumpana. 

Nýr fjárfestingabanki opnaður á Akureyri

Hræsnisbelgingur verkalýðshöfðingja.

Það er enginn smá belgingur í Kristjáni Gunnarssyni krýndum foringja verkafólks á Íslandi þessa stundina. Kristján þessi, sem kunnur er af klofningsiðju innan samtaka verkafóks og ætti sem slíkur hvergi að koma að stéttarbaráttu og kjarabaráttu, virðist nú í óða önn við að telja fólk trú um að hann hafa rankað eitthvað við sér gagnvart fólkinu sem hann hefur framfærslu af að vinna fyrir. Nú þykist drjólinn heyra einhverja ,,tóna" um væntingar verkafólks um hærri laun í næstu kjarasamningum. Og allt í einu virðist verkalýðshöfðinginn verða var við gremju og bálíllsku fólks vegna aukinnar stéttarskiptinar. En því miður er það svo, að þó að Kristján Gunnarsson og framsókaragentinn Björna Snæbjörnsson á Akureyri þykist hafa heyrt einhverjar gremjuraddir í fátæku verkafólk síðustu daga, er ekki þar með sagt að þeir geri nokkurn skapaðann hlut með viðhorf umbjóðenda sinna. Betur gæti ég trúað að Flóabandalagið, undir stjórn Kristjáns ,,verkalýðssinna" og hinnar lítilssigldu og litlausu Eflingar-elítu falli undirgefin í faðm Vilhjálms Egilssonar og þeirra hinna hjá atvinnurekendasamtökunum og skrifi fúslega undir kjarasamning sem atvinnurekendum er að skapi, en alþýðan, verkafólkið, sitji eftir með sárt ennið í sinni skuldasúpu eins og venjulega. 

„Við viljum hærri laun"

Enn af þvagleggsmannvonsku.

Samkvæmt Hreiðari Eiríkssyni fyrrverandi rannsóknarlögreglumanni, má ætla að ekkert yfirvald á Íslandi leyfi sér þann munað að fljúga á fólk og beita það þvagleggsofbeldi, nema hinn fjömiðlaglaði stjörnusýslumaður árnesinga og hans menn og hjúkrunarfólk. Nú bætist við að Sveinn Andri Sveinsson hæstaréttarlögmaður telur, að nóg hafi verið að ákæra konuna þar sem valdbeiting hafi verið óþörf vegna þess að í 102. grein sé kveðið á um að neiti einstaklingur að veita sýni leiði það til ökuleyfissviptingar. Það er því einsýnt að lögreglumenn og hjúkrunarfólk hins upprifna stjörnusýslumanns á Selfossi hafa í þessu máli sýnt af sér óvenju ófyrirleitna mannvonsku og ruddaskap. Það er því varla seinna vænna fyrir þetta fólk að viðurkenna mistök sín undanbragðalaust og verða af því menn að meiru fyrir vikið.

Valdbeitingin var fullkomlega óþörf