Spillingarþrjótur vinnur að tillögum

Þeir eru heldur betur háðskir og gamansamir norrænu samstarfsráðherrarnir í garð íslendinga, að láta Halldór nokkurn Ásgrímsson vinna tillögu um aðstoð hinna Norðurlandaþjóðanna við Ísland vegna efnahagshrunsins.

Ef einhverjir eru búnir að gleyma hver Halldór Ásgrímsson er, þá er hann sá einstaklingur sem, ásamt Davíð Oddssyni, ber mesta ábyrgð á fyrrnefndu efnahagshruni. Í heilann áratug var Halldór hinn helmingurinn af Davíð, en það var eimitt þessi ófrýnilegi og ófyrirleitni tvíhöfða þurs, sem hleypti græðgsivæðingu frjálshyggjunnar lausri á Íslandi með peningahyggju og einkavinavæðingu á sameignum þjóðarinnar, m.a. fiskinum í sjónum.

Því miður var tvíhöfða þursinn, Halldór/Davíð, flúinn af ríkissjórnarfleytunni rétt áður en hún sökk endanlega í spillingardíkið. 

Það má því með sanni segja, að norrænu samstarfsráðherrarnir séu að núa salti í sár íslensku þjóðarsálarinnar með því að láta spillingarþrjótinn og vandræðagripinn Halldór Ásgrímsson útbúa tillögur til hjálpar íslendingum.

   

Rétta Íslendingum hjálparhönd

Bláfátækur tukthúsmaður fórnarlamb armanikrimma

Það ætti engan að undra þó bláfátækur tugthúsmaður reyni að auðgast örlítið með smávægilegu svindli, fyrst landar hans, á Armani-jakkafötum og með hvítt um hálsin fá, hafa fengið að vaða þvers og kruss, innan lands og utan, svindlandi, rænandi og ruplandi af þvílíkum fítónsanda að fá dæmi eru um annað eins á byggðu bóli. Eftir höfðinu dansa limirnir, og ljóst er að refsifanginn hefur verið undir sterkum áhrifum frá armanikrimmunum þegar hann ákvað að tilkynna andlát kunningja síns.

Það fer ekki á milli mála að hugmynd fangans var góð, og dánartilkynningin hvort tveggja í senn, sorgleg og skemmtileg. Hinsvegar hefði fanginn í upphafi betur mátt endirinn skoða. Því fór sem fór.

Ekki veit ég hvernig á því stóð að andlátssvindlið komst upp, en mikið mega þeir hafa á samviskunni sem komu upp um málið; þeir ættu að skammast sín fyrir illa unnið verk. Það hefði t.d. verið gaman að vita hve mikilir peningar hefðu safnast inn á minngarreikninginn, að maður minnist ekki á allrar minningargreinarnar sem birst hefðu í Morgunblaðinu um hinn framliðna. Það hefði eflaust orðið frábær lesning og upplífgandi.   

Auglýsti andlát samfanga síns

Alvarleg hugsunarvilla Gjeirs

Það er náttúrlega alrangt hjá Gjeir Haaarde að stjórnvöld hafi í dag rætt við samtök launþega. Það má vel vera að Gjeir og Ingibjörg Sólrún hafi setið á snakki með skrifstofusjakölunum sem hreiðrað hafa um sig á kontórum ASÍ og landssambanda þess, en það er ekki það sama og að ræða við samtök launþega. Hinir hálaunuðu ASÍ sjakalar eiga engin samskipti við verkafólk og aðra launamenn önnur en að sækja sér vel útilátin laun í sameiginlega sjóði verkafólks.

Ræða við samtök um horfurnar

Samlokudýr í ránsham

Miðað við handbragðið á skötu- humars- og hámerarráninu má ætla að þar hafi einhverskonar samlokudýr verið að verki. Nú, eða frjálshyggjumaður sem ekki hefur uppgötvað ennþá að frjálshyggjudýrðin er hrunin, dauð og grafin. Það er svosem löngu vísindalega sannað að svokölluð samlokudýr eru af græðgisætthvíslinni, sbr. þrjótinn sem stal samlokunni á Umferðarmiðstöðinni hér um árið og var rassskelltur útí Vatnsmýrinni fyrir vikið.

Stal skötu, humri og hámeri

Meðan háklassaliðið gengur laust

Á meðan græðgissjúka háklassaliðið gengur laust, þrátt fyrir að það hafi farið um með svo ófyrleitnum og stórfelldum ránsskap að efnahagslíf þjóðarinnar er einn alsherjar rjúkandi rúst og þúsundir einstaklinga á leiðinni á vonarvöl, eru þeir sem hafa til að bera heilbrigða réttlætiskennd og mótmæla ástandinu teknir úr umferð og stungið í steininn. Þvílík endaskipti á hlutunum ber sterkann keim af brengluðu siðferði, ef ekki hreint og beint siðleysi.

Framundan er greinilega mikið verk að vinna, ef ekki á illa að fara.

Allir mótmælendurnir lausir

Glæsilegt framtak og nauðsynlegt

Það er sannarlega gleðilegt að til skuli vera fólk sem hefur djörfung og dug til að sýna gjörspilltri ríkisstjórn hvaða álit þjóðin hefur á henni inni og það inni á sjálfu Alþingi. 

Þó að lögreglusveit Björns Bjarnasonar hafi tekist að koma hinum hugrökku mótmælendum úr Alþingishúsinu, er stríðinu fráleitt lokið. Nú væri best að sem flestir veittu 30 menningunum liðveislu og hreinsuðu vel og vandlega út úr þinghúsinu og stjórnarráðinu.

Það er auðvitað ótækt að búa við búa við ríkisstjórn sem valdið hefur þvílíkum skandal og ríkisstjórn Íslands hefur orðið uppvís að. Og þegar við bætist að þessi forherti ríkisstjórnarskríll ætlar að rannsaka sín eigin afglöp er varla eftir nokkru að bíða með að rýma stórnarheimilið. 

Þingfundur hafinn á ný

Ja, hvur andskotinn ...

Ja, hvur andskotinn sjálfur. Sumir eiga bara 50 milljónir til að spreða út sisona til að fegra ófrýnilegt útlit sitt.

Eftir sitja sjávarbyggðirnar umhverfis landið eins og sviðin jörð eftir athafnasemi kvótabarúna og fjárglæframanna. Engar 50 milljónir þangað.

50 milljónir til samfélagsmála

Sagði viðskiptanefnd að fara til fjandans

Það vafðist ekki fyrir Davíð seðlabankastjóra, með bankaleyndina að vopni, að segja viðskiptanefnd Alþingis að halda kjafti og fara til andskotans. Þau eru oft drjúg morgunverkin, - líka hjá spillingargaldrakarlinum í Seðló.

Hvað á annars gera við karlhrossið? Hann minnir á sjúkling sem getur ekki hrokkið uppaf hvað sem tautar og raular. En stundum eru óráðsíumenn bornir út þegar öll önnur ráð hafa brugðist. Er sú stund ekki runnin upp, að slíkur útburður eigi sér stað í Seðlabanka Íslands? 

Davíð ber fyrir sig bankaleynd

Vandræðagemsinn

Það naumast að karluglan hefur látið gamminn geysa við danskinn í Fyens Stiftstidende. Og ekki er að efa að þeim á Fyens Stiftstíðindunum hefur þótt gaman að tungutaki yfirskemmtunarstjóra íslenska hrunadansins.

Nú er Davíð auðvitað frjálst að hafa í hótunum við þjóð sína eins og honum lystir, auglýsa veruleikafirringu sína út um víðann völl og gera sig að fífli heima og heiman. En svoleiðis hundakúnstir af hans hálfu breyta samt engu um þá staðreynd að sú pólitíska kredda sem hann hann hefur lifað og starfað eftir og troðið uppá íslensku þjóðina með fádæma oforsi hefur lagt efnahagslíf landsins í þvílíka rúst að leitun er á öðru eins. Svo kemur þessi vandræðagemsi fram í fjölmiðlum eins og hvítskúraður engill og heldur því fram að hann hafi varað allt og alla við hruninu en enginn hafi viljað hlusta! Þetta minnir mann á krakka sem hefur kveikt í heimili sínu og ásakar síðan foreldra sína og systkyni fyrir að hafa ekki slökkt eldinn. Það væri áreiðanlega mikill fengur að fá þennann afburðasnilling aftur í stjórnmálin!

Ef Davíð Oddssyni langar aftur í pólitík ætti hann að leita út fyrir landsteinana til að finna stjórnmálaáhuga sínum farveg. Nú vill svo vel til að Mugabe í Simbabwe er gamlaður orðinn og bráðlega ellidauður. Það væri áreiðanlega tilvalið að íslendingar gæfu Simbabwebúum Davíð Oddsson sama dag og Mugabe gamli geyspar golunni. En hvort þeir í Simbabwe tækju við sendingunni skal ósagt látið.

Davíð: „Þá mun ég snúa aftur"

Hressingarlyf ríka fólksins: hvítvín og kókaín

Það eru víst fleiri en terroristar og vígamenn sem nota kókaín til að efla með sér kjark og kraft. Kókaín hefur hefur um langan aldur gengt því gagnmerka hlutverki að vera ,,hressingarlyf" ríka fólksins. Þá er haft fyrir satt, að miklir viðskiptamógúar snússi sig rækilega á hvíta duftinu dýra áður en þeir ganga til stórra samninga um verslun og viðskipti af ýmsu tagi. Á upptendruðum spennu- og eyðslutímum halda glansnúmer borgarastéttarinnar æsileg samkvæmi þar sem aðaleldsneytið eru hvítvín og kókaín. Þá er talið góðæri í landi.

Hryðjuverkamenn á kókaíni