Hannes lagður í svívirðilegt einelti

Nú þykir mér heldur saxast á limina hans Björns míns. Ef minn skilningur er réttur, þá er Kristín háskólarektor að ýja að því að best færi á að svipta hinn frjálshuga Hanez Holmstone prófessor prófessorstign sinni við Háskóla Íslans og reka hann burt af háskólalóðinni með skít og skömm. Þvílík fjandans hneisa. Er virkilega ekki nóg að Hanez hafi verið dæmdur, áreiðanlega saklaus, til hárra fébóta fyrir ritstuld, auk þess að hafa Jón Ólafsson fésýslumann á hælunum, svo ekki bætist við brottrekstur og atvinnumissir? Það er náttúrlega algjör fásinna, að einn ríkisrekinn frjálshyggjumaður, fari að mæla göturnar á atvinnuleysisbótum. Svona smáskítsleg frakoma við Íslands besta son er ekkert annað fyrirlitlegt einelti. Og einelti er ruddalegur ofbeldisglæpur eins og allir heiðarlegir og góðgjarnir menn vita. 

HÍ lítur dóm yfir prófessor alvarlegum augum

Sá sjöundi sko, hann stóð undir væntingum ...

Svo orkti frú Ingveldur á fögrum vormorgni þegar hún var nýskriðin heim eftir velheppnað nætursvall:

Fyrsti var og lítill,

annar var of stór,

þriðji var of feitur,

fjórði var of mjór,

fimmti var of stuttur,

sá sjötti var of sver,

en sjöundi, hann passaði í láfuna á mér ... 

Stuttir karlar afbrýðissamastir

Rauðsmýrarmaddömur snobbelítunnar

Þeim flökrar nú ekki við, samfylkingarskoffínunum, að skipa erkiíhaldskerlinguna Sigríði Önnu sendiherra án sendiráðs. Og ég sem hélt að Samfylkingin hefði ekki verið soðin saman til að skipa útjaskaða stagkálfa Sjálfstæðisflokksins í hinar og þessar snobbstöður; ég man ekki betur einhver talaði um, á sínum tíma, að Samfylkingin væri skohh stofnuð til mótvægis og/eða höfuðs  Sjálfstæðisflokknum.

En auðvitað þarf enginn að vera undrandi á að frú Ingibjörg Sólrún utanríkisráðherra, stundum kennd við hjólbörurnar, ráði prestsmaddömuna Sigríði Önnu til sendiherra. Sannleikurinn er nefnilega sá að Ingibjörg þessi Sólrún er nánast samskonar íhald að hugsjón og upplagi og maddama Sigríður Anna; báðar einhverskonar rauðsmýrarmaddömur á sviði hins pólitíska leikhúss.

Til hamingju samfylkingarfólk með prestsmaddömuna í Mosfellssveit!  

Sigríður Anna skipuð sendiherra

Þvílíkt prump

Hvernig í ósköpunum dettur 86% í einu verkalýðsfélagi að samþykkja kjarasamning sem gerir ekki ráð fyrir að fólk geti framfleytt sér á? Það hlýtur að vera eitthvað meira en lítið að þegar fólk er orðið svo samdauna láglaunastefnu atvinnurekenda og verklalýðsforustunnar að það samþykkir annað eins.

Kjarasamningur samþykktur hjá Verkalýðsfélagi Húsavíkur og nágrennis

Þríhross

Ekki er það síður tignarlegt þríhrossið á meðfylgjandi mynd en ICEHEORSE tunnujálkarnir í Berlín,

Sannkallaðir íshestar í Berlín

Róið uppá brennivínshlut

Sú var tíðin, að til vóru þeir útgerðarmenn á Íslandi, sem borguðu hásetum sínum gjarnan með því að fleygja í þá einni eða tveimur brennivínsflöskum við og við. Yfirleitt var það Svartidauði eða Hvannarót sem menn fengu í hlut, um dýrari veigar var ekki að ræða. Peninga létu umræddir útgerðarmenn aldrei af hendi, utan fáeinar krónur í vertíðarlok, sem rétt dugðu fyrir rútufargjaldi til Reykjavíkur. Þannig atvikaðist að fjöld sjómanna sem fóru á vetrarvertíð komu heim aftur beiningamenn og urðu opinberir drykkjurútar á götum Reykjavíkur, að minnsta kosti fram að næstu vertíð.

Nú berast fregnir af því, að norskir klambrarar af vertakastandi hafi um síðir haft spurnir af ofangreindum greiðslumáta frænda sinna, íslenskra útvegsmanna, og séu farnir að borga sínum verkamönnum út í áfengi og örþunnu ítölsku kaffibrauði og segi þeim í ofanálag að grjóthalda kjafti. En það stóð heldur aldrei á íslenskum svartadauða- og hvannarótarútvegsbændum að segja hásetum sínum að halda kjafti ef þeir gerðu sér ekki hásetahlut sinn í brennivíni að góðu. 

Mútað með vodka og pítsu

Bannfærði eilífðina í voldugri predikun

Gamli Bensi páfagaukur veit hvað hann sönglar þegar eilífðarmálin eru annarsvegar. Hans skoðun er að eilífð á hymmnum taka langt fram eilífð á jörðu enda er jarðnesk eilífð hvurjum manni heilt heita helvíti.

Þó gæti verið fjári gaman ef visindin hefðu upplokist mönnum fyrir margt löngu; þá hefðum vér Egil Skallagrímsson enn á meðal vor; og Njál Þorgeirsson líka, ef hann hefði ekki verið brenndur inni í moldarkofa sínum að Brgþórshváli. Með tilstyrk eilífðarmeðalanna ætti lögreglan enn þann dag í dag í höggi við Arnes Pálsson og Fjalla-Eyvind, Jón frá Hrafnseyri væri að sjálfsögðu forseti Alþingis og Jónas frá Hriflu menntamálaráðherra. En stöðugleika af þessu tagi vill páfagaukur hinna kaþólsku ekki sjá og hefir nú bannfært  jarðneska eilífðaróra vísindana í predikun í dag.

Betur hefði Bensi bannfært Gorg Bush og kapítalismann í leiðinni og vísað öllu því hafurtaski í verri staðinn - að eilífu. Amen  

Páfi: Ódauðleiki ekki eftirsóknarverður

Var blindfull á knæpuráfi

Hún hefur áreiðanlega fengið sér hraustlega neðaníðí að sönnum sjómannasið, blessuð konan. Svo hefur hún rúllað sér í knæpuheimsóknir, en þessháttar gönguferðir geta dregist á langinn eins og dæmin sanna.

Ég þekki konu sem kom við á 73 knæpum á rétt rúmum þrem sólarhringum. En takið eftir því, að hún drakk aðeins eina bjórflösku á hverri knæpu enda er þetta reglusöm kona og ölkær.

Svo þekki ég líka verstfirst tónskáld, sem er mikill bindindismaður. Þegar hann tekur tappa úr flösku dregur hann ævinlega fyrir alla glugga hjá sér í nákvæmlega þrjá sólarhringa og er venjulega afspyrnu skapvondur í a.m.k. viku eftir að hann dregur frá aftur. Þessa dagana er umrætt tónskáld undirlagt af geðfýlu sökum timburmanna - rétt eins og Waris Dirie.

Waris Dirie hvarf í þrjá daga

Nú á ég hvergi heima

Yfir kaldan eyðisand, einn um nótt ég sveima. Nú er horfið Norðurland. Nú á ég hvergi heima. Heill forseta vorum og fósturjörð, húrra ... Drotinn varðveiti borgarastéttina fyrir árásum og illmælgi skuldugra almúgamanna ... 

Verst er að eiga ekkert „heim“

Framsóknarsetur um skrautlega fortíð

Ja, flest getur blessaður drengurinn hann Gvöðni Ágústsson látið sér detta í hug á lokasnúningi Framsóknarmaddömunnar. Skáksetur til minningar um afrek Friðriks og Fichers! Það var aldrei.

Nær væri, að pilturinn frá Brúnastöðum tæki sig til og bræddi saman þinsályktunartillögu um stofnun framsóknarseturs til minningar um afrek Halldórs Ásgrímssonar og Framsóknarmaddömunnar sjálfrar, sem brátt er úr heimi höll. Á væntanlegu framsóknarsetri væri hægt berja augum ýmsa eigulega muni á borð við kvóta Halldórs, sjóði SÍS, spillingu Maddömunnar og hugsjónaþurrð, úlfa í suðargæru, grjónagraut Steingríms, helmingaskipti Íhaldsins og Maddömunnar, Íraksstríðið, Dauðastríð Maddömunnar, Kárahnjúkahneykslið, Hermangið, lauslæti Maddömunnar og hennar báða enda opna, svo fátt eitt sé nefnt. Þá mun í hátíðarsam framsóknarsetursins gefa að líta líkneski af Halldóri Ásgrímssyni í tvöfaldri stærð úr blýi, önnur af Finni Ingolfssyni úr gulli, og sú þriðja af Valgerði Swerrisdóttur úr alúmíníum, en úti í horni stæði Alfreð Þorsteinsson hogginn í marmara. Á veggnum, andspænis aðalinngangi hátíðarsalar væri málverk, 6X8m = 48 fermetrar að stærð, af sjálfu kvótakerfinu í allri sinni dýrð.  

 

Skáksetur til heiðurs Fischer og Friðriki