Sölumaður deyr

Þegar minnst er á farandsala, dettur mér alltaf í hug, Sigvaldi Kolbeinsson héraðsskjalavörður, en Sigvaldi þessi hafði spjald á útidyrahurðinni hjá sér þar sem á stóð: ,,Sölumaður deyr." Þegar Sigvaldi andaðist, fundust hvorki fleiri né færri en 28 farandsalar grafnir í jörð á lóðinni há honum, flestir í blómabeðunum, en Sigvaldi var mikill blómamaður og fékk þráfaldlega verðlaun fyrir fyrir best hirta garðinn í hverfinu. Hinir óhamingusömu farandsalar, sem orðið hafði hált á að knýja dyra hjá Sigvalda, voru líka af erlendu þjóðerni og skildu þar af leiðandi ekki aðvörunarorðin sem stóðu á útidyrahurðinni, sem bendir ótvírætt til þess að þeim hefði veið hollast að læra fáein undirstöðuatriði í íslensku áður en þeir hófu farandsöluumsvif sín.  

Farandsali handtekinn á Ísafirði

Hvíti drengurinn sem varð að blásnáða

Það held ég sé lítið verk og löðurmannlegt að eignast tvíbura, annan hvítan en hinn svartan. Þá vil ég heldur gera meira úr afreki ljóshærðu kennslukonunnar á Akureyri, sem gerði sér lítið fyrir, að því best varð séð nákvæmlega uppúr þurru, og ól sveinbarn sem var alveg jafn ljóst á hörund og hún sjálf. Að viku liðinni fór pilturinn allt í einu að sortna og eftir mánuð var hann orðinn svo kolsvartur að annað slíkt hafði aldrei sést í gjörvöllum Eyjafirði. Eitthvað munu þessi litaskipti drengsins hafa ruglaða móður hans í ríminu því hún var lokuð inni á geðveikrahæli eftir að hafa skrifað grein í Morgunblaðið þar sem hún bað lesendur um að gauka að sér góðum ráðum við blámannshúð og sagði farir sínar ekki sléttar í þeim efnum. Eftir að kennslukonan var orðin eftirlæti læknanna að Kleppi, tók bæjarstjórnin á Akureyri sig til og sendi blásnáðann til Afríku og hefur ekkert spurst til hans síðan.

Mislitir tvíburar

Fáheyrður vesaldómur

Það er meiri maðurinn þessi G. T. Corter, að geta ekki sönglað upp fáein söngvers af því hann var með einhverja skitupest í hálsinum; það mætti halda að drengurinn sé veifiskati og súkkulaðibarn sem uni sér best í baðmullarkassa. Þá var nú annað uppi á teningnum hjá honum Helga skítabeibíi, þeim ástsæla söngvara meðan hann var og hét. Ekki lét Helgi skítabeibí sig muna um að troða upp með bronkíttis og 40 stiga hita og syngja eins og engill, fólki til einskærrar ánægu. Að vísu hafi Helgi engan ,,umboðsmann" enda hafði hann enga þörf fyrir þessháttar fígúrur. En allt um það er ég smeykur um að söngferill ungherrans G. T. Corter verði aldrei barn í brók fyrr en hann hefur vanið sig á að góla með hálsbólgu, kvef og óstöðvandi nefrennsli.

Æfur út í Garðar Thór

Um hvaða helvískan Jón er verið að blaðra?

Ég átta mig ekki á hvaða Jón er verið að tala um í meðfylgjandi frétt, og sagður hafa svikið svo og svo mikið undan skatti. Ég man eftir einhverjum Jóni, sem var í miklum metum hjá Hanezi H. Gissurarsyni og Davíoddsyni, ég held að hann hafi verið  Ólafsson eða Ólíversson, eða eitthvað svoleiðis. Svo man ég eftir Jóni Hreggviðssyni, sem sakaður var um að hafa myrt böðul í fylliríi, hann hlýtur að koma til greina. Ennfremur er mér minnisstæður Jón heitinn aumingi, sem er alltaf eins og heilagur Franz af Assisi til augnanna, sá var mikill skattsvikari man ég, og ekki síðri kvennamaður og kynvillingur; ég held, sveimérþá, að hann hafi í seinni tíð gerst fémínísti og frjálshyggjumaður í þokkabót. Hvort Jón heitinn aumingi sveik fleiri hundruð millíjonir undan skatti á árunum 1999 til 2002 skal ósagt látið en mér er þó kunnugt, að karlfjandinn stóð í einhverju frámunalega subbulegu kvótabraski á þeim tíma; en kvótabrask er fullkomlega löglegur gjörningur og stjórnvöldum þóknanlegt svo ekki verður Jón heitinn settur í steininn fyrir þann athafnaskáldskap.

Segist saklaus af ákærum

Hann losnaði við eðlunarfýsnina fyrir Drottins náð

Þegar ég las fréttina af eðlunni í Keflavík, datt mér ósjálfsrátt í hug ágætur kunningi minn, sem stundum átti leið um Suðurnes. Þessi kunningi minn er afar heiðvirður maður og vandur að virðingu sinni svona yfirleitt; styrkir líknarsamtök reglulega með ríflegum péníngafúlgum og stundar sjóböð, minnst fimm sinnum í viku, allan ársins hring. Um árabil var þessi kunningi minn haldinn heilsuleysi, sem kom fram í því að hann var haldinn sjúklegri eðlunarfýsn. Hver dagur, sem hann kom ekki vilja sínum fram, var honum glataður og olli honum depurð og jafnvel þunglyndi. Það gat oft verið hörmuleg sjón, að sjá þennan mæta mann gera sig blygðunarlaust til við kvenfólk, með ámátlegum skrækjum og frussi, um á hábjartan dag fyrir allra augum. Það varð loks kunningja mínum til happs, að Drottinn sendi oss mannfólkinu norðanrok ásamt rúmlega 20 stiga frosti. Í þessu voðalega veðri tók kunningi minn eitt af sínum mörgu sjóböðum, sem tókst svo vel að hann kól býsna vel vísvegar um kroppinn. Verst fór kalið þó með miðvígstöðvarnar, en þar fraus allt sem frosið gat. Ég hitti karlangann næst þegar hann var nýkominn af sjúkrahúsinu eftir tveggja mánaða legu. Hann kvaðst vera hinn hressasti í alla staði, nema að því leyti, að nú gæti hann ekki gert hitt meir; náttúran til kvenna hefði bókstaflega frosið frá honum í eitt skipti fyrir öll í síðasta sjóbaði; sjálfum væri honum svosem skítsama um málalyktir en sagðist vorkenna öllum þeim konum innilega sem fyrir bragðið misstu af þeirri óviðjafnalegu lífsreynslu að fá að eðla sig með honum.

Eðla á ferð í Keflavík

Félagi Jesús og júðarnir

Það er geðugur andskoti, eða hitt þá heldur, að hóta að skjóta áhöfn sjúkrabíls í neyðarútkalli. Ég er hræddur um að það myndi hvína í tálknunum á einhverjum ef Víkingasveit Björns Bjarnasonar hagaði sér á þennan hátt, að maður tali nú ekki um ef slíkir atburðir ættu sér stað hjá félaga Hugo í Venusúela eða félaga Castro á Kúbu.

Annars hafa blessaðir júðarnir stundum verið hálf svo einkennilegir í tiltektum sínum. Það er til dæmis ógleymanlegt hvernig þeir fóru með lækninn og sósíalistann, félaga Jesús frá Nasaret; þeir létu sér ekki muna um að krossfesta þann góða dreng fyrir kjafthátt og útborutilhneigingar. Öldum síðar myrtu taglhnýtingar peningahyggjunnar, félaga Che Guivara, en hann var líka læknir og sósíalisti.

„Ég ætti helst að skjóta ykkur“

Friðleifur með flatan pung og gamla konan hans

Þó að það komi kartöflum ekki nokkurn skapaðan hlut við, skal nú til kvaddur Friðleifur Friðleifsson kvótaeigandi og vegabótamaður. Auk framangreindra kosta, er Friðleifur talinn einn fræknasti neftóbakskaður sem um getur. Þá hann var ungur, saumaði móðir hans honum snotran tóbakspung, flatan nokkuð, sem notar enn þann dag í dag. Friðleifur kvæntist konu þeirri, Hárlaugu Sveinsdóttur, sem er liprum tveimur áratugum eldri en hann, og er ekki enn svo dauð að tilhlýðilegt sé að jarðsyngja hana og grafa. Eitt sinn tóku götustrákar sig til og veltu stærðar steini út á götuna til móts við hús Friðleifs og Hárlaugar. Síðala dags sást svo til Friðleifs hvar hann þrífur bjargið í fang sér og fleygir því af hendi inná lóð nágrannans. Við það tækifæri orkti hagyrðingurinn Páll á Bakka:

Friðleifur með flatan pung

fleygir steini út götu.

Konan hans er ekki ung

og etur kæsta skötu. 

Íslenskar kartöflur í verslanir

Samansafn pólitískra ræfla í nafni Mammons og Hanezar H.

Það á augljóslega að svelta Landspítalan til einkavæðingar í Mammons nafni og Hanezar Holmstone. Að Samfylkingin, sem er í ríkisstjórn með Guðlaugi Þór, skuli láta slíkan óþverraskap viðgangast er hvort tveggja í senn: stórundarlegt og stórbrotið, en að ber að sama skapi vott um vesaldóm og aumingjaskap á háu stigi. Eða er Samfylkingin ef til vill samansafn pólitískra ræfla og tækifærissinna?

En Ögmundur Jónasson á mikið hrós skilið fyrir óeigingjarna og þrotlausa baráttu í þágu fólksins í landinu og þá ekki síður skynseminnar. 

Nauðsynlegt að bregðast strax við

Hreindýradráp montrassa í skemmtunarskyni

Hvort skyldi vera verra, eða betra, að leyfa sjómönnum að veiða 40 hrefnur, eins og hvert annað sjávarfang, eða montrössum og spjátrungum að skjóta 1333 hreindýr sér til skemmtunar?

Eru ekki hvalaskoðunarbændur og Árni Finnsson, ásamt krökkum og kjánum í VG, boðin og búin að stökkva, af einskærri náttúrunnar hugsjón, fyrir byssukjafta spjátrungana og stöðva þar með hreindýraveiðar í skemmtunarskyni? Það hefur að minnsta kosti ekki staðið á þessu liði að rífa kjaft útaf hvalveiðum í vísindaskyni og atvinnuskyni. 

Hreindýraveiðin hafin

Glæpajurtir innanum hverafugla við fordyri Helvítis

Það hefir löngum verið vissa allrar heimsbyggðarinnar að fjallið Hekla væri fordyrið að sjálfu Helvíti enda má vel heyra uppum gíga hennar, ef lagt er við hlustir, óp og skræki þeirra djöfla og andskota er þar búa. Þá eru líka frægir fuglar þeir inir miklu sem sveima stöðugt kringum Heklutinda sem kallaðir eru hverafuglar, en þeir hafa meðal annars sér til ágætis hafa gogga og klær úr járni og eru svo blóðgrimmir að þeir víla ekki fyrir sér að ráðast á ferðamenn og drepa þá sér til matar.

Það var því við hæfi, að glæpajurtirnar, sem sagðar eru rússneskar laxveiðikindur, skuli hafa lent sínum járnfugli við aðaldyr Helvítis, innan um hverafuglana hræðilegu. Ekki er að efa að ófétin á þyrlunni hafa fundið félagsskap við sitt hæfi á þessum vafasama stað þar sem þeir koma til með að búa eftir að jarðneskum laxveiðum og þyrluflugi lýkur.

Með þyrlum í laxveiði