Við fótskör meistarans

Auðvitað hefur félagi Díegó Maradona lög að mæla þegar hann fordæmir kanttspyrnuiðkun í 42 stiga hita. Ekki þarf heldur að efa að félagi Díegó veit hvað hann syngur því hann hefur numið fjölmargt fagurt og samfélagsbætandi við fótskör meistara síns, félaga Fídel Castró. Ég er hræddur um, að Kínverjum væri nær að feta í fórspor félaga Díegó en að stunda andstyggilegan ruddakapítalisma undir merkjum kommúnisma.  

Ómannúðlegt að leika knattspyrnu í 42 stiga hita

Gull er óhollt fyrir litla rígmontna þjóð

Ekki held ég að sé hollt fyrir eina litla rígmontnaþjóð að vinna gullverlaun í handknattleik á Ólympíuleikum. Það gæti til dæmis valdið því, að allrahanda fífl og og glæframenni tækju uppá að ofmetnast með ófyrirsjáanlegum og hrikalegum afleiðingum. Í þessu sambandi eru hlandóðir gróðasóttarbósar í útrásarhugleiðingum í hvað mestri hættu því þessháttar mannkynsfrelsurum er um megn að þekkja sinn vitjunartíma. Svo gætu gullverðlaun í fyrramálið hleypt nýju lífi og það heldur ófögru í nasistíska þjóðernissinna, sem myndu hiklaust túlka umrædd gullverðlaun á þá leið að íslensk-aríski kynstofn væri öðrum kynstofum æðri og hefjast þegar í stað handa við að reka alla útlendinga af landi brott, einkum þá sem eru dekkri á hörund en ljóshæðrir og freknóttir ofuríslendingar. Nógu slæmt hefur verið að þurfa að burðast með frjálshygguslektið á umliðnum árum svo ekki bætist við í áberandi magni hitlerískur gorgeirsaðall úr herbúðum hægrimanna. 

„Ég vil fá gullið og þjóðsönginn“

Það er ódrengilegt að espa fólk upp í guðshúsi

Þó að Björk Guðmundsdóttir sé drengur góður þá finnst mér einhvern veginn ódrengilegt af henni að espa upp varnarlausa virkjana- og álverssinna og skaprauna þeim með tónleikahaldi í guðshúsi. Það má vel vera, að Björk viti ekki að Guð sjálfur Almáttugur er flokksbundinn í Sjálfstæðisflokknum og líka Framsóknarflokknum og þar með séu öll náttúruverndarumsvif af hennar hálfu í Heilögu Musteri guðlast í grófari kantinum. En sé hún í öllu upplýst um flokksaðild Drottins að áðurnefndum tveimur álvera- og virkjunarflokkum er framferði hennar forhert og ófyrirgefanlegt, drottinssvik sem ekki er hægt að líða. Eð stefnir hún ef til vill að því að byskubinn verði að ómaka sig við að vígja Langholstkirkju, Langholtskórinn og Jón Stefánsson uppá nýtt, en þessháttar helgiathöfn er síður en svo hrist fram úr erminni.  

Björk með tónleika í Langholtskirkju

Þegar tundurduflið sprakk inní henni

Ég held ég muni nú eftir honum Stjána, sem hafði viðurnefnið ,,tundurdufl." Og víst eru um það að Stjáni tundurdufl var kræfur karl og hraustur, sem kærði sig ofur vel við konur og kunni að glingra við stút, eins og segir í sjómannafræðunum. Það varð hans mesta upphefð í lífinu þegar ein af mörgum heitmeyjum hans lýsti því yfir í heyranda hljóði, að sú mannraun sem það væri að fara í bólið með helvítinu honum Stjána, líktist því einna helst að tundurdufl hefði sprungið inní henni. Eftir það var Stjáni aldrei kallaður annað en Stjáni tundurdufl til aðgreiningar frá öðrum Stjánum.

Fékk tundurdufl í trollið

Íslenska rónamafían í Kaupmannahöfn

Það er plagsiður hjá Íslensku rónamafíunni í Kaupmannahöfn, að drattast á lappir þegar þeir eiga von á Íslensku sjónvarpsefni á knæpunum. Að öðrum kosti lætur hún sér nægja að liggja fyrir hunda og manna fótum á gangstéttum, almenningsgörðum og útí móum. Ég mun seint gleyma Íslendingnum sem sat flötum beinum á gangstétt í Kaupmannahöfn og það migu utan í hann allir hundar sem áttu leið framhjá. Þetta var ríkisrekinn maður og sat þarna í veðurblíðunni í umboði Ríkisstjórnar Íslenska Lýðveldisins.

Íslendingastemning á Cafe Blasen

Þeir sem aldrei reyktu dóu líka

Það þýðir ekkert að berja höfðinu við steininn með að allir þeir sem reykja, eða hafa reykt, enda ævi sína með því að deyja, að sé ekki minnst á þá sem neyðst hafa til að stunda óbeinar reykingar einhverntímann á lífsleiðinni. Þetta sannar svo ekki verður um villst, að reykingar eru stórhættulegar, og svo lífshættulegar að hver sem slíkt prófar mun geyspa golunni. En það sem er merkilegast í sambandi við skaðsemi tóbaksnotkunnar er ekki tóbaksnotkunin sjálf, heldur sú undarlega staðreynd, eða eigum við heldur að segja tilviljun?, að þeir sem aldrei hafa reykt eða lagt stund á óbeinar reykingar deyja líka, allir sem einn. Það er til dæmis eftirtektarvert, að áður en mannskepnan tók uppá að brúka nikótíninnihaldandi jurtir dó fólk í hrönnum ekki síður en eftir að tóbakið komst á dagskrá. Ég hef oft og lengi velt þessum fjanda fyrir mér og er enn þann dag í dag jafn fjarri rökréttu svari. Sama er að segja með augnsjúkdóma og reykingar: Augnsjúkdómar hafa alltaf verið til en tóbaksnautn bara í fáeinar aldir. Uppá síðkastið er ég svo farinn að gefa skít í grillufangara andnikótínismans og það gladdi hreinlega minn winstonelskandi huga, að sjá í sjónvarpsfréttunum í kvöld, að gamli hippaforingjinn, Kim Larsen, hefði sagt reykingafasismanum stríð á hendur. Lofað sé nafn Kims Larsens. Amen. 

Reykingar hafa mjög skaðleg áhrif á augu

Skepnuskapur í hávegum hafður

Það er ekki há einkunnin sem Ólafur F. Magnússon gefur Sjálfstæðisflokknum. Samkvæmt Ólafi er drengskapur og heiðarleiki lítils metinn í hans gamla flokki en óeðlilegur skepnuskapur í hávegum hafður að sama skapi. Þá virðist sem borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðismanna ekki njóta neins sjálfstæðis innan flokksins heldur vera stjórnað af utanaðkomandi einstaklingum, einkum af ráðherrastandi eða seðlabanka, sem sumir hverjir eru annálaðir fyrir litla stjónvisku. Er nokkur von til annars en slíkur óaldarflokkur sé dæmdur til að koðna saman hægt og bítandi og verða að lokum minni en Frjálslyndi flokkurinn?

Borgarstjórinn: Kemur alltaf aftur

Þegar tilgerðarlegu krataskjáturnar bregða á leik

Ég veit ekki alveg hvernig á því stendur, að það setur ævinlega að mér hlátur þegar hinar tilgerðarlegu krataskjátur reyna að myndast við að rísa uppá afturlappirnar til að vekja athygli á sér. Nú skal mótmæla nýjum borgarstjórnarmeirihluta með ,,samningi?" rós, rauðri pillu og ráði gegn ruglinu, segir glansnúmerið Dagur B. Mér skilst á hinum læknismenntaða Degi, að ,,rauða pillan" sé eingöngu ætluð almenningi til inntöku gegn íhalds- og frjálhyggjuvírusum, þrátt fyrir að það liggi ljóst fyrir, að kratskjáturnar sjálfar þurfi meira á slíkri lyfjagjöf að halda en annað fólk.

Þá sá ég áðan, í fréttatíma sjónvarsins, viðtal við unga krataskjátu, sem mér skilst að sé formaður unglingahreyfingar Samfylkingarinnar. Og það var sko viðtal í lagi. Þar fimbulfambaði hin tilgerðarlega, bráðunga kratasál, um einhvern fíflagang unglingahópa Samfylkingar og VG fyrir framan Ráðhús Reykjavíkur á morgun. ,,Stóladans" kallaði formaðurinn fyrirbrigðið og á víst að vera eitthvað ofboslega skemmtilegt, kúúl og spennadi. Og satt að segja er hinum róttæku vinstribörnum er ekki fisjað saman því þau láta sér ekki muna um að kalla þennan fyrirhugaða fíflagang sinn mótmæli. Það þarf að minnsta kosti vel útilátinn skerf af kokhreysti og innantómri sjálfumgleði til að halda því fram opinberlega, að umræddur barnaskapur eigi eitthvað skylt við mótmæli; svona kjánaskapur er ekki nema til að hlægja að í mesta lagi.      

Rós og ráð gegn rugli

Margfalt ógeðfelldari iðja en sú er innbrotsþjófar stunda

Þeim er ekki við bjargandi þessum endemis einkavæðingaraumingjum Sjálfstæðisflokksins. Áfram skal haldið, hvað sem tautar og raular, þrátt fyrir að ljóst sé að einkavæðing skili engu nema dýrari og verri þjónustu. Það má vel vera að skítseyðum frjálshyggjunnar þyki mannborulegt að velta sér uppúr fræðum peningagræðginnar eins og páfagaukar og hrinda þeim í framkvæmd þegar þau hafa aðstöðu til. Alþýða landsins kann aftur á móti frjálshyggjuskrípunum engar þakkir fyrir einkavæðinguna og fjárglæfrarnar. Og skal engan undra. Það líta nefnilega mun fleiri en margan grunar á einkavæðingu sem sérstaka tegund þjófnaðar, lævísan ránsskap, margfalt ógeðfelldari iðju en þá sem innbrotsþjófar stunda.   

Ruslakarlar öskureiðir

Baráttusamtök gegn okurstarfsemi peningavaldsins

Það eiga eflaust margir um sárt að binda, þegar upp verður staðið, eftir fjárglæfrapólitík frjálshyggjuhvolpana síðustu ár. Það er eins og hvert annað lögmál, að eftir dúndrandi fyllirí koma timurmennirnir askvaðandi og gefa engin grið. Og hvar eru helvítis labbakútarnir sem stjórnuðu og kynntu undir hrunadansi græðginnar, neyslufárinu, bókstaflega ýttu fólki, með skrumi og lygum, út í foraðið eins og viljalausum fíflum? Hver er ábyrgð þessara hottintotta? Auðvitað firra stjórnmála- og fjárglæframennirnir sig allri ábyrgð enda bera þeir enga ábygð þegar til kastanna kemur. Þessir vesalingar láta sér í mesta lagi sæma, með bros á vör, að hreyta framaní þjóðina, að þeir sem lent hafa í hakkavél frjálshyggjugræðginnar geti sjálfum sér um kennt, þeir hafi reist sér hurðarás um öxl, ásamt fleiri subbulegum aðdróttunum.

Best væri, að þeir sem komir eru í þrot taki sig saman og hætti einfaldlega að borga af okurlánunum sem þeir sitja uppi með. Í því sambandi er nauðsynlegt að fórnarlömb fjárglæfra og frjálshyggju stofni með sér baráttusamtök gegn okurstarfsemi peningavaldsins.   

Tekjuhátt fólk í greiðsluvanda