Sjálfstæðismenn ágirnast Hitlersstaði

Þeir hafa líka fulla ástæðu til að vera hræddir þarna í Braunau um að heldur ófrýnilegar gemlingar kaupi húsið sem Adólf sálugi fæddist í, því heyrst hefur, að nokkrir harðir sjálfstæðismenn hafi fullan hug á komast yfir fæðingarstað foringjans og borga fyrir með kúluláni. Sagt er að hinir grjóthörðu sjálfstæðismenn ætli að gera Hitlersstaði að menningarsetri þar sem helstu hugsuðum kapítalismans verði boðið að starfa hugsjónum sínum í þágu heimsvaldastefnu auðvalds, afturhalds og hernaðarhyggju. Víst er að andi drengsins sem fæddist í þessu merka húsi árið 1889 verður ávallt nær þegar hugsuðurnir þurfa á öllu sínu að halda til að úthugsa bjargráða- og sóknarleiðir fyrir heimskapítalismann og sterka leiðtoga hans. 

Óttast hverjir kaupi heimili Hitlers

Bóndi er bústólpi og bú er landstólpi

Þetta kallað maður nú Bændur, með stórum staf. Og víst voru og eru kammeratarnir Hreiðar Már og Sigurður Einarsson Bústólpar eins og góðum bændum ber að vera. En mikið helvíti held ég þeir þurfi að hafa margar rollur til að bú þeirra standi undir afborgunum af japönsku jenunum. Ég er hreint ekki viss um að 500.000 ær gerðu betur en að halda búskap þeirra félaga á núllinu. Hinsvegar ber þess að geta, að Hreiðar Már og Sigurður eru vaskir húskarla Framsóknamaddömunnar góðkunnu og svoleiðis menn eru vísir til að gera a.m.k. eitt kraftaverk á dag þrátt fyrir ellihrumleika maddömunnar hálfsáluðu.

Nú veit ég ekki hvort gullbændurnir á Mýrum hafa nægilegan húsakost fyrir hálfa milljón sauðfjár, sem er nauðsynlegt svo skepnurnar frjósi ekki í hel í frosthörkunum í vetur. En hvað um það, þá væri þeim ærhúsum betur ráðstafað undir fangageymslur fyrir bersynduga peningakarla og kerlingar auk stjórnmálamanna af sama kalíberi.

Skulda milljarð út á jarðakaup

Íslenskar afturgöngur úr Hrunagrafreitnum á leið til Vínarborgar

Það væri nú ekki ónýtt fyrir Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu, að fá hrunadansmærina af Íslandi, frú Ingbjörgu Sólrúnu Gísladóttur, til starfa hjá stofnuninni. Ég geri fastlega ráð fyrir að frú Ingibjörg hafi góðvin sinn, Gjeir Haaarde, með sér til Vínarborgar sem sérlegan aðstoðaramann og ráðunaut við þau verk sem frúin hyggst taka að sér. En saman gátu þau Ingibjörg og Gjeir sér gott orð fyrir að leiða íslenska efnahagshrunið saman síðasta spölinn - og fram af bjargbrúninni.

Svo mikið er víst, að Vínarbúar munu taka á móti á hrunadansparinu með kostum og kynjum og líta á það sem himnasendingu og guðlegan búhnykk að fá slíka sendingu til starfa innan borgarmarkana. Enda ekki á hverjum degi sem kraftaverk og fróðárundur eru í boði þar um slóðir.

Hvernig Ingibjörgu Sólrúnu og Gjeir mun ganga að berjast gegn mansali fyrir hönd Evrópubúa skal ósgat látið, en ekki kæmi oss Íslendingum á óvart þó sú barátta verði öll í skötulíki, rétt eins og frammistaða þeirra í hrunadansinum, sællar minningar. Fyrst þau höfðu ekki döngun í sér að berjast gegn glæpum og spillingu heima hjá sér er borin von að þau hafi getu til þess erlendis.

En best færi samt á, ef umræddum skötuhjúum munar svo mjög útá vinnumarkaðinn, að þau sýndu af sér iðrun og auðmýkt og sæktu um störf í ræstingum eða fiskvinnslu í stað þess að eltast við toppfígúruembætti yfirmanna og forstjóra. 

Ingibjörg Sólrún til Vínar?

Það er öllum fjandans sama

Ekki get ég ímyndað mér annað en að öllum sé fjandans sama þó fjölmiðlasóðinn Ingvi Hrafn taki einhvern einskisverðan sjálfstæðismannaþátt af dagskrá míní-míní ,,sjónvarpsstöðvarinnar" ÍNN. Það munu víst eingöngu vera harðlínuhægrikverúlantar sem leggjast svo lágt að eyða tíma sínum við drullumoksturinn hjá Ingva Hrafni og hans aðstoðarmönnum.

Þátturinn tekinn af dagskrá

Kreppa auðvaldsins

3. Viðbrögð auðvaldsins við núverandi kreppu

Kreppan er nú staðreynd. Hvernig bregst svo auðvaldið við? Jú, með því að þjóðnýta tapið. Með því að ráðast á íslenska alþýðu. Braskararnir velta á hana skuldum sínum með aðstoð ríkisvaldins.

„Í kreppunni nær arðránið hámarki. Farið er ofan í vasa almennings og arðinum af vinnu hans stolið til að borga sýndargróða undanfarinna ára, sem var í raun fyrirfram nýttur ránsfengur“, svo vitnað sé í grein eftir Einar Ólafsson.

Og rétt eins og markaðsvæðingin mikla fer nú þessi atlaga gegn alþýðunni fram með dyggri aðstoð og eftirliti frá hinna „yfirþjóðlegu stofnana“, AGS, ESB, OECD.

Það lendir alltaf á ríkinu að framkvæma þjðóðnýtingu tapsins. Eftir það sem á undan er gengið eru Sjálfstæðismenn illa fallnir til að framkvæma niðurskurð og kjararán. Það sást í Búsáhaldabyltingunni. Þá eru kratarnir kallaðir til enda hafa þeir oft reynst vel í slíkum handlangarastörfum.

Það er vissulega svo, að frjálshyggjan er nú ærulaus í augum íslensks almennings. En það breytir litlu um hegðunarmunstur auðvaldsins og hagsmunagæslu ríkisvaldsins. Það er eiginlega sjálfgefið að auðvaldið mun nota kreppuna til að herða enn meira á einkavæðingunni. Við sem komin erum af æskuskeiði munum samdráttarskeiðið 1992-95. Það var þá sem íslenska einkavæðingarherferðin komst á flug, og það var áreiðanlega ekki tilviljun. Bágur efnahagur ríkis og sveitarfélaga var rækilega notaður til að stuðla að einkavæðingu margra bæjarútgerða, einkavæðingu símans og nýju frjálsræði í regluverki og löggjöf um hlutabréfamarkaði og fjármálamarkaði.

Og núna, í yfirstandandi kreppu, sjáum við hvernig einkavæðingin fer af stað, í skjóli bágs efnahags hins opinbera. Sala Orkuveitu Suðurnesja er fyrsta dæmið og síðan afhending ríkisbankanna nýju til erlendra lánardrottna...  Reyndar er auðvaldið ekki haldið neinum hreintrúnaði hvað snertir formlegan eignarétt á atvinnutækjum. Við vissar aðstæður lítur það á aukin ríkisumsvif og jafnvel verulegan ríkiskapítalisma sem illa nauðsyn. Enda er lítil stoð í ríkisrekstri nema alþýðan rísi jafnframt upp sem mótafl í samfélaginu, nema hún gerist virkur gerandi í stjórnmálum, komi á gegnsæi, tryggi sér áhrifavald o.s.frv. En sem sagt: Þrýstingur til einkavæðingar mun að öllum líkindum aukast í kreppunni og sérstaklega er mikil hætta á að auðlindir okkar fari á brunaútsölu til erlendra auðhringa skv. áætlunum AGS.

Árásirnar á kjörin koma á færibandi. Umsamdar launahækkanir hafa verið afnumdar, og í tengslum við AGS-niðurskurðinn í opinbera geiranum horfum við fram á stórkostlegar árásir á kjör opinberra starfsmanna. Ráðherrarnir standa blóðugir upp að öxlum í niðurskurði, og þetta er bara byrjunin.

Úr grein Þórarins Hjartarsonar ,,Kreppa Auðvaldsins" sem birt er á eggin.is

http://www.eggin.is/

Vísað til efnahagsbrotadeildar

Þegar Rod og Hugh beindu rönum sínum að Ára í Sínger og Frídlander

Miklir bölvaðir ekkesens náhundar hafa þessir fjármálaútrásrarpervertar verið. Ekki einasta fylgdu þeir stefnu Sjálfstæðisflokksins út í ystu æsar, heldur kórónuðu þeir umsvif sín með því að taka þátt hlandskálasvalli heimsfrægra óreglugosa og kvennabósa a borð við Rod Stewat og Hugh Grant. Að minnsta kosti lýsir gulldrengurinn Ármann Þorvaldsson (Ári í Sínger og Frídlander) því stoltur yfir að hann hafi kastað af sér vatni í þvagskál, en sitt hvoru megin stóðu áðurnefndir heiðursmenn, Rod og Hugh, við samskonar iðju. Reyndar sleppir Ári alveg að geta þess, að áður yfir lauk beindu þeir Rod og Hugh rönum sínum að honum létu hann hafa restina úr blöðrum sínun endurgjaldslaust.

Þessi afgreiðsla hinna heimskunnu gjálífismanna á Ára koma hinsvegar illa saman og heim við fullyrðingu hans, að hjá Kaupþingi hafi verið ríkjandi sú fallega regla að vinna vel og beita hörku. Því sagt er að Ári hafi bókstaflega lekið niður eins og hundaskítur undir migum tvímenninganna víðfrægu.

„Líkist síðustu dögum Rómaveldis"

Enginn vinnur sitt dauðastríð

Ekki er á þá logið, húskarlana í Framsóknarfjósinu, að slá um sig með digrum lygfréttum þegar nær dregur kosningum. Engu máli skiftir þó sjálf gamla Maddaman liggji helsjúk í rekkju sinni í baðstofunni og sé vart hugað líf, húskörlum hennar munar ekki um að hlaupa um víðan völl sígjammandi forkostulegan lygavaðal, sem þeir halda af framsóknarvisku sinni að kunni að legja líf þeirrar gömlu.

Nú er það svo að enginn getur unnið sitt dauðastríð, ekki heldur Framsóknarmaddaman þó lífseig sé. Þessvegna ættu góðgjarnir menn að taka helvíska taðkarlana hennar úr umferð áður en þeim tekst að valda meiri skaða en orðið er. Og hinni dauðvona maddömu á að sjálfsögðu að líkna með því að taka hana af lífi og binda þar með enda ó óbærilegt dauðastríð hennar.

En auðvitað er Guðlaugi þessum G. Swerrizsyni og Skara Bergs frjálst að hafa sér eins og fífl og verða sér til skammar eins og mest þeir mega, en samt held ég að nú sé hyggilegast að stemma á að ósi og fara með vinnuvélar á fjósræxnið og jafna það við jörðu.

Segir Guðlaug G. í kosningaham

Það er sorg í Samfylkingunni í kvöld

Það var víst mikill gleði brjósti Össurar fullveldissölumanns og annarra lítilsiglda samfylkingardrauga þegar samninganefnd Íslands við ESB var kunngerð almenningi fyrir fáeinum klukkustundum síðan. Samfylkingarfénaðurinn laust upp fagnaðarveini svo hrottalegu að velnjulegt fólk varð felmtir slegið og hélt að Grýla gamla væri komin til byggða, hungraðri en aldrei fyrr.

En svo kemur þessi andskotans skoðanakönnun um ánægju þjóðarinnar með ESB-aðild eins og þjófur að nóttu og breytir samfylkingarsigri í samfylkingar sorg á augabragði. Innan við þriðjungur hinnar vanþakklátu íslensku þjóðar hefur áhuga á fullveldisframsalinu, hinir ekki.

Þessi ósköp þýða einfaldlega, að nú væri Samfylkingunni sæmst að draga ESB-höfuðóra sína til baka og skammast sín. En því miður kann þessi kyndugi landsöluflokkur ekki að skammast sín fremur en íhaldið, svo náskyld sem þessi vemmilegu samtök eru andlega sem líkamlega.

En það er semsagt sorg í Samfylkingunni í kvöld og það er gott.  

29% vilja ganga í ESB

Þegar allt er flatt og fláð

Það er svo sem eftir öðru hjá peningagemsanum, Sigurjóni Sighvatssyni, að láta búa til útvatnaða auðvaldsþvælu úr danskri skáldsögu. Nú er það mála sannast, að bandarísk kvikmyndagerð er sannarlega auðvirðilegasti kafli gjörvallrar listasögu heimsins, þar sem öllu er nauðgað sem hægt er að nauðga og nálægt þeim bransa kemur enginn með ærlega sómatilfinningu.

Hinar svokölluð ,,stjörnur" sem sagðar eru prýða væntanlega lágkúru Sigurjóns, eru, eftir því sem næst verður komið, í besta falli gerilsneyddir rassvasaleikarar, sem íslenskir áhugaleikhópar gætu með engu móti notað.

Skáldið Þórarinn Eldjárn gerði bandarískri kvikmyndahugsjón eftirminnileg skil í ljóðabók sinni ,,Disneyrímur" sem út kom árið 1978. Í þriðju rímu verksins er að finna eftirfarandi lýsingu á amríska kvikmyndadraumnum:

Beint í smiðju bræðra Grimm

beina iðjuhöldar för.

Vinna hryðjuverkin dimm,

Walt í miðju, spenntur, ör,

 

úr sér hreytir: ,,Hananú,

hörðu beitum skræðurnar."

Mjallhvít heitir saga sú

sem í leitir kemur þar.

 

Ævintýrið teygja þeir,

túlka og skýra á disneyhátt.

Kjarnann rýra meir og meir,

mölva gíra, rjúfa sátt.

 

Þegar allt er flatt og fláð

filmar Valtýr rústina.

Breytir salti í sykurbráð,

setur kalt á glóðina.

Stjörnur í mynd Sigurjóns

Útrýmingarbúðir SS

Svo SS-foringjarnir ætla að halda tryllt dansiball eftir velheppnaða útrýmingarvertíð í Auswichbúðunum, sem þeir ku starfrækja hér á landi. Það er óhugnarlegra en tárum taki, að enn þann dag í dag séu SS-sveitir við lýði á Íslandi. Til að bæta gráu ofan á svart, virðast málaliðar frá Nýjasjálandi hafa tekið fullan þátt í baráttunni gegn búfénu að þessu sinni. Þetta eru að sög atvinnudráparar og mjög harðskeyttir sem slíkir. Samkvæmt frétt um væntanlegt húllumhæ, lokahóf SS, ætla málaliðarnir að dansa dans íslenskra frumbyggja, hvernig í andskotanum sem sú listgrein er framkvæmd.

Stríðsdans í sláturhúsinu