Óhæfum forstjóra sópað út

Eftir vill er þessi embættisfærsla Kristjáns Júlíussonar sú eina af viti á starfsferli hans. Á morgun verður hinum óhæfa Sigurði sópað út úr Hafró eins og hverju öðru skaðræði og þó fyrr hefði verið.

Reyndar verður að færa Hafrannsóknastofnun undan sjávarútvegsráðuneytinu og sægreifastóðinu sem þar ræður ríkjum. Stofnunin ætti að sjálfsögðu að heyra undir menntamálaráðuneytið og vera nátengd Háskóla Íslands, með því móti gæti hún öðlast það sjálfstæði sem slíkri stofnun ber og orðið að traustri, raunverulegri vísindastofnun.

Ef Hafrannsóknastofnun færi undir menntamálaráðuneytið er mjög líklegt að svokallaðir ,,hagsmunaaðilar" mundu reyna að elta hana þangað með liðveislu síns flokks. Fyrir athæfi af því tagi ber auðvitað að girða af fullri einurð og stugga fulltrúum frekju, græðgi og yfirgangs frá stofnun sem á að vera algjörlega óháð utanaðkomandi afla svo hún geti orðið trúverðug. 

Sigurður ekki endurráðinn forstjóri Hafró

Þeirra höfuðbaráttumál er að sleppa kóvíðsvírusnum lausum á landsmenn

Þá er hún farin af hjörunum, greyskinnið. Og skal aungvann undra, því hjarirnar voru úr pjátri og glópagulli. Auk þess er það að verða yfirlýst stefna Sjálfstæðisflokksins og höfuðbaráttumál, að sleppa kóvíðsvírusnum lausum á landsmenn og það strax. Ekki vitum vér hvort hnátan með langa nafnið, sem spaugsamir Sjáfstæðis-trallar gerðu að ráðherra, hefir sjálf fengið kóvíðinn, en ansans ári er hætt við að hún væri ekki svona déskoti borubrött í samfloti við landnámsbrekkuna, Frú Andersen, ef svo væri.

En þó Sjálfstæðisflokkurinn með þau Bjarnaben í Ásmundarsal, hnátuna með langa nafni, Áslaugu Örnu og frú Andersen standi ekki í lappirnar og eigi fátt annað eftir en að missa fótavistina og falla í Fjóshauginn hjá Framsóknarmaddömunni og bera þar beinin, þá standa Svandís, Kári, Þórólfur, Alma og Víðir í lappirnar og berjast eins og ljón gegn kóvíðsinnflutningsstefnu Sjálfstæðisflokksins.

Sko, Sjálfstæðisflokkurinn lagði bankana og eiginlega flest á hliðina á Íslandi í Nýfrjálshyggjuhruninu góða 2008 og komst upp með það, þótt rétt hefði verið að banna hann með lögum í kjölfar þess óskunda. En hitt er fulllangt gengið að leyfa þessari niðurrifsflokksnefnu að siga hættulegri drepsótt á landsmenn. Ef það verður ofan á og hálf þjóðin hverfur undir græna torfu fyrir aldur fram er fátt annað í stöðunni er gjöra þennan óþarfaflokk útlægan og banna hann að fullu og öllu innanlands og draga oddvita hans alla sem einn fyrir Landsdóm, því hvergi eiga þeir betur heima en fyrir þeim dómi, enda una þeir sér þar konunglega.    

Gagnrýnir sóttvarnaaðgerðir stjórnvalda

Enginn landsliðsþjálfari og drengirnir eins og vantnssósa fúaraftar

Hvernig á öðruvísi að fara hjá landsliði sem hefur ekki landsliðsþjálfara? Þeir máttu, strákagreyin, þakka fyrir að tapa ekki 13-0, eða með þaðan af meiri mun. Og satt að segja litu drengirnir okkar út eins og grjótbarðir og vatnssósa tréhestar við hliðina á Þjóðverjunum.Æjijá, þetta var eins og skringileg brotlending. Af hverju tóku FH-ingarnir Viðar og Jón Rúnar Halldórssynir ekki sjálfir við landsliðinu í staðinn fyrir að hafa ekki neitt?

Útlitið er sannarlega svart og á eftir að verða enn svartara ef mér skjöplast ekki því meir. Og innan skamms verður Ísland á botninum með San Marínó og Andorru. Íslenska knattspyrnulandsliðið gæti alveg bjargast ef það fengi landsliðsþjálfara, en það er borin von að svo verði. 

Á næstu dögum á Ísland að etja kappi við Liechtenstein og þá held nú verði spilaður geðslega rassinn úr buxunum af hálfu hins þjálfaralausa íslenska fótboltalandsliðs. Vissulega eru Liechtensteinarar ekki sérlega hátt skrifaðir í knattspyrnuheiminum, en glöggir fræðimenn telja sig samt sjá það fyrir að Íslendingar muni liggi í svaðinu eins og vankarollur fyrir greifadæminu og það muni verða skellur sem KSÍ muni svíða ærlega undan og ekki jafna sig af í bráð.  

Hörmuleg byrjun varð Íslandi að falli

Tvö undanrennubörn í efstu sætin og Óla Góða verður sparkað út í hafsauga

Það er aldeilis úr vöndu að ráða hjá þessum örfáu VG-urum sem eftir eru í Kraganum, Suðvesturkjördæmi. Þar er hver silkihúfan og undanrennan upp af hverri annarri, allrar vel hægrisinnaðar og þekkja ekki grænt frá gráu. Það er viðbúið að Stenngrimur hafi nú þegar skipað svo fyrir að Óli Góði eigi á fá gott drag í rassinn, að öðru leyti er niðurstaðan óræð.

Meðal annarra frambjóðanda er ein nýkomin úr endurvinnslu, en það er aungin önnur en menningarkanónan úr fémínístabransanum, frú Kolbrún Halldórsdóttir. En þó svo hún sé endurunnin, er ólíklegt að hún fái nokkurt einasta atkvæði, sem sé tveimur atkvæðum minna en Óli Góði. Silkihúfurnar og undanrennuundrin sem Stenngrimur Johoð ætlast til að vera í fyrsta og öðru sæti eru Brúarlandsundrið af Mýrum í það fyrsta og Una Upplýsingafulltrúi í annað. En Óla Góða og Kolbrúnu verður skolað niður og þess vænst að þau sjáist aldrei meir.

Það væri auðvitað fróðlegt að vita hvaða upplýsingar Una Upplýsingafulltrúi gefur og fyrir hvern eða hverja hún gefur upplýsingar. Getur verið að þetta sé eitt af þessum orðlögðu, sérstöku dekurundanrennum við hirð Stengrims, sem njóta þeirra forréttinda að fá launaðar stöður hér og hvar á vegum VG? Þetta eru auðvitað óþarfar vangaveltur, því VG fær aungvann mann kjörinn í Suðvestrinu, því kjósendur í Kraganum láta ekki bjóða sér svona náttúrulaus undanrennuhænsni, sem eru svo vita gagnslaus, hugsjónalaus og veruleikalaus.

Þrjú sækjast eftir 1. sæti VG í SV

Það verður stríð, þó svo það kosti dulítið mannfall. Meira segi ég ekki

Þetta var mikill fundur hjá Katrínu og hún við að bugast, trúlega eftir einhver hrottaleg átök innan ríkisstjórnarinnar rétt á undan. Ég man eftir einum álíka fundi áður, þar sem nýfrjálshyggjutelpurnar, Áslaug Arna og fröken Reykfjörð, voru sviðinu til að þjóðin gæti dáðst að þeim. Í þetta sinn var engin Áslaug Arna og engin fröken Reykfjörð, sem bendir til þess að allt sé í fári innan ríkisstjórnarinnar og þá ekki síður innan Sjálfstæðisflokksins. Fjarvera þessara tveggja heiðurstelpna var æpandi á fundinum á meðan Katrín barðist við að tafsa sig áfram með leikrænum ræðubrögðum sem hún hefir eflaust lært af systrum sínum í Valhöll.

Og þó svo ríkisstjórnin ætli að loka hinu og þessu þá komst hún að landamærunum á Keflavíkurflugvelli, þangað leyfðu frelsishetjur Sjálfstæðisflokksins að ríkisstjórninni ekki að komast. Á vellinum skal hafa rými fyrir kórónaveiruna að komast inn í landið, það ku víst vera hagsmunamál fyrir ferðaþjónustuna, hagvöxtinn og frelsið. 

Síðastliðið föstudagskveld sáum vér frú Sæland tæta dómsmálaráðherra í sig vegna kostulegrar linkindar þeirrar síðarnefndu í sóttvarnarmálum. Og þótt Áslaug Arna reyndi sitt ýtrasta til að glotta hæðnislega að frú Sæland eins og hún væri mjög hátt yfir hana hafin, þá smá-breyttist það hæðnisglott hægt og bítandi, eftir því sem leið á þáttinn, í vandræðalega ólundargrettu. Af þessu má ráða, að Áslaug Arna, fröken Reykfjörð, frú Andersen og fleiri alkunnar frelsishetjur og heljarmenni Sjálfstæðisflokksins ætla sér í stríð við sóttvarnarlækni, landlækni, heilbrigðisráðherra - og það verður heilagt stríð fyrir því að galopna landið fyrir flökkurum og flækingshundum þó svo það kosti kóvíð á kóvíð ofan ásamt tilheyrandi stórkostlegu mannfalli. 

Tíu manna fjöldatakmörkun frá miðnætti

Kvittur um að Kári sé kominn langleiðina í framboð

Náttúrulega líst Kára ekki á blikuna, enda ekkert á að lítast; í stað þess að viðhafa strangar sóttvarnir og bann við flækingum og flækingi, er bara oppna meir og meir, þar til helmingur landsmanna verður kominn undir græna torfu í vor. Hinsvegar lítur þannig út, að Sjálfstæðisflokksmönnum er langhættast við að sálast úr kóvíðnum og því má segja að þeir hyggi á markvissa sjálfstortímingu. Um síðustu helgi komst kvittur á loft þess efnis að fyrrnefndur Kári væri kominn langleiðina í framboð fyrir Sósíalistaflokk Íslands; fyrsta sætið í Reykjavík suður ku frátekið fyrir hann. Þegar Kári verður kominn á þing mega nú pissudúkkurnar fyrst fara að biðja fyrir sér og fara með hvítvínsbænina áður en þær fara að sofa og biðja Frelsarann um að setja Kára í gapastokk og geyma hann í honum fyrst um sinn.

Þá er annað geðugt fyrirheit í uppsiglinu, en það er uppreisn jaðarhópanna á Hvammstanga. Þaðan berast köll og hróp um byltingu. Þessi hryllingur er þegar farinn að breiðast út meðal jaðarhópa annarsstaðar, þar á meðal á Borðeyri, Skagaströnd, Blönduósi og merkilegt nokk á Seltjarnarnesi. Og þegar tekið er með í reikninginn, að nú til dags er enginn maður með mönnum nema hann sé jaðarsettur og í jaðarhópi. Jaðrarar vóru illa og lágt metnir hér fyrrum, þeir vóru, eins og segir í ljóði þjóðskáldsins: ,,Hann var í jötu lagður lágt er reykir nú á hymmnum hátt". Það er sem sé allra verða von á þessari viðsjárverðu tíð, eldgos, drepsótt í mörgum afbrigðum, kreppa, okur, fjárkláði og höfuðsótt.

En um garpinn Indriða Handreð sungu þeir þeir Kolbeinn og Vondalyktin: ,,Hann er með lortinn í lúkonum hjá leðruðu Sathans púkonum þeir ætla ekki að standa í að strjúkonum og stinga honum inn hjá búkonum". Þetta er að vísu hryllilegur kveðskapur, orktur af sálsjúkri eiginkonu Handreðsins, en frumlegur er hann að vissu leyti en tæplega þó. Svo er verið að vinna í því að jaðarsetja Miðflokkinn og gengur sú vinna býsna vel; Miðfótungarnir taka vel við jöðrununni og standa vonir til að þeir verði fullgildur jaðarhópur með áfallastreituröskun undir pilsfaldi gömlu Framsóknarmaddömunnar um það bil sem framboðsfrestur rennur út fyrir kosningarnar í haust. 

Heppin ef ekki skellur á ný bylgja

Hún hefir auðvitað verið mjög utangátta í kóvíðsferlinu

Katrín, sögð forsætisráðherra, hefir auðvitað verið mjög utangátta í öllu kóvíðsferlinu frá upphafi. Helst hefir hún þó sveiflast með freka og gráðuga draslinu, sem alla daga öskrar eins og viðþolslaus naut á afléttingu sóttvarna. Það þarf varla að fara í grafgötur með að Katrín Jakobsdóttir er að minnsta kosti orðin eins hægrisinnuð og Bjarniben, frú Andersen og Stjáni Júlíusson. Í samhygð hennar með þeim freku og gráðugu í kóvíðsmálunum endurspeglast bjarmi af ómenguðum trumpisma. Hafi einhver samt sem áður enn efasemdir um að hægrisótt Katrínar sé raunveruleg, þá skal þeim hinum sama bent á myndir af henni með glugghrossum stríðsfélagsins NATO.

Það er ekki lengra síðan en síðastliðið föstudagskveld, að frú Inga Sæland tók tók dómsmálahnátuna í ríkisstjórn Katrínar á kné sér í Ríkissjónvarpinu og hýddi hana stórhýðingu fyrir afglapahátt og þjónustuþægni við hina freku og gráðugu, en þeirri stuttu eru að vísu þessháttar veikleikar eðlislægir. Hnátunni varð það á í sjónvarpsviðtalinu við frú Sæland og reyna að brúka kjaft og því fór sem fór. Og þó Katrín segi í dag, ,,að full ástæða sé að taka stöðuna í kóvíðnum alvarlega, er slíkt hræsnishjal með öllu marklaust, því í fyrramálið er eins víst að forsætisráðherra verði farin að vinna á laun fyrir þá freku og ríku í að slaka á sóttvarnartakmörkunum með einhverjum skítugum bellibrögðum, sem venjulegu fólki og alþýðu manna er andstyggð.

Nú er ekkert sem heitir fyrir íslensku þjóðina annað en að láta sverfa til stáls gegn gjörvallri stjórnmálastéttinni og geri sér þann greiða að reka hana af höndum sér. Í augnablikinu eru einungis tveir stjórnmálaflokkar sem eru á vetur setjandi, Flokkur fólksins og Sósíalistaflokkur Íslands. Flokkur fólksins þarf að vísu að losa sig við ódráttinn Magnús Þór Hafsteinsson af fóðrum til að verða kosningarhæfur og Gunnari Smára liggur lífið við að vanda sig við val á framboðslista Sósíalistaflokksins fyrir kosningarnar, því að fjöld lukkuriddara og loddara sækjast eftir, með flærðarbrosi á vör, að komast þar í efstu sæti og með öllu óvíst að Smárinn sjái við þeim rumpulýð.  

Full ástæða til að taka stöðuna alvarlega

Með fullfermi af kókópuffsi í belgnum

Þær láta ekki deigan síga þessa helgina gelgjutelpurnar í ríkisstjórninni. Með fullfermi af kókópuffsi í belgnum slömpuðust þær gegnum skólakerfið, útúrsnobbaður og andlegi þroskinn eftir því. Það er til dæmis augljóst að fraukelsið, sem Bjarniben og strákarnir plöntuðu í dómsmálaráðuneytið fyrir hönd allra Sjálfstæðisflokksmanna í landinu, hefir ekki komist af leikskólastiginu og fyrir henni er upphefðin einungis leikur og leikaraskapur, þyrluflug og fíflagangur. Það er ekki nema von að fullorðnir menn í þingflokki Sjálfstæðisflokksins séu sárreiðir og móðgaðir yfir að gengið var framhjá þeim þegar Bjarniben úthlutaði barninu dómsmálaráðuneytinu.

Í forsætisráðuneytinu hoppar annað endemi um gólfið og klappar saman loppunum, glærum af notkunarleysi, og emjar um krúttlegt gos. Krúttaralegt framferði af þessu tagi í forsætisráðuneytinu fellur afskaplega vel í kramið hjá borgarastéttinni, því borgarastéttinni líkar vel við skoðanadaufa og hugsjónalausa loddara úr öðrum flokkum en Sjálfstæðisflokknum, einkum flokkum sem hafa svikið allt og alla í kringum sig. En í öllum skúmaskotum Sjálfstæðisflokksins er hlegið að Katrínu Jakobsdóttur og hún, Stenngrimur og undanrennukjúklingarnir höfð að efni í allskyns skítabrandara og óvirðulegt flím.

Ekki viljum vér núlifandi Íslendingar samt trúa því að vér séum dæmdir til, samkvæmt einhverju yfirskilvitlegu lögmáli, að sitja undir slímulegri setu kókópuffsbelgja í ráðuneytunum og á Alþingi. Þessi ósköp, sem vér stöndum vanmáttug andspænis, eru skammarleg fyrir land og þjóð og vér því skyldug til að varpa þeim af oss. Óskastaðan væri uppreisn innan allra stjórnmálaflokkanna gegn kókópuffskrúttum, loddurum, lítt þroskuðum gelgjubörnum, rétttrúnaðargrilluföngurum og þessu liði mokað út eins og sorpi úr ruslakompu. Því miður fyrir oss hin, verður víst ekkert af útræstingum í skítakamesum stjórnmálaflokkanna, að minnsta kosti ekki í bráð, því veldur þaulæfður óheiðarleikinn, sem stjórnamálaflokkarnir leggja meiri áherslu á en nokkuð annað.    

Varasamt þótt það sé „kannski krúttlegt“

Klappstýrur í kóvíðsham. Í annað sinn braut önnur þeirra tveggja metra regluna

Auðvitað gleðjast litlar klappstýrur auðvaldsskálkanna í Sjálfstæðisflokknum hinum grí-gríðarlega árangir í stjórnvisku, þegar þær telja að þær séu að búnar opna á erlenda ferðalanga og flækinga inn í landið. Það er ekki heldur við því að búast að stjórnmálaskörungar Sjálfstæðisflokksins hafi úthald til að standa af sér heimsfaraldur þegar peningageðsjúkir auðvaldspervertar berja stanslaust á bakhlutann á þeim með góli, frekjugrenji og norskum exit-töktum. Nú rétt áðan voru Áslaug Arna og sú með langa nafnið að gaspra á facebook af sinni alkunnu snilld um það góðverk að fórna ef til vill fáeinum íslenskum landeyðum á altari Mammons fyrir fáeina aura í vasa auðvaldsklepranna sem eru orðnir örvita af péníngafráhvörfum.

Og mikið var nú ánægjulegt að sjá þessar vösku klappstýrur, Áslaugu og jómfrú Reykfjörð, virða tveggja metra regluna að vettugi, samanklesstar fyrir framan tölvumyndavélina, sem bar hróður þeirra jafnóðum út á öldur facebókar. Þetta er víst ekki nema í annað sinn sem ráðherrann Reykfjörð gefur þjóðinni löngutöng beint í andlitið varðandi tveggja metra kóðvíðsregluna. En svo er kennt í Sjálfstæðisflokknum, að þeir sem eitthvað eiga undir sér i þeim flokki eigi allt, megi allt, og viti allt fyrir fáfróðan og nautheimskan lýðinn. Umrædd kennsla hefir virkað vel á yfirstétt Sjálfstæðisflokksins, svo sem sjá má ýmsum mönnum og konum þessa sérkennilega flokks og þeim málefnum sem eru þeim kær.

Í gærkveldi lenti Áslaug Arna í voðalegum hremmingum, sannkallaðri mannraun, sem hefði átt henni að kenningu verða. Hún varð sem sé fyrir þeirri sorg, að bálgrimm flagðkona réðist að henni með ónotamunnsöfnuði og virðingarleysi. Þessi uppákoma mar mjög lík því þegar refur, melrakki, ræðst á hálffiðraðan hænuunga og rífur hann í sig. Umræddur atburður átti sér stað í Kastljósi Ríkisútvarpsins þar sem vonda flagðkonan og hvítvínsráðherra Sjálfstæðisflokksins, hún Áslaug Arna, tókust á um túrista með kóvíðsvottorð, fölsuð og ófölsuð. Til að byrja með horfði ráðherrann á flagðið með óduldu hæðnisglotti, sem átt að gefa okkur til kynna ráðherrann væri ekki smeykur við eina illa lágstéttarkerlingu. En fljótt skipuðust veður í lofti og frú Sæland, af lágu standi og lögblind, tók veslings hvítvínsdömuna soleiðis í gegn að ekki stóð steinn yfir steini í þvaðri ráðherrans, sem farinn var að leka hvítvíni þegar þáttastjórnandinn tók í taumana og batt enda á þáttinn. Þá var Áslaug Arna svo yfirbuguð að flokkssystkini hennar á Ríkisútvarpinu máttu kalla á fagfólk til að veita þeirri stuttu áfallahjálp.  

Engu fórnað fyrir aðra bylgju

Hálfdán stjórnaði húsleitunum og í þeim fannst margt óvænt

Af og til rýkur lögreglan upp eins og naðra og verður inn til fólks og snýr þar öllu á hvolf. Í morgun var Hálfdáni Varðstjóra og hans mönnum sigað út í húsleitir á höfuðborgarsvæðinu og vóðu þeir sem ein graðneyti inn í íbúðir hjá missaklausum borgurum. Hálfdán og þeir gengu hreint til verks, undir hinu fræga áróðursslagorði Sjálfstæðisflokksins, ,,göngum hreint til verks". Í einni íbúðinni fór húsmóðirin að gráta við komu varðsveitarinnar, en það háttarlag konunnar fór um of í taugarnar á Varðstjórnum og hann þreif til kerlu, lagði hana á kné sér og flengdi hana þar til hún hætti að grenja. Í annarri íbúð rak Hálfdán Varðstjóri húsráðanda á ranann vegna óviðeigandi athugasemdar hans um innrás varðsveitarinnar.

Í þriðju íbúðinni fundu lögreglumennirnir alþingismann, jakkafataklæddan skúnk í óræðu ástandi. Hálfdán spurði spurði hranalega hvurn djöfulinn hann væri að þvælast í þessum stað og svaraði alþingismaðurinn því til að hann hefði bara komið hér við til að fá sér molasopa áður en hann færi í þingið. Hálfdán Varðstjóri afréð undir eins að handtaka alþingismanninn og lét menn sína leggja hann í járn og bera hann út í lögreglubifreið. Í sömu íbúð fundu þeir einnig sérkennilegar töflur og duft í stauk sem stóð á eldhúsborðinu. Svo rifu þeir allt innanhúss sem hægt var að rífa og fóru með beittar ísaxir á þvottavélina, steikarofninn og uppþvottamaskínuna. Rafmagnstöflunni í forstofunni gjörðu þeir sömu skil, en þá fór rafmagnið af íbúðinni og raunar allri götunni og næstu götu við. Sá er hjó rafurtöfluna fékk yfir sig eldglæringar og rafstraum í sig og lagðist við það í gólfið.

Í fjórðu íbúðinni fann Hálfdán Varðstjóri óvænt berrassaðan kaupsýslumann uppi í rúmi hjá húsmóðurinni, en bóndi konunnar var víðsfjarri, farinn í vinnuna að sögn. Þessi óþverrahjú lét Hálfdán fara með beint á lögreglustöðina og læsa þau inni, klæðalaus og hágrátandi. Í þessu húsi gjörði Hálfdán upptæk allrahanda kyndug kynferðisverkfæri í miklu magni, smyglbrennivín og og sjö byssur, riffla haglara og eina skammbyssu, sem eigandinn hafði auðsjáanlega notað til að aflífa hundtík, því litmynd af því atviki hékk í ramma uppi á vegg í búrinu. Í þessari matvælageymslu fannst líka dós af vítissóda og salmíakspíritus og þókti þá Hálfdáni bera vel í veiði því nú væri hann líklegast búinn að upplýsa hver framið hefði eiturmorðin frægu, sem lögreglan hafði gefist upp við fyrir þremur árum. Alls voru sextán manns handteknir og haldlaðgir í aðgerð Hálfdáns Varðstjóra í morgun, en nóg um það að sinni.    

Fjórir handteknir og húsleit á sex stöðum