Há-greindarvísitölufélagið við höfnina er framtíðin, eða hvað?

Þetta verður nú flott verkalýðsfélag og gerir hafnarverkamenn að auðkýfingum á augabragði. Það er líka búið að velja verkalýðsfélaginu nafn: Hágreindarvísitölufélagið við höfnina skal það heita, talsmanninum Aðalsteini Björnssyni til heiðurs. Ekki skal heldur efast að félagsmenn munu fá undir eins eftir stofnun verkalýðsfélagsins við hafnarbakkann í Reykjavík, gríðar háan bónus frá Eimskipafélaginu, hvers eigendur, ásamt Valhallarbændum, hafa talsmanninn Aðalstein Björnsson í miklum hávegum og eiga í honum hvert bein.

Ekki þurfa Valhallarbændur, Eimskipafurstar og Viðskiptaráð að hafa áhyggjur af heimtufrekju og verkfallshótunum frá hinu nýja félagi, Hágreindarvísitölufélaginu, eftir að það tekur til starfa. Hins vegar mun Hágreindarvísitölufélagið við höfnina gjöra allt sem í þeirra valdi stendur til að grafa undan verkalýðshreyfingunni á Íslandi og koma í veg fyrir róttæka stéttabaráttu. Þetta verður sem sagt eitt veleðla hágreindarvísitölufélag hugsjónamannsins og talsmannsins Aðalsteins Björnssonar.

Vér gjörum öll ráð fyrir að Aðalsteinn Björnsson, talsmaður og hugsjónamaður, verði formaður Hágreindarvísitölufélagsins við höfnina og honum til aðstoðar Gwöndur á Gröfunni, Sigurður H. Einarsson, Ólöf Helga Adólfsdóttir, Anna Sigurlína Tómásardóttir, Guðrún Katrín Bryndísardóttir, Kristjana O. Valgeirsóttir, Halldóra Saleksdóttir, Björn Framsóknarmaður á Akureyri, Sjálfstæðisflokkurinn, Samfylkingin, og allir sannir samherjar landsins. Eins og sjá má á þessari upptalningu eru aungvir aukvisar og rindilmenni í aðstoðarsveit Aðalsteins talsmanns og greindarvísitala sveitarinnar mjög há, eins og vera ber. En þó er aungvu líkara en hafin sé leiftursókn hinna hógværu og góðu gegn alþýðu landsins og verkalýðshreyfingunni, - eða hvað segið þið um það drengir mínir?

Vilja kljúfa sig frá Eflingu

Skemmtileg ásýndarveisla í mjög spennandi Samfylkingu

Það kvað vera ógn gaman í Samfylkingunni núna; það er skohh verið að breyta ásýnd hennar og breytingar á ásýnd hefur allaf verið uppáhaldsmál samfylkingarmanna. Ásýndin skohh, það er skohh lífið, sagði gamli krataeðlissteggurinn úr ræðustóli á landsfundinum í gærkveldi og klóraði sér fjálglega í afturendanum á meðan. Já, krataeðlisflokkarnir, Alþýðuflokkurinn heitinn og síðar Samfylkingin hafa, áratugum saman, átt langar slímusetur á förðunarstofum auglýsingaskrumsins og farið í fjöld lýtaaðgerða, sem þó hafa aðeins gert sjúklinginn ljótari og ljótari, svo hann er farinn að líkjast mest úrkynjuðu skrímsli ef maður sér hann tilsýndar.

Yfirstanda ásýndarlækning Samfylkingarinnar er voða spennandi, að sögn innvígðra gáfumanna og þá ekki síður greindarvísitölukvenna flokksins. Ber hæst í spennunni kjör Kvikubankagenginnar frauku með hagfræðipungapróf í stól formanns Samfylkingarinnar, en hún hefir mest sér að spjalla um pénínga og vergar gróðatölur og péníngaleg fix og trix; (eða talar hún mest um vergjarnar gróðatölur, ég er ekki viss, jæja, - það leiðréttir mig þá einhver ef ég fer rangt með). Það var líka voða spennandi að þeir skyldu kjósa Kjartan Valgarðsson af höndum sér, þann gegnheila samfylkjúng.

Við megum heldur ekki gleyma garminum honum Katli, honum Gvöndi Árna úr Hafnarfirði. Gwöndur Árni var í ríkisstjórn með Davíð og Nonna Bald og Hannesi H. við upphaf nýfrjálshyggju; hann er því einn af upphafsmönnum virkrar nýfrjálshyggju á Íslandi. Reyndar hafnaði Gwöndur Árni í einhverju spillingardrullumalli í ráðherratíð sinni og varð að segja af sér, og er hann hvað það varðar í félagi með Hönnu Birnu og frú S. Andersen, en var verðlaunaður fyrir spillinguna með sendiherrajobbi eins og aðrir spilltir stjórnmálaraftar. En nú þykir sem sé gott að hafa spillt trýnið á Gwöndi Árna í gullinni ásýnd Samfylkingarinnar. Samfylkingin er nýfrjálshygginn nýfrjálshyggjuflokkur, sem hefir á sinni þjáningarfullu æfi margsinnis gjört heldur illa í buxurnar, alveg eins Alþýðuflokkurinn pabbi hennar; þetta er óhrjáleg hjáleiga í túnfæti höfuðbólsins, Sjálfstæðisflokksins, og kalla sig jafnaðarmenn því þeir vilja vera jafnir Sjálfstæðisflokknum og Framsókn á vígvelli auðvaldsins. En sósíalisma hata hinir meintu jafningsmenn krataeðlisins eins og pestina, þrátt fyrir að upphaflega hafi orðið jafnaðarmaður þýtt sósíalisti. Enn fremur er það ógn spennandi að Samfylkingin og hennar jafnaðarmenn er komin á fullt í heilagt stríð gegn Sólveigu Önnu og róttæka hluta verkalýðshreyfingarinnar, sem er auðvitað í fullu samræmi við fylgispekt þessara jafninga og krataeðlis-nýfrjálskyggjustampa við NATÓ og demókratan og repúblíkanana í USA.   

Breyta nafni Samfylkingarinnar

Laugardalsdóninn er bróðursonur Hvassaleitisdónans og báðir eru af tignum ættum

Ekki er þetta nú vel gott. En kemur samt ekki öllum á óvart. Náunginn sem lék þann ljóta leik að bera sig framan í grandalausa Þróttara heitir Kolfinnur Kolfinnsson og er bróðir Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns og er þar með mágur frú Ingveldar. Þá þarf vart að taka fram að Laugardalsdóninn er náfrændi Hvassaleitisdónans, sem var á sveimi í eina tíð; Hvassaleitisdóninn, sem nú dvelur í hárri elli á Hrafnistu, dvalarheimili aldraðra sjómanna, er sem sé föðurbróðir þeirra bræðra Kolbeins og Kolfinns.

Einusinni var Brynjar Vondalykt gómaður við samskonar iðju og Laugardalsdóninn gerðis sekur um. Og þrívegis í það minnsta hefir Kolbeinn Kolbeinsson verið tekinn úr umferð fyrir groddalega blygðunarsemisglæpi, sem hann fram þegar hann var að slangra heim um miðmorgun eftir að hafa tekið þátt í viðbjóðslegu hórsvalli með dreggjum þjóðfélagsins, sem teljast þó á tyllidögum til betri borgara landsins. Það var í eitt af þessum skiptum sem hundurinn beit hann í hreðjarnar svo stór sá á. Eitt sinn ráfuðu þeir félagar, Kolbeinn og Indriði Handreður, maður Máríu Borgargagns, stefnulaust og í mikill vímu um götur höfuðborgarinnar og höfnuðu loks fyrir tilviljun inni á heimili orðlagðra pervertshjóna. Etir þann atgang var Handreðurinn tekinn fastur af lögreglu úti á götu og færður Hálfdáni Varðstjóra til yfirheyrslu og meðhöndlunar.

Þannig getið þið séð, lesendur góðir, að ýmsir mektarmenn hafa komist í kast við lögin vegna ósæmilegrar hegðunar og nektaráráttu á almannafæri, þannig að ykkur er óhætt að fara varlega í fordóma gagnrýni á Laugardalsdónann og Hvassaleitisdónann og telja að þeir séu þeir einu sem hafa stundað flass, gluggagægjur og óviðurkvæmilegar nektarsenur þar sem börn og gamalmenni hafa séð til þeirra. Ekki þarf að taka fram að Kolfinnur Kolbeinsson er öfgafullur framsóknarmaður og hefir oftsinnis leikið listir sínar á framsóknarþingum. Svo var hann ásakaður um að hafa gjörst full-nærgöngull, í kynferðislegum skilningi, við gömlu Framsóknarmaddömuna, hvar hún lá í flatsæng sinni og var að ylja sér innvortis með volgu ákavítisbrennivíni, sem hún hafði blandað kogara út í. Þetta atvik varð til þess að ráðsmaður Framsóknarfjóssins barði Kolfinn eins og hund og velti honum upp úr flórnum. Af þessum ástæðum reiddist Kolfinnur, yfirgaf Maddömuna og Fjósið og gekk í Klaustur-Miðflokkinn þar sem hann gefur gert verðskuldaða lukku.

Dæmdur fyrir að bera sig á æfingasvæði Þróttar

Borgarastéttin getur ekki lifað nema hún breyti án afláts breytinganna vegna

Um að gera að breyta og breyta breytinganna vegna; leggja niður það sem fyrir er í dag til reisa annað alveg eins, en bara dýrara, á morgun; og ráða síðan alræmdan nýfrjálshyggjuvilling yfir allt klabbið. Delanum Ásmundi Einari fer ákaflega vel að atast í svona sýndarmennsku og lýðskrumi, enda skulum við minnast þess, að Ásmundur þessi Einar var svo ógn róttækur sosialist og kommunist fyrir tíu árum, að hann varð að ganga í Framsóknarflokkinn, því honum hugnaðist svo vel fýlan af gömlu og geggjuðu Framsóknarmaddömunni.

Munið ekki þegar ráðsmaður Maddömunnar, SigIngi dýralæknissveinn, reif Fiskistofu niður í Hafnarfirði og reisti hana jafnhraðan aftur í rassvasa Þorsteins Samherja á Akureyri. Eða þegar Stjáni Júl, með aðstoð Katrínar Jakkó og Swandeesýar, rak Hafrannsóknastofnun út úr Fiskifélagshúsinu við Skúlagötu og kom henni fyrir eins og örvasa niðursetningi í leiguhúsnæði í eigu sjálfstæðismannsins Jón Rúnars í Hafnarfirði. Svona mætti eflaust lengi telja upp fánýt afreksverk nýfrjálshyggjubilaðra stjórnmálauppskafninga, sem byggjast á engu öðru fremur en misnotkun á opinberum fjármunum, fjármunum sem eru í sameiginlegri eigu allra landsmanna.

,,Borgarastéttin getur ekki lifað nema hún gerbreyti framleiðslutækjunum án afláts, þess vegna breytir hún jafnframt framleiðsluháttunum, og um leið breytir hún öllum högum mannfélagsins... Allir nýskapaðir lífshættir ganga úr sér áður en þeir verða fullharðnaðir, allar lögstéttir hverfa, öll verandi gengur fyrir ætternisstapa, öllum helgum dómum er spillt, og loks eiga mennirnir sér ekki annars úrkosti en að hvess algáð augu á lífsstöðu sína alla og samskipti". KM&FE 

Menntamálastofnun lögð niður

Hvimleiður misskilningur Gunnu sem var í sinni sveit - hún verður aldrei ráðherra

Þetta er einhver misskilningur í konugarminum. Hann Jón er ekki svo ábyrgðarlaus að hann fari láta ráðuneyti sitt sisvona upp í lúkurnar á einhverri þunnildisskottu, sem aunginn þekkir og enn færri vilja þekkja. Jón er nefnilega kræfur karl og hraustur og hyggst senda Kjörísskjóðuna austur í Úkraínu að stríða með NATO&USA; þá fær fær hún byssu til að skjóta bölvaðan Rússann og nokkrar handsprengjur fær hún í vasann til kasta inn um glugga hjá ókunnugu fólki. Nei, hún verður ekki ráðherra, svo mikið er víst, því ef hún fellur ekki í Úkraínu þá verður hún fallin út af þingi áður en henni hlotnast ráðherratign.

Svo syngur Jón alla daga ,,Gunna var í sinni sveit" og aðstoðarmaður hans hlær og skellir sér á lær af kátínu. Aðstoðarmaðurinn sagði meira að segja við Jón sinn um daginn, svo aðrir heyrðu, að hann vildi heldur Ráðskonuna á Holtavörðuheiðinni í ráðherrastól en Gunnu sem var í sinni sveit. Og frú Ingveldur er alveg sammála aðstoðarmanninum. Það verður því harðla lítið úr ráðherradómi Gunnsu. 

Þá herma fregnir að SigIngi, ráðsmaður Framsóknarmaddömunnar í Framsóknarfjósinu við Framsóknarfjóshauginn, sé orðinn hundleiður á litlu júngfrú L. Alfredós og og ráðgjöri að steypa henni fyrir áramót. Í hennar stað ætlar SigIngi að setja frænku sína, sem líkar er dýralæknir eins og hann og vegamálastjóri. Og ekki nóg með það, heldur eru SigIngi og húskarlar Fjóssins staðráðnir í að senda Lilju litlu Alfredós í gulu dragtinni til Indókína og láta hana inna af hendi kommissarastörf þar fyrir hönd gömlu, geðbiluðu og gerspilltu Framsóknarmaddömunnar. Já, það er mikið um að vera í poletikinni um þessar mundir; Logi kominn í ruslatunnuna og Thorrgerrður Katrín og frú Sæland standa tæpt í sínum flokkum. Sérstaklega þykir hagur frú Sælands viðsjárverður eftir að upp komst, eftir DNA rannsóknir, að hún væri holdleg hálfsystir gömlu Framsóknarmaddömunnar. Og VG er lagst banaleguna, en það góða við það er að aunginn hefir hingað til unnið sitt dauðastríð.

Býst við að taka við af Jóni á næstu mánuðum

Og hann sló honum við miðstöðvarofninn - en það hefði séra Ólafur átt að gera líka

Mikil þó djöfulsins hörmung er þessi pípuhattasamkoma félaga Ólafs Ragnars í Hörpunni. Þetta vemmilega gáfumannasvall virðist hafa verið einhverskonar árshátíð hræsninnar og minnir einna helst á stórfundi nornanna með Sathani á Blokksfjalli í Þýskalandi eða hátti uppi á Blákulla í Svíaríki, þar sem hápunktur hátíðarinnar er þegar nornirnar heilsa upp á Erki-Djöfulinn með því að kyssa hann á beran rassinn. Öll er pípuhattaveisla séra Ólafs Ragnars í múgfirringarstíl, þar sem fína fólkið rís eins og apakettir upp á afturlappirnar og vitna um loftslag, sem það hefir ekkert vit á, græna gróðavegi og sjálfbærar auðvaldsblekkingar.

Svo er að sjá, að séra Ólafur hafi boðið borðalögðum og gullsnúruðum ofursta úr hernaðarvél NATO upp á svið til sín, svo ofurstinn gæti sýnt þingheimi hvað hann er glæsilegur í einkennisbúningnum sínum. Vitanlega hefir ofurstinn hafið innreið sína upp á svið Hörpunnar með því að þrýsta kossi á afturenda séra Ólafs, annað er óhugsandi. Í þessum svifum verður mér hugsað til Snæfellingsins knáa, Pétur Hoffmanns Salómonssonar, þegar hann bauð fjögurra snúru foringja á stríðsárunum heim til sín að Bröttugötu í Reykjavík. Þessum manni sló Pétur, eftir að hafa rifið af honum öll fötin, við miðstöðvarofninn svo að hann lá í öngviti á herbergisgólfinu. Þegar herlögreglan bar hinn fallna á börum út í bifreið breska hersins kastaði Hoffmann rifnum fataleppum ofan á hann með engri virðingu, en skó foringjans seldi hann sem herfang fyrir tíu krónur.

Og ekki stóð á NATO-ofurstanum að fara að troða illsakir við Kínverja um leið og hann var sestur við hlið séra Ólafs uppi á svið. Hins vegar eru Kínverjar gáfaðir menn og svo vel vildi til að kínverski sendiherrann á Íslandi var úti í sal og svaraði uxanum frá NATO fullum hálsi þannig að hann steinhélt kjafti lengi á eftir. En mikið hefði nú verið viðkunnanlegar af hálfu séra Ólafs að fara að dæmi Pétur heitins Hoffmanns og þrífa til ofurstans og slá honum við ræðupúltið á sviðinu og tæta síðan utan af honum snúrurnar, jakkann og nærbuxurnar. Þá hefði verið gaman að vera Íslendingur.  

„Það mátti heyra saumnál detta“

Líf og fjör í framboðsmálum Samfylkingarinnar

Jú, það er mikil eftirspurn í formennsku og varformennsku Samfylkingarinnar nú um stundir. Um skeið hefir framboð Kvikuprinsessunnar í formanninn legið fyrir og þá eru Gwöndur Járni og Heiða Leiða heldur en ekki svag fyrir varformannsembættinu, sem er mikið embætti og erilsamt. Þá er og vitað um þó nokkra gríðarlega þungavigtaraðílja sem eru að íhuga framboð til formanns eða varaformanns Samfylkingarinnar eftir að hafa tekið við fjöld samtala og áskoranna um að bjóða sig fram.

Til dæmis er lagt hart að Sighvati Björgvinssyni að gerast formaður og er búist við tilkynningu hans um framboð á hverri stundu. Þá eru Ingibjörg Sólrún að hugsa sig um vegna fjölmargra samtala og samtala æstra stuðningsmanna sinna. Þetta er sem sé allt á fúllswíng hjá Samfylkingareignunum og framinn bíður gullsleginn handan við hornið. Það er víst líka kominn tími til að skipta um jafning í pottinum, þessi sem í honum er er orðinn svo andskoti úldinn og grængulur. 

Og á sama hátt og komið er í tísku að byggja gömul hús í stað nýrra, þá er bara vel viðeigandi hjá nýfrjálshyggjujafningsmönnum Samfylkingarinnar að elda gamla og margnýtta jafningssósu í lýðskrumsskyni, enda er lýðskrum og sýndarmennska krataeðlinu í blóð borið. En fleiri frambjóðendur hanga á formennskuspýtunni. Frá handanheimum berast þau tíðindi að kaldastríðskratar vilji koma sínum manni að, en hópur framliðinna krataeðlisdrauga tilkynntu um áhuga sinn á málefninu á miðilsfundi í vikunni og kröfðust þess að núlifandi kratadindlar hefðu upp á særingamanni til að vekja einhvern valinkunnan krataskrögg upp frá dauðum. En svo eru líka minni spámenn, eins og Jóhanna Sigurðardóttir, sem vissulega er ekki spámannlega vaxin, Steinunn Valdís og Eiríkur Bergmann, hann er svo gáfaður, farin að hugsa sér til hreyfings.  Já, þvagprestar og þolendur í krataeðlisforinni, það er mikill uppgangur í Samfylkingunni þessi dægrin og hafið hugfast sperrileggirnir ykkar, að það sem gengur upp gengur bráðlega aftur niður. 

Guðmundur Árni sækist eftir varaformannsstólnum

Fjörugur prinskongur leiddur á fund frú Ingveldar og Kolbeins

Hann Hákon? Með í bakpokanum? Auðvitað brennivín og kannski smávegis af hjápartækjum ástarlífsins, því sona prinskongar þurfa alltaf utanaðkomandi örvun þegar kemur að lostastandi. Eitt sinn át ónefndur kongur á Norðurlöndum heila glás af víagratöflum, ein tólf stykki eða svo í einum gúlsopa og fór hamförum á eftir. Framganga konsgsins atarna var með slíkum ósköpum, að það hefir enginn þorað að segja frá hvað gerðist, hvað þá skrásetja athæfi kongsins, sem var allt í senn óguðlegt, blygðunarlaust og svívirðilegt á alla kanta, einkum trekanta.

En Hákon prins kvað vera fjörugasti strákur, uppátækjasamur, lúmskur og ósvífinn. Í dag tók hann til dæmis stærðar brennivínsbokku upp úr bakpokanum og svalg úr henni hérum bil til háfs og sporðrenndi einum sex víagra-hjálparpillum með. Þegar hann hafði hresst sig, bauð litli íslenski forsetinn prinsinum íslenskt neftóbak sem prinsinn sogaði upp í nasaborurnar og slakaði sem svaraði einni matseið tóbaks í hvora vör. Að því búnu spurði hann eftir stelpunum.

Á eftir, þegar prinsinn mætti í loftslagsprumpið hjá félaga Ólafi Ragnari var piltur kominn í þvílíkt reginstuð og hljóp um salinn eins og hvur annar Ástarbrandur á eftir kvenfólkinu, sem hrökk undan eins og hænsnahópur sem hefir fengið óðan Husky-rakka í heimsókn í hænsnakofann. Svo fóru einhverjir góðgjarnir menn með prinsinn út í bæ, nánar til tekið heim til frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar. Þar voru þá fyrir Máría Borgargagn, Indriði Handreður hennar ektakærasti, Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur með fótamein og mikil ör á þjóhnöppunum eftir stórbruna sem hann lenti eitt sinn í. Eru allir málsmetandi menn sammála um að prinsinn sé loks kominn á réttan stað, sem hæfir fullkomlega hans eldfjöruga kongablóði. Skömmu eftir að prinsinn var sestur í stofu frú Ingveldar, með Borgargagnið furðu fáklætt sér við hlið, dró Kolbeinn húsbóndi upp harmónikkuna og spilaði Nærbuxnavalsinn eftir nótum í útsetningu Fritz Weisshapel, og var gerður góður rómur að. Og svo hófst prinskongaskemmtunin að heimili frú Ingveldar og Kolbeins fyrir alvöru.  

Hvað var Hákon með í bakpokanum?

Nú eru mygluskólar orðnir auðleysanleg vandamál

Þetta vandamál ætti að vera auðleysanlegt fyrir stjórnvöld í Kópavogi. Þau taka bara þennan mygluskóla niður og láta einhvern bæjarstjóra Sjálfstæðisflokksins kaupa hann á viðráðanlegu verði, síðan mundi Sjálfstæðisflokksbæjarstjórinn flytja hann í sína heimabyggð og reisa hann þar sem dvalarheimili aldraðra eða tómstundahús fyrir blessuð litlu börnin.

Ekki alls fyrir löngu tóku kommissarar Sjálfstæðisflokksins í auðvaldsbarnasamfélagi úti á landi sig til og keyptu dýrum dómum niðurrifinn skúrfjanda af þekktri nýfrjálhyggjukélíngu, sem hafði verið tekinn úr umferð vegna fúkka og myglu. Sjálfstæðishetjurnar fluttu skúrræksnið heim og röðuðu honum þar upp. Að sjálfsögðu var þetta mesta andskotans hrófatildur, til lýta í þorpinu, sem orðið er nánast kvótalaust. Myglukot heitir það og nú gerir fólk frá öðrum stöðum sér ferð í þetta niðurlægða þorp til að hlæja að hörmunginni, sem eitt sinn var í eigu hinnar útbelgdu nýfrjálshyggjukérlíngar í Reykjavík.

Það er því aungin ástæða fyrir það á Kársnesinu í Kópavogi að örvænta; fljótlega mun bæjarstjóri utan af landi mæta á staðinn og flytja bévítis mygluskólann á braut. Þegar ég var smásveinn í sveitinni heyrði ég einstaka sinnum minnst á Kársnes í útvarpinu, og fannst mér alltaf eins og þulurinn segði ,,Kássness" og því dró ég þá ályktun, að annaðhvort væri allt í kássu á nesi þessu, ellegar að þar væri í stórum stíl búin til kássa úr ketafgöngum, svokallað kjötfars, en það samanstendur af ær- og kúajúgrum, nautspungum, svínainnyflum og ketinu af þeim þeim mávum sem falla til hjá meindýraeyðum. En þetta er auðvitað aukaatriði. Svo byggja Kársnesingar sér nýjan, ómyglaðan skóla undir börnin sín, og lífið á nesinu mun hafa sinn gang eins og ekkert hafi í skorist.

Hluta Kársnesskóla lokað vegna myglu

Framsóknarsamherjar og Saleksdætur valdríkisins

Hverjum skal hafa dottið í hug gera framsóknarsamherjann Björn Snæbjörnsson á Akureyri að forseta Alþýðusambandsins? Ef það er rétt, að einhverjir á ASÍ þinginu séu svo veruleikafirrtir, að maður segi ekki innilega lausir við að vera verkalýðssinnar, að ætla sér að gera framsóknarsamherjann að forseta, þá væri þeim hinum sömu alveg eins trúandi til að reyna gera Þorstein Má, eða kaupfélagsstjórann mikla á Sauðárkróki, að forsetum Alþýðusambandsins. Eða er þetta bara grín einhverra spaugara sem langar til að draga upp fáránleka þess að framsóknarsamherjar og Saleksdætur fari með öll æðstu embætti í verkalýðshreyfingunni?

En þetta er allt í lagi. Alþýðusamband framsóknarsamherjanna, kratanna, íhaldsins og auðvaldsþjóðskipulagsins er hvort eð er komið að fótum fram og Björn Snæbjörnsson, Halldóra Saleksdóttir ásamt hjálparkokkum frá krataframsóknaríhaldinu eru þegar lögð af stað með hræið á ruslahauga sögunnar. Á ruslahaugum sögunnar munu hinir undirförulu varðhundar auðvalds og óbreyttrar stéttaskiptingar og óbreytts þjóðskipulags, sem lengi hafa ráðið lögum og lofum innan íslenskrar verkalýðshreyfingar, una sér vel við leik og starf á ruslahaugunum og falla eins og flís við rassgat inn í hrjóstrugt og einkennilega lyktandi umhverfi haugana, innan um annað sorp.

Já, félagar, það er alveg sama hvað undirlægjur valdsins í verkalýðshreyfingunni taka sér fyrir hendur héðan af, það verður ekki tekið meira mark á þeim en skítugum og grimmum flækingshundum, sem hafa lífsviðurværi sitt af því að bíta fé bænda og laumast inn í hænsnakofa gamalla kvenna og drepa fyrir þeim hænurnar. Já, Björn Snæbjörnsson framsóknarsamherji að norðan og þínir sálufélagar í undirförulum verkalýðsrekstri, við þekkjum rýtinginn sem þú og þínir rákuð í bakið á Birni Grétar formanni Verkamannasambandsins; og við vitum líka þið hafið í áratugi verið vakandi og sofandi við að lauma þessu bitjárni ykkar í bakið á öllum, sem þið hafið talið að ykkur og auðvaldinu, sem á ykkur, stafi ógn af. Íslensk alþýða verðskuldar ekki að hafa lítilmótleg lubbamenni á borð við ykkur á launum hjá sér, launum sem þið hafið komist upp á lag með að skammta ykkur ríflega á síðari árum. 

 

Hyggst ekki gefa kost á sér í embætti forseta